Wat erg wat je is overkomen Crista, ik schrok er ook van. Je moet het juist met je vriend delen, hier kon je helemaal niets aan doen! Heel veel sterkte
Dat vraag ik me dus ook af. Wat ik bedoelde is of je hulp heb gezocht met het verwerken van de verkrachting?
Nou er zijn mannen die het wel zo zouden kunnen opvatten helaas... terwijl jij het slachtoffer dan bent. Maar ik denk inderdaad dat het kindje van je vriend is, en je verloskundige ook zie ik, klopt ook wel hoor! Je was 10 tot 14 dagen vóór je verkrachting vruchtbaar! Hier kan je in ieder geval je hart luchten hoor! Dan ben je het in ieder geval een klein stukje kwijt! Liefs Wendy
beetje rustig aan voor je zulke uitspraken doet je weet niet hoe de situatie is, of het een bekende is of misschien wel een bekende van haar vriend. dit meisje zit duidelijk in de problemen en komt hier met een vraag wanneer ze bevrucht zou kunnen zijn, lijkt me toch wel duidelijk dat iemand verschil ziet tussen vreemdgaan en verkrachting. @christa , heel veel sterkte in deze situatie en ik zou zeker mogelijkheden met je vk bespreken misschien zou ze een punctie kunnen doen, daaruit kunnen ze volgens mij ook dna halen en misschien kunnen ze dan onderzoeken of je vriend de vader is...
Ik vind dat SIM wel gelijk heeft ...een beetje oppassen met gelijk 'voorbarige' conclusie's trekken (voordat je alle feiten kent! Daar kun je iemand mee kwetsen) Christa, Sterkte met heel deze situatie! Ik denk dat je op de VK moet vertrouwen en er vanuit moet gaan dat je vriend de papa is. Mirre
jeetje wat een situatie... Waarom heb je je vriend niet verteld dat je verkracht bent? Je hoort toch alles te kunnen delen met je vriend.. Als je het nu vertelt is het inderdaad wellicht een beetje laat...en komt het misschien ongeloofwaardig over.. Laten we hopen dat je kindje het kindje van je vriend is...ik weet het verder ook niet..ik ben niet zo goed in het berekenen van dit soort dingen hihi.
Wat erg voor je. Ik zou er toch over proberen te praten, zoiets wegstoppen maakt het alleen maar erger voor jezelf. En als jullie zo ver zijn dat jullie aan een kindje zijn begonnen, dan neem ik aan dat jullie een stabiele relatie hebben. Hij zal natuurlijk ongelooflijk schrikken als je zoiets vertelt, en natuurlijk weet ik de situatie ook niet. Maar stel dat het kindje niet van hem is, en op de een of andere manier wordt dat duidelijk (bloedgroep, uiterlijke kenmerken, erfelijke factoren) dan denkt hij misschien dat je bent vreemdgegaan omdat je nooit wat hebt gezegd. Ik zou dat risico niet willen lopen. Dan word je nog een keer het slachtoffer van je verkrachting.
hoezo klinkt het alsof ik vreemd ben gegaan. als ik dat had gedaan dan zou ik het zo neergezet hebben in deze forum. ik kan het nergens kwijt, vandaar dat ik het hier neergezet heb. ik heb een turkse vriend en die is op zijn waarden gesteld hij ziet de situatie anders dan de wij de nederlandse maatschappij. dat is de reden dat ik het niet aan hem kan vertellen...hij wilde deze baby ook niet dus voor hem is er een reden dan om weg te gaan en mij alleen te laten met een baby. en ik kan het dan ook niet verdragen dat hij elke dag mij met die veelzeggende blikken aankijkt. zo erg is hij wel ondanks dat hij nog 23 is. zijn familie weet niet eens dat hij vader wordt en al helemaal niet van een nederlandse meisje. daarom kan ik het niet vertellen. ik wil dat mijn vriend de vader is dat wil ik zo graag, niet om hem bij me te houden maar omdat ik heel veel van deze baby ben gaan houden ik heb het gevoel dat deze baby mijn enige vriend gaat worden in deze wereld. omdat ik ook van mijn vriend hou is deze baby heel belangrijk voor mij. mischien ga ik ook dna laten testen. maar ik denk dat ik ga wachten totdat ik ga bevallen als de baby helemaal niet op mijn vriend lijkt dan pas ga ik het laten doen denk ik. maar ik weet ook voor 97% dat het van mijn vriend is. want ik had op 14 mei heel veel slijm en 14 mei was de ovulatie test positief. waarschijnlijk ben ik 13 mei of 15 mei bevrucht want beide data had ik gemeenschap met mijn vriend. hoeveel procent zijn ovulatie testen betrouwbaar eigenlijk
Ja dat dacht ik al...een turkse vriend.. Nou als jou turkse vriend de waardes zo anders zou zien dan zou hij ook geen buitenechtelijke relatie hebben met een nederlands meisje.. Een verkrachting heeft dus echt niets te maken met normen en waarden...je bent verdorie verkracht..als zo'n lul daar geen begrip voor op kan brengen heb je zowiezo niets te zoeken bij hem. Ja sorry hoor.. Ik snap dat je van hem houdt..maar laat niet over je heen lopen..als hij jou en jullie kindje niet wilt..en niet van plan is om men te vertellen over jullie kun je het beter zonder hem doen. Bah echt weer zo'n turk...
Ik zou echt niet vertrouwen op die calculator...tenminste ik had blijkbaar een hele late eispronhg dus bij mij kloptte ie helemaal niet.
ja dat is wel zo calculator vertorouw ik zowiezo niet maar echo op 12 juni wees dat er al een hart actie was en dat ik 6 weken zwanger was op 16 juni weer echo gehad wegens bloed verlies en deze was 6wk en 3 dgn. 26 juni weer echo en die was 8 wkn en 4 dgn. dus klopt meerendeels met de calculator komt niet in de richting van 24 mei maar ik zit alleen maar te maren. ik heb liever dat mijn baby van iemand is waarvan ik hou dan van iemand waar ik het gezicht van niet eens heb gezien. daarom wil ik dat deze baby van mijn vriend is. ik wil niet dat hij het weet zelf wil ik het ook niet. want dan zou het op een rare manier gaan.
Gebruikte je dan geen voorbehoedsmiddelen zonder zijn medeweten? Want je zegt dat hij het kindje niet wil, maar als je nou twijfelt over de conceptiedatum, dan betekent dat toch dat jij er van wist? En als je het kindje alleen maar ziet als een oplossing voor je eenzaamheid, lijkt het me toch goed dat je met iemand erover praat. Misschien ook over je verkachting, want zoiets kun je niet zomaar alleen verwerken. Dit los gezien van het feit dat je bent verkracht. Dit vind ik heel erg voor je. Dus zie dit niet als een aanval, meer als een vraag.
nee niet bepaald was ook een beetje zijn schuld.. ik was gestopt met de pil, ik moest ermee stoppen ik viel alsmaar af. en hij wou geen condoom gebruiken omdat hij dat zo raar vond dus hebben we het zonder gedaan. maar ik wou al heel lang een kind en hij niet ik was bezig om hem over te halen.ik ben net klaar met mijn studie en wou eerst een kind en daarna gaan werken, en wou altijd al jong moeder worden dus dat is het allemaal. hij weet ook dat het ook deels door hem is hij zei ook ik had een condoom moeten gebruiken. niet om eenzaamheid. ik wou gewoon een baby. had voor de gein ook een ovulatie test gedaan. en die was positief op 14 mei en de week daarvoor had ik al seks met hem gehad en op 15 mei.
Vind het sowiezo echt niet snugger van je om zo te vrijen als je weet dat je vriend het eigenlijk niet wilt.. En zeker als je gewoon totaal geen zekerheid met die jongen hebt. Hij wilt zijn familie duidelijk niet inlichten over jou, wat al genoeg zegt..hij wilt dus duidelijk geen toekomst met jou. Want dat houdt dat dus in. Begrijp me niet verkeerd..je verkrachting staat hier absoluut buiten...maar ik vind het heel onverstandig hoe je hebt gehandeld met je vriend en kindje etc. Een kindje is iets waar je samen voor kiest..als je er samen niet 100% achter staat dan heeft het gewoon geen zin. Je zult er op deze manier echt niet gelukkiger op worden..
ya gulay, ik weet het het is niet verstandig. maar ik hou van hem en wil een kind van hem en hij hoeft er niet eens bij te zijn. ik ben gelukkig met deze baby. mijn ouders staan achter mij. ik heb hem gewaarschuwd toen. ik zei ik gebruik nu niets meer dus jij moet ervoor zorgen dat we beschermd vrijen. hij wou niet. hij wist dat ik een baby wou dus hij zag al aankomen. in eerste instantie wou hij niet maar nadat ik zwanger was, deed ie niet zo van ik wou het niet bla bla bla. maar je gaat het niet weg laten halen want het is een leven. we gaan hem goed opvoeden. eerst wou hij niet en nu heeft ie het geaccepteerd. hij durft het niet te vertellen aan zijn ouders want dan staat ie op straat, hij kan nergens heen ik woon ook bij mijn ouders. snap je. hij houdt wel van mij maar de situatie is raar. echt heel raar. het is alsof ik in een put zit en iedereen duwt me terug in de put telkens als ik een beetje omhoog klim. daarom zint deze verkrachting mij niet ik kan het zelfs niet hebben dat hij mij aanraakt...ik weet dat hij de vader is maar die onzekerheid wat die dag heeft meegebracht kan ik niet verklaren. ook al zou hij weggaan bij mij, ik hou van hem en mijn baby dan hou gewoon verder van hem en van mijn baby. ik heb niets te verliezen.
het spijt me heel erg...maar mij klinkt je depressief in de oren..ik vind je ook alles behalve verstandig.. Je houd van hem en wilt een kind van hem..oftewel je hebt totaal geen rekening met hem gehouden maar JIJ wou een kind en je hebt er voor gezorgd dat het gebeurd is ook. Weetje hoe egoistisch jij bezig bent? En je ouders staan achter het feit dat jij zwanger bent geraakt zonder goed overleg te hebben gehad met je vriend? Je mist iets in je leven..dat is heel duidelijk...en je denkt dat een baby dat gaat opvullen..maar ik ben bang dat dat niet het geval zal zijn.. Wat betreft het niet durven vertellen aan zijn ouders..hoe ik het heb begrepen weten zij niet eens dat jullie een relatie hebben..ik weet niet hoe lang jullie samen zijn..maar als een Turk niet tegen zijn ouders verteld dat hij een serieuze relatie heeft..dan is dan al alarm..en voor 95% betekent dit dat hij absoluut niet van plan is en het ook nooit is geweest om met jou een serieuze relatie aan te gaan. Je geeft zelf aan dat je het gevoel hebt dat je in een put zit...dit geeft aan dat je niet lekker in je vel zit en wellicht zelfs een beetje depressief bent of wellicht overspannen of iets. Zou het niet veel slimmer zijn geweest als je eerst je zelf zou hebben leren kennen en je zaakjes op orde zou hebben eer je de keuze maakt om onveilig te vrijen en dan kans te hebben dat je zwanger raakt...want voor een kindje zorgen betekent ook dat je voor je zelf moet kunnen zorgen..en kun je dit wel? Of blijf je bij je ouders en laat je de zorg aan hen over?
ik weet het niet, ik ben zwanger nu. het was een onverstandige keus van mij...maar ik heb er alles voor over nu. maar die verkrachting heeft mij depressief gemaakt. zijn ouders weten wel dat hij een serieuze relatie heeft maar weten niet dat ik christa ben ipv een of ander ayse of fatma... we hebben al 3 jaar met elkaar. ik heb het 10 keer uitgemaakt omdat er niets van zou komen maar hij wou niet hij bleef komen en smeken dat hij van me houd en altijd zal houden. vandaar hij wou een tijd geleden trouwen maar werd uitgesteld wel heb ik een ring gekregen. je heb gelijk 100% gelijk. maar ik ga de zorg zelf op me nemen. niet mijn ouders. ik ga wel een tijdje bij ze wonen maar denk dat ik als de baby wat ouder is weg zal gaan. ik ben blij met mijn moederschap maar niet met de verkrachting. het is echt een rare situatie echt een hele rare. we houden van elkaar maar lukt niet. hij durft ik durf soms heb ik het gevoel dat ik gewoon naar zijn ouders moet gaan en zeggen. maar dat wil ik ook niet. ik ken ze ook. dus wil alleen maar weten of hij de vader is of niet.