Ik ben flexitarier die meer vega eet dan vlees (1x per maand een keer ofzo) de anderen die ik spreek praten wel eens over niet vegetariërs natuurlijk (Bijv als we een etentje plannen) en ik hoor ze nooit negatief doen over anderen.
Dat is mooi om te lezen. Vooral voor iemand als ik met slechte ervaringen, dat je eens hoort hoe het ook anders kan. Ik denk eerlijk gezegd dat het ook verschil maakt dat de meeste vegetariërs die ik ken, dit vanuit religieuze overtuiging zijn.
Dat zou zeker kunnen. Ik ken helemaal niemand die het uit religieuze overweging doet. Alleen voor het dierenwelzijn
Lekker polariserend van de metro. In onze vriendengroep doet ook niemand moeilijk. We gaan 1 a 2x per jaar een weekend naar een vakantiepark en dan wordt er in de app gevraagd wat de dieetwensen zijn en wordt ervoor gezorgd dat iedereen kan eten . Avondeten meestal vega want dat kookt makkelijker voor 10+: geen gemopper. Er wordt door de vegetariër gewoon vleeswaren gekocht voor op brood.
Nouja, polariserend... Er even vanuitgaand dat het klopt: het is een persoonlijke ervaring. En ik denk toch dat in veel groepen waar bepaalde (ongeschreven) regels gelden, er toch een soort kan sociale druk kan bestaan/ervaren worden. Zelf zou ik een boek kunnen schrijven over mijn (soms minder leuke) ervaring met vegetariërs, doe ik niet hoor Maar zo zie je maar hoe sterk ervaringen kunnen verschillen.
Ik verkocht vleeswaren, moest van stukken plakjes snijden. Op zaterdag met mijn andere (volledig) vegetarische collega. Was soms wel lastig om mensen te adviseren, want dan wisten we beide niet hoe iets smaakte. Maar verder nooit problemen mee gehad
Ja, en zo'n persoonlijke ervaring in een krant zetten vind ik polariserend. Want wat bereik je hiermee? Hubuhubuh die planteneters willen ons vlees afpakken zie je wel!
Nee, het is een ervaring van iemand die groepsdruk ervaart en daar niet sterk genoeg voor is om tegenin te gaan (wat heel begrijpelijk is), bang om veroordeeld te worden of vrienden te verliezen. Maargoed, ik denk dat je zoiets zelf hebt moeten ervaren om dat echt te begrijpen. Ik weet niet of je het hele stuk wel hebt gelezen, maar aangezien ze ook gewoon erkent dat vlees eten gewoon niet erg goed is vind ik dit nogal anders dan een "ze willen ons vlees afpakken"-type.
Dit zou mijn moeder dus echt nooit doen. Zij werkte met cliënten waar ze soms brood voor moest smeren, maar het vleesbeleg deed haar collega altijd. Dat geeft maar weer aan hoe divers het spectrum van vegetariërs is. Eerlijk gezegd ging er een wereld voor me open toen ik besefte dat niet iedere vegetariër "zo" is.
Tja of ik het nu doe, of een collega, het moet toch gebeuren en het wordt toch wel verkocht. Waar wij dan wel meer mee bezig waren was de derving. Zorgen dat alles op ging voor de uiterste datum zodat we zo min mogelijk hoefden weg te gooien. Zodat zo’n dier dan niet voor de vuilnisbak gestorven was. Ik had een collega die daar dus niet op lette. Gezien de kosten was de baas daar ook niet blij mee als de collega weer eens niet goed keek en een nieuw stuk open trok terwijl er nog een open stuk in de koeling lag.
Ja ik heb het gelezen, ik bedoelde dat dit toch veelal de reactie gaat zijn van mensen die het lezen.
Oh, op die manier. Ik kan me voorstellen dat sommigen (vooral degenen die zelf vegetariër of veganist zijn) er zo tegenaan kijken hoor, zij hebben immers meer te maken gehad met vleeseters die weigeren rekening te houden en ander onbegrip. Beide extremen zijn gewoon jammer.
Iets te vermelden waard: wij waren met Pasen brunchen. Gerechtjes werden aan tafel geserveerd, dus niet zelf opscheppen. Na afloop kwamen ze zelf doggy bags brengen voor alle gasten. Zo netjes! Ik durf zelf ook wel om doggy bags te vragen. Als de kinderen bijv een halve pannenkoek over hebben, dan vraag ik de rest mee voor huis. Nog nooit een afwijzing gehad.
Even een leuk berichtje. Ieder jaar met moederdag krijg ik bloemen. En elke keer zeg ik weer dat ze dat niet moeten doen. Maar ik denk dat het autisme van zoon niet uit de lucht is komen vallen. Als er in de man zijn kop zit "moederdag = bloemen kopen" dan zit dat zeg maar niet in zijn kont (Brabantse uitdrukking ) Maar mijn jongste zoon. Die met het autisme heeft het opgelost. Ik kreeg dus dit. We hebben ze samen gemaakt, en in een vaasje gezet. Blij mee
Die heb ik mijn dochter samen met de kersenbloesem in een vaasje van de kringloop gegeven na haar hoofdrol in de musical. Was ze zo blij mee en zo is het ook een blijvende herinnering. Goed bedacht van je zoon Enne, die uitdrukking gebruiken wij ook hoor, zeer toepasselijk inderdaad bij sommige mensen met autisme
https://www.nporadio1.nl/nieuws/wetenschap-techniek/386b1495-e96d-4d4d-a29a-03bd6c11f4f8/waarom-zijn-sommige-groenten-in-plastic-verpakt-en-anderen-niet
Ik had een kleine schade aan onze (nieuwe...) auto. Laten repareren, kosten toch enkele honderden euro's. Zonde, maar ik heb tegen mezelf gezegd dat ik niets mag kopen dat ik niet nodig heb en dat wat ik eigenlijk wel zo willen hebben 'spaar' totdat het het bedrag van de schade heeft bereikt. Voor het gevoel is het leed dan iets minder. Ik schat in dat ik na net 2 maanden al klaar ben... Best confronterend, hoe je denkt aan consuminderen te doen, maar toch veel geld uitgeeft. Wat heb ik laten schieten oa: kleding. Mijn lentekast was wat magertjes, ik redde het net. Nu red ik het nog steeds net met broeken, lange mouwen hoeven niet meer. Ik wilde ook nieuwe nette schoenen, maar doe nog maar een jaar met mijn oude. Daarna zijn ze echt wel op. Ik wilde een nieuw spel hebben als die zou uitkomen. Die bewaar ik dan maar voor mijn verjaardag.
Je zal maar per ongeluk een klein percentage plantaardige eiwit in je (alsnog grotendeels) rundvleesburger hebben zitten