Hallo! Vinden jullie het ook zo moeilijk als je met een vriendin wat wil drinken of lunchen en je je kinderen mee moet nemen? Vooral mijn 2 jarige zoontje die absoluuuuut niet stil wil zitten. Ik lees weleens over kindercafés, maar dat is nergens hier in de buurt. Zijn jullie daar weleens geweest en is dat zo leuk als het klinkt? Het lijkt mij erg gaaf om zoiets te beginnen, maar dan moet er natuurlijk wel behoefte aan zijn. Dan speelt je kindje dus midden in het restaurant, en vanaf je tafeltje kan je dan toekijken, terwijl je koffietje met cake eet. Ipv in een speelhoek rond te hangen of een gillend kind aan tafel te hebben. Of het vervelend vinden dat je baby'tje even huilt. In een kindercafé kan het allemaal! Hoor het graag mamaaaaa's
Hier hebben verschillende normale koffiezaken ook echt leuke speelhoeken, daar ging ik regelmatig heen met mijn kinderen - en nu ze ouder zijn nog steeds, omdat de sfeer er gewoon heel prettig is. Maar er zitten bv ook studenten te studeren, zzp’ers te werken, mensen hebben er werkoverleg met een kop koffie erbij, ouderen lezen er aan de grote tafel de krant terwijl ze lunchen etc. Een specifiek kindercafe ken ik niet, maar met een kind van 2 zou ik dat zéker gewoon eens proberen. Dan begin je bv alleen met koffie, als het goed gaat, kun je er een lunch van maken. Is het niks? Dan blijft het bij 1x. Maar kan me niet voorstellen dat zoiets niet leuk is, enkel als je peuter bv echt een slechte dag heeft
Vond de mogelijkheden om te kiezen nog al sturend maar nee ik vond het niet moeilijk om mijn peuter mee te nemen. Je kan prima op de dag zelf bekijken of het een goede dag is. Meestal namen we zelf wat mee in de tas wat hij kon doen. We gingen ook wel vaker bij een Hema zitten toen ze nog een speel ding hadden bij de bankjes. Voor activiteiten waar ze aanwezig mochten zijn en lekker actief mochten zijn dan gingen we naar baby/peuter zwemmen en naar het baby/peuter uurtje in de bieb. Vraag me af of ik werkelijk naar een kindercafe zou gaan. Krijg het idee dat kinderen van de ouders dan meer mogen. Waar gegeten en gedronken wordt horen geen kinderen te rennen of te gillen. Dus geen klim en glijbanen. Daar zijn krijspaleizen voor. Als het een cafe is wat leuk en gezellig is ingericht en waar voor kinderen een warm welkom is zoals kleurplaten om te kleuren. Boeken liggen wat ze kunnen pakken, een puzzeltje of iets dergelijks, kleine gerechten, leuke prijzen voor glaasje ranje hartstikke leuk. Daar zou ik wel naar toe gaan.
Ben wel eens bij Coffee Corazon in Amersfoort geweest, daar is meer ruimte voor de kinderen om te spelen, maar ook dat was het niet met gillende kinderen etc. Als ik jou was zou ik daar eens gaan kijken! Zou zelf overigens ook niet met een gillende peuter daarheen gaan, die is daar blijkbaar nog niet aan toe. Voor mij als ouder jammer, maar dat overleef ik ook wel weer. Dan maar een keer afspreken bij een krijspaleis of met mooi weer een buitenspeeltuin.
Mee eens. Geen veredeld krijspaleis. Maar wat te kleuren, puzzels, spelletjes... kan ik wel waarderen. MAAR dan moeten de prijzen van de consumpties ook gewoon leuk betaalbaar zijn anders ga ik nog niet.
De meeste cafe/ koffietentjes hier hebben wel een speelhoek of iets. En bv bij ballorig is het s ochtends ook altijd rustig, en zitten de tafeltjes om het peutergedeelte heen. Of een boscafe, dat ze lekker buiten kunnen spelen.
Ik ga graag met vriendinnen en onze kinderen wat drinken, ontbijten of lunchen. Maar een kindercafe spreekt mij niet aan. Dan krijg ik te veel “krijspaleis” vibe. Ik vind het wel altijd fijn als er iets van een speelhoekje is maar dat hoeft echt niet veel te zijn. Sowieso neem ik zelf ook altijd iets te kleuren en een klein spelletje mee. Hier herken ik me ook echt totaal niet in dus zie een kindercafe dan ook als “oplossing” voor een niet bestaand probleem.
Hier zijn de kindercafés helemaal geen krijspaleizen. Tenzij jullie totaal wzt anders bedoelen. Waar wij gaan is er vooraan een winkeltje met speelgoed en kledij en achteraan een café. Daar staan spelletjes, wobbels, stapstenen, puzzels, speelhuisje, bak verkleedkleren en houten speelgoed. Het is daar eigenlijk nooit echt lawaaierig. Het is wel niet goedkoop dus als je goedkoop uw kinderen wil laten spelen kunnen ze beter naar de binnenspeeltuin wat verderop . Voor de beurt waar ik woon een zeer hippe plek met speciale drankjes en gerechtjes.
Als ik rustig wil bijpraten met vriendinnen neem ik geen kleine kinderen mee. En met mijn kind lunchen doe ik pas als ze daar aan toe zijn. Oud genoeg om rustig te blijven zitten en samen wat te drinken. Tot die tijd is er de MC Donald of het pannenkoekenhuis. Of in de zomer leuke plekken met een terras en speeltuin. Ik denk dat je doelgroep heel beperkt is. Mensen zonder kinderen gaan er niet heen. En dat zijn juist de mensen die tijd en geld hebben voor café bezoek. En mensen met oudere kinderen zijn blij dat ze uit de kleine kinderen fase zijn.
Voor mij zou er teveel tegelijk gebeuren om er plezier van te kunnen hebben. Het zou dan een vriendin moeten zijn die ik vaak zou zien. En dan zou er voor mij geen nadruk op de lunch liggen. Ik zou niet veel neer willen leggen voor zo'n lunch. En het kost je klanten inkomsten om de ruimte voor een aanzienlijk deel in te richten voor kinderen. Dat zijn een hoop tafels en stoelen die je niet kwijt kan.
Mee eens. Ik vermijd juist plekken waar kinderen losgelaten worden want meestal leidt dat tot wanorde en gekrijs en een hoop ouders vinden alles maar goed. Hier is geloof ik wel een mamacafe in de bieb, dan is het doel andere moeders leren kennen, dat zou ik een leuk aspect vinden. Maar met kinderen van 10 en 18 ga ik niet meer naar een kinder- of mamacafe.
Wij lunchen niet veel met onze kids, en als we het doen heb ik er nooit over nagedacht om dan naar een kindercafé te gaan. We gaan wel elk jaar als we zoveel jaar getrouwd zijn uit eten met de kids en zoeken daar ook het restaurant op uit. De afgelopen 3 jaar is dat een restaurant geweest waar de kids zich heerlijk kunnen vermaken en wij ook rustig konden zitten en eten. Ik ben het er dan ook niet mee eens wat hierboven word gezegd dat het dan vooral wanorde en gekrijs is en dat het dan net een krijspaleis is.
Ik weet niet of ik nu te simpel of te ingewikkeld denk, maar ik snap je vraag geloof ik al niet. Of ik struikel over de vreselijk negatieve formulering. Als ik in alle rust met vriendinnen wil bijpraten, spreken we af zonder kinderen. Of als we zin hebben om iets te doen waarvan we weten dat we de kinderen er geen plezier mee doen of dat gewoon ongeschikt voor ze is. We spreken ook wel eens af met kinderen. Dat ervaar ik dan niet als 'moeten' of 'moeilijk', maar als gezellig. Ik heb namelijke leuke, goed opgevoede kinderen. Als we afspreken met kinderen erbij, is het voor iedereen duidelijk dat de aandacht dan soms even verdeeld moet worden. En dat niet alle locaties of gespreksonderwerpen even geschikt zijn. Qua locatie gaan we dan bijvoorbeeld naar een museum, speeltuin met terras, dierentuin, bos of gewoon bij iemand thuis. Of een café en dan nemen we voor de kinderen iets mee dat ze kunnen doen. Bij zo'n 'date' zie ik onze kinderen niet als een aanhangsel dat mee 'moet'. Maar als persoon die meegaat met een gezellig uitje. Er zijn genoeg plekken waar je als gezelschap met verschillende leeftijden terecht kunt, zonder dat daar speciale cafés voor ingericht hoeven te worden.