Gecondoleerd. Fijn dat je er bij kon zijn tot op het laatst. Logisch van het verdriet want je mist haar al ookal was het voor haar pijnlijk. Hele dikke knuffel.
Ik hoop dat je veel steun hebt aan je geloof, jullie zeggen het vast anders dan ik maar het komt op hetzelfde neer: Stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren, alles ligt in de hand bij die Ene. veel kracht voor de laatste momenten samen
Gecondoleerd, het zat eraan te komen maar dat maakt de klap maar een klein beetje zachter. Heel veel sterkte met dit vreselijke verlies.
Het is zo zwaar. Wilde vanochtend alweer bellen om te vragen hoe het gaat maar toen kwam de klap dat het niet meer kan en hoeft.....
Ach… zo herkenbaar… Dat blijft waarschijnlijk heel lang zo mijn vader leeft al ruim 8 jaar niet meer en bij speciale dingen denk ik nog steeds: ooooh even papa bellen om het te vertellen, om in diezelfde seconde te bedenken dat dat niet meer kan, een rare gewaarwording is dat. Het ergste verdriet wordt minder met de jaren, maar helemaal weg gaat het nooit. dikke knuffel van mij
Ach wat verdrietig. Gecondoleerd! Ook al is het voor haar een bevrijding, voor diegene die achter blijven is het zo zwaar. Sterkte En wat mamabri ook zegt: dat even willen bellen blijft. Ik had laatst iets hilarisch gehoord, wilde ik t pa vertellen... tja. Van enthousiame naar een steek in je hart. Maar het wordt echt wel dragelijker ♡ tijd heelt de wonden niet, maar maakt de wonden wel zachter. Knuffel voor jou! De achtbaan staan nu ineens stil.
Heel veel sterkte voor jullie. Wat mooi dat je bij haar was. Huil maar. Daar is het nu de tijd voor. En vind troost in je geloof en in de mensen om je heen.