Ik ben benieuwd wie van jullie er 5 kinderen heeft. Hoeveel schelen ze elkaar in leeftijd? Was het een bewuste keuze, voor zover als dat kan? Hoe gaat het allemaal?
Wij hebben er 5. De oudste is een meisje, de rest zijn jongens. Ze zijn 13,12,10,7&6 De oudste was precies 13 maanden toen nr. 2 kwam. Na nog weer 15 maanden kwam nr. 3. Daarna een wat groter gat van 3j2m. Tussen 4&5 zit dan weer maar 14 maanden. Ze zijn alle 5 een bewuste keuze. We hebben ook bewust gekozen voor kleine leeftijdsverschillen. Dat bevalt heel goed. Het was natuurlijk wel hard werken en dat is het nog steeds maar dan weer op een andere manier. Maar ik geniet wel heel erg van ons grote gezin. Zeker nu het steeds beter lukt om ook weer tijd voor mijzelf en ons samen te vinden.
Is 7 ook goed? De oudste is bijna 25, de jongste 9. Qua tussentijd hebben we van alles: 15 maanden, 19 maanden, 23 maanden, bijna 3 jaar, 3,5 jaar en 4 jaar. De oudste 2 zijn meiden, de rest jongens. Ze waren allemaal van harte welkom. De jongste was wel een verrassing. Dat was even slikken, maar uiteindelijk was hij net zo welkom als de rest.
Wij hebben 5 kinderen, maar ben zwanger van de 6e. Tussen 1 en 2 zit 16 maanden Tussen 2 en 3 zit 22 maanden Tussen 3 en 4 zit 2 jaar en 9 maanden Tussen 4 en 5 ook 2 jaar en 9 maanden En nu zal er 3 jaar en 9 maanden tussen zitten. De 3e kwam wat onverwachts, maar zeker niet ongewenst. Voor de rest een bewuste keuze gemaakt. Tussen 1 en 2 zit het minste leeftijdsverschil en ik vond dat ideaal. Alles ging zo in 1 moeite door. Ik moet ook wel zeggen dat ik toen natuurlijk geen andere kinderen had. De 3e was een huilbaby, toen vond ik het erg pittig. Nu vind ik er best veel tijd tussen zitten. Ik moet wel een beetje opnieuw beginnen met weer slaapjes, voedingen en gebroken nachten. Voor mijn gevoel werd het net allemaal weer wat makkelijker. Toch bewust weer gekozen voor een kindje erbij en ik heb het er ook allemaal voor over en er zin in. Ook leuk om met het gezin alles te beleven. En het is nu wel makkelijker omdat ik meer hulp van de kids verwacht. Ze moeten echt regelmatig klusjes doen en helpen. De ene week gaat alles van een leien dakje en de andere week weet je goed dat je gezin groot is en beleef je van alles. Maar ik houd van de reuring die ons gezin ons geeft. ❤
Natuurlijk kan zoiets. De vraag is of jullie draagkracht voldoende is. En dan bedoel ik niet alleen financieel. Maar ook emotioneel en qua ruimte in huis. Je hebt van die echte oermoeders waarbij alles op rolletjes loopt en die zichzelf wegcijferen. Een ruim huis dat goed georganiseerd is. Maar je hebt ook van die puinhoop gezinnen zoals bij een huis vol. Uiteindelijk moet je kijken naar je andere kinderen. Die krijgen minder tijd en aandacht met ieder extra kind. Zit daar een kind bij wat jouw zorg en aandacht nodig heeft? En kan die het aan om opzij geschoven te worden voor de nieuwe baby (want die gaat immers voor).
Hier de 6e onderweg. Tussen 1 en 6 zit 15 jaar (met de mogelijkheid op de 15e verjaardag te bevallen ) Er zit 1.5 jaar, 3 jaar, 2.5 jaar, 3.5 jaar en 4.5 jaar tussen de kinderen. Tussen nr1 en nr2 was bewust zo kort op elkaar. Nr3 had jaar eerder geboren "moeten" worden maar dat is lastig als je niet zwanger wordt 4-6 waren niet echt gepland maar wel welkom. Tja, wat het fijnste leeftijdsverschil is is zo afhankelijk van hoe de zwangerschap verloopt, hoe de bevalling/herstel gaat en wat voor kind je erbij krijgt. 2 en 3 "deed ik er even bij" maar nr4 vond ik heel intens, die huilde heel veel en wilde niet alleen liggen. Nr5 was dan weer makkelijk dus dat was weer "doen we er even bij". En de oudste 2 zijn heel lang type "tweeling met 18 maanden verschil" geweest, deden zoveel samen. Nu ze pubers zijn komt er wel wat meer afstand tussen ze maar hebben alsnog die sterke band. en de oudste 2 tov nr5 is natuurlijk ook weer hele andere dynamiek door het leeftijdsverschil. Nu met de zwangerschap merk je ook dat elk kind anders reageert. Nr5 is vooral van het "babyknuffelen" en nr2 wil juist vooral meer de medische kant weten, stuurde namen etc door. En nr1 vind het door zijn ass weer lastig nu want "je hebt een datum maar het mag 3 weken eerder en 2 weken later dus je weet nog niks". Dat mijn lichaam het zwaar vind hadden we ingecalculeerd, na 3x problemen met bekken is de kans groot dat dat weer gebeurd he. Maar door het te verwachten al vroeg activiteiten aangepast en vroeg naar de fysio waardoor ik nu veel minder bekkenpijn heb dan bij nr5. Wel alsnog elke week fysio maar dan vooral voor de spieren die verkrampen als gevolg van houding compenseren (buik groeit echt naar voor) en niet zozeer de bekkenpijn. En ja, dan is pubers in huis erg handig, kunnen bijvoorbeeld even de vuile was bij de wasmachine zetten of boodschappen naar binnen brengen waardoor ik het tillen kan beperken en daardoor dus ook de pijn beperken
Ja hoor hier! helaas in een veel te klein huis dus ze zitten elkaar regelmatig in de weg maar meer ruimte zou het iets makkelijker maken. verder… ja er is gezeur tussen de ouderen (13,9,7) en de 2 kleintjes kunnen geweldig met elkaar overweg, nu nog haha (2,4) maar ik zie ook dat die van 2/9 steeds beter gaan, jongens en die van 4/7 ook, meisje overall, is het heel gezellig hoor!
Wij hebben er 5. De oudste 4 zijn meiden van 10, 9, 7 en 5. De jongste is een jongen die in april 2 wordt. De eerste 4 hebben allemaal bewust weinig leeftijdsverschil. We hadden het niet in ons hoofd om een 5e te krijgen, maar waren niet heel voorzichtig en toen raakte ik zwanger. Dat ging helaas mis en toen raakte ik na 3 maanden bewust zwanger van de 5e. Wij wonen sinds eind 2022 in onze nieuwe 2 onder 1 kap woning met 6 slaapkamers, dus ruimte genoeg.
Wat leuk! Hoe vind jij het nu ze ouder worden? Ik geniet enorm van de kleintjes, maar ben benieuwd hoe het is als ze groter zijn!
Je vroeg het niet aan mij, maar wij vinden het echt heel leuk met grote kinderen. Vaak hele leuke gesprekken aan tafel of gewoon in de avond. Ze kunnen elkaar ook lekker plagen wat weer voor de nodige hilariteit zorgt.
Ik vind het makkelijker worden. Ze zijn zelfstandiger. Ik kan films met ze kijken die ik 'vroeger' helemaal geweldig vond. Maar ik mis de babytijd ook wel eens. Onze jongste is bijna 2 en het gaat allemaal zo snel.
Hier ook 5 kinderen. Van 16 bijna 15 en 11 dat zijn jongens en twee meiden van bijna 4 en bijna 2. Ze kunnen allemaal een eigen kamer hebben maar om extra kamer om te gamen te hebben slapen de meiden bij elkaar op.
Hier 6 kinderen van 19,16, 14,12,11 en 7. Tussen 1 en 2 zit 2 jaar en 9 maanden Tussen 2 en 3 zit 22 maanden Tussen 3 en 4 zit 24 maanden Tussen 4 en 5 19 maanden Tussen 5 en 6 zit 4 jaar. Ik vond de eerste 3 makkelijk, nummer 4 was een zorgen kindje en is geboren met een syndromale craniosynostose en heeft de eerste 6 maanden alleen maar gehuild, met 9 maanden geopereerd en toen bleek ik zwanger van nummer 5. Ik vond dat heel zwaar. Midden in de onzekerheid van onze dochter hoe alles zou gaan, de eerste 4 jaar veel artsen, therapeuten enz gehad waardoor nummer 5 altijd overal heen moest. Daarbij had onze 4de een prikkelverwerkingsprobleem en zocht continue prikkels. Aan de andere kant konden ze ook heel lief met elkaar spelen. Nummer 6 kwam 4 jaar later en was echt een kers op de taart. Waar wij wel tegen aanlopen is dat de Kids niet samen op een kamer kunnen . Wij hebben kinderen met hun eigen dingen, zoals vermoedelijke autisme, en 2 Kids met adhd. Diegene met adhd slapen nu nog samen. Maar de 1 zoekt juist prikkels en de ander vermijd ze liever. Dat botst dus heel vaak. Dus nu zijn wij kamers aan het creëren in de schuur voor onze oudste kinderen, zodat ze bijna allemaal een eigen kamer hebben. Alleen de meiden nummer 4 en 6 gaan samen een kamer delen. Nu ze groter worden wordt het makkelijker, maar ben ook meer taxi. En gezellig ja soms wel soms niet. Maar zou er geen 1 wilen missen, ze zijn mij allemaal zo dierbaar.
Wij hebben er 6 Tussen de oudste en 2e zit 16 maanden Tussen 2 & 3 zit 19 maanden Tussen 3 & 4 zit 17 maanden Tussen 4 & 5 zit 19 maanden Tussen 5 & 6 zit ongeveer 3 jaar. De oudste is inmiddels 12 en de jongste 3. Naarmate ze ouder worden vind ik het steeds leuker en makkelijker (hoewel ik ook een babymens ben) Al is het op een bepaalde manier ook drukker. Er zijn steeds meer vriendjes die willen blijven eten of slapen en de logistiek rondom sport is ook best een uitdaging. Wat dat betreft vind ik dit meer tropenjaren dan toen ze peuters/kleuters waren
Helemaal mee eens! Ik vind het heerlijk dat die oudste twee redelijk hun ding doen en dat geeft wel lucht. Echter moet er ook veel meer, sport, school, huiswerk, vriendjes, kinderfeestjes etc. Daarnaast blijven ze langer wakker dus je me-time is ook echt minder omdat ze nu niet allemaal meer om 7u op bed liggen. Uitjes zijn lastiger met een groter leeftijdsverschil. Nu moet ik zeggen dat ik een 5e hier ook niet zo snel tussen ga zien passen, dat zou de hele dynamiek veranderen denk ik. De oudste twee gaan met elkaar op "stap" en de jongste twee zijn 2 handen op 1 buik..