Pff, even van me afschrijven hoor, dan ben ik het straks weer kwijt... Hoorde vandaag van mijn man het volgende verhaal: Hij was afgelopen weekend met zijn broers een weekend weg en die hebben zondagmiddag zitten praten. Bleek dat zijn ouders met een van zijn broers over ons hadden zitten praten en niet bepaald positief. Er waren twee dingen die heel raar van ons waren, het eerste was een mailtje dat ik een tijdje geleden namens ons beiden gestuurd had aan m'n schoonouders, (had het per mail gedaan, omdat ik toen zo chaggie was van de hormonen dat ik het niet in het echie durfde: bang dat ik veel te extreem zou reageren en dat ook uitgelegd in de mail), maar ging over het feit dat mijn schoonvader voor de zoveelste keer weer eens negatief reageerde op wat ik gedaan had. Ging in dit geval over mijn blogs op m'n hyve, hij vond wat ik schreef allemaal maar raar, (ik schrijf nog wel eens reacties op actuele zaken uit het nieuws en geef daar dan mijn mening over). Vond hij allemaal maar raar en wat een aansteller was ik en waar maakte ik me allemaal druk over. Omdat de kids van m'n man er bij zaten heb ik er toen op het moment zelf niets van gezegd, maar het zay me dus wel aardig dwars en vandaar de mail, waarin ik overigens gewoon rustig ben gebleven en heb het mijn man na laten lezen of die het ermee eens was en vond dat ik het zo naar zijn ouders kon mailen. Tweede situatie waarover ze tegen mijn zwager hadden zitten mopperen, ging over onze verjaardag: we zaten vanwege het mooie weer toen in de tuin en hadden de gasten die roken gevraagd niet in de tuin te roken, maar achter de schuur, omdat ik er momenteel nogal beroerd van wordt, (en onze tuin is maar 6 bij 6 meter, dus niet echt de ruimte om zo te gaan zitten dat je niet in de rook zit dan). Nouja, ik had toen aan het eind van de middag al het idee dat er iets was, ze namen helemaal geen afscheid van mij, liepen gewoon weg en hebben die middag bijna geen boe of ba gezegd. Maar goed, dat heb ik toen wel met m'n man besproken, zo van: ligt het nou aan mij, of was er iets met je ouders? Hij wist het niet, en aangezien ze niks gezegd hadden, vond hij dat ik het maar moest laten gaan. Heb ik ook gedaan, m'n standpunt is dan altijd: als je niks zegt van dingen die je dwars zitten, is er wat mij betreft niets aan de hand, omdat ik er dan ook niets mee kan. Maar goed, mijn gevoel van die middag werd dus bevestigd door wat m'n man nu vertelde wat ze met mijn zwager wel besproken hadden. Het lag daarin natuurlijk aan mij, (terwijl mijn man en ik dit toch echt samen besproken en besloten hadden), ik ben de gebeten hond en ik doe stom en onredelijk en dat is heel raar en vervelend en daar worden zij de dupe van, want nu kunnen zij niet normaal met ons omgaan.... Pff, ik had er zo de pe in toen m'n man dat vertelde! We hebben toen ik net zwanger was aangegeven dat we zowel om gezondheidsredenen als vanwege het feit dat ik gewoon erg beroerd word momenteel van sigarettenrook niet bij hun in huis kunnen zijn, (het is daar net een bruin cafe), en dat we dat ook niet willen als de baby er straks is: dat vinden we niet verantwoord. Even ter illustratie hoe erg het is: na de verjaardag van zijn moeder zaten wij in de trein terug naar huis. Toen de conducteur de coupe binnenkwam, vroeg hij wie er zat te roken. Niemand, maar die lucht kwam uit onze kleren.... dat heb ik zelfs na avonden lang in cafe's hangen nog nooit zo erg gehad! Maar goed, heb er ontzettend de balen van, en gevoelsmatig heb ik echt even zoiets van: Stik er toch in! Wat een junkengedrag, dat je geliefde sigaretje voorgaat voor het welzijn van je schoondochter en de geozndheid van je kleinkindje op komst... Bah! Je zou toch denken dat als ze iets kunnen bijdragen aan het feit dat ik ergens ook gezellig kan zitten, (in onze eigen tuin!), dat ze bereid zijn daar een kleine moeite voor te doen! En belangrijker nog: voor de gezondheid van hun nieuwe kleinkindje! Want echt, ik sta regelmatig bijna te kotsen, (nog steeds!) als ik ergens sigarettenrook ruik. Reis nu veel met OV nog, (maar morgen haal ik onze pas gekochte auto op!), en dan kom je nogal eens in aanraking met rokers die ergens staan te roken, wat me recht in het gezicht waait. Dan zoek ik steeds maar naar een plekje waar ik veilig kan staan, zonder de lucht te ruimen en in te ademen... Maar da's bijna niet te doen op stations, want ik ruik heel vaak rook en dan sta ik om me heen te kijken waar het vandaan komt, en dan is het echt 100 meter verder! Niet te doen gewoon! Helemaal erg is het als er een roker naast me komt zitten... (heb ik trouwens ook met overgeparfumeerde dames... ). Ben al een paar keer van nood verhuisd naar een andere plek, omdat ik op het punt van kotsen stond... Nu ben ik al niet zo'n fan van rokers, maar ach, een beetje stank, daar kan ik me wel overheen zetten en dat is het nu dus ook helemaal niet. Maar ik word er gewoon erg beroerd van, probeer al uit alle macht m'n eten binnen te houden, (ben het eerste trimester 7 kilo afgevallen door de misselijkheid toen en ben allang blij dat ik dan inmiddels 3 kilo boven m'n begingewicht zit en wou dit graag zo houden). En dan krijg je dus van je schoonouders dit gezeik. Bleh!
Gets meisje toch wat een ellende. Vind dat die schoonouders van jouw het maar moeten accepteren dat je er nu even niet tegen kan en dat je het beste voor je kindje wil. Waar bemoeien ze zich eigenlijk mee zeg! Dat hun huis nou een bruincafe is hoeft het nog niet te betekenen dat jij dat maar moet accepteren. Wat nou als straks je kleine er is, dan wil je die ook niet in hun huis hebben. Hou gaan jullie dat dan oplossen? Mijn ouders en schoonouders roken allemaal en als ik straks zwanger ben en ik wordt er ook misselijk van dan geef ik dat ook aan. Nou heb ik niet zulke moeilijke schoonouders en ouders dus dat zal wel los lopen. Kop op meid trek het je niet aan en denk aan jezelf. Of ga gezellig een middagje spugend op de bank zitten dan zien ze zelf wel dan ze fout zitten ,)
Hihi, tja, zal ik gewoon over de bank heen kotsen dan, dat zij het op mogen ruimen? Ja, weet je, over hun huis: ik ga ze niet verbieden daar te roken, maar ik kom er niet als er geen rekening mee gehouden wordt. Willen ze graag dat ik wel kom, dan zullen ze er echt rekening mee moeten houden... Maar doen ze dat niet, nouja, daar baal ik dan wel van, maar OK. Hun huis, hun ding. Ik baalde vooral nogal van dat ze zo moeilijk deden over het feit dat wij zeiden: in de tuin wordt niet gerookt vanmiddag... Dan denk ik: Ja, en dit is ONS huis! Mijn vader rookt ook en die zei wel van: Nounou, wat streng! Maar die doet er verder niet moeilijk over en gaat dan niet achteraf tegen jan en alleman zitten mopperen... Die neemt het voor wat het is. Weet je wat het is? Mijn schoonouders hebben volgens mij nogal een negatief beeld van zichzelf allebei, (de hele wereld is altijd tegen ze), en dus is dit ook iets waarmee ik ze probeer te pakken, in hun beleving. Zoiets. Yeahm right. Nouja, zoals de waard is, vertrouwt ie z'n gasten, zal ik maar zeggen. Zoiets kinderachtigs zou ik nooit doen, maar zij blijkbaar wel, als ze mij ervan verdenken! Maar goed, m'n man neemt het voor me op en zei zelfs dat ie eigenlijk achteraf nu nog boos wordt dat zijn ouders hem altijd in zo'n stinkend rookhol hebben opgevoed en ondanks het feit dat zij het als kinderen echt wel gezegd hebben vervelend te vinden, er nooit rekening mee gehouden hebben... Die vindt ook dat zijn ouders normaal moeten doen en gaat ze straks maar even bellen... Dus blij dat mijn man er tenminste niet zo een is die dan bij zijn ouders onder de plak gaat zitten... Ben benieuwd...
Hoi Rozemarijke, Wat een vervelende situatie! Maar in je eigen huis ben je gelukkig toch echt zelf de baas! Dat is er juist zo lekker aan! Ik vind het niet meer dan normaal dat je hebt gevraagd of mensen achter de schuur willen roken, tis toch zo smerig om in die lucht te zitten... Zelf word ik er niet zo misselijk van als jij (ik moet er niet van overgeven) maar ik vind het gewoon super smerig, al voor mijn zwangerschap, maar owee als ik er tegen een roker wat van zeg...dan ben ik gelijk zo'n negatieve anti-roker..Ja, so what!, ik kies er niet voor om te roken, dus wil ik het ook niet in mijn mond en gezicht van een ander krijgen als ik ergens buiten sta of op een terrasje zit. Erg flauw dat ze dan de hele dag niets meer tegen je gezegd hebben en dan nu achteraf tegen je zwager hebben zitten mopperen...erg kinderachtig en niet erg inlevend naar jou en je kindje toe... Mijn moeder is ook een verstokte roker, maar heb haar ook al duidelijk gemaakt dat ik niet wil, dat als mijn kindje daar ooit komt logeren, ze in de buurt van mijn kindje rookt...als ze het er niet mee eens is (het gaat dan wel om haar huis) dan geen kleinkind in huis... Succes ermee en 'verspil' er maar niet te veel energie aan... Lieve groet, Snoozie
Wat respectloos van je schoonouders zeg... Heel jammer dat ze zo reageren. Ten eerste is het niet netjes dat ze dit achter je rug om doen. Wees dan ook 'mans' genoeg om het tegen jou te zeggen en geef jou de kans om het uit te leggen (niet dat je je keuze hoeft te verdedigen want elk weldenkend mens kan zich inleven in hoe jij je voelt). Wat zei je man ervan? Gaan jullie dit nog aankaarten of trek jij je voorlopig even terug?
hmmm wat een rotsituatie.... ik heb zelf ook een hekel aan die rookhuizen heb vroeger zelf bijna 7 jaar gerookt, maar ben sinds 5 jaar gestopt.. Blij toe! Soms heb ik het idee dat mensen die zo veel roken. niet het idee hebben dat het zo schadelijk kan zijn voor hunzelf en hun omgeving.. Of het gewoon niet willen toegeven, kan natuurlijk ook.. Hoe vaak ik niet de opmerking hoor, ach iedereen is wel ergens verslaafd aan.. of beter een pakje sigaretjes dan een liter alcohol per dag.... Het is gewoon slecht en het is gewoon bewezen! Dus jij hebt groot gelijk dat je in je eigen tuin zegt, niet bij mij in de buurt, want ik wordt er misselijk van.... En dat jij er dan voor kiest om niet bij hun thuis te komen hebben ze ook maar te accepteren. En anders idd gewoon ff lekker kotsen daar binnen (zie het al voor me)
Jeetje zeg! verhaal komt me bekent voor! (alleen was ik niet zwanger) Mijn schoonvader is ook zo'n stevige roker, woont in een flat, totaal niet groot, als je daar binnenstapt ziet het er gewoon blauw.. bleh. Zelf krijg ik hoofdpijn van de geur, en wordt er benauwd van. Dit weet hij, maar toen mijn man en ik samen gingen wonen.. hebben we hem gezegt, er wordt in ons huis niet meer binnen gerookt, achtertuin prima, maar binnen niet meer. Nou, ik had het helemaal gedaan hoor, kreeg de opmerking: Nou dan kom ik ook niet meer langs, ik ben je schoonvader en daar moet je wel wat voor over hebben.. en tegen mijn man zei ie: Ja, ze beslist alles maar mooi! Alles moet volgens haar regeltjes, kun jij niet tegen haar zeggen dat je vind dat ik wel binnen mag roken? Waarop mijn man gelukkig zei: Nee pa, ik vind zelf ook smerig als u binnenrookt bij ons. naja toen hadden we het dus echt helemaal gedaan bij hem.. Mijn schoonvader voelt zich ook snel aangevalle, en ook al zeg je het zo vriendelijk mogelijk, hij ontvangt het altijd op een negatieve manier. Maar goed, hij komt nu wel langs, en rookt nu wel buiten, na 3x gevraagt te hebben of hij echt niet binnen mocht roken.. en nu is het dan ook steeds: "zucht" .. "ik ga maar eens buiten een cigaretje roken" ... kortom.. "zie mij het eens zwaar hebben dat ik buiten moet roken" naja dan heeft hij aan mij een verkeerde, want ik zeg dan gewoon ijskoud: Ja, doe dat. Maar goed, Rozemarijke, trek het je niet te veel aan, het is jou huis, jou gezondheid, jou leven (en leven van je man en kindje natuurlijk) en daar moeten ze maar respect voor hebben. Hebben ze dat niet, dan is dat niet jou probleem maar dat van hun. Ze wennen er vanzelf aan.. en anders maar niet.
He meiden, thanks voor de opbeurende reacties, Heb het al wel weer wat losgelaten. M'n man heeft gisteravond z'n ouders gebeld en gezegd dat we gehoord hebben dat ze hierover roddelen tegen anderen en dat we het daar graag even over hebben met ze, ergens in de komende twee weken, (dan komen de kids namelijk een week logeren hier en was ons plan om ook een dagje uit met opa en oma te doen. Maar dan moeten de verhoudingen dus wel normaal zijn, want anders gaat dat feest dus niet door). Nouja, hij was nogal duidelijk en liet ze niet zoveel ruimte voor reactie, dus hij was maar 1 minuutje aan de telefoon met ze en ze zullen dus even terugbellen om te laten weten wanneer ze dan kunnen komen om te praten. Ook daarin was ie fijn duidelijk: Jullie zullen hierheen moeten komen, ze is nog erg misselijk en rook doet daar erg slecht aan, dus... Ben benieuwd... in ieder geval fijn dat m'n mannetje me steunt,
Ik ken zelf trouwens ook aardig wat rokers die aardig egocentrisch kunnen reageren. Zodra er ook maar iemand tegen het roken in gaat (met een goede reden zoals die van jou!) reageren ze verontwaardigd omdat dat gewoon hun primaire reactie is. 'Iedereen is tegen roken en ik ga daar niet aan toegeven, dus reageer ik gewoon nergens op'. Het is heel kinderachtig. Gelukkig besefte ik me laatst tijdens mijn bruiloft dat er vrijwel niemand, maar dan ook niemand, rookt in mijn familie, mijn mans familie en mijn vriendenkring. Wow! Ik zou trouwens ontzettend moe worden van schoonouders die zo kinderachtig reageren. Ik zou het haast niet de moeite vinden om nog contact te onderhouden, gezien het jezelf alleen maar extra stress kost. Maar goed, dat gaat helaas niet aangezien het de ouders zijn van je vriend. Om die reden kun je ze maar beter zoveel mogelijk "te vriend" houden. Dat wil zeggen, hun gedrag maar grotendeels te negeren en je schouders gewoon ophalen. Makkelijk is anders.
Ja, ik had gisteravond ook echt zoiets van: Als het zo moet, laat maar dan. Zij hebben een tijdje geleden al wel aangegeven eens te willen praten over dat ik toen iets heb gezegd van dat negatieve gemopper van m'n schoonpa. Prima, maar daarna (is maanden geleden!) nooit meer iets gehoord. Ik had dus ook echt zoiets van: Nou, zij laten niets van zich horen, dus dan ik ook niet. Als zij willen, dan bellen ze maar om eens te komen praten... Maarja, m'n man staat daar natuurlijk nog wel iets anders in: zijn zijn ouders, en dat wil je toch goed houden dan. Maar hij is wel reeel enzo, zei ook: Als zij er geen rekening mee willen houden in hun huis, dan kunnen we ze alleen in ons eigen huis zien. En als zij daar moeilijk over blijven doen, dan zoeken ze het ook maar uit. Ben benieuwd dus, wat voor gaat: relatie met zoon, schoondochter en kleinkids, of hun verslaving.... 't Is idd wel de echte zielige-verslaafden-reactie: Iedereen is tegen mij en ik mag nergens meer roken... Tja, ik hoef toch verdorie niet mee te roken (en gezien de huidige omstandigheden al helemaal niet!), als zij zo nodig wel willen roken? Maar goed, zo reageren verslaafden nu eenmaal, maakt niet uit of dat dan sigaretten, drank of drugs zijn.... Helaas.
Ik vind zoieso dat er verdomde weinig rekening gehouden word met zwangere vrouwen. Ik kan er dus ook absoluut niet tegen. En als zou ik er wel tegen kunnen dan ga ik er niet in zitten omwille van mijn kindje. Ik ben zelf gestopt toen ik zwanger raakte...ik heb zelf altijd flink doorgerookt. Als mensen zeuren over het roken dan leg ik ze ook uit dat als ik wilde dat mijn kindje de rook binnen kreeg dat ik dan zelf wel was door blijven roken. Manlief rookt ook lekker door...moet ie helemaal zelf weten maar niet binnen. Er word gewoon lekker buiten gerookt. Is wel zo veilig voor mij en de kleine en ons huis ruikt lekker als de kleine komt. En iedereen die niet accepteerd dat er niet binnen gerookt mag worden komt maar lekker niet. En met op visite gaan...tsjaaa ik vind niet dat je in andermans huis mag zeggen dat ze niet mogen roken in jou bijzijn. Ik zou dan net als wat jij doet lekker weg blijven Meid laat je niet gek maken hoor....je doet t onwijs goed door niet met je zwangere buik in de rook te gaan zitten! Iedereen wil toch het beste voor het kindje?
Wat ook zo mooi is trouwens: Je hebt altijd zelf gerookt en nu loop je te ZEIKEN Van die opmerking word ik zooooooooooooo moe he! Dan denk ik ook echt DENK EENS EVEN NA waarom stop ik met roken? Als ik alleen was geweest rook je maar lekker...maar niet waar de kleine bij is en die is er bij ook al zit ze nu nog maar in mijn buik. Ik kan er zoooo pissed over worden zoals jullie wel merken
hoi hoi ik ben een roker en moet eerlijk zeggen dat ik het ronduit belachelijk vind dat er geen rekening gehouden word met de gezondheid van andere, zo rook ik absoluut nooit binnen en nooit bij mijn kinderen, ook bij het bushokje houd ik er rekening mee dat mensen niet in mijn rook zitten dus rook ik liever niet daar mijn beste vriendin was zwanger en werd harstikke misselijk van de rooklucht dus als ik bij haar was rookte ik helemaal niet omdat ze zelfs na een sigaretje buiten over haar nek ging vind het een kleine moeite om als roker rekening te houden met niet rokers, zwangere of andere mensen vind het zelfs onzin dat je moet vragen of men niet wilt roken in jou bijzijn dat doe je gewoon zowiezo niet dat ik wil roken tot daar aan toe maar mensen opzettelijk mee laten roken dat vind ik dus echt niet kunnen zo ook even een mening van een roker groetjes nathalie
Nou, idd, me too... Heb zelf laatste jaren middelbare school en op het HBO ook wel gerookt, maar kwam er toen achter dat dat eigenlijk erg slecht zorgen voor mezelf was en een veels te dure hobby, dus gestopt. Eb tja, herken wel dat je als ex-roker vaak iets extremer bent dan mensen die zelf nooit gerookt hebben, maar goed, het is idd wat je zegt: Voor m'n kindje moet het gezond zijn. Voor mezelf kan het minder schelen, dus voordat ik zwanger raakte, deden we niet zo moeilijk: gewoon geen schone kleren aandoen als we daarheen gingen en bij thuiskomst alles direct in de wasmand.... En buiten zitten als het even kon. Maar voor m'n kindje ligt het anders. Schoonpa en -ma zullen nu wel denken: O, nu is zij zwanger, gaat ze moeilijk lopen doen, want m'n man heeft er nooit wat van gezegd als ze in bijzijn van zijn kids toch weer binnen zaten te roken. Vond ik ook altijd al wel slecht, maarja, dat zijn wel zijn kids en als hij dan besluit er toch maar niets van te willen zeggen... Maar inmiddels is hij in therapie geweest en geleerd om ook stelling te nemen tegen z'n ouders als dat in zijn belang is. En is idd door mij wel weer even bewust gemaakt van: Die rook is echt niet OK daar... Maar dat ik hem ervan bewust heb gemaakt, wil niet zeggen dat hij nu dus voor mij draaft en zich door mij laat gebruiken tegen z'n ouders! Kom op zeg! Hij is er zelf net zo tegen als ik! Maar dat is bij m'n schoonouders toch altijd zo: de aangetrouwde kinderen hebben het altijd gedaan en die lopen altijd te bepalen voor hun eigen kinderen wat die moeten doen, (slachtofferhouding tot en met dus! Wat zijn onze kinderen toch zielig dat ze getrouwd zijn met iemand die alles voor ze bepaalt.... Ja, hallo: als je toch gaat trouwen, ga je je eigen dingen samen ontwikkelen? Alsof mijn ouders geen dingen hebben waarin ik veranderd ben en waarvan ze wel eens gedacht hebben: Huh?). Maar goed, ben benieuwd dus wanneer ze willen komen praten en hoe dat dan gaat...
hoi hoi ik ben een roker en moet eerlijk zeggen dat ik het ronduit belachelijk vind dat er geen rekening gehouden word met de gezondheid van andere, zo rook ik absoluut nooit binnen en nooit bij mijn kinderen, ook bij het bushokje houd ik er rekening mee dat mensen niet in mijn rook zitten dus rook ik liever niet daar mijn beste vriendin was zwanger en werd harstikke misselijk van de rooklucht dus als ik bij haar was rookte ik helemaal niet omdat ze zelfs na een sigaretje buiten over haar nek ging vind het een kleine moeite om als roker rekening te houden met niet rokers, zwangere of andere mensen vind het zelfs onzin dat je moet vragen of men niet wilt roken in jou bijzijn dat doe je gewoon sowieso niet dat ik wil roken tot daar aan toe maar mensen opzettelijk mee laten roken dat vind ik dus echt niet kunnen zo ook even een mening van een roker groetjes nathalie
Ja, das helemaal irritant! je hebt zelf ook gerookt dus mag je er niets van zeggen. Aarrrgh! Weet je wat ik ook zo erg vind? Dat mensen bij de ingang van gebouwen staan te roken. Want je moet dan altijd door die gore lucht heen lopen. En net als Rozemarijke word ik er erg misselijk van. Gelukkig woont mijn schoonmoeder in het buitenland, maar zij rookt ook als een ketter (is er ook zo eentje die zei: 'mijn eerste zoon was 8,5 pond bij de geboorte, dus bleef ik bij de tweede en derde maar wel roken, ze waren allebei 5 pond, dat scheelde een hoop!' OMG!). Nu zie ik pas echt in hoe asociaal het roken is, want ze denken echt niet na over hoe het is voor een ander om die vieze lucht in te ademen. En ze voelen zich idd heel snel aangevallen (ik word behandeld als een paria weeeh! Ik mag ook niets, het is een vrij land bladiebla).
Hier wordt ook alleen buiten gerookt en gelukkig houd ook iedereen zich hier aan. Heeft ook hier wel wat voeten in de aarde gehad van mensen die dit wel erg raar vonden. Maar zoals jullie ookal zeggen dit is mijn huis en hier gelden mijn regels, en mijn man rookt ook en is het volkomen met mij eens. Greets Beeb