Mijn persoonlijke ervaring? Die zijn vaak niet heel scheutig met uitgeven aan een ander (in dit geval dus jullie vakantie, ook al gaat hun kind mee). (Mijn zus kan makkelijk de vliegtickets betalen voor vriendjes van hun kinderen maar doet ze niet: en andersom dus ook niet. Ze nodigt mij ook uit, maar ze zal nooit aanbieden t betalen ook al heeft kan ze t zwembad letterlijk vullen met geld) Vrienden met een hoog inkomen geven geen cent mee als ik hun kind meenemen naar een huisje ga, terwijl t vriendje die in een sociale huurwoning zit wel geld meekrijgt om te trakteren op een ijsje. Mijn pa zei altijd 'en daarom zijn ze zo rijk '
Dit jaar gaat de vriend van onze oudste dochter met ons mee en wij betalen de kosten voor hem. Toevallig vroeg hij pasgeleden of hij iets mee mocht/ kon betalen maar dit hoeft niet van ons, hij mag een keer voor ons koken en eens een keer het uiteten betalen. Gaat hij eens samen met dochter jetskieen dan zal die dit wel zelf betalen evenals wanneer ze eens uitgaan maar goed dit zijn jongvolwassen mensen. Mogelijk is deze setting de laatste keer en is onze jongste dochter dan in het vervolg ook alleen, 13/14 jaar tegen die tijd en dan mag ze van mij zeker een vriendinnetje meenemen wanneer ze dit zou willen. Dan zouden wij ook de reis betalen en alles wat daarbij komt kijken maar wanneer iemand er echt op zou staan om iets mee te willen betalen dan vind ik dat ook geen probleem. De persoon/ ouders moeten zich er wel prettig bij voelen.
Toevallig kreeg ik gisteren een appje van de moeder van een vriendin van de jongste. De meiden hadden het over vakantie gehad en dat ze het wel leuk vonden om samen (met haar ouders) op vakantie te gaan. Ik wist nog van niks, maar prima. Hartstikke leuk voor ze. Over de kosten moeten we het nog hebben, maar dat komt vast wel goed.
Buiten de kosten en dergelijke zou ik ook kijken hoe de wisselwerking is met je kind met autisme. Hier zou dat namelijk niet werken, zoon ( ass) zou dan heel graag willen aanhaken bij zus en vriendin en die hebben daar geen behoefte aan waardoor er geen prettige sfeer ontstaat, voor niemand.
Klopt! Daarom zou ik zelf geen vrienden van de kinderen meenemen. Nu zijn ze samen en ook al hebben ze onderling wel soms ruzie, als 1 iemand mee zou nemen, staat de ander er alleen voor. Qua slaapplaats zou het prima passen, maar niet in de auto, anders zou het geen probleem zijn dat ze beiden iemand meenemen
Mijn ouders hebben een paar keer voor mijn broertje iemand meegenomen. De eerste keer was dat geen succes en de keren daarna was het heel leuk. Ze hebben altijd alles voor diegene betaald, want zij hadden we immers ook voordeel van als mijn broertje iemand had. Dit stond overigens helemaal los van de financiële situatie van die ouders. Ik vind trouwens dat dat ook helemaal geen rol zou moeten spelen. Als ik een vriendje meeneem naar een speeltuin oid bieden soms ouders ook aanom mee te betalen. Ik neem dat nooit aan. Het is toch mijn keuze om iets te doen wat geld kost? Daar zou ik niemand mee op kosten willen jagen. Als je zelf de kosten niet kan dragen om iemand extra mee te nemen op vakantie, zou ik diegene niet meenemen of dit eerlijk overleggen met de ouders wat zij bij kunnen dragen, wanneer de kinderen dit zelf heel graag willen. Al zou ik dat laatste zelf niet doen.
Ik zou alleen een vriendje of vriendinnetje meevragen als ik alles voor dat kind kan betalen. Of het gesprek met ouders moet toevallig een keer zo lopen dat het ter sprake komt dat zij het leuk zouden vinden als hun kind meeging en dat ze dat willen betalen oid, maar anders zou ik nooit beginnen over of het kind mee wil op de kosten van de ouders. Misschien gaat het wel ten koste van een vakantie met hun eigen kind oid (is het niet financieel dan wellicht wel qua tijd - of beide). Hier nog nooit aan de hand gehad trouwens. Alleen de jongste is vorig jaar een paar dagen met een vriendin mee geweest naar een vakantiepark waar de ouders van dat meisje zelf een huisje hebben, maar dat vind ik toch wel weer anders.
Ik vind dat ook wel apart altijd. Ik vermoed dat die mensen geen idee hebben dat die dingen geld kosten. Of er niet bij stilstaan dat mensen er iets van merken als ze extra kosten hebben. En die van de sociale huurwoning zijn zich juist heel bewust van de waarde van geld.
Maar jouw dochter is nog jong natuurlijk. Op die leeftijd zou ik ook geen extra kinderen meenemen op vakantie. Dochter van to is 19. Meiden van 19 vermaken zichzelf wel. Daar hoef je niet veel voor te regelen. Dat is ook ons uitgangspunt voor komende zomer. De 2 16-jarigen mogen hun gang gaan (binnen bepaalde kaders). Mogen met ons mee-eten als ze willen. Of regelen het zelf. Mogen met ons mee op uitjes als ze willen. Of gaan lekker zelf dingen ondernemen.
Verschil tussen iets zien als iets bijzonders (echt een uitje) en iets heel normaal vinden denk ik. Zoals mijn zus vliegt minimaal 10x per jaar, dus ff vliegen is volstrekt normaal. En soms ook cultuur, want ik weet dat ik de moeder van een vriendje enorm heb beledigt door mijn zoon geld mee te geven zodat hij kon trakteren op een ijsje. Ze komt uit een Aziatisch land en geld meegeven voelde voor haar alsof ik zei 'je bent arm'. (Ik was de 1e nl moeder zeg maar dus was echt even cultuurshock)
Denk idd dat als zaken normaal zijn binnen je "bubbel" dat je daar niet over nadenkt. Zelf weet ik bv niet beter dat je gewoon ergens lunch koopt als je een dagje weg gaat. Inmiddels weet ik dat er ook mensen zijn die brood van huis meenemen. En zo kan ik nog heel veel eye-openers noemen. Sommigen vinden vast dat ik veel te veel uitgeeft aan vakanties. Maar als ik ergens nauwkeurig mee ben zijn het de financieen. Elke euro wordt vastgelegt. Dus elke euro die naar de vakantie gaat is daar voor bedoeld en niet nodig voor een ander doel.