Een meisjesnaam waren we zo uit maat we hadden tot op het laatst twee namen voor als het een jongen zou zijn. Een was bij mij favoriet en de ander bij man. Na de bevalling vroeg de verpleging welke naam ze op het bord moesten schrijven, en toen zei man "doe maar *voorkeursnaam tortelduif*". Waarschijnlijk omdat hij me net had zien bevallen haha. Nu zijn we er heel blij mee en vinden het veel beter passen dan de andere naam.
Haha wat een lieve, leuke reacties nog❤️! Sneller dan verwacht stonden we voor de keuze. Gezien zijn geboortedag hadden we voor Willem kunnen gaan. Of Alexander. We wisten het tijdens de bevalling nog niet. Maar toen we erachter kwamen dat we een zoon hadden gekregen, zeiden we vrijwel tegelijk dezelfde naam. Dan weet je dat het de juiste naam is❤️.
Ik had dat wel tijdens de zwangerschappen dat een naam niet goed voelde maar dat ik een pittigere of juist zachtere naam beter vond voelen. Ik debk dat ik mede daardoor het nu zo lastig vond, ze was zo wisselend in activiteit. Van druk en "ik zoek een krachtigere naam" naar heel rustig "ik wil een lieve naam". En ook nu is ze wisselend, van slaapdagen tot nauwelijks slaapdagen
Gefeliciteerd wat supertof weer een mannetje erbij! Stiekum ook wel heel benieuwd naar de naam. Geniet van al jouw mannen en deze bijzondere tijd
Van harte! En toch opnieuw een zoon Fijn dat er kort na de bevalling geen druk meer was van “o sh*t we komen er alsnog niet uit qua naam”! En ik sluit me aan bij de andere nieuwsgierige mama’s
Ha wat leuk! Ik heb er ook één naast me zitten op de bank J. Junior of J. de tweede vond/ vind ik iets teveel van het goede voor onze oudste, maar als m’n man niet zo had geheten (én we waren voor een Nederlandse naam gegaan), dan vind ik dit zéker één van de leukste