O zo. Ja zijn allemaal ingewikkelde regels en procedures. Mijn oudste is destijds helemaal gestopt (zonder diploma) en later terug gekomen. Hadden ze ook nog nooit meegemaakt en vonden ze behoorlijk ingewikkeld. Zij ging daardoor havo 5 in met cijfers van 3 jaar daarvoor. Voelde oneerlijk want waren niet heel beste cijfers maar zowel de 4 als de 5 heeft ze met heel hard werken opgehaald naar een 8 uiteindelijk Wat ook oneerlijk was is dat ze Engels al versneld had gedaan de eerste keer in havo 4 en dat resultaat niet meer geldig was. Heeft ze ook goedgemaakt met zichzelf door de 9 op te halen naar een 10 Vavo ook wel over nagedacht maar inderdaad, dan moet je weer heel veel opnieuw doen. Hopelijk lukt het volgend jaar en is ze er dan van af
@Consuminderma, ja, sommige dingen zijn best krom. Mijn zoon doet Agora, alles heeft voordelen en nadelen, maar hierbij kun je gewoon grotendeels zelf bepalen hoe je de bovenbouw en je examenjaren inricht, hoelang je erover doet enz. Wat dat betreft is dat wel fijner.
Ik ben op scholenjacht voor mijn oudste. tiq voor zover dat gesteld mag worden is vanaf hb (zo'n marge). Maar hij heeft een normale verwerkingssnelheid en werkgeheugen volgens de test. Ik heb geen idee waar ik nou goed aan doe. Of hij overvraagt gaat worden op hoog niveau, te weinig geprikkeld op laag niveau. Dan maar een middenniveau om de verschillen op te vangen? School wil hem op speciaal onderwijs hebben. Maar zij hebben, en prikkelen hem nog steeds, te weinig. Hij heeft geen kans om te laten zien wat er gebeurd als hij echt aan zou gaan. Daarnaast lees ik nog regelmatig dat hij niet zo hoog zou kunnen scoren op andere gebieden als hij echt de verwerkingssnelheid en het werkgeheugen heeft wat er uit de test gekomen is. Thuis kan hij traag zijn maar ook ineens heel snel gehaaid uit de hoek komen. Het lijkt erop dat er zoveel in hem omgaat dat er veel meer berekend wordt dan enkel de vragen die gesteld worden. Ik heb geen idee wat nu wijsheid is. VSO met 3 niveaus is niet te vinden in onze omgeving. Het hoogste is havo en best een behoorlijke reis. Regulier onderwijs geeft meer mogelijkheden om te ondervinden welk niveau echt haalbaar is. De iber die hem op zijn slechts even gehad heeft als leerkracht vindt dat geen goed idee. Maar gezien zijn iq nooit een factor was voor school heb ik ook niet de neiging om ons te laten leiden door haar mening. Om iets te kunnen doen heb ik een afspraak gemaakt met een gymnasium dat extra ondersteuning biedt aan kinderen die dat nodig hebben met vwo potentieel. Wat ze daarmee bedoelen moet ik nog leren. Een andere school heeft een vso binnen de reguliere. Daar ga ik ook verder mee in gesprek. Maar als deze twee geen optie blijken weet ik het niet meer. Moeten we er dan boven of onder gaan zitten... VSO in onze regio is mavo of lager. En het is echt geen praktijk kind. Als dat bij hem had gepast dan zou het nu niet zo'n groot vraagstuk zijn. Aanvulling: met boven bedoel ik regulier obv het niveau dat school gaat adviseren. Al ben ik wel benieuwd wat het gymnasium bedoelt met het potentieel. De rest van de scholen schrijven nadrukkelijk over het schooladvies.
Lastig zeg! Wat vindt je zoon er zelf van? Als zijn werkgeheugen nooit echt getraind is op school, en als hij eigenlijk steeds onderprikkeld is geweest, dan kun je eigenlijk weinig zeggen over zijn werkgeheugen. De psycholoog van onze oudste vertelde dat werkgeheugen trainbaar is, en dat het is als een soort spier. Je zei dat het VSO maar hoogstens tot havo gaat en dat dat al ver reizen is. Voor mij zou dat wel een reden zijn om dat maar liever naar het regulier te gaan, omdat je dan tenminste nog wat mogelijkheden hebt om eventueel van niveau te wisselen. Want er is grote kans dat de havo veel te makkelijk voor hem is, of dat het vwo toch te lastig is vanwege zijn werkgeheugen. Ik lees verder even goed met je mee, want ik ben bang dat ik over 3 jaar in hetzelfde schuitje zit
Hij wil niet een eind weg op school en wij zien dat als ouders ook niet zitten. Zijn gevoel van veiligheid hangt op het moment voor een groot deel af van mij. Dat deel gaat extra tijd nodig hebben. En imo is dat bij hem niet iets dat af te dwingen valt. Op het moment vindt hij het nog te spannend om naar het winkelcentrum op een kwartier lopen in zijn eentje te gaan. Zijn interesses liggen in de hogere opleidingen. Niet omdat het hoog is. Maar omdat hij veel houdt van technisch/natuurkundig bedenken en ontwerpen. Ik wil dat hij de mogelijkheid krijgt om te komen waar hij wil zijn. Maar als dat niet direct haalbaar is zou het fijn zijn dat er binnen dezelfde school ook ruimte is om een stapje lager te gaan mocht zijn belastbaarheid niet voldoende blijken te zijn. Een school met zowel havo als vwo zou daarmee ideaal zijn. Ass en veranderingen is niet de beste combinatie. Ik wou dat zijn psycholoog dat ook zo zou zien. Zij is vooral thuis in adhd en autisme. Maar het is wel heel zuur om voor lagere vso te gaan zonder dat hij echt de kans heeft gehad om recht te gaan trekken. We hebben geen idee hoeveel van zijn gedrag aan welke factoren te linken is. Bij elke optie vraag ik mij af of wij zijn iq of autisme misschien zouden onderschatten. Het enige wat ik wel weet is dat ik mij niet wil laten leiden door mensen die zijn iq en de behoeftes die daarbij komen kijken niet relevant vinden. Als het andersom was zou ik daar ook andersom naar kijken. Met het werkgeheugen vind ik het ook de vraag of hij echt 'normaal' is of dat er gewoon veel meer dingen in hem omgaan dan enkel de opdracht die ze op dat moment getest hebben. Ik denk dat dit, samen met de snelheid, onderdelen zijn die vaker getest zouden moeten worden tijdens een behandeling. Met meer ruimte voor alles wat erbij komt kijken. Ik ben zelf als kind getest door iemand die kennis had van hb. Bij de eerste testen zou ik gestrand zijn. Uiteindelijk ging ik pas aan toen ze toch de moeilijkste test gaf. Ik weet niet veel van de huidige normale testen. Maar van wat ik begrijp moet je alles eigenlijk echt doorlopen om verder te mogen. Als dat zo is klinkt dat niet als de beste strategie. Vooral niet als een kind taken moeilijker aanvliegt dan ze bedoeld zijn. Dat is voor mij ook een extra reden om niet te laag in te willen zetten. Ik snap het als mensen zeggen dat ze geen/weinig kans willen geven om te falen en dan maar lager inzetten. Maar ik ben niet overtuigt dat een lager niveau ook daadwerkelijk makkelijker is voor iedereen. Daarbij zegt voorzichtigheid ook iets over de manier waarop je kijkt naar het niet bereiken van een doel. Dan maak je falen het niet halen van een doel ipv van falen te zien als het niet proberen van iets dat je mogelijk wel zou kunnen doen. En leer je iemand meer om in een comfort positie te willen laten blijven. Ik heb dan liever dat het niet lukt en dat hij ondervindt dat wij er zijn om hem op te vangen en dat hij trost is het toch geprobeerd te hebben. En doorgaat op iets anders wat misschien beter past op het moment. 3 jaar is veel als het gaat om kinderen. Je weet nu dat het trainbaar is. Mocht de omgeving niet helpen om het te trainen kan je zelf situaties creëren om het te vergroten. Hoe het over 3 jaar is zie je dan tegen die tijd. Met de geruststellende gedachte dat je gedaan hebt wat kon om het te krijgen waar het op dat moment is. En sommige mensen zijn laatbloeiers. Wat dan nog niet is kan nog komen. Voor deze kinderen is het vangnet zo belangrijk. Als dat er is kunnen ze eruit halen wat erin zit. Wat dat is weten we nog niet. Het zou makkelijker zijn als het te berekenen is. Maar als dat het geval was zouden de kinderen op basis van iq naar het vervolgonderwijs moeten gaan.
Vind je het goed als ik daar via pb antwoord op geef? Als ik dat openbaar doe dan ben ik wel heel herkenbaar.
Tijd geleden vroeg ik tips voor verjaardagscadeautjes. Had een paar boeken over de ruimte, Mars, robots en minecraft gevonden tot hij om een fotocamera vroeg. We hadden nog een hele goede ongebruikte liggen (tussen zo'n hele simpele en een spiegelreflex in) en het is een hit! Op zijn verjaardag direct meegenomen naar de dierentuin en einde vd dag was de opslag vol en de batterij leeg Verder had ik hem laatst een asteroïde smartgame gegeven, dat was een succes en hebben we mijn oude schaakbord tevoorschijn gehaald. Volgend jaar wil hij een videocamera, die hebben we ook nog liggen, lekker makkelijk
In geval dat er ass speelt kan het goed een dysharmonische profiel zijn, onze oudste heeft een VRI van 140, daar tegen over een werkgeheugen van 61-76 die laatste is ook niet te trainen in zijn geval. Denk dat het dus echt per persoon afhang of het wel of niet te trainen is. Zijn verwerkingssnelheid is overigs 91. Ik zou echt met je kind gaan kijken op scholen en kiezen wat voor hem goed voelt. ' en jullie natuurlijk '
Iemand ervaring met Dalton onderwijs. Onze jongste is helemaal opgebloeid in de vakantie. Na gisteren een dag school gehad te hebben zijn we weer terug bij af. Ons gevoel zegt gewoon dat deze school niet de juiste is.
Niet zelf, wel met Montessori (voor de klas) en met Jenaplan (als kind en als ouder). Met name de laatste vond en vind ik echt heel heel fijn, al ligt het natuurlijk ook erg aan de leerkracht. Maar de insteek ed daar is veelal zo anders, veel leerkrachten zijn veel flexibeler en veel meer gericht op het (gehele) kind ipv op het afwerken van hun lesprogramma. Wat ik van Dalton weet en zie, is dat dat vaak ook wel meer is dan op veel reguliere scholen. Jammere vind ik wel dat het in uitgangspunten minder sociaal en minder creatief is dan Jenaplan. En voor onze dochter waren dat vooral ook de dingen die ze nodig had, naast die insteek van de leerkrachten.
Hij zit nu op een algemeen bijzonder basisonderwijs, echter lijkt het meer gewoon 'normaal' onderwijs en is er weinig kijk op het kind. Onze zoon houd absoluut niet van de prikkels die de 30+ aantal kindjes opleveren. Maar er lijkt ook weinig echt naar hem gekeken te worden, logopedist vraagt dan hoe het gaat. Krijg als antwoord goed. Maar ondertussen krijgen we signalen dat die zo stil is en introvert, terwijl hij absoluut niet introvert is maar gewoon niet durft te praten. Want stel je voor dat ik stotter en dat ze me dan pesten en na doen. Aangekaart en dan word het probleem eigenlijk verlegd op mogelijk hb en daardoor veel verder als de klas, maar dat is natuurlijk geen reden om gepest te worden. Nu hebben we om de hoek een algemeen basisonderwijs en dan een Dalton, de Dalton heeft nog geen 100 kindjes op de hele school. Natuurlijk combinatie klassen maar dan kwa aantallen nog altijd flink kleiner dan de huidige school. Oa dat de directrice aangaf dat de grootste klas die wel 30 kindjes telt elke ochtend uit elkaar gehaald word voor de instructies etc echt door een anderen leerkracht dus niet jullie werken dus de ander krijgt uitleg principe. Maar echt gescheiden omdat ze vinden dat het samenwerken geen noodzaak moet zijn doordat er geen 'leerkracht' is om te helpen of tijd heeft. Maar ze samen moeten leren werken uit een begeleide omgeving met ondersteuning en alle tijd er moet zijn kinderen te kunnen begeleiden. Onze zoon heeft graag zelf de regie, dat is bij dalton natuurlijk wel heel erg aanwezig. Het samen bepalen wat te doen en dat soort dingen lijken ons wel echt iets voor hem. Dat hij het idee heeft zelf inspraak te hebben in wat hij doet natuurlijk is dit wel binnen kaders, maar denk dat het voor hem gevoel de regie houden al veel kan betekenen. Momenteel wilt die absoluut niet meer naar school. Terwijl hij wel heel vrolijk begonnen is.
Als een jong kind niet meer naar school wil en je in de vakanties een heel ander kind ziet is dat wel zorgelijk. Dus hij voelt zich niet prettig, leert niks, ze zien hem niet. Juf zag onze zoon wel in de kleuterklas en dat zorgde er voor dat ze in gr 1 gingen kijken of hij de kring mee kon doen in gr 2. Daar zagen ze een heel ander kind, deed goed mee, wist veel, probeerde van alles, zat stil in de kring. Zodra hij terug kwam in gr 1 zagen ze een kleuter wat net kwam kijken in de groep. Gaan jullie hem nog testen? Bij zoon was het simpel, geen aansluiting, niks te leren, niet gezien worden en we hadden drama. Hij is van gr 1 naar gr 3 gegaan en zodra hij de lesstof kende deed hij niks meer. Kreeg niks nieuws en konden hem niks aanbieden behalve nog een extra boekje. Pas vanaf gr 4 zou er meer zijn. De leerkrachten van gr 3 hadden hem onderschat, in gr 4 deed hij alles in de laatste 5 min van de les. In de laatste 3 maanden is hij met spoed overgeplaatst omdat de nieuwe school bang was om eerst op te moeten bouwen in plaats van verder te kunnen. Over het pesten is alles een reden. Kleuters begrepen zoon niet dus werd gepest door een kind. In gr 3 andere klas, nul aansluiting omdat hij veel anders en vlotter dacht. Inmiddels in gr 8 een andere school en hij heeft een kind wat op hem gemunt heeft. Zet andere kinderen tegen hem op. Een hb school met meer rugzakken alles kan een reden zijn voor een ander kind. Als de andere school goed voelt misschien eens vragen of hij een ochtend of middag mee kan draaien. Kijken of dat veel anders voor hem is.
Wat een verhaal ook zeg! Ik denk zelf dat het grootste probleem is dat kinderen momenteel niet gezien worden. En van anderen ouders hoor ik ook een soort van klassen ongelijkheid. Dus ouders van x hebben een hoge status en daardoor word x anders behandeld dan T. Ik ben daar zelf echt allergische voor. Mijn vader is natuurlijk jaren lang gediscrimineerd door zijn achtergrond En dat staat mij dus echt gigantisch tegen. Wij wisten niet dat dit zo erg op deze school zou spelen.
Poging 2: tekst was weg Dat is toch ook wat. Dat je meer kan verwachten afhankelijk van naam en waar je woont. Klinkt inderdaad als klasse, zoals vroeger. Wat naar dat je vader daar zoveel last van heeft gehad. Heb je niet het gevoel dat je eerlijke kansen krijgt. Het is ook lastig om een kind te herkennen die hoor loopt maar zodra ouders komen wel verder kijken.