hummz het is vaag maar dat komt ook omat we maar een heel klein stukje van misschien een heel vervelend verhaal mee hebben gekregen he.. aangezien weegschaal al een paar maanden mee schreef op t forum en de NODtopics, was ze wel bezig met zwanger worden. ergens is het wel een behoorlijk moedige roep om advies/hulp/steun, hier te schrijven dat ze na een one night stand zwanger is geworden... en misschien is er ergens anders nog wel een bericht van haar van 'help ik ben vreemd gegaan' of 'help het is uit met mijn zwangerwordvriend' ofzo he, we weten het niet.. dus oordelen moet m.i. inderdaad niet te snel/hard! dus @ weegschaal: ik wens je succes, en of je nou een big mistake hebt gemaakt of niet, ik hoop dat je little wondertje er niet onder zal lijden en jij zelf ook zeker niet. nogmaals volg je gevoel, en als dat ook maar fluistert 'houd dit beebje', doe het dan! beter leven met 1 liefhebbende ouder dan helemaal niet leven toch? ik wens je veel sterkte. klingel.
Ben het volledig met klingel eens hoor.. en inderdaad als ook maar een klein iets in jezelf zegt dat je die kleine moet houden moetj e dat ZEKER doen! Succes
Ik ben opgegroeid zonder vader, me broertje ook, me vader had nooit tijd vond werk belangrijker, maar we doen het goed hoor. Ik ben dan wel gestopt met school en werk dan nu, maar mebroertje volgt nog een opleiding. Soms wouden we wel een vader die er voor ons was, maar acteraf, hebben we ook wel zoiets van, laat maar zo, danhebben we dat geruzie niet enzo.
Met alle respect, maar hoe weet jij nou dat je dochtertje echt niets mist? Ik denk wel dat een kind beter af is met 2 ouders, ook al vind ik ook dat het beter is voor een kind om 1 goede ouder te hebben dat 2 ouders die niet goed zijn voor het kind. Maar het zou me niets verbazen als het wetenschappelijk is bewezen dat een stabiele thuissituatie met 2 ouders beter is voor een kind. Je kunt op z'n minst erkennen dat het voor je dochter wel fijn was geweest als ze een fijne vader had gehad. Ik heb het de eerste jaren ook prima gehad met alleen mijn moeder, maar ik ben echt zo ontzettend blij dat mijn moeder op mijn 6e is getrouwd met mijn niet biologische vader en dat ik nu dus toch een echte vaderfiguur in mijn leven heb. Zij zijn alsnog gescheiden op mijn 14e en maakten de laatste jaren ontzettend veel ruzie en dan nog vind ik het veel fijner dat ik die vaderfiguur heb. Omdat hij voor mij en mijn (half)zusje wel een hele lieve vader is!
Dames bedankt voor al jullie reactie's Het is inderdaad zo dat ik met mijn vriend heel erg graag een kindje wilde! dit is niet gelukt. Onze relatie is een tijd geleden over gegaan en inderdaad groot verdriet beland in een one night stand! Daarom is deze keus voor mij ook zo moeilijk.. Ik wilde zwanger worden maar niet van deze man. En niet op deze manier.
En om even in te gaan op de rest.. Ik ben zelf een kind dat zonder vader is opgegroeit. En ja die heb ik inderdaad gemist. En ik had het voor mijn kindje zo graag anders gewilt. Ik denk dat een vaderfiguur.. (dit hoeft niet eens de biologische vader te zijn) erg belangrijk is in het leven van zowel zoon als dochter! Maar daarnaast ben ik wel erg gelukkig in mijn leven en blij met wie ik ben, want zonder vader opgroeien heeft voor een groot deel wel mij gevormd. Dus ik kan er gewoon niet achter staan om voor die reden abortus te plegen. Maar dat is voor mijzelf. Ik ben altijd zo tegen abortus geweest. Maar het spookt gewoon zo door mijn hoofd dat dit beter zou zijn misschien voor mijn kindje. Een vraag waar je gewoon nooit antwoord op krijgt op dit moment en wat de tijd zal moeten leren.
Weegschaal wat vervelend zeg... 1 troost, lag het toendertijd niet aan jou Maar.. om heel eerlijk te zijn zou ik het kleintje wel houden! Je bent er zo mee bezig geweest... en nu is het eindelijk zo! Misschien niet op de manier hoe je het het liefst had gezien, maar niet vergeten dat dat klein wondertje in je buikj toch sowieso 50% jou is en dat dat mini-mensje al helemaal niks aan deze situatie kan doen.. Dat je al bezig was met een kindje (of dat nou met een ander was of niet) laat wel zien dat je er klaar voor bent vind ik.. qua gevoel in ieder geval..
Ja zo voel ik het ook zeker. Mijn gevoel zegt ook gewoon echt dat ik het moet houden. ik beslis alles op mijn gevoel. Marja veel mensen wijzen mij op het logische denken dat dit niet goed zou zijn voor het kindje. Het zal een stuk zwaarder zijn in mijn eentje, maar om mijzelf maak ik me niet druk. Ik kan het zeker aan. dat harde werken heb ik er dubbel en dwars voor over. Maar ik heb het gevoel dat ik mijn kind een valse start geef op deze manier.
Waarom een valse start meis? Jij gaat toch voor de volle 100% voor die kleine.. Ik snap je gevoel opzich wel... ook ik ben een a.s. alleenstaande mama en ook ik vind het met tijden eng en niet eerlijk etc. etc. Deze situatie heb je niet opzettelijk laten gebeuren en denk serieus dat je heel veel spijt gaat krijgen als je dit kleintje weg laat halen..
een valse start, omdat het kindje zelfs voor zn geboorte al word afgewezen door zijn vader. Ik ga er ook voor de volle 100% voor en kan niet meer doen als alles geven wat er in mij zit om dit kindje toch nog een stabiele en liefdevolle omgeving te bieden. Ik denk namelijk ook dat ik de rest van mijn leven spijt krijg van een abortus! Daarom denk ik ook niet dat ik daar voor kan kiezen.
Ja ik ken het wel hoor... zit ook erg vaak met dat gevoel, maar voornamelijk van HOE kan iemand nou zo;n mooi wondertje afwijzen? Zegt meer over hem dan over jou... Zolang jij 100% je best doet en alles geeft om inderdaad toch een liefdevolle omgeving te creeren komt het wel goed met jullie Wie weet leer je wel snel een andere man kennen die helemaal openstaat voor jou en je klein wondertje... dit mag dan misschien niet de biologische vader zijn, maar denk niet dat dat veel verschil hoeft uit te maken later!
voorlopig is het dan gewoon ik en mijn kindje. een nieuwe relatie sta ik zelf ook nog niet echt voor open omdat het nog helemaal niet lang over is met mijn ex. Die ons overigens wel wil steunen. en waar ik nu nog steeds een erg goede vriendschappelijke band mee heb! Maar wie weet ooit.. Maar hoe komt het eigenlijk dat jij alleenstaand moeder word. is dat bewust (ik haal uit je verhaal van nie)
Bedoel ook niet nu gekkie haha ergens in de toekomst hihi Ik sta er ook zeker nog laaang niet voor open, of het moet je overkomen maar dat verwacht ik niet... wil nu goed voor mezelf en die kleine zorgen, andere dingen komen later wel weer! Hoe reageert je ex op je zwangerschap? En ik ben niet bewust alleenstaand nee... zwanger geworden door de pil heen (slikte deze al jaaaren..) en toen hij t hoorde heeft die meteen goed duidelijk gemaakt dat die kleine niet welkom in zijn leven is.. daar kan je t dan mee doen Overigens met de mededeling dat als ik die kleine weg liet halen ik wel ''terug mocht komen'' bij hem.. maar niet met die kleine KOTS!
Nee ik vind ook dat het geen reden mag zijn om abortus te plegen! Ik vind het heel goed van je dat je er zo zeker en dapper in staat en ik wens je heel erg veel succes
@ JsztD: Mijn ex reageert eigenlijk onverwacht goed. Hij is wel erg verdrietig natuurlijk omdat het bij ons niet is gelukt en ik in aanzienbaar korte tijd in eens zwanger ben van iemand anders. Hij wil op dit moment tijd voor zichzelf wat absoluut te begrijpen is vind ik. Maar hij wil wel erg graag een rol spelen in ons leven en misschien peetoom worden. Maar we hebben afgesproken dat we de tijd even zijn gang moeten laten gaan om alles te laten bezinken en dat we daar over een paar maanden misschien wat meer vorm aan geven. @ MerleQ Ik ben erg blij dat de meeste hier toch vrij positief reageren op mijn situatie. Het is wel erg moeilijk om hier zelf sterk in te blijven staan omdat je zoveel wisselende reacties krijgt. En zeker omdat bij mij ook nog enige twijfel zat waardoor je alles nog wat harder aanneemt. Maar hoe meer ik mijn keuze begin te maken om het te houden hoe sterker ik hierin word. Bedankt voor je reactie.
En zoiets vind ik echt walgelijk.. Ik kan er ook echt niet bij dat mensen gewoon niks willen weten van hun kindje. En dan nog verwachten dat je wel terugkomt als je abortus laat plegen. Ik blijf ook ergens wel hopen dat de echte vader wel bijdraait en misschien toch nog contact met zijn kindje wil hebben. het komt bij hem natuurlijk ook nogal rauw op zijn dak vallen. En we weten het nu net een week dus hij heeft nog tijd genoeg om het te laten bezinken. marja daar moet ik niet teveel op hopen!
Het is ook walgelijk.. en zo te horen komt het misschien nog wel goed tussen jullie Wel lief dat hij eigenlijk nog best positief reageert toch..? Ben het 100% met MerleQ eens.. je bent ontzettend dapper, zo kom je over in ieder geval en wil je ook zeker alle succes wensen! Wat je keus ook mag zijn
Weer goed? met mijn ex bedoel je? Nou dat is eigenlijk niet helemaal de bedoeling. Ik wil graag een goede vriendschap met hem. Maar de relatie gaat gewoon niet werken. Dit had ik al besloten voordat ik zwanger was, en dat wil ik niet om deze reden weer veranderen. Ookal zou hij dit misschien nog wel ooit willen. Ik ben ook degene die uit de relatie is gestapt.
Zo te lezen ben je blij met je kindje, ik zou dan ook geen abortus laten plegen omdat het niet helemaal gegaan is zoals je wilde. Ook met dit kindje kan je heel gelukkig zijn! Heel veel succes met je zwagerschap, en uiteraard gefeliciteerd
Nou gelukkig heeft ze die ene goede ouder (moi) die haar een stabiele thuissituatie kan bieden júist omdat ze niet die vader heeft die maar komt wanneer het hem pleziert. Dus redelijk respectloos om over mijn thuissituatie te oordelen als je er vrij weinig vanaf weet. Zou mij nix verbazen dat het bij mij stabieler is dan in menig andere gezinnen met vader én moeder die de schijn voor de buitenwered proberen op te houden. En over erkennen..ik heb volgens mij toegegeven dat ik ook niets liever had gewild, maar soms lopen zaken anders dan je gepland had en dan moet je er maar het beste van maken.