thnx Mary, ben benieuwd hoe deze bevalling zal gaan verlopen. Succes met je eerste werkdag overmorgen!
Géén haar op mn hoofd die eraan denkt! Ikz eg nooit NOOIT, we zien wel wat de toekomst te bieden heeft. de komende 5 jaar sowieso niet want ik hebe en mirenaspiraal laten zetten en die haal ik pas weg als mn dochter naar groep 2 gaat. Ik heb een hele grote kans (ze zijn er bijna zeker van) dat de volgende zwangerschaps zal eindigen rond +/- 30 wken! Maar het kan ook zo goed zijn met 25/26 weken want het geval was bij mijn dochter! Trouwens ik ben nog steeds onder behandeling en uit de bloeduitslagen blijkt er iets mis te zijn met de stolling (afwijkend bloedbeeld) en het zorgt ervoor dat ik bloedverlies heb en dat mijn placenta loslaat! Laten we maar eerst ff genieten van Jayda en alles een plekje geven van de afgelopen maanden!
Nou, hier een positief verhaal. Inmiddels is mijn tweede dochter alweer 1 week oud/jong. Ik ben bevallen met 38.5! week. En er is wel altijd van uit gegaan dat het eerder dan 40 weken zou zijn, maar de verwachting was wel rond de 36 weken. Dus de kleine heeft het goed uitgehouden. Wel was het weer een klein meisje met haar 2600gram een dysmatuurtje. Ze mocht samen met mij na 2 daagjes naar huis (ze werd eerder ontslagen dan ik). De hele zwangerschap ben ik onder strenge controle geweest, elke keer een echo. Vaak bloed en urine gecontroleerd (had HELLP bij Sam). Ook hier wel de angst dat het te vroeg zou komen, maar het kan dus ook goed gaan met de juiste behandeling. (had veel medicijnen). Wel scheelt het denk ik als je de reden van de vroeggeboorte kent. Pre-Eclampsie/HELLP kunnen ze proberen te voorkomen/uit stellen. Kreeg trouwens een tijdje geleden op een bijeenkomst van het ziekenhuis te horen dat vooral mensen die een vroeggeboorte hebben meegemaakt geen volgende zwangerschap meer aandurven. Het aantal mensen die HELLP hebben gehad die wel een volgende zwangerschap aandurfden was groter (en die hebben vaak nog hun eigen leven op het spel gehad). Raar maar waar. Had trouwens nu ook een natuurlijke bevalling, en van Sam ben ik bevallen via een spoedkeizersnede.
Daphne, nogmaals, geweldig gedaan (jij én Fay!) Ik hoop dat ik jouw voorbeeld ooit mag volgen! Over 4/5 jaar zou ik (indien alles loopt zoals ik wil, ik een leuke nieuwe man vind etc.) héél graag een tweede willen! Maar geen derde, want zo'n heel groot gezin hoeft voor mij nou ook weer niet. Ik zou wel echt heel bang zijn hoor, want zo ziek wil ik echt nooit meer worden, en weer zo'n lange tijd ziekenhuis in/uit om mijn kindje te bezoeken is best vermoeiend eigenlijk. Tuurlijk zou ik het ervoor over hebben, maar als mijn gyn. zou zeggen dat ik mijn leven op het spel zou zetten ermee, zou ik het absoluut niet doen!
Daphne, van harte gefeliciteerd... Heb ook jou verhaal gelezen. Aangezien het we bij mij niet weten waarom Nova te vroeg geboren is bestaat bij mij ook de twijfel. Maar het kan dus ook anders. We zijn ook weer bang voor een te vroeg geboren kindje dus wil eerst even nog met een gynacoloog praten. We denken er nu nog niet aan maar wie weer wel in de toekomst.............
Ik wilde na de zwangerschap en bevalling van Kaylee ook niet meer... Toen Kaylee ook nog eens een huilbaby bleek te zijn had ik al helemaal zoiets van "echt niet". Ze is geboren met 34.5 weken, ik ben ingeleid ivm HELLP. Ze was prematuur en dysmatuur. Maar opeens was de wens er toch en zijn we er weer voor gegaan. Ik ben ondertussen bevallen, van een gezonde zoon. Na een super zwangerschap, waarin mijn bloeddruk zelfs laag was en bleef Ik ben zingend door mijn zwangerschap gegaan en bevallen met 40 weken en 2 dagen. De bevalling was er eentje die ik zo over zou doen, 1.5 uur van de eerste wee tot het moment dat hij er was. Gewicht van Jayden: 3530 gram Ik ben om 19.00 bevallen, om 22.30 waren we allemaal al weer thuis Daarop volgend een prachtige kraamtijd, ik heb de ogen uit mijn kop gehuild toen mijn kraamhulp weg ging, want ze heeft ervoor gezorgd dat ik een prachtweek heb gehad! (toen ze hoorde van mijn vorige zw.schap en kraamtijd, wilde ze dat ik deze keer dubbel ging genieten ). Ik ben de hele zw.schap bang geweest om HELLP te krijgen... Ik heb met 38 weken huilend bij de gyn gezeten omdat ik bang was dat ik "het lot uitdaagde" door zo lang zwanger te zijn. En uiteindelijk is het helemaal nergens voor nodig geweest, want ik heb gewoon een zwangerschap gehad waar menig vrouw jaloers op zou zijn Net als bij Daphne, veel echo's gehad (ook groeiecho's) en veel controles van bloed + urine. Nou, hier dus ook een succesverhaal En Daphne, nog gefeliciteerd!
Wauw al weer een positief verhaal....... Hopelijk gaat het bij mij ook zo mochten we toch voor een 2e willen gaan. Zo kan het ook dus! Jullie verhalen houden me ook wel positief!
Hallo dames, inmiddels ben ik ook bevallen van ons tweede kindje. Onze eerste zoon is geboren met een spoedkeizersnee met 32,4 week. Ik had ernstige pré-eclampsie. Toen ons zoontje een jaar oud was ben ik voor de tweede keer zwanger geraakt. Tijdens de zwangerschap ben ik heel onzeker geweest. Ik had er toch best nog veel moeite mee hoe de eerste zwangerschap was verlopen. Door de vele controles en groeiecho's kreeg ik steeds meer vertrouwen in deze zwangerschap. Vanaf ongeveer 36 weken voelde ik dat het toch niet helemaal goed zat, kreeg weer last van hoofdpijn, sterretjes zien, misselijk.... Een aantal keren naar de verloskamers geweest voor controle, en de baby deed het super. Mijn bloeddruk was wel weer steeds wat te hoog, varieerde tussen de 85 en de 100, maar dat was niet verontrustend. Met 38 weken ben ik toch weer opgenomen in het ziekenhuis ivm mijn bloeddruk. Gelukkig begon al heel snel (na 2 dagen ziekenhuis) spontaan de bevalling, en binnen een kleine 8 uur is onze tweede zoon geboren! Helemaal gezond en ongeveer 3390 gram! We moesten 1 nachtje blijven, en toen mochten we na goedkeuring van de gyn en kinderarts naar huis. Ondanks dat ik altijd heb gezegd dat ik graag een groot gezin wil hebben, denk ik dat het bij deze 2 zwangerschappen zal blijven. Ook al heb ik het deze keer wel goed kunnen voldragen, mijn lichaam heeft het op het laatst toch wel weer moeilijk gehad. Blijkbaar is een zwangerschap toch een flinke belasting voor mijn lichaam. We hebben nu twee gezonde zonen, waar we volop van genieten. Een derde keer zwanger raken, voelt als het lot tarten. En wie zegt dat het ons een derde keer weer gegunt zal zijn...? Ik zou zeggen; volg je gevoel! Als jij en je partner er klaar voor zijn en voldoende vertrouwen hebben, dan moet je er zeker voor gaan! Minke
@ Vicky Daphne en Minke: gefeliciteerd allemaal met jullie tweede wondertjes! Dit geeft de burger moed, zullen we maar zeggen... Ik zal wel nooit weten wat de reden van de vroeggeboorte van Thomas was, maar ik heb me voorgenomen om bij een tweede precies op de uitgerekende datum te bevallen!
hoi hoi, ons zoontje was met 35 weken geboren, op zich valt dat wel mee, vergeleken bij sommige dames hier....maar met de nacontrole heb ik een inwendige echo gehad en toen bleek dat ik een afwijkende baarmoeder had.....ik heb twee helften (uterus bicornis, dubbelwandige baarmoeder) ons eerste zoontje is achteraf gezien in de gunstigste ruimte gaan liggen. maar de andere ruimte is een stuk kleiner! de kans dat het kindje voor de 30 weken geboren wordt is daarmee erg groot..... Ik was daarom steeds enorm terughoudend voor een 2e zwangerschap.....maar ja de wil is er wel he! En we hadden altijd nog 50% kans dat het wel de gunstige kant zou worden..... Dus we zijn er in februari weer voor gegaan, en ik was meteen zwanger....met 8 weken kregen we een eerste echo, om te zien aan welke kant het kindje was gaan groeien.....en....gelukkig is dit kindje weer aan de gunstigste kant gaan innestelen...dus er is wel een kans dat het kindje weer eerder geboren zal worden, en dysmatuur zal zijn....maar altijd een stuk minder riskant dan dat hij aan de andere kant zou zitten.... Dus nu is het afwachtten hoe het zich verder zal gaan ontwikkelen...we hopen uiteraard op een "normale" kraamtijd, en niet weer in het ziekenhuis.....bah......we zullen zien. Ik hoop dat jullie over een jaartje ook anders denken, het is bij de meesten nog vrij recent gebeurd, en over een jaar denken jullie vast anders...ik wil jullie wel heel veel geluk wensen allemaal!
@ danili: fijn dat je tweede uk ook de 'goede kant' heeft gekozen! Wel spannend, maar hoop dat je ook lekker kan genieten!
Mijn zoontje is geboren met 34 weken en 2 dagen, en ben bij de volgende zwangerschap ook de hele zwangerschap bang geweest dat ik weer te vroeg zou bevallen. Maar, deze keer geen hoge bloeddruk, en gewoon (wel ks) met 39 weken en 6 dagen bevallen van een wolk van een dochter van 3740 gram! Begrijp jullie angsten heel goed want die had ik ook. Maar het kan dus ook gewoon goed gaan hoor! Succes!
Hopelijk een opsteker voor prematuur-mama's: mijn tweede dochter is geboren na een zwangerschap van maar liefst 40.2 weken! Ik ben heel blij dat ik ervoor heb gekozen niet de progesteron-injecties te nemen waarover ik destijds hier een topic over gemaakt had. Want het is dus goed gegaan nu, ondanks 50% kans op vroeggeboorte. Enorm veel geluk gehad dus! Ik gun dit jullie ook van harte, want ookal kan/hoef je het verleden niet veranderen.. dit maakt een hoop goed zogezegd. Groeten vanaf een knalroze wolk @ Danili: wens je een goede zwangerschap en een gezond babietje!
@ maja: gefeliciteerd met je dochter! Hoe zit het dan precies met die injecties? wanneer worden die voorgeschreven?Bij mij was oorzaak vroeggeboorte onbekend..
Wij willen heel graag nog een kindje (als Thyron iets ouder is) maar ik ben ook wel een beetje bang dat het 2e kindje ook weer te vroeg komt.