Goedemorgen, Mijn zoontje van 10 maanden slaapt op het moment weer heel erg slecht s'nachts. Hij heeft momenten erbij dat ie helemaal doorslaapt (al kan ik dit onderhand op 2 handen tellen) maar vaak zijn toch de nachten onderbroken. Deze week is het dus ook alweer een tijdje raak. Meneer is dan helemaal overstuur en eigenlijk helpt bijna niks. Hij ligt dan ook vaak tussen ons in. Maar dit heb ik liever niet natuurlijk. Ik weet ook niet meer wat ik moet doen, ben echt helemaal gesloopt. Afgelopen nacht is hij uit logeren geweest en doet daar idem dito. Mijn ouders zijn helemaal afgedraaid. Wat zou dit toch kunnen zijn, ik snak zo naar een paar goede nachten! Goeie tips zijn hier echt heel erg welkom! Dank je wel vast
Verlatingsangst komt rond de 10e maand opzetten... Baby's worden wel vaker wakker 's nachts maar slapen dikwijls weer in ( verschillende slaapstadia), maar nu beseffen ze dat ze alleen zijn en dat vinden ze eng... Als je het vervelend vind om hem bij jullie in bed te nemen, kun je wellicht een nachtlapje/ wekkerradio proberen. Daarnaast moet je je beeb laten weten dat je altijd terug komt, dus als ie echt overstuur is om de 10 min. je gezicht laten zien. Of misschien een matras tijdelijk op zijn kamer leggen, een t-shirt met jouw geur ion zijn bedje... Ik hoop voor je dat je iets vind waardoor je beeb weer lekker doorslaapt.... Maar je schrijft dat ie eigenlijk nog nooit echt goed heeft doorgeslapen. Wellicht is een bezoekje aan een osteopaat een idee... misschien heeft hij 'onbewust' wel ergens last van...
Ik heb hierover al op de forum geschreven. Bij ons is het al 4 nachten zo. Eigenllijk is Armin nooit een goede doorslaper geweest. Vroeger was het altijd speentje geven en verder slapen(wel 2-3 keer per nacht).Ook overdag waren het hazeslaapjes. Sinds hij 2 maanden geleden bij manueel therapeut is geweest (i.v.m. vookeurshouding die hij heeft gehad)merk ik wel enige verandering. HIj was al bij osteopaat met 3 maanden maar blijkbaar is er enige restant van de voork.houding gebleven. Want hij was ook aan het overstrekken en was krampachtig. Sinds de bezoek aan man.therap. draait hij op zijn buik(wil absoluut niet op z'n rug, verschonen is een drama)en slaapt hij op zijn buik. Hij slaapt nu beter overdag en er zijn meer nachten dat hij doorslaapt maar nog niet helemaal! Hij begon net 4 nachten lekker door te slapen maar is dus nu al 4 nachten huilend wakker. Hij heeft voornamelijk moeite om weer in slapen te vallen. Dan ga ik naar hem toe,als hij net in slaap valt loop ik weg maar gaat ie weer huilen. Verlatingsangst denk ik en een sprongetje! Dus nu blijf ik bij hem tot hij goed in slaap valt, hij is wel erg onrustig. Soms haal ik hem er even uit om tot rust te brengen maar nooit langer dan 5 min. Wil eigenlijk niet direct helpen tot slaap maar wordt hij even rustig. Het duurt elke nacht wel 2 uur!Ik ben het ook zat! Vanavond was hij rustig in slaap gevallen en na een half uur huilend wakker en dat doet hij normaal gesproken nooit op die tydstip! ik ben een keer bij hem geweest,speentje en zijn doekje gegeven en voor de rest laten huilen, maar hij huilt ook niet echt de hele tijd het is meer een vervelend huiltje.! Na 10-15 min was hij gestopt! Dat doe ik 's nachts nooit omdat ik te moe voor ben om naar te luisteren! Ik ga nu wel die tips van demi proberen als het weer zover is!
Bedankt voor jullie antwoorden meiden! Heb alleen ook nog het probleem dat meneer telkens gaat zitten. Afgelopen was echt een regelrechte ramp. Hij is pas rond half 5 in slaap gevallen. Ik heb nu ook een afspraak bij de huisarts staan voor zometeen want ik ga hier echt aan onderdoor! Ben heel erg benieuwd wat hij zegt.
Phoe dat klinkt erg heftig zeg! Mijn idee is ook dat het verlatingsangs is. Er zijn momenten dat de kleine daar erg veel last van heeft. Ik zou ook proberen om een vaste manier van aanpak hanteren voor de nachten. Een voorbeeld kan zijn: vast avondritueel voor het slapen gaan. als de kleine overstuur wakker wordt ernaar toe gaan, geen licht aanmaken, fluisterend toespreken (eventueel even bij je pakken en knuffelen), lekker toedekken en als de kleine rustig in weer weggaan. Dit werkt bij Noa prima zo. Ik pak het steeds hetzelfde aan en nu weet ze dat mama altijd daar is als ze haar nodig heeft. Als de kleine gaat zitten of staan in bed werkt het hier idem dito. Ik hanteer telkens dezelfde aanpak, dat schept duidelijkheid voor Noa. Op een gegeven moment wist ze dat ze ook weer zelf kon gaan liggen vanuit zitten/ liggen. Hoop echt voor je dat je een beetje kunt gaan bijtanken, want dit werkt zo niet voor je. Wat zei de huisarts?