Zo verdrietig maar ik moet nu helaas alweer voor de derde keer een missed abortion meemaken. Twee keer kwam het niet vanzelf op gang en heb ik medicatie gehad, en nu heb ik sinds gisteren avond heel licht bruin bloedverlies. Ik hoop nu enorm dat het vanzelf verder doorzet maar tot nu toe voel ik me alleen maar slecht, niet lekker en slap. Het is weer anders als de vorige keer wat me weer onzeker maakt. Ik voel me alleen, onzeker, verdrietig, kapot. Gaat het ons überhaupt nog wel gegund zijn? Ik hoop dat het door gaat zetten en mijn lichaam het zelf op lost. Zijn er vrouwen die dit herkennen en hoe lang heeft het bij jullie geduurd? Of heb je alsnog medicatie gehad?
Wat enorm verdrietig! Ik zit er ook middenin. Vorige week erachter gekomen. Aankomende Woensdag de afspraak staan met de Gyn voor medicijnen. Tot nu toe heeft het niet door gezet. Enkel alleen bruin bloedverlies. Het zet dus niet echt door, helaas. Inmiddels draag ik het dan 3 weken wanneer het gestopt is met groeien. Langer dan dit wil ik dus ook niet doorlopen. Ik heb ook echt het gevoel dat het niet vanzelf op gang gaat komen. Hopelijk mag dat bij jou wel het geval zijn! Wel echt verdrietig om dit weer mee te moeten maken. Wil je verder onderzoek laten doen? Heel veel sterkte gewenst, en een dikke knuffel.
Oh wat naar ook Op een gegeven moment duurt het te lang hè. Ik geloof dat ook dat je dan maar beter wat hulp kan hebben. Heel veel succes woensdag Wij gaan zo ook naar de gynaecoloog, ben me er ook heel slecht bij gaan voelen nu. Slap en niet lekker dus vertrouw het niet zo.
Geen eerdere ervaring mee. Ben nu zelf aan het wachten tot het op gang komt, nadat vorige week is gezien dat hartje gestopt is. Goed dat je al bij de gynaecoloog terecht kan wanneer je je er ook lichamelijk zo slecht bij voelt, naast het mentale. Veel sterkte!
Ogh meid! Let goed op je zelf. Alles bespreekbaar maken al je onzekerheden etc. Hopelijk kan de gynaecoloog je helpen. En voel je je snel weer wat beter. Heel veel sterkte en succes gewenst bij de Gyn. Laat je weten hoe het gegaan is?
Hij kon niet echt verklaren waarom ik me zo slecht voel maar ik denk zelf miss het wisselen van de hormonen? Verder nu wel eindelijk de conclusie dat het dus inderdaad een niet vitale zwangerschap is. Heb wel medicatie mee maar nog even afwachten nu hoe het verder ontwikkeld. Ik hoop dat we er snel weer door zijn.
Hopelijk voel je je gauw beter. Want dit is ook niks zo. Wil je nog afwachten tot je de medicijnen neemt? Tot hoeveel weken wil jij max doorlopen voor jezelf? Ik zelf twijfel heel erg of ik niet extra wil wachten. Maar ik wil ook niet onnodig lang doorlopen. Echt zo in twee strijd.
Ik heb nu besloten morgen even af te wachten maar als ik deze week nog in het zkh terecht kan dan deze week al. De eerste keer heb ik 4 weken afgewacht en alsnog medicatie moeten nemen. Tweede keer meteen dag na de tweede echo de medicatie genomen. Ik wil zo lang niet meer blijven lopen dus het heeft nu al lang genoeg de kans gehad voor mijn gevoel. Volg vooral je gevoel zou ik zeggen, als je bang bent spijt te krijgen dat je niet langer hebt gewacht dan gewoon afwachten hoor. Je merkt vanzelf wanneer het tijd is.
Lastig die tweestrijd, je weet ook niet waar je goed aan doet. Volg vooral je gevoel zou ik zeggen. Merk je verder al iets dat het zelf op gang komt verder? Morgen afspraak toch? Ik had eerder vanmiddag heel licht bloedverlies en dat is nu wat meer. Vraag me af hoe het verder gaat verlopen en hoe lang het gaat duren. Hoe verdrietig ook, ben ik wel 'blij' dat het nu op gang lijkt te komen.
Bij mij zijn eerdere missed abortions niet vanzelf gekomen, ik heb de pillen toen op alle 3 de manieren geprobeerd maar dat werkte helaas niet. Toen heb ik gelukkig wel vrij snel daarna een curretage gekregen. Ik zit nu in hetzelfde schuitje als jij, vandaag een echo en klopte het hartje helaas niet meer. Ik ga morgen om een afspraak met de gynaecoloog vragen en dan om pillen vragen en anders zo snel mogelijk een curretage. Hoe gaat het nu met jou?
Vanmiddag inderdaad te afspraak staan. Enkel alleen dagen met bruin bloedverlies. Zo minimaal om te verwaarlozen. Dus ik denk dat ik er goed aan doe om een vervolg stap te zetten. Mijn lichaam stoot het gewoon nog niet af. Vanmiddag weet ik verder hoe het eruit zal gaan zien. Hopelijk kan ik het dan wat meer verwerken als het fysiek op gang komt. Hopelijk zet het bij jou ook goed door! Ik hou je op de hoogte.
Wat ontzettend verdrietig! Hopelijk mag het allemaal los komen met de medicijnen. Heel veel sterkte gewenst!
Dankjewel, ik hoop het ook. Het is even afwachten wanneer ik de afspraak bij de gynaecoloog heb. Ik lees dat jij vanmiddag een afspraak hebt, veel sterkte hopelijk mag het bij jou ook snel loskomen. Hoever was jij toen je erachter kwam? Ik ben benieuwd hoe het gesprek bij de gynaecoloog verloopt. Als je het wil delen dan kan ik me er een beetje op voorbereiden. Dikke knuffel xxx
Wat verdrietig zeg! Hopelijk helpt medicatie dit keer wel, ondanks de eerdere ervaringen. Veel sterkte!
Rot dat het dan toch niet verder doorzet. Hopelijk een goed gesprek met de gynaecoloog en dat het met medicatie dan wel echt op gang komt. Net wat je zegt, dat fysieke stukje is ook gewoon belangrijk voor het mentale deel.