Ik heb een vrolijk, ondernemend en nogal eigenwijze peuter thuis; net 2 jaar. Hij is niet zo snel bang, en nogal een avonturier. Hij slaapt in een peuterbed, laag bij de grond. Het ledikant klom hij al lange tijd uit met slaapzak en al. Tot nu toe heeft hij vrij veel aandacht nodig gehad voor het slapen gaan; de dag afsluiten, verhaaltjes, er even bij blijven zitten. Prima wat mij betreft. Maar nu heeft hij besloten niet meer te willen gaan slapen en continu uit z’n bed en uit z’n kamer te gaan… nu hebben wij een redelijk consequente opvoedingstijl aangezien hij graag 300x de grens op zoekt, en dat gaat overdag heel goed. Maar met het naar bed gaan is het echt een ramp. Hij is zo volhardend. Ik vis hem elke keer weer van de gang af, leg hem in bed, zeg resoluut dat” we slapen in bed, slaap lekker “ en trek de deur weer achter me dicht (probeer het zo oninteressant mogelijk te maken). Maar hij blijft het letterlijk al weken wel 20-30x volhouden. Nu heeft hij die koppigheid natuurlijk niet van een vreemde, en hou ik ook lang vol. Maar ik mis m’n avonden. Iemand anders die een goede tip heeft? Ik overweeg een haakje op de deur, traphekjes klimt hij overheen en vind ik dan gevaarlijk in die context. Zou deze fase lang aanhouden? Ik hoor graag jullie tips, ervaringen etc.
Is hij al gevoelig voor een beloningssysteem? Dan zou je hem kunnen uitleggen dat hij een sticker mag plakken als hij in bed gaat slapen zonder eruit te komen? Maar misschien is hij daar nog net wat jong voor?
Voor onze toen 2 jarige met t zelfde karakter hadden we een traphek en de deurklink omhoog gezet. Verder alles uit de kamer gehaald waar ie op kon klimmen. Verder hebben we peuterbed vervangen door normaal bed zodat 1 van ons erbij ligt. Hij heeft ons nodig om tot rust te komen. Nu met 5 nog steeds. Koppie en lijf hebben ons rustige lijf nodig om tot rust te komen. Hij kent 2 standen: aan of uit. Voordat ie uit gaat heeft hij lang nodig Traphek en deurklink omhoog zorgden er wel voor dat het iig veilig was op zn kamer. Traphek was ook hoog bevestigd zeg maar
Hier lig ik ook nog naast mn 5 jarige totdat hij slaapt binnenkort ga ik proberen om hem zelf te laten slapen maar geeft hem rust als ik bij hem lig. Is hij wel moe genoeg? Slaapt hij overdag? Mn oudste is een avondmens echt als baby al hij sliep ook uit doet hij het liefst nog en daar heb ik toen hij klein was vaak geprobeerd om hem steeds ietsje eerder naar bed te doen maar serieus dan was hij de halve nacht wakker. Dan maar wat later. Mn jongste is wel meer van de normalere tijden.
Er kunnen meerdere dingen spelen. Hij kan teveel indrukken hebben waardoor het lastiger is om zijn slaap te voelen. Hij kan te weinig bewegen waardoor hij nog niet moe is. Of hij heeft misschien de veiligheid van jou aanwezigheid nodig. Ik zou uitzoeken welke van de drie het is. In het laatste geval zou ik even samen gaan slapen. Maar daar ben ik nogal makkelijk in. Ik zou het gevecht al lang zat zijn. En eigenlijk ook de baat er niet van inzien. Ik zou het laatste voor de hand liggend vinden. Sommige kindjes snappen veel zonder dat ze veel weten. Dat kan voor angsten zorgen die lastig aan te geven zijn en weinig tegengewicht hebben.
Helaas niet. Belonen of straffen lijkt hem vrij weinig te doen als hij z’n zinnen op iets heeft gezet. Misschien dat dat nog komt als hij wat ouder is?
Klinkt herkenbaar inderdaad. Hij is aan of uit. En aan is heel erg AAN. We liggen er vaak naast inderdaad. Maar zou zo graag wat meer van m’n avond terug willen. En ik ga denk ik dan de kamer maar verder klimproof maken.
Het doet me al goed om te horen dat er meer mensen zijn waarbij het zo gaat! Hij is een echte vroege vogel. Ik ben blij als hij na 6-en wakker is. Hij slaapt niet meer overdag, dat weigert hij ook. Hij rent en springt de hele dag, mag continu buiten spelen in de tuin, en je zou zeggen dat hij dan wel moe zou zijn… hij was overigens met 9 maanden over naar 1 slaapje en voor de 2 al klaar met middag slaapje. Ik probeer wel nog vaak even te “rusten” met hem, tevergeefs. Of even een rondje rustig in de auto. Maar weet gewoon niet waar ik goed aan doe.
Dankjewel voor je meedenken! Ik denk dat het inderdaad het laatste is. Hij beweegt en rent en speelt de hele dag door, ook heel veel buiten. Ik zou niet weten hoe we dat nog meer kunnen aanbieden. Hij observeert wel veel en onthoudt dingen goed, dus wellicht dat het afschakelen lastig is en hij ons daardoor langer nodig heeft. Misschien dat ik de strijd dan inderdaad gewoon even moet opgeven. Het is vooral voor mezelf lastig; ik heb zelf ook behoefte aan soms even wat uren voor mezelf. Dat hoop ik dan in de avond te kunnen doen. Maar daar moet ik dan voorlopig wat anders op gaan verzinnen.
Nee die heeft hij vlak voor z’n 2e verjaardag laten vallen. Ik probeer wel in de middag een rustiger moment in te plannen, anders gaat hij de hele dag op 300% door. Het lijkt me dan nuttig om even af te remmen soms, maar heb dat niet gebaseerd op iets anders dan m’n eigen gevoel.