Ik herinner me echt enkel de dag van de uitslag. Met zijn allen gelijk naar school, een borrel en de cijfers krijgen. Daarna thuis groot feest en later op de avond nog een feest in de plaatselijke discotheek. Diploma uitreiking was alleen handtekening zetten en een kort praatje. Leuk maar de dag van de uitslag was zo veel grootser!
Dat voldoet toch exact aan de betekenis van wat een formaliteit is: “Een formaliteit is een vastgestelde procedure of reeks specifieke gedragingen en uitingen, conceptueel vergelijkbaar met een ritueel, hoewel typisch seculier en minder betrokken.”? Op het ‘minder betrokken’ na dan in dit geval, maar dat verschilt erg per school/mentor. Ik snap dat het super leuk en belangrijk is ed, en ik zou er zelf ook zeker heen willen, maar dat maakt het niet meer of minder wel of geen formaliteit.
ja ik zou er de (mid)dag voor vrijnemen. Het is een speciaal moment. Vaak toch ook spannend voor de scholieren. Dus ik zou er wel vrij voor nemen. Daarna kun je het er even over hebben, wat de uitslag ook is.
Ja ik zou daar wel graag bij willen zijn en zal daar dan ook een vrije dag voor moeten inzetten Maar ik vind dat wel een belangrijk moment waar ik bij wil zijn
Ik zou vooral vragen wat mijn dochter wil. Ik was zelf helemaal niet thuis tijdens de examenuitslagen en zat ook niet echt op een groot feest met mijn ouders te wachten. Ik wilde dat veel liever met vrienden van school vieren.
Ik ben altijd thuis maar ik zou wel zorgen aks ik zou werken er ienand thuis zou zijn. Oudste doet eindexamen en ik moet er niet aan denken dat ze toch zakt ( kans is klein maar niet uitgesloten) er niemand is.
Ik wil wel gewoon thuis zijn. Gewoon.. dat er iemand is tegen wie ze kunnen juichen of huilen en mochten ze meteen doorwillen naar vriendinnen, ook goed!
Ik ben sowieso thuis, maar ze wil ook graag dat haar vader er bij is. Die heeft dus vrij gevraagd. Vind het wel een groots moment.
Ja ik neem absoluut vrij die dag! Ik weet nog wel dat ik pas om 16:43 uur gebeld werd, toen waren mijn ouders even winkelen. Ik kon die blijdschap alleen maar delen met onze kat, die schrok zich de blubbers toen ik vol uit het uitjoelde....
Het is een kwestie van prioriteiten denk ik? Ik kan heel makkelijk thuiswerken. Aan de andere kant is mijn zoon nogal op zichzelf die heeft er denk ik niet echt behoefte aan zijn snikkende moeder om zijn nek te hebben. Dus als ik niet makkelijk thuis zou kunnen werken dan zou hij me niet missen. Je schrijft dat het gaat om een therapie, als het iets is waar je heel erg last van hebt en je hebt er maanden voor op een wachtlijst gestaan en je zoon heeft er ook baat bij dat het goed met je gaat, dan zou ik er geen vrij om nemen.
Ik zou hier wel voor thuis willen zijn. Nu heb ik het voordeel dat ik veel thuis werk en veel kan schuiven met de werkdagen. Wat iemand ook zei, dat is het enige moment dat je hoort of je geslaagd bent (of gezakt). Maar het gaat nu niet om werk, maar om therapie, is er geen mogelijkheid dat op een ander moment plaats te laten vinden?