Als je kan thuiswerken, ga thuiswerken. Dit soort momenten zijn er zelden en is toch een mijlpaal voor hun. Al was het voor mij geen verrassing destijds dat ik zou slagen je wilt hoe dan ook met iemand delen. Ik was blij dat ik samen met mn moeder kon juichen.
Absoluut thuisblijven. Mijn vader en moeder waren er ook voor mij (boerderij) en dat is echt een herinnering die me heel lief is. Het was ook totaal niet spannend want ik kon zelfs in theorie eigenlijk niet zakken zo goed stond ik er voor. Maar gewoon het feit dat die hele dag om jou draait en iedereen er echt voor je is. Dat wil ik mijn kids ook meegeven. Ik vind slagen voor school echt wel vallen in het rijtje afstuderen, trouwen, kind krijgen etc. Daar is het toch ook geen vraag of je er bij wilt zijn of niet
Ik vind de diploma-uitreiking in dat rijtje passen, de uitslag niet per se. Maar goed, ik kan niet thuis werken en niet zo makkelijk een hele dag vrij krijgen, dus geen idee tegen die tijd.
Geen idee meer of mijn ouders thuis waren, denk het niet, maar ik was destijds zelf ook aan het werk. Ik kan niet zomaar vrij nemen, maar als de uitslag komt op een dag dat ik thuis kan werken, dan zou ik dat wel doen. Ik denk dat het stresslevel hier die dag (en ook de dagen ervoor) zo extreem hoog is, dat het fijn is als ik thuis ben om de boel nog een klein beetje te reguleren en om 'mee blij te zijn' als ze geslaagd is en/of mee te huilen ed mocht ze gezakt zijn - gedeelde smart is halve smart.
Ja dit eigenlijk. Maar ik ben zelf een redelijke droogkloot wat dat betreft hoor. Ik vond het totaal niet erg dat ik "het telefoontje" miste, was geen ding of zo. Later heb ik trouwens mijn drs. bul gewoon bij een loketje opgehaald (artsenbul was een hele uitreiking met de eed en zo, toen ben ik nog met de familie gaan lunchen daarna). Ik vond het maar niks dat ik voor mijn researchmaster verplicht naar het theater moest voor een hele toestand, ik heb nog gevraagd of ik m echt niet gewoon ergens op kon halen (nee helaas), heb daar ook niemand voor uitgenodigd. Een specialistentitel is de uiteindelijke kroon op alles, en is de meest underwhelming qua feestelijkheden: die krijg je per post. Uiteraard trakteren en een momentje en klein kadootje op je laatste werkdag, en ons grote afscheidsfeest was een paar jaar verlaat vanwege corona. Ik ben ook zo iemand die totaal niet inziet waarom man mee zou moeten naar zwangerschapscontroles (muv 20w echo).
Haha ja hier hetzelfde. De echt medische dingen moest hij mee maar een gewone standaardcontrole echt niet. ---- Mbt thuisblijven bij examenuitslag. Zal daar nog verschil in zitten in of je kind zelf thuis is of niet? Ik was gewoon werken die dag, vond er niks spannends of boeiends aan. Maar mijn ouders organiseerden ook geen feestje ofzo. Ksn me ook niet herinneren of er taart was
Ja ik zou er wel voor thuisblijven, vind dat wel heel fijn. Ikzelf was er even op uit gegaan, want werd gek van de spanning. Toen ik terug kwam fietsen zag ik de vlag uithangen bij een klasgenoot wiens achternaam met een Z begon… toen ik bij mijn huis kwam hing er geen vlag. Helaas, op 1/10e punt gezakt. Met mn her wel geslaagd
Voor mij is de uitslag krijgen zo veel belangrijker dan dat papiertje ophalen. Dat is maar een formaliteit. Je hoort maar 1x dat je geslaagd wordt. Dat moment is zo bijzonder. Die dag vier je feest. Diploma uitreiking is zo veel later, pas na de uitslag van de herexamens..
Een school bepaalt zelf wanneer ze de uitreiking(en) doen. Sommige scholen doen er twee, een eerste grote kort na de uitslagen, nog voor de herexamens. En dan een kleinere voor de leerlingen die na een her alsnog geslaagd zijn. En andere scholen wachten tot na de herexamens en doen dan een uitslag voor iedereen. Het tweede tijdvak is voor de normale zomervakantie. Maar de eindexamenleerlingen die inn1x geslaagd zijn, hebben natuurlijk eerder vakantie.
Hier was het bij dochter uitslag begin juni, week daarna ofzo herexamens en 5 weken na oorspronkelijke uitslag uitreiking voor iedereen. Derde tijdvak in zomer, dat is voor als je bv 1ex ziek was, dat ingehaald in 2e tijdvak en daarna nog recht hebt op een her.