Ja precies ik hecht er ook niet teveel waarde aan omdat ik weet dat in principe werkt wat ik nu doe. Hopelijk inderdaad volgende week weer op de weegschaal terug te zien.
Ik hoorde laatst de term Food Noise. En dacht huh is er een naam voor. Het is niet per se dat eten angstgevoelens op werkt of andere mentale dingen maar ik gebruik het wel als een systeem. Denk de heledag aan wat ga ik eten, kan ik dat wel eten als ik vanavond dat dat en dat eet. Afgelopen weekend was mijn vriend jarig en hij had een flinke taart besteld.We hadden een borrelplank en gegourtmet. Ik ben alleen maar aan het denken. Gedachten als volgt: OK vrijdag word dan een maaltijdsalade om het eten van zaterdag te compenseren. Ik moet dan 2x sporten om de taart te compenseren (helaas 1x gelukt). Met gourmetten moet er veel groente bij, weinig saus en brood, dan compenseer ik op het vlees. Zondag nog taart over en ijs. In principe eten wij alleen maar taart en ijs/toetjes wanneer er een verjaardag of feestdag is. Gister heb ik gesport en ben alleen maar in de weer geweest van 8-18 uur. Hoop het daarmee gecompenseerd te hebben. Om het verloren sporten te compenseren moet ik deze week 4x sporten want dan blijft de reeks in stand. En om de overige calorieen te niet te doen de hele week in de ochtend een maaltijd shake en lichte lunch. Het is toch verschrikkelijk dat ik dit moet doen om in vorm te blijven? Andere kant, probeer je jezelf ook nieuwe gewoontes te leren. Als je eenmaal de verhouding gevonden hebt dan moeten die gedachten toch weg gaan, hoop ik?
@Asil je beschrijft nu mijn brein Heel vermoeiend idd. Ik merk dat het nu met vasten minder is, omdat ik "maar" 2x per dag eet. Maar dan nog: als ik 's nachts teveel heb ontbeten (vaak is het helemaal niet teveel maar dat zit dan zo in mijn hoofd), moet ik het 's avonds extra goed doen... Ik sta er mee op en ga ermee naar bed. Hopelijk wordt het wel ooit nog minder.
Nou hier niet neurodivers voor zover ik weet en herken ook alles. Weet dat juist daarom in Amerika heel veel mensen ozempic etc gebruiken, dat onderdrukt ook die foodnoise. Ik probeer mijzelf dat trouwens wel af te leren. Sporten doe je voor je gezondheid, niet om eten mee te compenseren. Vandaag een slechte dag, dan morgen niet compenseren, maar gewoon normaal opletten. Dat compenseren en sporten voor calorieën is niet gezond gedrag helaas.
Doen jullie dat compenseren dan omdat jullie voor jullie gevoel te veel gegeten hebben of houden jullie de calorieën echt bij? Ik blijf 100% van de dagen in een calorietekort. De ene dag meer, de andere dag minder en ik vind het niet nodig om dan te compenseren. Elke dag een nieuwe dag. Ik herken wel het gevoel van controle hebben over eten. Verstandelijk weet ik dat ik daarmee het gevoel van controleverlies wat ik op dit moment voel in mijn leven compenseer.
Ik ben trouwens een weekend weggeweest met mijn dochter en we zijn uit eten geweest dus voor deze keer geen calorieën bijgehouden en mogelijk ook geen calorietekort gehad. Dus dat was een stap voorwaarts in controle loslaten.
Dat zou best kunnen. Volgens mij ben je als neurodivers persoon wel vatbaarder voor eetstoornissen, ASS'ers tenminste. Maargoed, er zijn natuurlijk genoeg neurotypici die er ook last van hebben.
Ik houd niet altijd alles bij omdat niet alles wat ik eet erin staat of klopt. En ja helaas is het voor mij op die manier compenseren.
Sport compenseer ik met sport, het voelt dan onaf ofzo. Dat het helpt mbt calorieen haal ik dan weer in mijn hoofd. Maar lukt 4x niet dan is dat enigsinds ook ok. Als vind de ADHD wat anders
Herken het compenseren ook wel. Maar ik denk dat ik het iets minder strikt doe. Komend weekend heb ik op vrijdag een avond met vriendinnen en op zaterdag komen er vrienden eten. Van mezelf mag ik maar 1x per week zondigen. Dat wordt dit keer de zaterdag. Het zijn vrienden met wie we altijd speciaalbier gaan proeven en dat is een te grote verleiding. Betekend dus dat de avond met vriendinnen netjes moet. Dus lekker aan de thee. Maar dan neem ik wel een salade als avondeten zodat ik 's avonds nog ruimte heb om een toastje te eten. Zondag zijn we altijd pas laat uit bed. Dan wordt m'n ontbijt altijd een brunch en dan eten we iets vroeger. Daardoor dus maar twee maaltijden. Compenseerd die ene keuze dag in het weekend weer een beetje. Overigens tel ik geen kcal meer. Wel heel veel gedaan, dus ik weet van de meeste dingen inmiddels wel hoeveel erin zit. Nu dus wat meer op gevoel. Werkt tot nu toe gelukkig prima met gemiddeld 0,5kg per week eraf.
Ik herken het deels wel hoor. Eerder deed ik ook wel compenseren voor een kleiner tekort de vorige dag of in beweging proberen te compenseren. Maar niet in de mate die jij beschrijft. Waarschijnlijk omdat ik zo rigide ben om altijd in dat tekort te blijven. Wat mij natuurlijk niks minder controlfreak maakt Maar ik moet het nu langzaam ook echt wel gaan loslaten omdat ik niet veel meer moet afvallen.
@Asil herken het wel en als het me niet lukt, voel ik me een loser. Eigenlijk krijg ik zelfs een hekel aan uitjes en etentjes, omdat ik weet dat dit de boel in war gaat gooien. Afgelopen weekend kwam m'n broer met z'n gezin eten en daarna nog borrelen. Heb al het ijs, zoutjes enz aan hen gegeven aan het eind van de avond, zodat wij het niet meer in huis hebben. Nu in de vakantie vind ik het helemaal lastig. Ik gun m'n kinderen dan echt wat extra's, maar hoe voorkom ik dat ik zelf aan het snaaien ga. De verleiding is namelijk dan echt heel groot.
Ik heb food noise meer op een beloningsmanier. Ik ben continue bezig met dat mag ik dan en dan eten, owh wat fijn ik mag zo dadelijk weer eten. Nog zoveel uur en dan mag ik de volgende maaltijd. Ik ga over twee weken weekend weg, wat ga ik daar allemaal eten. Doodvermoeiend. Ik heb wel eens gezegd dat als ik ooit niet meer kan eten dan hoeft het voor mij niet meer. Ik ben me er zeker bewust van hoe dramatisch dat klinkt maar zo voelt het wel. Kwam laatst een keer ter sprake omdat Emma kok een maagverlamming heeft en dus afhankelijk is van een sonde en alleen wat rozijntjes kan eten op een dag. Ik denk oprecht dat ik dat niet aan zou kunnen.
Ik denk dat naast dat het niet goed is, het ook niet eens effectief is. Want als je gaat compenseren voor een dag eerder ga je die dag dus te weinig eten wat gaat zorgen voor gravings en je op een punt waarschijnlijk weer veel gaat eten. Wat je vervolgens weer wil compenseren. Dan houdt het zichzelf in stand. Elke dag een nieuwe dag en gewoon op 0 beginnen.