Nee, het is gelukkig helemaal niet druk op de afdeling. Maar het zou toch gek zijn om alles uit te besteden terwijl ik er gewoon ben? Zouden jullie wel gaan werken en je kind alleen laten? Na het bloedprikken en zo'n scan (waar ik ook allebei bij blijf) komt de arts ook zijn bevindingen delen en vertelt hij wat er moet gebeuren, dan kan het toch ook niet zo zijn dat ik weg ga?
De wet is daarin heel zwart/wit maar je laat een kind nu eenmaal niet alleen in een ziekenhuis. Een beetje werkgever is daarin vaak begripvol en geeft dan toch Zorgverlof en anders zou ik me ziek melden... door vermoeidheid en zorgen ben je op dit moment niet in staat te werken. Hopelijk heb je een begripvolle werkgever want meer gedoe aan je hoofd heb je nu niet nodig.
Ik geloof nooit dat ik mijn hoofd bij werk zou kunnen houden. Nog los van verzorging of gesprekken met arts. Recht op zorgverlof is wel ingewikkelder omdat hij in het ziekenhuis in principe geen directe zorg van jou nodig heeft. Maar dat hoeft een meelevende werkgever niet tegen te houden jou dat verlof wel te geven. (Deels) betaald of onbetaald.
Ik zou sws niet gaan werken wanneer mijn kind in het ziekenhuis ligt. Het idee alleen al, ik zou me helemaal niet kunnen concentreren. Ik kan me ook niet voorstellen dat ze op mijn werk hier moeilijk over zouden doen. Mijn manager zou me dan ziek melden en voor de rest lossen ze het dan wel zelf op.
Ik denk dat het ziekenhuis dat niet doet omdat ouders dat vaak liever zelf doen. Mocht er niemand zijn, of je wil het zelf niet doen, doet het ziekenhuis het gewoon natuurlijk.
Nee natuurlijk niet. Ik werkte wel voor zover dat ging, maar dan was mijn vrouw bij m'n kind. Het gaat ook niet alleen over verzorging en gesprekken met artsen hè. Het gaat ook over waakzaamheid en over gezelschap houden. Het hangt er natuurlijk maar net vanaf hoe ze eraan toe zijn, maar ik heb wel eens gehad dat ze zich best oké voelde. Wat moeten ze dan doen, urenlang naar het plafond staren? En ook wel eens gehad dat ze zich echt heel slecht en in de war voelde, dan ga je toch ook niet je kind achterlaten... Ik vind het echt idioot dat die regels zo streng zijn.
Bij ons was er ook geen recht op zorgverlof. Terwijl we ons kind niet alleen mochten laten. Het ziekenhuis deed alleen de medische dingen. Voor de rest moesten wij dag en nacht aan staan. Bij een wissel mocht dat ook pas als de ander er was.
Hier niet hoor, werd heel duidelijk gezegd; personeel is er voor de medische zorg. Als een kind bv niet zelfstandig kan eten, moeten ouders helpen. Douchen? Alleen met hulp ouders etc. Plus er moest 24/7 een ouder aanwezig zijn ivm medisch overleg, dus bv even laten overnemen door opa/oma was er ook niet bij. Hooguit even als de arts net was geweest, en dan moest je dat aangeven bij de verpleging.
Ja en als ze in de ochtend onderzoeken doen, wacht je soms uren op een arts. Helemaal als er patiënten of spoedgevallen tussendoor komen. Het wachten is al een dagtaak.
Mijn ervaringen met opnames, in verschillende ziekenhuizen, is dat je er bij moet blijven als ouder. (Wat los staat van het feit dat ik me niet kan voorstellen dat je niet bij je kind zou willen zijn) Vanuit dat perspectief dus echt bizar dat je, volgens de wet, geen recht zou hebben op zorgverlof in zo’n situatie. Hier gelukkig een meelevende en -denkende werkgever en dus nooit regulier verlof op hoeven nemen.
Ik vind dat je daar moet zijn maar heb na de vele opnames van de middelste wel bepaalde verhalen gehoord waarbij ik volledig begreep dat het een luxe is als je dat kan doen. Alleenstaande ouder, nog kinderen, geen hulp in de buurt, financiële middelen niet om onbetaald thuis te blijven of loonverlies te hebben... Als uw kind natuurlijk zeer vaak en langdurig in opname is zal dat vast terug anders geregeld worden. Bij ons was dat iedere keer max 2 weken maar dat is natuurlijk niet bij iedereen zo.
Sterkte met jouw zoon, wat een vervelende situatie. Hopelijk knapt hij snel op Mbt zorgverlof, ik werk in de jeugdpsychiatrie. Op gebied van hechting is het uiterst belangrijk dat een kind niet alleen is in een ziekenhuis en een opname als die grotendeels alleen zou moeten doormaken. Daar heeft een kind de zorg van ouders voor nodig. Als mijn werknemer mij geen zorgverlof zou toekennen, hadden we echt een enorm geschil met elkaar. De psychische gezondheid is even belangrijk als de fysieke gezondheid
Je hebt zeker recht op zorgverlof. Je kan anders even HR er over bellen. En anders ziekmelden, je bent niet in staat om nu te werken. Sterkte
Hoe gaat het nu met je zoon, hopelijk is er al zicht op lekker terug naar huis te gaan! Toen wij midden in de nacht met ons zoontje naar de hap moesten en daarna opname volgde heb k de volgende ochtend m'n werk gebeld en gewoon gezegd E. Ligt in het zkh dus je begrijpt wel dat ik dan niet ga werken maar daar ben. Kreeg toen eerst calamiteiten verlof en daarop volgend zorg verlof en gelukkig hoefde hij 'maar' 3 dagen te blijven en de dagen daarna ben ik wel gaan werken maar alleen halve dagen en mocht naar huis gaan wanneer nodig. Dus mijn werkgever was daar wel meedenkend in maar anders had ik me desnoods ziek gemeld want m'n kind gaat dan toch echt voor
Maar dat is dus niet zo zeker…. Wanneer kortdurend zorgverlof Als u uw zieke kind wilt verzorgen, heeft u recht op kortdurend zorgverlof. Voorwaarde is dat uw kind verzorging nodig heeft. En u bent vanwege de situatie de enige die uw kind zorg kan geven. Kan iemand anders de verzorging op zich nemen, bijvoorbeeld de andere ouder? Dan heeft u geen recht op kortdurend zorgverlof. Ligt uw kind bijvoorbeeld in het ziekenhuis, dan kunt u meestal geen kortdurend zorgverlof opnemen. Want uw kind krijgt al verzorging. https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/zorgverlof/vraag-en-antwoord/mijn-kind-is-ziek-heb-ik-recht-op-zorgverlof
Welke Pipo dat heeft bedacht zal zelf nooit een kind in het ziekenhuis gehad hebben… en @SCA13 op je vraag zouden jullie wel gaan werken? Nee. Zeker niet als ik op mijn werk moet zijn. Ik kan veel vanuit huis werken, dus dat zou ik dan in het ziekenhuis doen, maar in jouw geval zou ik er ook voor mijn zoon zijn. Hoe gaat het nu met hem?
Afwachten dus.. in mijn rooster is er nog steeds niks veranderd. Hopelijk zijn ze zo lief om zorgverlof of calamiteitenverlof in te vullen en hoef ik er niet om te 'zeuren' (het zijn zelf ook allemaal moeders), het is geen recht inderdaad. Het gaat best goed, hij begint het ziekenhuis alleen ook goed zat te worden. Ze hebben om 8 uur bloed geprikt en we wachten nu op de mri scan. Geen idee nog hoe laat dat precies wordt, waardoor je dus ook weer aan het wachten bent.
Ik vertelde dit net aan de verpleging (ook omdat mijn leidinggevende me net appte met de vraag of ik al weet wanneer ik weer kan werken), ze vinden dit ook belachelijk, omdat ze ouder(s) er gewoon bij willen hebben.
Wat heb je geantwoord? Mijn ervaring is (sorry) dat je na een plotselinge ziekenhuisopname ook niet zomaar weer kan gaan werken. Het moeilijkste was bij ons de periode nadat ze weer thuis was. Ik heb toen wel geprobeerd om meteen weer te gaan werken maar dat lukte echt totaal niet. Het gezinsleven normaal weer opstarten en alles verwerken kostte ons heel veel energie.