Haha klopt, de bedrijfsnaam is gelijk gebleven, dus op oa kassabonnen en je boeking staat gewoon Euro Disney. Het park heet echter sinds 1994 niet meer zo
Een vriendin van mij werkt op de kraam afdeling daar was ooit een vader die drukte op de noodbel want zijn zoon stonk ( zijn letterlijke woorden) Dus die vriendin keek de vader helemaal verbaasd aan en die vader zij ga je hem niet verschonen ?
Ik ben gezegend met 2 kinderen die zelf graag de rust opzoeken. Maar ik kan echt niet tegen dat gegil. De één nog harder als de ander. Monkeytown was echt altijd een straf voor mij
Ik besluit bij deze dat ik dan ook gewoon Eurodisney blijf zeggen. Als ze zelf niet de moeite nemen het aan te passen, doe ik het ook niet.
Of alles onder ' dat hoort bij de ontwikkeling ' weg schruiven. Echt Zo frustrerend. En het lijkt zelfs aanstekelijk. Onze jongste scheld eindelijk niet meer zoals een gemiddelde havenwerker naar twee weken vakantie. Ik denk dat hij morgen avond weer helemaal denkt het mannetje te zijn met zijn dan nieuw geleerde scheldwoorden. Onze oudste heeft dit nooit gedaan. Generatie ding? Opvoeding? Of gewoon het type kind. Ik weet het niet. Alleen wel dat het gigantische frustrerend is.
Geen idee. Mijn oudste zegt nooit gekke worden is een zeer welopgevoed jongetje. Krijg altijd complimenten over hem. Mijn middelste is een gillend projectiel die ik altijd naar binnen moet roepen “omdat we niet om niks gillen buiten” en met vriendjes kan hij zo een half uur p##mel dit en p##mel daaatttt roepen. Spreek ik hem op aan, zitten consequenties aan maar de volgende keer doet hij het zo weer. Is zo’n kind dat ook als je zegt niet aanzitten TOCH even aanzitten. Zelfde opvoeding als mijn oudste hoor. Maar toch is hij zo. Komt waarschijnlijk ook wel goed weet ik zeker want op school schijnt dit allemaal dus wel mee te vallen aldus juf. Maar ik heb me echt wel eens geschaamd gewoon . En ik herken het wel. Het is altijd na schoolweken of spelen met groepje vriendjes of een kinderfeestje het ergste. Ze steken elkaar erg aan!
Eens! als een jonge moeder weduwe wordt verwacht ook iedereen dat ze het gewoon redt met haar kinderen. wordt een jonge vader weduwnaar kookt moeder Zus of buurvrouw zijn eten en zijn schoonmoeder doet zijn huishouden
Ik heb dit ook heel erg. Bij mijn familie maar ook bij vriendinnen. Ik zoek het vooral bij mezelf, ik word ouder en heb een tiener en bijna volwassene en ben het niet meer gewend Maar ik vind er wel wat van, en ik merk dat ik (wij, mijn man heeft er ook ‘last’ van) de situaties het liefst vermijden. Dus weinig verjaardagen enzo. En ik ga ook liever dáár naartoe ipv dat ze mijn, niet meer zo’n kinderproof huis, mishandelen
Dat mag, natuurlijk Het is natuurlijk in de branding overal aangepast, sinds 1994. Als het je stoort dat er in kleine lettertjes Euro Disney SCA op kassabonnen en in boekingsbevestigingen staat, dan noem je het toch gewoon Euro Disney…
Hier zijn de kinderen ook 10 en bijna 19 en ben ik niet heel jong moeder geworden. Toch denk ik niet dat het alleen maar aan ons ouder worden ligt. Als ik het verschil bekijk tussen de leeftijdsgenootjes van mijn kinderen, waar dus 9 jaar tussen zit, zie ik al grote verschillen in mentaliteit en gedrag. Zelfs de oudste ziet dat zelf ook. En bij nog weer jongere kinderen valt me heel erg op dat zij heel veel mogen en niet gecorrumpeerd worden als zij anderen tot overlast zijn. Er is een verschil tussen een schattige peuter die lief hoi tegen je zegt dan een opdringerige peuter die aan jou, je kind of je spullen gaat zitten zonder dat dat gecorrigeerd wordt. En de laatste categorie zie ik steeds meer. Mijn jongste weet zich daar ook niet zo goed raad mee. Ik vermijd plekken met veel kinderen dan ook graag, wat gezien de leeftijden en interesses van mijn eigen kinderen ook steeds gemakkelijker is. Familie hebben we niet, dus dat probleem hebben we niet.
Binnenspeeltuinen, de horror. Gegil, gekrijs, geruzie, veel.te.veel.prikkels. Én slechte, overpriced koffie
Ehm ja mijn man en ik vragen regelmatig aan elkaar ‘zo ging dat toch niet bij ons?!’ Ik heb het er ook wel met mijn ouders over, en onze mannen waren toch echt wel rustiger en eeehm meer opgevoed? aldus mijn ouders. Maar goed die zijn inmiddels ook ver over pensioen leeftijd heen dus dat helpt misschien ook niet. Wij hebben jong kinderen gekregen en mijn vriendinnen zijn nu allemaal richting de 40 met kleine(re) kids. Het is allemaal zo vermoeiend volgens hun, zo’n druk ligt er op, er moet zoveel en ze willen niks missen. Ik herken mij daar echt niet in. Wij deden maar wat en ik checkte hier op zwpagina of alles een beetje de norm was. Maar wij zijn de eerste jaren ook niet alle feestjes afgeweest of allemaal weekenden weg. Tijden veranderen uiteindelijk en wij komen nu in de leeftijd dat vroeger alles beter was
Ik weet niet of het veel veranderd is. Wij hebben een 16jarige maar ook een 8 jarige in huis en vind daar niet zo extreem veel verschil opzitten. Wat ik nu zie in de klas van de jongste zag ik destijds ook al bij de oudste. Wat ik nu zie in de speeltuin zag ik vroeger ook. Hoe het bij de nog jongeren gaat heb ik totaal geen zicht op. Als je zelf bezig bent met opvoeding let je mss minder op wat er gebeurd rondom en valt het mss juist extra op als je die fase gehad hebt ? Wat ik wel een positieve evolutie vind is dat er minder gedronken/ gezopen word wanneer de kinderen erbij zijn. Daar zie ik dan weer wel een verschil.
Mijn zoon wou als 6 jarige niet meer gaan vanwege het geschreeuw Bij het uitstappen van een achtbaan vroeg hij eens aan iemand of dat geschreeuw nu echt zo nodig was. Ga zitten en geniet zonder dat gekwaak zei hij erbij Hij is echt niet perfect. Is verbaal zo sterk, ook tegen volwassenen dat ik af en toe dichtklap en ik geen idee heb of ik nu moet lachen of huilen Hij heeft een hele sarcastische humor die volwassenen soms niet waarderen. Dus perfect is hij niet maar hij kan niet tegen geschreeuw. Is overgevoelig voor geluid.
Hier wil onze jongste ook niet gaan. Hij mist daardoor best veel feestjes van kindjes uit de klas maar ik snap hem wel. In de buurt is een binnenspeeltuin die de zondag open is vanaf 10u en eigenlijk is her dan zeer rustig, als we eens gingen was het dan. Met de oudste gingen we toen ook. Dat zijn drukte sponzen en dan kan je maar beter niet in de drukte daar gaan zitten
Ik zie het hier wel bij mijn zusje. Ook 40 met een klein kind en alles mag maar. Wordt totaal niet gecorrigeerd, want als ze nee hoort raakt ze overstuur en "dat is zielig". Mijn ouders gaan hierin mee en kind mag alles. Worden ze niet leuker van kan ik je vertellen.