Daar heb je gelijk in. Zoon speelt eigenlijk alleen naar thuis, in zijn eentje. En verveelt zich ook nogal eens. Wil het liefst de hele dag achter een scherm en dat mag niet van mij. Als er een klasgenootje hier aankomt lopen om te spelen, speelt hij er mee. En imo gaat dat ook prima. Maar zoon zei zelf: we weten vaak niet wat we moeten doen, de een wil dit, de ander dat. En het is toch ook raar om ze meteen weer weg te sturen Hij gaat gelukkig elke dag vrolijk naar school en komt vrolijk weer thuis. Dus dan maar zonder vriendjes. Wat fijn dat het zo goed ging met het feestje van jouw zoon
Ik vind dat ook best een vreemde hoor. Zolang ze normaal omgaan met andere kinderen hoeven ze toch niet met iedereen veel op te trekken. Je hebt voorkeuren en interesses en daar verandering je niks aan. Ik zou allang blij zijn als hij eens 1 echt vriendje had.
Het aantal slapers staat nog niet helemaal vast Een paar meiden "wisten het nog niet zeker". De een heeft een krantenwijk de volgende ochtend, de ander heeft misschien geen vervoer ofzo, ze zijn niet zo helder in hun communicatie. Er blijven er tenminste 3 slapen, en tenminste 3 gaan 's avonds naar huis, daartussen zitten nog een paar twijfelgevallen Mijn dochter vindt de meeste klasgenootjes wel oké, ze zit nu in de tweede klas maar heeft nog steeds niet veel contact buiten school om. Op de basisschool ook al niet, maar toen zaten we in het buitenland en dat heeft niet geholpen denk ik. Ik zou het wel fijn vinden als ze nu een paar echte vriendschappen weet op te bouwen, via school of via kerk / sport / whatever, maar dat gebeurt nog niet erg. Het lijkt haar zelf ook niet te interesseren trouwens, het is vooral dat ik als moeder denk dat het een verrijking zou zijn voor haar. In de familie hebben we ook alleen duidelijk jongere kinderen, dus daar heeft ze ook al geen aansluiting...
Lastig is dat he. We zien hier binnen het gezin grote verschillen. Oudste dochter heeft een grote hechte vriendengroep. Op de basisschool had ze altijd wel iemand om mee te spelen en was ze dikke vrienden met 1 meisje uit ern hogere groep. Op het vo had ze al voor de herfstvakantie 3 vriendinnen waar ze nu 12 jaar later nog steeds mee om gaat. We hebben wat afgereden om haar overal te brengen. Haar zus is veel introverter en heeft wel 2 vriendinnen, maar is gewoon veel thuis. Altijd al zo geweest. Ook op het vo was ze veelal gewoon thuis en ging niet veel de hort op. Oudste zoon heeft ook weer een fijne vriendengroep. Die jongens ken ik ook al vanaf kleuter af(hij wordt nu bijna 22) En dan hebben we weer een paar einzelgangers. Veel thuis, weinig vrienden. Ze zijn volgens mij gewoon happy met deze situatie, dus ga maar niet pushen. En nu dus ook weer met jongste zoon, hij heeft gewoon weinig aansluiting en daardoor weinig vriendjes. Hopelijk komt hij op het vo met wat meer gelijkgestemden in de klas.
Ja eens hoor. Hier veel vriendinnen, verveelt zich in dr eentje al snel (dan ben ik de klos ) Maar schijnbaar wil juf dat ze ook tikkertje of verstoppertje mee gaat spelen, ipv met de vriendinnen die ook paardenmeisjes zijn dr pauze doorbrengen. Dan denk ik wel: dan zit ze al de hele dag op school braaf te doen wat er verwacht wordt qua schoolwerk, waar ze een ontzettende hekel aan heeft. Moet ze in de pauze ook nog eens iets doen waar ze geen zin in heeft...
Laat ze lekker in de pauzes. De pauze is toch gewoon pauze: even vrij om zelf te beslissen wat je doet. Zou daar heel duidelijk in zijn tegen de juf. Klaar met dat gezeur!
Pfff, wat een rotklus. 2 jongens op scouting die uit hun blouse gegroeid waren. 18 insignes eraf gehaald en er weer opgenaaide. Middag ook weer bijna om Schoof het al een paar maanden voor me uit, maar nu moest het echt. Volgende week moeten ze met collecteren hun blouse aan. En ze waren echt echt te klein
Ik vind het nogal onzinnig om daar steeds weer over te beginnen. Tenzij het kind zelf er last van heeft. Zelf ga je toch ook meer om met de mensen met wie je een leuke klik hebt?
Bij mijn oudste in groep 8 mochten bepaalde kinderen kiezen met wie ze wilden spelen. De uitverkorenen moesten dan verplicht met dat kind spelen. Tja, en als dan 1 meisje een ongezonde fixatie heeft op dat groepje, werden dochter en haar 3 vriendinnen dus elke pauze verplicht om dat kind op sleeptouw te nemen. Kind koos nooit 1 vd andere 20 meisjes (grote klas van meer dan 40 kinderen). Juffen waren niet te vermurwen, J wilde met hen spelen dus dat gebeurde, punt uit. Vond dat zo idioot, want ze verpestte echt alles, het had een reden dat ze niet met haar wilden spelen. En nu werd alles een jaar lang (en daarvoor ook al) op hun bordje gelegd. Dochter vond dat echt heel oneerlijk.
Haha, nee dat kan niet. Het zit op twee mouwen en op beide borstzakken. En de te kleine blouse van oudste is nu voor zijn broer. Ik kon dus gelukkig 7 insignes laten zitten, dat scheelde nog enigszins
Wat een ongelooflijk stomme regel zeg! Ik snap best dat het soms zoeken is naar een manier om een kind betere aansluiting te laten krijgen bij de klas. Maar dit werkt denk ik juist averechts.
Wat bijzonder. In de pauze moet je kunnen spelen met wie je wil. Als ze nou andere niet de kans geeft om mee te spelen wanneer ze het vragen is het een ander verhaal. Ook wanneer kinderen juist even de rust zoeken om bij te komen ook niet pushen om wat te doen. Verder met projecten hoef je niet met alle kinderen vrienden te zijn maar wel mee samen te werken. Ze moeten al zoveel op een dag en de kleine dingen die je dan wel kunt bepalen ook afgenomen gaat worden blijft er weinig over.
Nou inderdaad. Lijkt me niet de juiste aanpak. Ik snap wel dat ze kinderen willen helpen die geen aansluiting vinden en anders elke pauze alleen zijn. Zoon heeft lange tijd ook moeite hiermee gehad. Dan werd er voor de pauze voor hem ook een "speeldate" geregeld. Maar wel met instemming van beide partijen. Of juf vroeg voor de pauze wie met hem wilde spelen. En dan lukte het altijd wel. Nu heeft hij een leuk vriendengroepje. Een van die kinderen gaat ook niet altijd lekker in de groep ("die doet echt irritant") maar ze sluiten hem toch niet uit. "Ik weet hoe het is om geen vrienden te hebben" aldus zoon. Hij was nieuw in de klas. Vanuit andere school overgestapt vanwege pesten. Dus heel onzeker ook daardoor. Kind was ook op zijn kinderfeestje. En ik snap wat zoon bedoeld met irritant. T is vooral sociaal onhandig. Was ook schattig om te zien hoe de anderen hem daarmee proberen te helpen. En hoe ze voor elkaar opkomen. Groepje van 6, waarvan 2 met een diagnose, 1 waarbij ik een diagnose vermoed, 1 heel introvert en wat verlegen kind die ook altijd moeite had met vrienden maken.
Zooooo mee eens! hoevaak ik van mijn vorige werkgever te horen kreeg dat ik wat vriendelijker moest zijn tegen collega’s… en geloof mij; ik ben de vriendelijkheid zelve, maar als ik mensen moet aansturen kun je niet altijd lief en aardig zijn. Dus kreeg werkgever van mij regelmatig te horen dat ik nou eenmaal niet met de hele wereld vriendjes kon zijn. Iets wat ik mijn kinderen ook gewoon leer: je bent vriendelijk en beleefd, maar niet iedereen is je beste vriend! het is niet voor niets mijn vorige werkgever zullen we maar zeggen
Ik ken het! Vreselijk! Daarom voor beiden 2 maten te groot gekocht toen. Dochter vliegt na de zomer weer over dus mag ik weer aan het werk op een andere kleur blouse.