ehm en wat wil je je kinderen niet ontnemen? dat ze niet gelijk zijn met de rest? sorry maar dichtbij wonen zou me niet uitmaken misschien als je dit doet dat ze dan in gaan zien dat het niet oke is of ze zien het niet in en het doet hun weinig nou dan is dat duidelijk
Ik ben ook schoonzus Nichtje heeft er weken gelogeerd telkens, neefje in huis gewoond. En mijn kinderen... even los van condoleren bij overlijden van schoonvader... 11 jaar niet bij hun binnen geweest
Er is geen ruzie verder. Ik vind het heel erg jammer hoe dit nu gaat maar zal erom geen contact verbreken. Op de écht belangrijke momenten zijn ze er altijd. Maar buiten die momenten? Is het echt onwijs scheef
Schoonmoeder is dit. Naar mijn moeder toe ben ik heel duidelijk en ze neemt steeds vaker gewoon de verantwoordelijkheid. Ze gaat zelfs de dialoog aan met mijn broer om de pijnpunten. Ook hij komt weer vaker langs. We zijn beide veranderd daarin en we zijn wat zoekende soms maar t gaat best oké. Overigens ook naar mijn schoonmoeder dit nu verteld hoe hij ermee zit. Maar dat gesprek viel tegen. Dus dit weekend gaan we nogmaals t gesprek erover aan.
maar er hoeft geen ruzie te zijn om het contact te verbreken heel eerlijk jij bent volwassen en je kinderen niet en die voelen zulke dingen haarfijn aan ik zou ze op de momenten dat ik ze ( denk ) nodig te hebben dan ook niet willen hebben maar goed dat is denk ik heel persoonlijk
Heel veel sterkte! Ik snap jullie keus om het onderzoek wel alvast te doen heel erg goed. Zo min mogelijk tijd verliezen mochten het zo zijn zou ook mijn voorkeur hebben.
Dat betekent eigenlijk dat er heel veel conserveermiddelen in zitten. Echt brood (van de ambachtelijke bakker) wordt namelijk heel snel oud.
Laten nu vitamine C en een aminozuur (1 blokje van een eiwit) broodverbeteraars zijn, dus langer-vers-houders. Toch geen schokkende conserveermiddelen?
Je kunt ook prima brood van de supermarkt eten? Niemand zegt dat het schokkend is. Ik zou wel opletten met bruin brood. Volkoren is beschermd, daar moet gewoon volkorenmeel in zitten. Maar heel veel brood is gekleurd. Dat zie je ook vooral bij dat hele donkere brood. Dan zit er gebrande mout of gekarameliseerde suiker in. Dat is natuurlijk minder gezond.
Klopt vast maar bij de bakker hier werd het brood steeds duurder en ook steeds smakelozer. En het was een soort prijsschieten of je wat kon bemachtigen. Dus nu bestel ik het gewoon met de boodschappen mee scheelt me een hoop gedoe en iedereen vindt het lekkerder.
Heel veel bakkers zijn tegenwoordig ook fabrieksbakkers. En tijdens mijn bakkersopleiding 100jaarvgeleden op een blauwe maandag haha, werd het ook al gedaan. Hier hebben we verschillende ambachtelijke bakkers die dat niet in het brood stoppen. Maar als je goed wil zitten is volkoren eigenlijk altijd de beste keuze. Ik haal bij de bakker altijd "brood van gisteren" voor 1,50. En dat vries ik in. Maar we hebben in de binnenstad ook kleine bakkerijtjes die vers zuurdesembrood verkopen voor 6 euro. Dat gaat me te ver Ik denk er nu over om zelf een zuurdesemstarter te gaan maken.
Structuur wordt vooral door de hoeveelheid water bepaald. Het kan zijn dat het voor een supermarktbakker makkelijker is om met brood met minder water te werken en dat een warme bakker het wel aan kan. Ik bak ook met enige regelmaat brood (niet busbroden, maar van die grote bollen) en intussen veel geleerd. Meer water toevoegen is echt lekkerder, maar je moet het wel kunnen hanteren.
Sorry sorry sorry! Achoonmoeder. Ik verbond de verhalen aan elkaar en dacht. Je.moeder is nu echt de weg kwijt. Excuses!
Klopt, maar hij noemde het wel zo. Die man had zoveel vaste bejaarde klanten die hun hele leven hetzelfde nemen dat hij overal mee weg kwam.
Geeft niets! Nee voor mijn moeder zijn alle kleinkinderen heilig ze zou zelfs een vakantie ervoor verzetten als 1 jarig is of bv moet afzwemmen. Ik kan veel van haar vinden maar mbt tot de kinderen? Is ze echt een super oma ik ken niet veel 80+ die nog even oppassen op jonge kinderen
Mijn schoonouders trokken ook altijd de andere kleinkinderen voor. Ik vond dat echt kwetsend want eigenlijk had je altijd het gevoel dat je niet meetelde. Toen we eens een keer oppas vroegen want ik moest zelf naar de dokter en kon daar toen geen 2 jonge kinderen bij gebruiken was het allemaal moeilijk moeilijk want ja ze moesten natuurlijk bridgen voor de zoveelste keer per week. Mijn man is toen enorm boos geworden en we zijn vertrokken en hij heeft alles gezegd wat er te zeggen viel en ze wilden het maar niet begrijpen en zagen het allemaal niet zo maar daarna is het wel beter geworden. Zelf hoop ik maar dat ik later ieder geval een leukere oma zal worden die sws geen onderscheid zal maken, ik ga er hard mijn best voor doen.