Dag Mama's, Ik ben 12-03, na 37 wk en 3 dg, via een keizersnede, bevallen van mijn zoontje Simon. Bij de geboorte was Simon 44 cm lang en woog 2025 gram. Hij heeft nog 2 weken op de neonatologie gelegen en mocht toen mee naar huis. Sinds die tijd drinkt hij super goed en is ook steeds wat langer wakker. Toch maak ik mij wat zorgen. Hij is nu 8 weken oud en doet (bijna) geen van de dingen die baby's op deze leeftijd 'horen' te doen. Hij heeft pas één keer duidelijk naar me gelachen. Als hij op zijn buik ligt kan hij met moeite zijn hoofd heel even een klein stukje optillen. Als je hem aan zijn armpjes optrekt in de 'zithouding' (zoals ze dat op het CB doen), laat hij zijn hoofdje nog helemaal hangen. Ik merk dat ik hier toch wel erg ongerust van word.... Ik hoop dat hier wat moeders van dysmature kindjes zijn, die wat over hun ervaringen wat betreft de ontwikkeling willen vertellen. Ik zou graag willen weten of het normaal is bij een dysmatuurtje dat dit allemaal wat langzamer gaat. Ik heb het ook wel gevraagd op het CB, maar daar hebben ze eigenlijk geen ervaring hiermee (klein dorpje). Alvast bedankt !
Onze dochter was ook dysmatuur (36.4 weken 2070 gram) en heeft 19 dagen in het ziekenhuis gelegen omdat ze niet wilde drinken. Zij heeft zich normaal tot vrij snel ontwikkeld. Ze lachtte met 5 weken, en ook dat buikliggen en optrekken ging goed. en ook voor de rest is ze vrij vlot. Het lijkt mij niet echt iets te maken te hebben met de dysmaturiteit, de snelheid van de ontwikkeling. Afgelopen februari is onze zoon geboren. Ik ben ingeleid en hij kwam met 39 weken en 1 dag. Hij woog keurig 3400 gram. Ik zag al vrij snel dat hij heel graag op zijn rechterzij lag, en met 8 weken is ook door de kinderarts opgemerkt dat zijn nekje vast zat, waardoor hij een voorkeurshouding had ontwikkeld, en al een scheef hoofdje begon te krijgen. Wij zijn verwezen naar manuele- en fysiotherapie, en zijn nekje is gekraakt. Hij moet nu alles helemaal opnieuw leren, en hierin herken ik dus jouw verhaal van het niet meenemen van zijn hoofdje en moeite hebben met het hoofd oplichten tijdens buikligging. Dat heeft dus allemaal te maken met de (weggehaalde) blokkade in zijn nek. Ik dacht, ik schrijf dit toch eens even voor je op, want soms is het bij die kleintjes een kwestie van gewoon echt niet kunnen vanwege dit soort oorzaken. Dat wil dan niet zeggen dat hij achterloopt in de ontwikkeling, maar wel dat er dus iets anders aan de hand kan zijn, waar iets aan gedaan moet worden. Onze zoon krijgt nu oefeningen van de therapeut om zijn nekje te trainen. Dat gaat heel erg goed!
Dag Kiz, Bedankt voor je reactie. Simon heeft inderdaad ook een extreme voorkeurshouding (maar dan naar links). We proberen hem wel steeds naar rechts te laten slapen, maar dan draait hij zelf meteen weer terug op links. Is dit ook herkenbaar voor jou?
Heel herkenbaar! Turan had het naar rechts! Zeker melden op het consultatie-bureau! En als die niet direct reageren, zou ik als ik jullie was naar de huisarts, of indien mogelijk de kinderarts in het ziekenhuis gaan. Bij ons zag het consultatie-bureau geen directe noodzaak in om actie te ondernemen, maar de kinderarts in het ziekenhuis (waar Turan onder controle is vanwege andere 'klachten'), is toevallig ook fysiotherapeut en die vond Turan ten eerste veel te gespannen (overstrekken, veel gebalde vuisten, zijn beentjes niet/weinig krom willen doen) en zijn nekje veel te slap. Dat schijnt allemaal met elkaar te maken te hebben... De manueel tehrapeute (een geweldig mens trouwens) heeft zijn nek toen 'gekraakt' en de fysio-therapeut komt bij ons aan huis en heeft veel tips en oefeningen gegeven om Turan zo veel mogelijk te stimuleren de andere kant op te kijken en om zijn nek spieren te trainen. Met 8 weken is dit traject gestart, en Turan is nu 12 weken en de scheve plek op zijn hoofdje begint al bij te trekken. Hij kan zijn nek veel beter onder controle houden en kijkt nu ook met veel plezier naar links! Succes, en zorg dat je serieus genomen wordt!
akeesh had ook een voorkeurshouding. ik keerde haar hoofdje in haar slaap om. en wat ik deed was zeker een paar uur per dag op haar zij laten slapen met een grote zware knuffel in haar rug. Haar voorkeurshouding is nu weg. ze keerd nu haar hoofd zelf op de andere kant.
Simon heeft precies dezelfde problemen. Ook heel erg overstrekken en altijd gebalde vuistjes. Hij voelt sowieso erg gespannen aan. De consultatie-arts heeft geadviseerd om babymassage met hem te doen, maar dit is geen succes. Hij kan helemaal niet ontspannen en zet het vreselijk op het huilen! Aangezien hij dysmatuur is, zijn we nog onder behandeling van de kinderarts in het ziekenhuis. Morgen hebben we een afspraak. Daarom wou ik vandaag graag wat ervaringen horen, zodat ik een beetje voorbereid ben. Ik zal het morgen zeker zeggen en vragen wat zij ervan denkt. Ben heel blij met je reactie! Het stelt mij behoorlijk gerust. Ondanks dat het natuurlijk niet ideaal is, had ik al aan naardere mogelijkheden gedacht. Ik heb gezocht op topics over dysmaturen en las daar toevallig staan dat jouw zoontje ook een hartafwijking heeft.... Ik hoop van harte dat alles verder goed met hem gaat...
Klopt inderdaad! Naar omstandigheden gaat het heel erg goed met hem! Er staat hem nog een boel te wachten, maar daar proberen we niet dagelijks aan te denken. Lief dat je ook met ons mee hoopt , we kunnen alle hoop gebruiken! Veel succes bij de kinderarts morgen! Je verhaal klinkt heel bekend! Dat overstrekken schijnt te komen door de 'last' die ze hebben van het vastzitten van de nek. De manuel therapeute zei dat ze zich niet echt lekker voelen vanwege die nek (vond dat zo sneu om te horen), en dat ze zich daardoor een gespannen houding aanmeten, maar dan later eigenlijk niet meer weten hoe ze moeten ontspannen. De fysio geeft ons ook echt ontspanningsoefeningen (fietsen met de beentjes). Baby-massage kan wel helpen, maar volgens mij niet zo lang de nek vast zit... Mocht de kinderarts niet doorverwijzen, zou ik als ik jou was eens een osteopaat raadplegen! De meeste verzekeraars vergoeden dit, en het werkt vaak ook super!
Hoi, Ik heb er al 2 gehad me eerste me zoon was bij de geboorte 2300 gram en 41 weken en 5 dagen gedragen .Me dochtertje maar net 2508 gram bij haar ben ik ingeleid rond de 40 weken. Het verloop ging wel goed alleen veel last van darm krampjes maar gewone ontwikkel net zoals andere kindjes ja die van me zoon zelfs sneller heeft hele stappen overgeslagen. Heeft dus niet gekropen maar liep al met de 9 maanden. Nu ben ik weer zwanger van een te klein kindje de oorzaak is de aanleg maak ze gewoon niet groter dus echte oorzaak is nooit gevonden. Wel is andy behandeld geweest voor kiss was paar keer bottenknakken en wat fysio en hij had een voorkeurs houding wat je nu dus nog ziet aan zijn scheef hoofd. Allebei nu niks van te zien ene is 11 geworden pas en de andere is 7 en kern gezond . Sterkte probeer je niet al te druk te maken als het maar gezond is denk ik altijd
Het heeft even geduurd (tijdelijk geen internet). Ik ben bij de kinderarts geweest, die ons heeft doorverwezen naar de fysiotherapeut. Vandaag is ze langs geweest en heeft ze Simon helemaal nagekeken. Met zijn nekje is verder niks aan de hand. Wel heeft hij een afgeplat hoofdje door de voorkeursligging. Ook kun je aan zijn heupjes zien dat hij een beetje naar links trekt. Dit moeten we nu proberen te corrigeren door hem in de box en kinderwagen zoveel mogelijk op rechts te leggen. Hopenlijk gaat het hierdoor beter, ik zou het naar vinden als hij een helmpje of een spreidbroekje zou moeten dragen. Qua ontwikkeling vond ze hem niet echt achter liggen.
Hoi Hier nog een dysmatuurtje Coby is geboren met 40w+3 dagen woog 1900 gram en was 43 cm. Coby heeft 14 dagen in het ziekenhuis gelegen. De eerste 10 weken thuis waren een drama huilen, huilen en nog eens huilen een oorzaak is niet gevonden. Wel had coby af en toe veel last van darmkrampjes. Als Coby nu op haar buik ligt kan zij ook nog amper haar hoofd een stukje optillen. Het optrekken gaat nu steeds een beetje beter en verder lacht ze nu bijna altijd, nu iets minder want ze is erg verkouden. Draaien begint ze nu ook een beetje te doen. Volgen de kinderarts ontwikkelt ze zich verder als een normale baby alleen ze is kleine van formaat, heeft nu nog maatje 56 aan. Groetjes Anita
Wel fijn om te horen dat Simon niet het enige dysmatuurtje is dat niet helemaal 'volgens het boekje' ontwikkelt. Ik denk dat het ook niet zo vreemd is dat je je wat extra zorgen maakt met een dysmatuur kindje, daar heb je tijdens en vlak na de zwangerschap toch wat complicaties mee meegemaakt.
hier ook een mama met een ex pre-dys-matuurtje... onze zoon was geboren met 35 weken en woog 2185 gram en 44cm. 12 dagen in het zhuis op de couv afdeling. merkte ook dat hij qua ontwikkeling niet helemaal met zijn leeftijdsgenootjes meeging, en ook niet met de leeftidsgenootjes op de data wanneer hij eigenlijk geboren had moeten worden... nog steeds is hij iets langzamer dan de "rest' maar denk ook dat ieder kind zijn haar eigen tempo heeft....ht valt ook wel mee allemaal hoor, maak me er geen zorgen om. hij liep wel al met 12 maanden.maar praten bijvoorbeeld dat gaat minder dan zijn leeftijdsgenootje....ach ja....ieder kind is weer anders zullen we maar zeggen....