Rond de herfst had ik hier ook al eens een onderwerp over gestart, maar kan het even niet terug vinden. In het kort, dochter wordt in de klas genegeerd. Na in de herfst aan de bel getrokken te hebben , het krijgen van een nieuwe mentor en het op de hoogte stellen van de leraren is het niet naast haar willen zitten (tafeltje letterlijk van haar afschuiven gestopt) en ging het redelijk. Tot dus 3 weken geleden en vandaag een huilende dochter. Doen ze met gym een blok fitness (blok houdt in dat er 3 weken lang dezelfde gymles - 2 uur achter elkaar) gegeven wordt. Dat moeten ze met 2 tallen doen, oneven aantal leerlingen in de klas en dus blijft mijn dochter alleen over. Ze doet nu dus al 2 weken achter elkaar helemaal alleen die les, alleen alle oefeningen doen (ja ook die dikke mat rechtop zetten en omduwen ) en dus ook de hele les totaal geen interactie met andere leerlingen of de leraar. Ze vertelde ook dat dit in andere lessen gebeurt, zodra er 2 tallen of groepjes gemaakt moeten worden blijft ze alleen over. En dan moet ze zich vaak aansluiten bij een twee tal maar dat is best pittig als je al weet dat ze eigenlijk niets met je van doen willen hebben. School reageert langzaam dus vandaag school gebeld met de mededeling dat dochter vandaag niet mee doet aan de gymles en met de reden erbij. Daar worden ze wakker van moet ik zeggen. 2 uur later belde de hoofd van de Havo, is echt niet de bedoeling dat dochter hier lessen om gaat missen. Ze willen nu dat dochter counseling gaat doen om haar sociaal sterker te maken en of wij even wilden doorspreken wat wij vinden dat school kan doen in deze situatie. Ik vind dat moeilijk omdat de situatie alleen op school tijdens de lessen speelt. Tijdens pauzes zoekt ze haar vriendinnen wel op , na school spreekt ze af, heeft een bijbaantje en sport en loopt ze nergens tegen dit probleem aan. Ja ze is introvert, staat liever niet in de belangstelling en is heel rustig wat door de school dus vertaald wordt naar een stil meisje zonder zelfvertrouwen. Maar ja wat kan school doen in dit geval. Je kunt anderen niet dwingen om haar niet te negeren. Het enige wat ik mij kan bedenken is zorgen dat er geen oneven aantal leerlingen zijn, maar dan nog weet je dat de samenwerking lichtelijk gedwongen is op die manier. Ik ben dus op zoek naar tips, adviezen die we kunnen geven aan school. ps tot nu toe vind dochter dat niet zij maar de rest naar counseling moeten en zegt ook daar totaal geen behoefte aan te hebben (want het zal ook meespelen dat je in de belangstelling staat als je naar counseling gaat want dan ben je anders)
In mijn ogen had de leerkracht al moeten ingrijpen toen ze alleen bleef staan en alleen aan haar oefeningen bezig was. Dat is dan niet gebeurd blijkbaar? Is er dan een reden waarom uw dochter niet naar de leerkracht gaat en zegt: ik kan dit niet alleen doen of zelf echt aangeeft van ik wil dit niet alleen doen. Dat ze niet uitgekozen word kan gebeuren maar is er dan geen enkele groepje waar ze wel zou aanvaard worden en gewoon mag meedoen ? Of durft ze dit zelf niet vragen ?
Wat rot zeg! Ik vind het allereerst al slecht dat de gymdocent haar dus maar in haar eentje laat aanmodderen. Die had imo in moeten grijpen. Door de klas snders te verdelen. De leerlingen laten rouleren, zodat er steeds andere tweetallen zijn oid. En ook bij de andere lessen moeten de leraren niet de leerlingen zelf hun groepjes laten maken, maar zelf de verdeling regelen. Maar verder snap ik dat je echt het gevoel hebt "hoe verder?" School lijkt, zoals ik het uit jouw verhaal opvat, te denken dat het probleem bij jouw dochter ligt. Omdat zij die counseling aangeboden krijgt en ze dus verder niets lijken te doen met de rest van de klas. Daarmee geven ze het signaal af dat jouw dochter moet veranderen en niet de klas. En ik denk dat het daar fout gaat. Ik weet eigenljjk geen tips te geven, maar wil je wel veel sterkte wensen, want dit is zo naar!!!
Bij dit moest ik aan jou en je dochter denken. Het zelf groepjes maken gaat zo vaak ten koste van kinderen.... https://www-thebestsocial-media.cdn.ampproject.org/v/s/www.thebestsocial.media/nl/leraar-deelt-verdrietig-whatsapp-gesprek-van-leerling-en-doet-oproep/amp/?amp_gsa=1&_js_v=a9&usqp=mq331AQIUAKwASCAAgM%3D#amp_tf=Van%20%251%24s&aoh=17434204789432&referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com&share=https%3A%2F%2Fwww.thebestsocial.media%2Fnl%2Fleraar-deelt-verdrietig-whatsapp-gesprek-van-leerling-en-doet-oproep%2F
Vind dat ook zoiets onnozel die groepjes maken. Tuurlijk kies je uw vrienden uit. In mijn ogen net niet positief voor bepaalde zaken ( lachen en plezier neemt dan toch vaak de bovenhand). Hetzelfde met 2 teamleiders laten kiezen. Ik zou zeggen laat ze maar kiezen en op het einde voer je een wissel door. Net degene die ze niet zouden kiezen in hun groep.
Dat het een beetje bij puber gedrag hoort vind ik tot op een bepaalde hoogte juist. Die kiezen idd voor hun vrienden als er groepjes gemaakt worden en dan is er altijd iemand die als laatste blijft staan of eerder vrienden in een andere klas heeft en niet gekozen word MAAR en dat vind ik wel een punt om te zeggen bij de leerkracht, je kan tegen bepaald puber gedrag ook ingaan e. Waar zit degene die voor uw dochter wat opkomt en zegt dat ze dit niet alleen moet doen? Als ze geen echte vrienden in de klas heeft en anderen wel allemaal samen klieken gaat dit namelijk niet ophouden.Het is niet aan een leerkracht om voor uw dochter te bepalen wat ze zich wel of niet moet aantrekken. Mss eens vragen wat hij er van zou vinden als in de koffieklas iedereen samen zit en hij alleen mag meepraten als ze hem nodig hebben en verder negeren maar. Eens kijken of het nog zo leuk zo zijn.
Een goede gymleraar moest toch al snel zien jouw dochter steeds als enige overblijft. Dan kan hij/zij daar de op inspringen door bijvoorbeeld zelf indelingen te maken of groepjes van 3-4 enz. En wat verwacht school nou van die counseling, dat ze serieus opeens wél wordt uitgekozen om met een ander mee te doen? Ik zou het gewoon zeggen zoals je er over denkt, dat ze verder buiten die klas wel aansluiting heeft, dus dat het waarschijnlijk niet ligt aan haar sociale vaardigheden. En soms kan het gewoon zijn, dat je het niet treft qua aansluiting in een groep, maar op deze manier wordt ze daar door school wel steeds mee geconfronteerd. Dat kan ook anders.
Dank je hier kan ik veel mee, want door de emoties kan ik even niet tussen de regels door lezen. Maar inderdaad ze leggen het probleem vooral bij dochter neer in een verpakking van we gaan je helpen. Dit is ook iets wat b,v niet tijdens handvaardigheid speelt, niet veel mensen kiezen dat als profiel vak dus kleinere klas en individuele opdrachten of tijdens wiskunde, ook niet echt een vak waarbij je twee tallen of groepjes maakt.
Het vervelende is dat ze volgend jaar ook in deze groep zal zitten ivm profielkeuze. De enige wat kan veranderen is dat ze een andere stamklas krijgt. Dat je geen aansluiting vind bij een groep (in dit geval je klas) kan, hebben wij altijd gezegd dat kan , is niet erg maar je kunt wel gewoon normaal tegen elkaar doen, je hoeft niet altijd met iedereen vrienden te zijn. Ze heeft gewoon ontzettend de pech dat haar vriendengroepje waar ze sinds het 2de jaar mee optrekt uit elkaar is getrokken. dochter een een vriendin zijn overgegaan naar havo 4 maar hebben een andere profielkeuze en dus ander vakkenpakket. De andere 2 zijn blijven zitten. 1 doet havo 3 over en de andere heeft gekozen om naar mavo 4 te gaan. En dus is ze als enige (losse individu) in een klas terecht gekomen waar al vriendengroepjes waren.
Op deze vraag zou ik de bal direct terugkaatsen. Wat denkt de school zelf dat ze moeten doen in zo’n situatie? Wat is volgens hen de aanpak om het anders te laten verlopen. Beetje van de zotte dat ze jullie, als ouders, vragen om een terugkoppeling, terwijl het probleem heel simpel benaderd en aangepakt kan worden door de gymleraar. 1. laat kinderen zelf geen groepjes kiezen 2. Als er een oneven aantal is in de klas, dan zal er dus altijd een groepje van 3 ontstaan, maar nooit 1 persoon alleen!
Misschien kunnen ze de gymleraar even opnieuw een lesje rekenen voor beginners laten volgen... Ik vind het bizar. Hoe kunnen ze hierin niet hun eigen aandeel zien.
Dit inderdaad. En dat leer je op de lerarenopleiding, dus zou iedere (bevoegd) docent moeten weten. Wat ook geldt voor kennis over groepsdynamiek. Dat schijnen ze hier allemaal vergeten te zijn… Het probleem wordt vaak bij het kind dat ergens een probleem mee heeft gelegd, terwijl dat 99/100 keer een uiting is van een ander probleem. Jouw dochter klinkt prima sociaal, het is school alleen niet gelukt om een positieve manier de groepsvorming tot stand te laten komen en ze kunnen daar ook nu kennelijk niet op een juiste manier mee om gaan. Natuurlijk is het lastig en sommige dingen kun je niet beïnvloeden, maar hier zie ik toch wel een paar hele eenvoudige aanpakken die bepaalde situaties kunnen voorkomen. Dan heb je nog geen ‘opneming in de groep’, maar voorkom je wel dat een kind steeds overal buitenvalt en/of ‘gebruikt’ wordt (voor de goede cijfers). Dat is geen speciale aanpak oid, maar een basis iets. Daarnaast kun je als docent(enteam) en school natuurlijk ook prima invloed uitoefenen op de groepsvorming dmv bepaalde activiteiten ed, dat gebeurt op de basisschool standaard (vaak noemen ze dat ‘de gouden weken’; de weken aan het begin van het schooljaar) en zou in het VO ook veel meer moeten gebeuren, zéker in het geval van een nieuwe groep zoals na profielkeuze.
Hier een middelbare die over is op een ander systeem. Elke 6 weken een nieuwe indeling en mentor bepaald hoe ze zitten. Plattegrond gaat naar alle leraren en er is dus nooit gedoe over. Ze zitten hier overigens in groepen van 3 of 5 ipv de reguliere 2 aan 2 opstellingen. Elkaar negeren is geen optie. Elke 6 weken groepsopdrachten incl een cijfer voor samenwerking tijdens de lessen. Verder vind ik echt iets van de school die TS omschrijft. Hoe kun je als school niet aanvoelen dat het meisje niet helemaal goed in een groep ligt en haar dan ook nog eens alleen laten aanmodderen tijdens en gymles. Ik zou hier echt wild van worden.
Vanmorgen deze mail gestuurd naar school U bood counseling aan voor *, dit voelt alsof jullie denken dat het probleem bij * ligt en jullie (onbewust) het signaal afgeven dat zij moet veranderen en niet degene die haar negeren/pesten. En dat negeren is moeilijk , bij schelen, slaan en schoppen is het voor iedereen zichtbaar wat er gebeurd en kun je al gepeste terug slaan. Als leraar kun je ingrijpen met straffen, maar wat kun je doen bij negeren? Nogmaals dit speelt alleen tijdens lessen waar er groepjes/tweetallen gemaakt moeten worden. Leraren denken dat dit in goede harmonie gebeurt, maar is dat zo? En is het welzijn van elke leerling wel gewaarborgd bij deze methode? * staat op dit moment nog niet open voor counseling, wij zien eigenlijk maar 1 oplossing die wat zou kunnen helpen, en dat is dat de leraren de groepjes/ tweetallen maakt. Dan hoeft * in ieder geval niet elke keer naar de leraar toe om te melden dat ze weer alleen is. Wij vinden het erg betreurenswaardig dat gym leraar zowel in de eerste (blok) les als de tweede, toen * aangaf dat ze alleen was, haar aanwees waar ze het fitness rondje moest beginnen en haar beide blokuren in haar eentje heeft laten fitnessen en ook niet meer bij * is geweest. Wat * een ontzettend eenzaam gevoel heeft gegeven. Dan willen jullie graag dat ze dit eerder aangeeft, terwijl ze dit tijdens gym, beide keren meteen aan het begin heeft aangegeven dat ze alleen was, vervolgens heeft de leraar daar niet op gereageerd en is ze dus ook door de leerkracht genegeerd. Hoe eenzaam wil je het hebben, en dat is ook de reden dat wij het besluit gisteren namen om haar voor maandag niet deel te laten nemen aan die laatste fitness gymles. En dit kreeg ik als antwoord Bedankt voor uw bericht. Ik begrijp dat deze situatie voor zowel * als voor u erg vervelend is en dat het gevoel is ontstaan dat de verantwoordelijkheid bij haar wordt gelegd. Dat is absoluut niet de bedoeling. Ik zie dit als een probleem binnen de groepsdynamiek en niet als iets wat specifiek bij * ligt. De reden dat ik counseling heb voorgesteld, is om haar te ondersteunen in het omgaan met deze situaties, zodat ze zich sterker voelt en beter haar grenzen kan aangeven. U gaf aan de telefoon aan dat de spanning bij * oploopt, tot het punt dat het haar te veel wordt en ze bijvoorbeeld niet meer naar de les wil. Dit neemt natuurlijk niet weg dat ook wij als school onze verantwoordelijkheid moeten nemen in het creëren van een veilige leeromgeving. Ik vind het heel goed dat * heeft aangegeven dat ze alleen overbleef. In de toekomst zou het ook kunnen helpen als ze op een ander moment, bijvoorbeeld na de les, met de docent bespreekt wat dit met haar doet. Dit is uiteraard iets waarin wij haar kunnen begeleiden. Zoals we gisteren hebben besproken, heb ik contact opgenomen met mevrouw Janssen. Zij heeft toegezegd extra alert te zijn bij het vormen van groepen en bewust om te gaan met hoe dit proces verloopt. Ik zal met de mentor van * , kijken hoe we dit ook bij andere vakken kunnen aanpakken, bijvoorbeeld door van tevoren zelf groepjes in te delen, zoals u suggereert. Ik zal uw bericht doorsturen naar gym leraar, zodat zij zich bewust is van de impact die deze situatie op * heeft gehad. Mocht u daar nog vragen of zorgen over hebben, dan hoor ik dat graag.
Oké, ze geven dus wel aan dat ze vinden dat de groepsdynamiek niet goed is, maar ik lees in de mail niks terug over wat ze daar aan willen gaan doen. Wel goed dat ze de leraren erbij betrekken, maar de klas wordt (nog steeds) buiten het hele proces gehouden. Terwijl ik denk dat het goed zou zijn om met de klas aan de slag te gaan. De klas is 1 blok tegenover jouw dochter en dat moet veranderen. Dat de leerkrachten de groepjes gaan indelen is een goed begin, maar de klas moet er ook bewust van gemaakt worden dat hun gedrag absoluut moet veranderen. Sterkte!!
Fijn dat de school ook naar zichzelf kijkt naar aanleiding van jouw mailtje. In een eerder bericht schrijf je het volgende: Ze wordt alleen aanvaard wanneer het om lessen gaat waar ze goed in is en de aanvaarding dus niet om haar persoon gaat (dochter filtert dit er dus zo uit) maar om een hoger cijfer te krijgen. Kun je dit misschien ook ombuigen naar je dochter? Het is niet raar dat mensen graag samen werken met iemand die ergens goed in is, maar dat jij er goed in bent, hoort wél bij jou als persoon. Het is dus juist geen afwijzing (ze willen me alleen vanwege mijn vaardigheden), maar ze willen juist samen met jou vanwege jouw vaardigheden. Misschien dat er uit zo'n samenwerking ook juist een vriendschap kan ontstaan als alle partijen er voor open staan. En wellicht sla ik de plank volledig mis, ik ken het verdere verloop van de samenwerking niet, maar misschien is hier nog wat te halen?
Ok, dus het ligt aan de groepsdynamiek, maar daarna een paar opmerkingen dat je dochter moet leren beter haar grenzen aan te geven. Terwijl ze dat dus deed bij het begin van de gymles. En daarna nog een keer dat het dus wel aan haar ligt, want ze moet het dan na de les maar uitgebreid bespreken wat het met haar doet...
Dit dus. Ik zou helemaal niks kunnen met dit antwoord en als reactie hierop vragen hoe school gaat werken aan een betere groepsdynamiek. Een (telefonisch) gesprek is misschien wel fijner dan per mail.
Ik zou inderdaad reageren dat je graag meer duidelijkheid wil mbt hoe ze hier op in gaan zetten. Ze mogen vervolgens best een paar dagen tijd krijgen om een plan te bedenken, maar dat je bv. na het weekend toch wel concreter wil weten hoe en wat. Ik denk trouwens niet dat de klas als een blok tegenover je dochter is, maar dat er ‘subblokjes’ zijn en dat ‘toevallig’ al die ‘subblokjes’ al een ‘subblokje’ waren toen zij erbij kwam, waar dan vaak lastig tussen te komen is. Dat kun je kinderen niet per se kwalijk nemen, al helemaal niet als de volwassenen precies dat als voorbeeld geven. Het is aan de volwassenen - in dit geval dus de docenten - om ze hierbij te begeleiden. Daar ligt dus een belangrijke taak voor de school.