Twijfel over derde kindje: wachten of niet?

Tja, wat voor keuze je daarin ook maakt. Er is geen goed of fout in.
Hier ging het in een moeite door met de oudste kinderen. Een week na de 5e verjaardag van onze oudste werd ons 4e kind geboren.
Tussen de jongste kinderen zit weer meer tijd. De jongste 2 zelfs 4 jaar. Dat vond ik pittiger dan bij de oudsten een heel rijtje achter elkaar. Maar ja, bij de oudsten was ik een twintiger, bij de jongsten half de 30. Dat scheelt allicht ook.

Als je jongste op school zit en dan pas een baby erbij ga je zo terug in de tijd. Dat vond ik dus een pittige stap.
En als je met je gezin op stap gaat moet je met een groot leeftijdsverschil ook met meer verschillende leeftijden rekening houden. Dat kan ook een uitdaging zijn.

 

Bewust voor meer leeftijdsverschil. Maar ik vond de 2,5 jaar tussen onze oudsten achteraf wat te kort. Daarom hebben we tussen de 2e en 3e bijna 4 jaar ertussen. Ik vond het heel fijn dat dochter goed begreep wat het betekende dat er een baby bij was gekomen in huis. Daarnaast ging zij kort daarna naar school, waardoor ik hele dagen met de baby had.
Die tijd dat ik dagenlang alleen met hem was (toevallig was ik ook tijdelijk gestopt met werken) als de anderen op school zaten vond ik zo waardevol. Het was echt de mooiste babytijd van allemaal geweest. Terwijl hij uren en uren huilde. Maar ik kon dat goed handelen omdat ik hem mijn volle aandacht kon geven.
Tussen de derde en vierde zit zelfs bijna 5 jaar.
Maargoed, wij hadden de 'luxe' dat we de keus hadden. We waren jong toen de eerste kwam en we kregen ze ook makkelijk. Die keuzes heeft natuurlijk niet iedereen.

 

Wij hebben er 3. Tussen 1 en 2 zit 3,5 jaar en tussen 2 en 3 krap 2 jaar.

Ik vond zelf het gat tussen 1 en 2 te groot, was bang dat ze weinig aan elkaar zouden hebben. Maar nu de jongste ruim 5 is vind ik achteraf 3,5 jaar tussen de kinderen heel fijn. Veel fijner dan bijna 2 jaar.

Het belangrijkste is of jullie zelf weer toe zijn aan een kindje. Je jongste is nu ook al 2, over 2 jaar zit die op school. Het verschil tussen nu voor gaan of nog even wachten is over 5/10 jaar verwaarloosbaar.

 

Tja, als je kiest voor 3 jaar kan dat ook zomaar 4 of 5 worden. Dat heb je niet in de hand. Het enige wat je in de hand hebt is hoeveel tijd je er minimaal tussen wilt hebben. En of het dan nou zoveel uitmaakt? Leeftijdsverschil is niet de enige factor die je uiteindelijke gezinssituatie bepaalt.

 

Dat is afhankelijk van de baby. Wij wilden dat ook maar niemand deed meer een oog dicht. Baby sliep veel rustiger op een eigen kamer dan bij ons.

Kinderen wil ik zeker een eigen kamer bieden.

 

Hier zit er bijna 4 jaar tussen dochter 1 en 2. Dit komt o.a. doordat ik 2 miskramen kreeg, waarvan de laatste vrij laat in de zwangerschap.
Tussen dochter 2 en haar broertje zit 16 maanden. Gevalletje niet gepland wel zeer gewenst

Ik lees hier het argument: dicht op elkaar dan hebben ze wat aan elkaar.
Hier gaat die vlieger echt totaaaaal niet op.
Dochter 2 en zoon hadden/hebben helemaal niks met elkaar
Niet dat ze elkaar niet mogen, het is er gewoon niet.
M’n dochters, ondanks het leeftijdsverschil, zijn juist heel close. Dochter 2 is een pittig type
en heeft eigenlijk altijd wel de aansluiting gehouden met haar oudere zus, zeker toen ze beide op de middelbare school zaten

En verder is het natuurlijk ook lastig te voorspellen wat voor baby je krijgt. Mijn jongste had reflux en het eerste jaar met hem was een drama, ik zat tegen een depressie aan o.a. door intens slaapgebrek.
Maar je kan natuurlijk ook een baby krijgen die super makkelijk is.
Ik zou zelf dus gewoon afgaan op je gevoel, ben je er klaar voor.

 

Wie weet hoe jullie leven eruit ziet straks. Ik zou een kinderwens niet opgeven vanwege een kamer "te weinig". Mijn derde wil juist pertinent niet alleen slapen. Zeker als ze nog jong zijn is samen op een kamer geen ramp.