Nieuw hier en zwanger van eerste kindje

Hallo iedereen! Ik ben een jonge mama van 19, ik ben samen met (al zeg ik het zelf) de geweldigste man ter wereld! Dat zal iedereen wel denken van zijn wederhelft zeker Ik ben werkloos en ik ben van plan na de bevalling nog niet te gaan werken, pas als onze kleine schat op de kleuterschool zit wegens praktische redenen. Binnenkort dus een huismoeder. We gaan binnen een goeie 2 weken eindelijk samenwonen, na véél problemen met ons huis. Op 18 juli '08 worden we man en vrouw. We hebben ongeveer 9 maanden geprobeerd om zwanger te worden, in maart-april '07 met de pil gestopt. Op 16 januari '08 dan eindelijk het goeie nieuws gehoord! Wij verwachten ons kleine wonder op 26 september uitgerekende datum, maar hij word normaal gezien 10 dagen vroeger met een keizersnede geboren. Hieronder de belangrijkste gebeurtenissen tijdens onze zwangerschap, tot nu toe.

16/01/08 : zwanger!
14/02/08 : eerste bezoek gyn. 7w & 6d zwanger + 1ste echo. Ons 'molleke' is ietsje groter dan gemiddeld : 4 cm, terwijl in week 7 dat gemiddeld 1 cm is.
09/03/08 : grote paniek : bloedverlies! : shock: Na het plassen ineens bloed op het wc-papier, en de keer daarna ook! Natuurlijk naar de spoedgevallen gegaan, maar gelukkig was er niks aan de hand. We hebben een spoedecho gehad, en de papa heeft voor het eerst ons 'molleke' gezien, dat nu geen molleke meer is maar echt al een baby'tje, dat naar ons aan het zwaaien was, precies om te zeggen 'alles in orde mama en papa'. Het hartje klopte ook goed.
21/03/08 : 2e bezoek gyn + 2e echo (nekplooimeting). Vandaag 2 grote gebeurtenissen : mama verjaart (al 19 lentes jong) en de nekplooimeting word gedaan. Een superlange echo gehad, ons molleke zien bewegen, zien wuiven, het hartje horen kloppen, en hem of haar eens goed van alle kanten (letterlijk, want hij of zij zat geen 5 seconden stil) te bekijken. Er is ook wat bloed van mama afgenomen voor de tripletest. Volgende week mogen we bellen voor de uitslag (31/03/08: de kans op een handicap of een down-kindje is 1 op 22 000 en 1 op 44 000)
11/04/08 : 3e bezoek gyn. De gyn. wou dan met de doptone naar het hartje luisteren, maar het enige wat we hoorden waren al de bewegingen daarbinnen. Dan toch maar een echo moeten doen en mama was superblij natuurlijk! Nu konden we ons 'molleke' weer eens bewonderen. Hij of zij was vrolijk aan het rondpsringen, met de armpjes aan het zwaaien en de beentjes aan het trappelen. Het hartje klopte goed, en alles zag er goed uit.
14/05/08 : 4e bezoek gyn + 20-weken-echo, en we verwachten... EEN JONGEN!
10/06/08 : weer grote paniek! terug bloedverlies, en weeën? blijkbaar 'alleen maar' een blaasonsteking, en waarschijnlijk voorweeën. veel rusten is de boodschap.
11/06/08 : 5e bezoek gyn. Weer te horen gekregen dat ik veel moet rusten, nog altijd lichte contracties, voorweeën. Geen ontsluiting, ook geen bloedverlies meer gehad. Hartje klopte goed, hij was tegen de hand van de gyne aan het schoppen! Hij vond het precies niet zo leuk, al dat betasten

De eerste maanden dag en nacht misselijk, 6 kg afgevallen... Vanaf 13 weken tot +/- 20 weken, eten eten eten, 'vieze goestingen', in totaal 12 kg bijgekomen vanaf 20 weken last van mijn maag, onze kleine man ligt heel hoog, dus altijd kleine beetjes eten, mijn gewicht stabiliseert nu weer een beetje. En het word nu precies elke dag een beetje zwaarder... Onze kleine man is dan ook groter en zwaarder dan gemiddeld, en dat merk ik eraan!

Zo, een hele uitleg! Nu hebben jullie me ook een beetje leren kennen :smile:

Groetjes,

TasjaVL

 

Ik heb een chronische darmziekte, de ziekte van Crohn, en een natuurlijke bevalling zou te gevaarlijk zijn (mijn darm zou kunnen scheuren bv., dit is natuurlijk ook heel gevaarlijk voor onze kleine schat). Ja we kunnen niet wachten tot september

 

Ja, dan word het een spoedkeizersnede, hopelijk niet want we gaan eind augustus nog op vakantie naar de zee

 

We hebben veel slechte reacties gekregen, spijtig genoeg... Mijn familie en al onze vrienden stonden/staan 100% achter onze keuze, de familie van de toekomstige papa was niet direct heel enthousiast... Op de afdeling gyneacologie, als ik op controle ga, krijgen we vaak opmerkingen te horen van totaal wildvreemden, zoals 'Wij proberen al zolang en zij worden zomaar ongewenst zwanger!' Ach ja, wij hebben samen voor een kindje gekozen en wij weten natuurlijk dat het een goede toekomst zal krijgen, en dat is het belangrijkste