Hoi, Wij willen echt heel graag de naam Sofia aan dit kindje gaan geven, maar.... een nichtje van ons (15jaar) heet Sophie. Niet veel contact, 2 keer per jaar ofzo.. Kan dit?
Is het nichtje een kind van je broer/zus/zwager/schoonzus of een kind van je oom/tante (al dan niet van de kant van je partner)? In het eerste geval zou ik het niet doen, in het tweede geval zou het i.m.o. kunnen omdat jullie elkaar niet vaak zien.
Wat mij betreft kan dat prima. Hier in de familie is nog veel vernoemd, dan krijg je vaak gelijkende namen. Mijn kinderen hebben ook namens die veel lijken op (of hetzelfde zijn als) namen van neefjes of ooms.
Ik zie dat ik de enige ben, maar ik zou het zelf niet doen. Als tweede naam zou ik het weer een ander verhaal vinden trouwens.
Ik zou het niet doen, maar onze kinderen zien hun neefjes en nichtjes behoorlijk veel. Dat wordt heel verwarrend bij opa en oma.
Als je elkaar heel weinig ziet en het is Sofia en geen Sophia dan vind ik dat het gewoon moet kunnen hoor. Zelf heb ik neefjes en nichtjes die ik veel zie en een paar met soort van dubbele namen of meerdere namen die namen zou ik niet gebruiken maar ook puur omdat we ze bijna dglks zien. Mijn neefje heeft wel an op het einde dat heeft mijn jongste ook maar totaal een andere naam.
Gewoon doen kan prima! Hier hebben onze zoon en zoon van zus ook overeenkomsten qua naam maar is hartstikke leuk Teken van goede smaak
Eens. Wij hebben ook een nichtje wiens naam héél erg lijkt op die van een van onze dochters. Mijn man en ik vinden het beide gek dat bijna dezelfde naam gekozen is.
Maar waarom dan? Oprechte vraag hè. Want blijkbaar vinden haar ouders het ook de mooiste naam voor hun kind. En omdat jullie kind die naam heeft 'mogen' zij niet meer die naam kiezen. Dat je zelf die keuze niet wil maken is natuurlijk prima, maar als een ander daar anders over denkt is dat toch ook goed?
Tja, geen idee, is vooral een gevoelskwestie, denk ik. Het voelt ergens gewoon een beetje alsof de naam van onze dochter ‘gepikt’ is. Rationeel, nee, maar zoals ik zeg: een gevoelsding. We hebben het over dezelfde achternaam en een voornaam waarvan 2 letters anders zijn en de uitspraak gelijk is. Ze schelen 5 jaar. En tuurlijk ben je nooit uniek in een naam (tenzij je zelf iets knutselt, ook weer niet ons ding ) maar bij familie voelt het dan toch heel anders dan wanneer de dochter van de buurvouw van de caissière van de plaatselijke supermarkt dezelfde naam heeft. Overigens hebben wij een (zeer) kleine familie, ik kan me zo voorstellen dat het gevoel ook anders ligt wanneer je je naam deelt met 1 van je vele, vele nichtjes.
O nee mijn zus zei hier zelfs dat ik voor de 3e ook wel de naam van haar 2e mocht gebruiken omdat die naam ook mooi in ons gezin past. Hebben we niet gedaan omdat we een andere naam mooier vonden maar die naam had idd prima gekund. Iets anders vind ik als je écht een hele unieke naam hebt. Maar Sofia is dat allesbehalve en Sophie heeft ook een andere klank.