Tja. Niet ok om dat moment te verstoren. Maar als je bedenkt wat een deel van de nazaten van degenen hier herdacht worden aan het dien zijn dan begrijp ik de schreeuw om aandacht daarvoor wel. De oorlog daar is een rechtstreeks gevolg van hetgeen destijds is gebeurt. Enerzijds het mega-trauma van een volk wat generatieslang blijft doorwerken. Anderzijds de manier waarop de westerse wereld heeft bedacht het "joodse probleem" van duizenden ontheemden op te lossen. "Gaan jullie maar daarginds wonen en een eigen staat maken. Oh, wonen als mensen? Geeft niet. Nu is het van jullie.
Maar de herdenking staat daar toch helemaal los van? Komop zeg. Veel slachtoffers hebben toch helemaal niets te maken met hoe de regering van Israël besluit oorlog te voeren. Van mij mag iedereen zelf invullen wie en wat ze willen herdenken op 4 mei, maar dat geschreeuw om aandacht op ongepaste momenten vind ik heel storend. En er werd dit jaar ook gewoon een alternatieve herdenking gehouden in Den Haag. Dan kunnen ze daar toch heengaan?
Als je aandacht en respect wil voor je eigen slachtoffers dan moet je dezelfde aandacht en respect tonen voor de slachtoffers van diegene van wie je de aandacht wil. Voor alles is een tijd en plek. Je hoeft niet op een herdenking van een ander te gaan schreeuwen dat we jou niet moeten vergeten. Je kan geen medeleven verwachten als je weigert mee te leven met de ander.
Mee eens hoor. Mijn "niet ok" was ook redelijk eufemistisch uitgedrukt. Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik ook een heel dubbel gevoel heb bij de herdenking. Niet zozeer over de herdenking zelf, maar dat het zo schrijnend is dat we er nog steeds niks van hebben geleerd. "Nooit weer" is al lang en breed aan de gang. En niet voor het eerst en ook niet alleen daar.
Dat de kinderen al minstens een uur boven aan het spelen zijn, zonder geruzie.. Daar valt mijn mond wel van open.
Dat laatste ben ik het niet mee eens. Niemand in Nederland wordt onder dwang uit zijn huis gehaald, in kampen of gevangenissen gezet en daar vermoord of uitgeput tot overlijden toe. Dat is toen gebeurd, dat gebeurd nu niet, niet eens een klein beetje. En opdat dàt nooit meer mag gebeuren hebben we eerder meer herdenkingen nodig dan minder. Minderen, veralgemeniseren of respectloos reageren op de herdenking want elders is het nog oorlog, of ‘ja maar extreem rechts wil minder buitenlanders toelaten in het land’ is Tu quoque / whataboutism. Verschillende issues. Ik ben van mening dat we vrij en zonder schaamte onze voorouders mogen herdenken, het leed en de horror waar zij doorheen zijn gegaan. Ik vind niet dat jij of ik, of iemand hier, zich schuldig of verantwoordelijk moet voelen voor wat ergens anders op de wereld gebeurd of is gebeurd. Wij hebben daar geen aandeel aan. Wel deels aandeel voor wat er hier nu gebeurd, in Nederland (in Frankrijk in mijn geval) en dus herdenk ik de oorlog hier. Opdat het nooit meer mag gebeuren hier. Hoe harder men verdeeldheid schreeuwt (van beide kanten) hoe harder we ons moeten herinneren waartoe dat kan leiden. Juist dus moeten we herdenken, en de verhalen en feiten van toen ophalen en overdenken (2 minuten stilte) in alle vrijheid, ongecensureerd en ongestoord.
Haha, ik ging net even kijken omdat ik toch boven de was moest gaan doen.. ze waren winkeltje aan het spelen met geld uit hun spaarpot
Nou inderdaad. Het is heel erg wat er elders gebeurd en daar moet zeker aandacht voor zijn/blijven. Maar met dit soort acties schaadt je wel het respect en daarmee mate van medeleven van mensen.
Ah maar omdat het hier niet meer gebeurd, maakt het weinig uit dat het wel ergens anders gebeurd? En zeker ook nog eens door de mensen (niet allen, ik heb het over de regering niet over de meeste van de bevolking) die vanuit de horror hier naar daar zijn verplaatst en vervolgens gewoon het “nooit meer” over de rug van een andere bevolkingsgroep uitvoeren. https://nos.nl/l/2566118 fijn hoor die vrede hier. Maar ik kan dit niet los zien van wat er toen gebeurd is. Het is er een direct gevolg van. wat we maar niet willen niet leren is dat we niet een groep mensen als zondebok moeten uitroepen voor onze problemen. Nu zijn dat de moslims, weer opnieuw de lhbti+ groep en helaas zeker ook nog steeds de joden.
Nee, ik lees het zo dat herdenken juist naast elkaar bestaat. Dat doet niks af een het de vreselijke oorlogen of het vreselijke leed nu ergens anders ook aan de gang is.
Ook nog even dit: Als je mijn profielfoto ziet dan zie je dat de Palestijnse slachtoffers een actualiteit zijn voor mij. Ik heb mijn profielfoto met opzet gekozen zodat ik mijzelf regelmatig confronteer met de mannen, vrouwen en kinderen die daar actief aan het lijden en sterven zijn. Ik vind dat belangrijk om te doen omdat het uiteindelijk gaat om mensenlevens, niet om politieke kanten. In het nieuws lees ik niet veel over Israel - Palestina omdat het teveel is voor mijn brein (en hart). Het is politiek zo complex en beide kanten hebben op zoveel fronten gelijk en ongelijk. Maar als ik naar mijn profielfoto kijk en de kleine watermeloentjes zie - die voor mij staan voor de individuele Palestijnse mensenlevens - dan voel ik compassie. Ik heb nooit gezegd dat ik een oorlog en genocide elders minder belangrijk vind, ook insinueer ik dat nergens. Dat heb je zelf ingevuld om weetikveel wat voor reden. Op 4 mei herdenk ik (bewuster misschien) aan mijn eigen mensen, en de horror die mijn grootouders en hun ouders hebben meegemaakt. Ik schaam mij daar niet voor, ik voel niet minder voor de Palestijnen als ik mij tijdelijk intens focus op één groep. Ik voel ook niet minder voor het leed van mijn grootouders omdat ik mijn profielfoto focus op Palestina. Ik kan mijn eigen mensen herdenken en daarnaast geven om de mensen van een ander volk. Ook ben ik van mening dat herdenkingen niet politiek horen te zijn, herdenkingen gaan voor mij juist om het volk dat slachtoffer was van hun regering.
Herdenken zonder reflectie, zonder parallellen met de huidige tijd te maken, is een koe in de kont kijken. Ik vind dat je een herdenking niet mag verstoren. Dat betekent niet dat je niet op subtielere wijze de aandacht mag vestigen op de actualiteit. Dus het feit dat mensen bij de Dam geweigerd zijn alleen vanwege een keffiyeh, ja dat vind ik te ver gaan. En sommige acties van vandaag, zoals de menselijke rode lijn, of de mensen die hun rug naar Schoof toe draaiden tijdens zijn speech, daar kan ik me helemaal in vinden. Het podium bestormen en de rookbommen brengen een onacceptabele vorm van dreiging met zich mee. Ik probeer me soms voor te stellen of er een wereld is waarin wij soortgelijke protesten in Rusland zouden afkeuren. Iemand die boe roept naar Poetin zouden duiden als onnodig onrust stoken. Een vreedzaam protest afkeuren omdat die datum voor Russen zo belangrijk is. Het lukt me niet.