@Asil Ik kan me voorstellen dat die menstruatie erg confronterend is. Vooral als je er lichamelijk zo’n last van hebt maar je niet hebt kunnen krijgen waar het voor dient. Aan de anderen met een dip; sterkte. Ik weet nu zeker waar mijn dips vandaan komen. Het heeft niks met hormonen of een overgang te maken maar met de psychiatrische problematiek en het gedrag wat eruit voortvloeit van mijn oudste dochter. Dat wringt me emotioneel echt uit af en toe.
Hoe bepaal je wanneer het genoeg is? Wanneer ben je tevreden? Is dat bij een bepaald gewicht?, of hoe je er uit ziet? Ik blijf dus ook denken; die laatste restjes vet er af is niet erg. Maar ik zit ook onder het gewicht waarbij ik tegen mezelf had gezegd dat ik zou stoppen. Wanneer zeg je voor jezelf, nu is het genoeg? En dan, ga je dan ineens weer proberen om je onderhoud calorieën te eten?
Je stelt mij niet de vraag, maar inderdaad een goede vraag. Want wanneer je stopt, moet je inderdaad op onderhoud gaan zitten en bij mij is het vaak 'alles of niets' en dan kom ik weer aan. Ik wil nu naar de 63 kilo, maar iets daaronder vind ik wel fijn, dan heb ik wat speling. Ik wil dus ergens tussen de 61 en 65 blijven.
Dikke knuffel. Dat kan ik me heel erg goed voorstellen. Deze problemen hebben zo'n impact op een gezin. De zorgen die je hebt over de toekomst. Alles waar je nu mee te dealen hebt ❤️ De problemen en gedrag van mijn jongste zoon spelen hier zo nu en dan ook een rol. T kan me echt uitputten.
Vanmorgen gewogen. En tot mijn stomme verbazing (zo geweldig goed was ik afgelopen week niet bezig) is er weer 0,4 af Mijn grafiekje van het afgelopen jaar. De stijging vorig jaar was in mijn energie-loze post covid tijd. In het begin viel ik af (geen eetlust). Maar daarna kwam de eetlust terug, maar bleef de energie nog weg tja... na de zomervakantie was ik weer goeddeels hersteld. Toen ben ik weer gestart met lijnen/opletten en meer bewegen en sporten. Dipje in december (goh ) Maar in januari weer flink aan de bak. En langzaam maar zeker komt mijn eerste streefgewicht in beeld
Goede vraag. De enige keer dat ik mijn streefgewicht had bereikt werd ik een maand later zwanger. Dus ik heb in mijn hele leven nog nooit in een onderhoudsituatie gezeten Wel dat ik het "voorlopig wel even goed genoeg vond"
Ondanks het voornemen om me deze maand niet te wegen, kon ik het toch niet laten Vandaag weer de eerste dag dat ik meevast, ik weeg me pertinent niet als ik ongesteld ben, dus vond dat nu wel een mooi moment. -300 gram, maar moet er wel bij zeggen dat ik 1) kleren aan had en 2) nét had ontbeten, dus het zal in werkelijkheid iets meer zijn. Gaat niet supersnel, maar ben er blij mee. Hopelijk weeg ik op deze manier binnenkort onder de 90.
Zooo ben ik weer. Ik ga het weekend even bij lezen, want ik heb zeker 30 pagina’s gemist. Had op vakantie even mn telefoon aan de kant gehouden. Dat beviel best wel goed. Ik heb nog niet op de weegschaal durven staan. Maar al mn kleding zit nog normaal dus ben denk ik niet echt aangekomen. Keto bleek niet vol te houden op vakantie. Was er helaas vrij vlot uit. Tijdens de vlucht heb ik bijna niks gegeten en dat was dan wel weer heel fijn. Ben dus maar overgeschakeld naar kha met wat meer focus op eiwit en mn vet wat beperkt. Dus wel alle zoete drankjes, cocktails en deserts overgeslagen. En elke dag gezwommen Nu wel weer terug aan het schakelen naar Keto. Maar dat duurt even een paar dagen.
Goed gedaan zeg. Thuis vind ik het allemaal niet zo een ding om alles te laten (altijd wel een reden waarom ik toxh zou kunnen zondigen dus gewoon de vijs er op) maar vakantie.... Lekker mocktail, diner....
Welkom terug! Goed gedaan zeg! Onze vakantie duurt nog even, maar zit nu al te denken hoe ik het dan moet aanpakken.
Lastig hè. Ik moet dan een eetplan gaan maken, dat heb ik nu ook en dat werkt het beste: vaste eetmomenten met wat afgelaste hoeveelheden en dat moet dan dus ook, maar dan mag ik gewoon wat eten. Maar zodra ik het loslaat, ga ik gewoon ook helemaal los. Zo vervelend. Ik ben eigenlijk gewoon verslaafd aan eten...
Ja, daarom werkt voor mij een weekmenu goed. Ik verheug mij dan ook echt op de ‘lekkere’ recepten. Gisteren een aardappelschotel met zoete aardappelen, zojuist een pistolet met kaas/ tomaat en sla als lunch. Maar dat zijn ook wel de hoogtepunten momenteel als het gaat om eten Begin ik aan chips, dan moet de zak leeg, begin ik aan een koekje, dan meteen 2… dus gewoon ‘niet doen’ is het beste voor mij
Voor vakanties kan ik plannen wat ik wil. Helpt niks. Al ruim 30 jaar heb ik een piek in mijn gewicht in augustus en december. Rn kleinere piekjes bij weekendjes weg of korte vakanties. Man en ik hebben een gezamenlijke liefde voor (uit)eten. En op vakantie een behoefte aan loslaten. Voor mij is het dus echt accepteren dat het zo is. Zo kan ik het ook echt loslaten op vakantie, en ervan genieten zonder schuldgevoel. Dat maakt het naderhand ook veel makkelijker om weer terug in een gezond ritme te komen. Te vaak nam ik me voor "deze vakantie niet aan te komen" . En iedere dag weer ofwel een gevecht met mezelf om het vol te houden, of teleurgesteld in mezelf dat ik toch overstag ging voor lekker eten, snacks, ijs en/of drank. Schuldgevoel ipv ervan genieten. Dat doe ik niet meer. Dan maar een paar kilo aankomen op vakantie. Sowieso beweeg ik op vakantie (zomervakantie) meer. Campingleven (lopen naar de wc, douche, afwas) Regelmatig wandelen, hardlopen of fietsen. Toeristische uitstapjes waarbij meer gelopen wordt dan op een gemiddelde kantoordag. Sportieve uitstapjes, zoals raften, zwemmen, mountainbiken.