Ik ben momenteel werkzaam bij een werkgever waar ik het echt ontzettend naar mijn zin heb. Ik kwam van een bedrijf waar de collegialiteit heel ver te zoeken was. Dat is hier volledig anders. Ik ben bijna een jaar in dienst en heb een arbeidscontract klaarliggen voor onbepaalde tijd. Fantastisch natuurlijk, maar ik heb moeite om het te tekenen. Ik heb grote moeite met vooral het salaris en ook de voorwaarden. Ik heb een jaar geleden deze baan geaccepteerd omdat het me écht heel leuk leek (wat ook zo is) en omdat ik bij het vorige bedrijf echt niet de collegialiteit vond die ik zelf wel heel belangrijk vind. Het is de toon die de muziek maakt, al verdiende ik daar prima. Ik ging er wel vanuit dat ik na een jaar dienstverband en dus een nieuw contract ook wel jaarlijks wat in salaris zou stijgen. Helemaal niets, nog geen cent! En daar gaan ze ook niets bij doen, want ze willen de vaste kosten zo laag mogelijk houden. Ik moet daar bij vertellen dat een kassamedewerker in de supermarkt méér verdiend als ik als receptioniste/planner. (ze betalen echt het minimumloon). Daarnaast is er geen CAO. Dat betekend geen overuren betaald (ik maak in de zomer dagen van 10 uur), geen feestdagentoeslag, geen weekendtoeslag (we zijn 7 dagen per week open), geen regelingen bij bv huwelijk en overlijden (vorig jaar overleed schoonvader) en ook geen pensioenregeling. Vooral deze vind ik vervelend, omdat ze toen ik aangenomen werd aangaf hier naar te gaan kijken. Ik heb er onlangs weer naar gevraagd en ze had hier al naar gekeken en het antwoord was nee, dat kunnen we niet (wederom de kosten). Nu zat er van de week een mailtje in mijn mapje (ik controleer alle facturen van de collega's) dat de ZZP-ers die er werken (andere functie) 5 euro per uur meer mogen gaan declareren. Onze klanten zijn geconfronteerd met een prijsverhoging van iets van 17% en voor het hart van het bedrijf zoals ze altijd zeggen is er niets! Ik heb daar écht moeite mee. Anderzijds is het ook zó leuk om te doen. Ik kan vooraf de dagen opgeven dat ik niet kan en de collega die de planning doet, die plant daar dan omheen (we zijn met 3 dames en nog een 4e backup die meer op de achtergrond meewerkt). Met een kind nog op de basisschool afgelopen jaar was dit ook heel prettig (we zijn naar een ander dorp verhuisd, we hadden beloofd dat we hem naar zijn oude school zouden blijven brengen en dat hebben we gedaan). Die noodzaak wordt nu kleiner, omdat hij naar middelbaar gaat. Ik ben zo geneigd om tóch iets anders te zoeken waar de voorwaarden en het salaris in ieder geval een stuk beter zijn. De leuke collegaś dat weet je helaas niet van tevoren. Ik ben heel benieuwd naar jullie mening. Ik heb dat nodig om tot een keuze te komen.
Voor mij persoonlijk. Ik moet genoeg verdienen om alleen rond te komen, mezelf en zoon te onderhouden. Ik hoef niet perse veel te verdienen, gewoon genoeg. Ik werk 28u maar full-time contract vanwege de weekends en zolang dat bij ons bestaat ga ik nooit weg omdat we met een leuke vaste groep zijn. Collega's zijn echt vrienden geworden. We krijgen wel extra's zoals een bonus, maaltijd cheques, krijg fulltime terwijl ik qua uren parttime werk, feestdagen is 300%, overuren 150%,....zonder dat zou het wel moeilijker worden als alleenstaande mama. Niet dat ik veel overwerk, zelden eigenlijk.
Je kunt wel tekenen en ondertussen zoeken naar een baan waar ze wel betere arbeidsvoorwaarden hebben toch? Het salaris zou voor mij niet doorslaggevend zijn, maar de arbeidsvoorwaarden wel. Ik zou dat wel ook aangeven, misschien is er dan ineens toch iets mogelijk... Leuke collega's zijn superbelangrijk, dus snap je dilemma wel... Toch, ik ben een aantal keer van team/afdeling gewisseld en ik heb eigenlijk altijd leuke collega's gehad, een uitzondering daargelaten. Dus ik zou me daardoor niet laten weerhouden om wat anders te zoeken.
Sjonge.. Misschien gaan zoeken naar iets met de juiste sfeer en een eerlijkere beloning? En een bedrijf dat niet onder een Cao valt, kan.nog steeds werkafspraken hebben of een Cao volgen. Dat je overuren niet betaalt krijgt is idioot, of krijg je tijd voor tijd?
Ik zou hier niet blijven hoor. Mijn man ook niet trouwens, heb het even aan hem ook gevraagd Sowieso je werkt nu gratis. Niet betalen is ook geen overwerk, punt. Werken in het weekend en feestdagen hoor je gewoon voor betaald te worden met een toeslag. Geen pensioen ga je later misschien ook wel gezeur mee krijgen omdat je dus structureel nu iedere maand geld tekort komt. Oftewel rond gaan kijken en opzeggen als je een nieuwe baan hebt. Leuk werk maar niet betaald krijgen wat je hoort te krijgen dan kan je net zo goed vrijwilligerswerk ernaast gaan doen.
Hier werk ik wel eens in t weekend of in de avond, ondat de situatie er naar is (thuis of qua werk) dat gaat via tijd voor tijd, al heb ik een aangepast contract waardoor het meeruren worden die vervolgens uitbetaald worden. Wij hebben ook geen CAO maar gewoon regelingen vanuit personeelshandboek/arbeidsovereenkomst, vergelijkbaar met wat je in een CAO zou zien. Het kan ontzettend leuk zijn, maar de bakker en de supermarkt etc worden ook duurder en kan je echt niet betalen in de vorm van teamspirit. Niet betalen (hetzij tijd voor tijd, hetzij uitbetaling) is niet overwerken. Dit klinkt meer als dubbeltje eerste rang, dan zit je over 5 jaar met geluk 10 euro bruto hoger in de maand. Vooropgesteld, werkgeluk is belangrijk, maar financieel moet het ook eerlijk zijn en perspectief bieden. Dat idee heb ik hier niet echt. Maar je kan gewoon tekenen en intussen doorzoeken, niet iets wat je daarin weerhoudt. Een goede match zoeken en vinden duurt meestal toch wel even.
Wij hebben ook geen CAO en toen ik de baan accepteerde ook geen pensioen. Maar dat pensioen zouden ze kijken. Nou, dat kijken hoeft echt niet lang te duren, want een half jaar later was dat pensioen gewoon geregeld! Een werkrelatie kan alleen goed zijn als werknemer en werkgever hun afspraken redelijkerwijs nakomen. Natuurlijk bieden ze je een vast contract aan, want blijkbaar accepteer je heel veel. Je verdient per saldo niet eens het minimumloon, want je werkt er gratis uren bij. De flexibiliteit met de schooltijden van je zoon was een duidelijke pre, maar is gelukkig niet meer nodig. Blijkbaar verdien je voor nu voldoende, maar je moet ook denken aan later. Wat als je straks 70 bent zonder aanvullend pensioen van enige betekenis? Ik zou even nakijken wat je opzegtermijn is en rustig om je heen gaan kijken naar een nieuwe baan. Voor nu heb je werk, dus het heeft geen haast, teken gewoon het vaste contract. Je hebt door deze baan geleerd welke arbeidsvoorwaarden voor jou belangrijk zijn, dat is alleen maar winst. Maar er zijn ook bedrijven waar het gezellig is en waar de arbeidsvoorwaarden in orde zijn!
Is er niet een gelijksoortige baan met wél goede arbeidsvoorwaarden? Ik vind dat er misbruik wordt gemaakt van personeel en zou daar echt niet voor willen werken.
Het overwerk wordt gewoon betaald op het reguliere salaris. Maar ik proef uit jullie reacties al dat het erg karig is en jullie verder zouden zoeken. Ik denk dat ik het contract teken en van daaruit verder ga zoeken. Dat hoeven ze verder nog niet te weten. Wellicht ga ik nog wel het gesprek aan over het salaris.
Ik zou direct op zoek gaan naar wat anders. Werkplezier is op meerdere plekken te vinden (geloof me, ik kies elke 3 jaar een andere baan zo ongeveer ) en als de arbeidsvoorwaarden slecht zijn dan heb je daar later veel minder aan. Ook de flexibiliteit in roosters is fijn natuurlijk, maar is dat je zoveel waard? En wie zegt dat je dat niet ergens anders ook kan vinden? Ik bedoel, geen pensioen opbouwen is echt heel vervelend en brengt later veel onzekerheid. Zou je nu extra veel verdienen zodat je zelf wat apart kan zetten voor later, dan zou je het nog kunnen overwegen, maar dat lees ik ook niet terug uit je verhaal. Alles bij elkaar maakt dat ik denk: ‘rennen’!
We zijn met 4, één daar van is familie. Daar hebben ze een regeling mee die ik verder niet ken. Een andere collega doet het echt omdat ze het leuk vindt. Zij heeft naast haar salaris een heel goed nabestaandenpensioen van haar overleden man. Van de 3e weet ik het niet, maar het feit dat zij ook meer uren wilde werken verteld denk ik een klein beetje dat er niet genoeg inkomen was. Zij is nl. verder wel erg gesteld op haar vrije dagen. Het zou me eerlijk gezegd niet verbazen als zij ook op zoek is.
Minimumloon én geen pensioen vind ik wel karig. Van welk geld wordt jij dan geacht zelf je pensioen te regelen?
Verder gaan zoeken, er zijn echt meer leukere werkplekken en werkgevers. Je moet ook kunnen leven en ik zie veel rode vlaggen in je verhaal. Tekenen en dan vanuit je baan gaan solliciteren, dan sta je ook sterker.
Geen pensioen regeling zou voor mij al een no go zijn. Waar ga je van leven later? Alleen een AOW is echt karig tenzij je een bak geld hebt gespaard.
Snap 'm nu even niet. Als je 10 uur werkt, krijg je dan 10 uur betaald? Of bijvoorbeeld maar 8, want dat is voor hoeveel uur je ingepland staat? Ik krijg voor mijn overuren tijd (dus 2 overuren = 2 vakantieuren). Eventueel kan ik aan het eind van het jaar mijn niet gebruikte vakantiedagen uit laten betalen. Maar dat betekent vaak dat ik dan weer kinderopvangtoeslag moet terug betalen. Dus ik neem gewoon heel veel vakantie. Ik zou tekenen (iets is beter dan niets en je vind het er wel leuk) en ondertussen gaan zoeken naar een baan waar je het leuk hebt én fatsoenlijk gecompenseerd wordt voor de tijd die je beschikbaar bent.
Ik bedoel dat je voor overuren geen extra toeslag krijgt. Als mijn man overuren werkt, krijgt hij allerlei toeslagen er bovenop. Wij krijgen gewoon het reguliere uurloon. Ik laat ze overigens staan ter compensatie voor de winter, dan werken wij minder i.v.m. de daglichtperiode. Zo behoud ik een stabiel salaris elke maand.
Ik heb het altijd wel gehad. Het zal niet overal gebruikelijk zijn, Maar dat is in mijn geval ook maar een kruimel vergeleken met het lage salaris en geen pensioenopbouw.