Nee, dat is zeker geen verplichting. Mijn oudste wil elk jaar mee doen, de jongste soms wel en soms niet. Ik ga echt niet met een kind wandelen dat geen zin heeft, dat worden 5 hele lange kilometers...
Nee hoor, hier vindt de oudste het leuk, de jongste niet. Hier heeft dus alleen de oudste gelopen. Ik snap het heel goed als kinderen het niet leuk vinden, ik vind er zelf ook weinig aan
Ligt er aan, hier hadden ze ook soms wel eens een jaar dat ze minder zin hadden, maar aangezien ze met hun eigen klas en vriendinnen lopen weet ik vooraf al dat het gewoon een hele gezellige week wordt. Dus wel opgegeven. En ze waren elk jaar blij dat ze hadden meegelopen!
Dat ligt er een beetje aan. Hier hele klassen die meelopen maar ook scholen waarbij maar een enkeling meedoet. Doet de hele klas/ alle vrienden mee dan loop je mee. Zo niet, dan niet. Hier lopen 8 jarigen ook minder kilometers dan een 10 jarige. Dus dan zouden of beide ouders mee moeten lopen of je kind moet aansluiten bij een vriendje.
Waarom zou dat moeten? Het is maar een avond 4 daagse, hier hebben ze er nooit om gegeven. De middelste heeft hem geloof 2x gelopen, de oudste en de jongste nooit. Ga dat soort dingen echt niet verplichten.
Ok nu mag het wel weer stoppen van mij Het plan is morgen te barbecuen voor man zn verjaardag het schoolfeest van neefjes hebben ze ook al afgelast
Onze kinderen hebben nog nooit de avondvierdaagse gelopen... Toen ze nog jonger waren, hadden we onze handen al vol om onze diensten op elkaar aan te passen (beide een baan in de zorg), en ze overal te krijgen waar ze moesten zijn. Dat vereiste al genoeg kunst- en vliegwerk. Om dan ook nog allerlei toestanden uit de kast te moeten trekken om op tijd aan de start van die vierdaagse te staan... ons niet gezien. En nu ze ouder zijn, willen ze zelf niet.
Zo fijn dat het bloeden gestopt is. En met vlagen misselijk, heerlijk toch. Als je anderen moet geloven is misselijk met over... niet heel fijn. Dus hopelijk blijft het daarbij. Zelf ook maar af en toe echt goed misselijk geweest met knuffelen van de wc. Maar dit was achteraf migraine ik doe het niet goed op hormonen denk ik.
Fijn om te horen. Af en toe misselijk is gewoon een goede reminder dat er daarbinnen een baby gebouwd wordt Bij afwezigheid van ieder kwaaltje wordt ik juist nerveus.
Ja is ook zo hoor. Ik zei laatst tegen mijn moeder moet ik niet meer kwaaltjes hebben. Dag erna had ik haar kokhalzend aan de telefoon. Ze heeft me smakelijk uitgelachen en zei ja jij wou toch graag meer kwaaltjes hahah.
Pff.. wat vind ik de klap van deze miskraam heftig. Sinds moederdag heb ik het gewoon echt moeilijk. Zoveel mensen om me heen zwanger of weer zwanger. Ondertussen had ik nu bevallen moeten zijn van ons mini kindje van vorig jaar en ipv daarvan zijn bijna de laatste restjes HCG uit mijn lichaam weg en kruip ik weer richting mijn eerste menstruatie na de tweede miskraam. Ik ben zo blij voor anderen om me heen maar zo intens verdrietig voor mezelf.
Dat is ook enorm moeilijk. Je verdriet mag er zijn! Sterkte!! Hopelijk mag je snel blijvend zwanger zijn!