werken in de zorg

Ik werk in de zorg, bij de thuiszorg namelijk. Demente ouderen helpen met wassen, aankleden enz. enz. Soms dus veel bukken, weinig tot geen hulpmiddelen tot je beschikking en dat zorgt er voor dat ik meer last van m'n rug heb gekregen. Ook heb ik bekken klachten. Gelukkig gaat mijn werkgever hier heel goed mee om en krijg ik aangepast werk op aangepaste tijden.

 

Hoi,

ik werk in de jongerenhulpverlening en dat is dus vooral mentaal erg zwaar. ben behoorlijk moe als ik thuiskom. Trek het nog wel, maar als ik vermoeider ga worden, zal ik me toch deels ziek moeten gaan melden...
Heb hiervoor in de psychiatrie gewerkt en omdat we daar wel kans hadden op een schop in je buik, werd je daar van de groep afgehaald zodra je zwanger was. Je ging dan administratief werk doen, omdat de werkgever er voor moest zorgen dat je risico-vrij kon werken tijdens je zwangerschap...

Maar goed, vond dat toch te gevaarlijk werk om te blijven doen als ik een kindje had. Heb een keer een incident meegemaakt daar waarbij een collega nog net opzij kon duiken voor een client die hem met een brandblusser op z'n hoofd probeerde te rammen... Gelukkig was het mis, anders had hij het waarschijnlijk niet na kunnen vertellen... Dat risico wilde ik niet meer lopen als ik eenmaal een kindje had, heb dus een andere baan gezocht voordat ik uberhaupt ging proberen zwanger te worden...

 

Ik werk in het ziekenhuis op de IC als verpleegkundige. Ben 4 weken geleden een week thuis gebleven met veel harde buiken, Had daarna 3 weken vakantie. Harde buiken werden toen minder. Maar helaas begint mijn bekken toen op te spelen.

Gisteren weer voorhet eerst begonnen maar daar waren mijn harde buiken weer zo irri! Ik ga maar eens overleggen met mijn werk wat nu te doen!

Gr Pip

 

ik werk in de zorg voor verstandelijk gehandicapten, waar ook agressie voor kan komen...

De versorging van sommige mensen is best zwaar ik ben benieuwd (hoop het wel) of ik het tot mijn zwangerschapsverlof vol ga houden!

 

Ik werk ook in de zorg.
Werk in een verpleeghuis op een somatische afdeling.
Helaas had ik al redelijk vroeg last van harde buiken en ben toen al minder gaan werken.
Uiteindelijk ben ik met ongeveer 22 weken volledig de ziektewet in gegaan. Het ging gewoon niet meer in de zorg. Werkte toen nog wel op kantoor.

Maar blijkbaar was dat ook te zwaar, want met 25 weken ben ik opgenomen geweest in het ziekenhuis met heel veel buikpijn. En nu werk ik dus helemaal niet meer (vanaf 25 weken)

Natuurlijk hoeft het niet zo te gaan. Een collega van mij heeft gewoon door gewerkt tot aan verlof!

Succes in ieder geval!

 

Ik ben ook bang voor die verhalen die jullie hebben, het ergste vind ik nog de reacties van collegas, die allemaal een grote mond hebben dat ze tot het einde doorgewerkt hebben etc. en dat de generatie van tegenwoordig zich om de haverklap ziekmeld... ik irriteerde me daar behoorlijk aan toen het over andere collega's ging, ben benieuwd wat ze over mij zullen zeggen als het zover zal zijn..Iemand die hier ook ervaring mee heeft?

 

Die verhalen heb ik ook te horen gekregen. Maar ik vond toen dat ik me absoluut niet aanstelde. Het is toch mijn lichaam en kindje. Ik heb de laatste twee weken voor mijn verlof 50 %in de ziektewet gezeten. Daarvoor deed ik wat lichtere werkzaam heden en soms wat kantoor werk. Ik heb toen door kunnen werken tot 6 weken voor die tijd. Ik zou als ik jouw was goed overleggen met je werkgever welke taken je wel en welke je niet doet.

 

ik werk ook in de zorg ...in een woonvorm voor korsakov patienten ...lichamelijk niet zwaar ...alleen veel lopen ....maar ben helaas nu al uitgeschakeld door misselijkheid/braken zh opname ....ga nog wel een paar weken een poging doen ...maar minder uren dan ik normaal werk .....

 

ik werk ook in de zorg en heb tot mijn verlof (verleden week begonnen) door gewerkt
Ik ben begeleidster voor mensen met een verstandelijke handicap op een manege, heel lichamelijk werk dus.
Doordat mijn directe collega goed meedacht heb ik het tot het einde vol kunnen houden

 

hoihoi
Ik werk bij de thuiszorg , helaas is er de laatste tijd weinig " lichte" zorg en is het behoorlijk aanpoten voor mij .
Ik heb altijd n zwakke rug en bekken gehad en kree snel last maar nu wordt het wel erger
Ik heb mijn vorige zwangerschap veel thuis gezeten door die pijn en heb me voorgenomen om me deze keer voor 100% in te zetten maar tot nu toe lukt het met veeel pijn en moeite :S ook al heb ik het verder enorm naar mijn zin met die mensjes
Vin het niet leuk , zometeen komt de zomerperiode aan met veel collega's die tegelijk of achter elkaar met vakantie gaan en het dus weer erg druk wordt
en dan voel ik me nu al bezwaard om te vragen of ik aangepaste routes oid kan krijgen of op kantoor kan komen werken omdat ik dus weet hoe druk het gaat worden .
maar aan de anderekant moet ik ook aan mezelfen mijn kindje denken , moeilijk vind ik het .
Heb zometeen 2 weken vakantie , 3 weken werken dan weer 2 weken vakantie en dn weer 6 weken werken tijdens de schoolvakantie, daarna gaat mijn verlof in met 2,5 week vakanatie vooraf , heerlijk voorit zicht maar toch nog even aanpoten :S

 

Ik werk ook in de zorg. Als verpleegkundige in een ziekenhuis.
Helaas sinds twee dagen ziek moeten melden. Heb zwangerschapsischias.
Pijnlijke ervaring. Maandag naar fysio en aangepast werk op de afdeling doen ipv patienten zorg. Dat lukt nu echt niet.
Maar tot nu ging het prima.

 

Ik werk ook in de zorg(met pg bewoners) en heb bijna tot de laatste week gewoon gewerkt met 36 uur.
Helaas geen avondjes en nachtdiensten meer....want ik had te veel last van harde buiken.
Mijn laatste week ben ik gestopt want ik had last van vocht in mijn vingers en handen(ik kon niet eens mijn eigen brood meer smeren of kont meer afvegen).
En dan werd er gevraagd of ik aangepast werk kon komen doen....maar dat ging natuurlijk helemaal niet meer.


Groetjes cieltje

 

Hoi dames,
Werken in de zorg kan erg zwaar zijn tijdens de zwangerschap. Ik werk op een pg afdeling van een vphuis en zat tijdens mijn 1e zwangerschap met 20 weken thuis met harde buiken en ernstige bekkenklachten.
Toch voelde ik me schuldig ten opzichte van mijn collega's, en dan krijg je van sommige mensen ook nog van die opmerkingen dat zwangerschap toch een gezonde ziekte is..
Nou sorry hoor net of ik er zelf voor kies thuis te gaan zitten. Erg frustrerend maar goed ben nu zwanger van de 2e en doe bewust rustiger aan hopelijk kan ik nu de hele zwangerschap blijven werken.
ineke

 

Hoi ik ben verpleegkundige in de thuiszorg. Werk bij deze instantie nu 2 weken. Afgelopen week heb ik mijn dienst moeten afbreken door flinke bekkenklachten en pijn in onderbuik. Verloskundige gebeld en de zei dat ik rustiger aan moet doen. Ik ga nu naar Cesartherapie en ik krijg nu een aangepaste route. Gelukkig reageren mijn collega's super goed. Bij mijn vorige werk had ik zeker minder begrip gekregen.
Dat vind ik altijd zo gemeen: collega's die voor jou bepalen of jij je aanstelt of dat je echt ziek bent. Waarschijnlijk hebben ze zelf een superzwangerschap gehad, dus anderen stellen zich aan. Echt heel kinderachtig!

 

bij mij is er gelukkig ook heel veel begrip op het werk ....ben rond de 15 weken een poos er tussen uit geweest ivm braken .......rond de 20 weken weer aan de slag gegaan ....werk nu de hleft van mijn normale uren en het gaat hartstikke goed dankzij mijn collegas .....

 

Hallo

Ik werk ook in de zorg.
In een Vp-huis bij dementerende ouderen.
Gelukkig hoef ik nu geen nachtdiensten meer te doen, ik werd `s nachts erg ziek. Ook het normale ritme weer oppakken ging niet meer.
Het werk vind ik nu wat zwaarder worden. Ik merk toch dat ik te vaak het wel alleen kan. Doordat er weinig personeel is wil ik niemand lastig vallen en doe ik het vaak toch alleen. Ook al zijn erg veel bewoners bij ons gewoon te zwaar voor mij op het moment.
Vaak kom ik helemaal versleten thuis.
Ik heb het wel erg naar mn zin op mijn werk en ik hoop toch te kunnen doorwerken tot mijn verlof.
Ik moet nu gewoon leren om wel even een tilletje te vragen.
Heb van het weekend nog iemand even rechtop in zijn stoel getilt omdat hij anders op de grond zou vallen. Geen collega in de buurt natuurlijk dus dacht ach doe het zelf wel even.
Maar s` nachts werd ik tochj wel wakker van de pijn in mn buik.
Ben er toch wel van geschrokken.

 

Hoi
Ik werk ook in de zorg, in een verpleeghuis voor demente bejaarden.
Ik hoefde vanaf week 5 geen nachten meer te doen.
Vanaf week 21 deed ik geen late diensten meer. En vanaf week 23 aangepast werk gedaan tot mijn verlof, en dan maar voor 4 uurtjes per dag

 

Ik werk als ic neonatologie verpleegkundige. Ben helaas met 25 weken uitgevallen ivm premature weeën, dus vanaf toen acuut moeten stoppen en bedrust.....Maar voor die tijd hield ik het nog prima vol.

 

Werk op een somatische afdeling in een verpleeghuis,van me zoontje tot 29 weken in zorg kunnen werken,vanaf week 6 geen nachten meer en vanaf week 21 geen lates meer ivm bekken klachten,maar overdag wel gewoon me uren gedraaid,dus na 29 weken 50% in zw en aangepast werk,zoals ontbijtjes,medicijnen en wat kantoorwerk.Nu vanaf week 17 al harde buiken tijdens werk en op aanraden VK geen zorg meer gedaan en vanaf week 22 volledig zw ingegaan,vond het vreselijk,waarom deze ZW zoveel klachten,wou gewoon lekker doorwerken!Maar me kleine gaat voor alles en heb ook geen zin in een ZH opname,dus werk nu halve dagen en doe aangepast werk,afwisselend in huiskamer en op kantoor!