Een tijdje geleden heb ik hier een topic geopend over het weinig slapen overdag van mijn zoontje. We zijn nu even verder en het gaat stukken beter. Hij slaapt overdag tussen de voedingen tussen de 45 min en 2,5 uur. En sinds een week slaapt hij 's avonds vanaf 8-9 uur in zijn eigen ledikantje. Eerst sliep hij alleen maar op mijn borst. 's Nachts gaat het slapen nog steeds heel goed (van 22:45 tot 7). Maar (vergeleken met 2 weken geleden ben ik al heel tevreden, maar er moet natuurlijk altijd iets te klagen zijn ) overdag gaat hij alleen slapen als ik hem eerst in slaap heb gewiegd. Het gaat nu zo: hij heeft gespeeld in de box en ik zie dat hij moe wordt. Ik pak hem op en loop een kwartiertje met hem, zodat hij slaapt. Dan loop ik hem na boven en wikkel ik hem in de pacco (inbakeren). Speentje er in en na een kwartier slaapt hij. Moet vaak nog wel 1,2 of 3 keer terug voor het speentje, maar daarna slaapt hij vaak wel een tijdje door. Maar mijn zoontje valt dus niet zelf in slaap (na zijn laatste voeding wel). Als we dit proberen is het mopperen, jammeren en dan krijsen. We hebben hem gisteren 20 minuten laten krijsen. Dat was echt te lang want hij was flink overstuur en heel warm/zweterig. Ik ben nu heel bang dat ik hem met dat in slaap wiegen ontzettend verwen. Hoe gaat dit bij jullie? Hebben jullie tips? Of gaat het vanzelf over? (net zoals hij eerst 's avonds niet in zijn bedje wilde slapen en nu in ene wel). Nu gaat hij vanaf augustus 2 dagen naar de kinderopvang. Daar hebben ze natuurlijk helemaal geen tijd om hem telkens in slaap te wiegen. Ik maak me daar nu dus ook behoorlijk zorgen om Op internet kom ik veel over Ria Blom tegen. Wordt daar helemaal onzeker van, wnat volgens haar in slaap wiegen echt not done en moet je je baby wakker wegleggen. Tsja, dat wil ik ook wel, maar het gaat nu gewoon echt niet.
Ik vind het moeilijk om echt advies te geven want ben geen deskundige en ieder kind is anders maar ik kan je wel mijn eigen ervaring vertellen. Ik heb Ruben ook wel in slaap gewiegd. Toen ik nog BV gaf sliep hij vaak al tijdens het voeden en kon ik hem zo wegleggen. Later kwam het steeds vaker voor dat ik hem bij de eerste signalen van slaap wakker in bed legde. Voor de nacht viel hij eigenlijk altijdtijdezns het drinken van de laatste fles in slaap en dan kon je hem ook weer zo in bed leggen. Toen hebben we een tijdje gehad dat hij altijd een knuffel nodig had, een soort overgang zeg maar van wakker naa rslapen. Ik hield hem dan vast op zijn kamertje, hij legde zijn hoofd op mijn schouder, ik zong dan een liedje. Als ik hem neerlegde sliep hij nog niet echt helemaal maar bijna. De laatste maanden heeft hij dat ook niet meer nodig, ik leg hem in bed, geef hem een aai over zijn bol en ga weg en hij gaat slapen. Kortom. Ik heb hem gewiegd wanneer dat nodig was, en hem gewoon in bed gelegd als dat ging. Ria Blom ken ik niet, wel eens over gelezen op het forum. Sommigen hebben hier geloof ik wel baat bij gehad. Ik kan alleen maar zeggen dat je je gevoel moet volgen en ik zie persoonlijk geen kwaad in het in slaap wiegen van een kindje, zeker niet als het nog zo klein is. Maar je kunt natuurlijk proberen er zoveel mogelijk van af te komen door je kindje wel te laten liggen in bed maar het ook laten weten dat je er bent. Hoe het op het kdv zal gaan is natuurlijk afwachten. Misschien slaapt je kindje daar wel prima, maak je erniet te druk om joh!
Tot zes maand schijn je je baby's niet te kunnen verwennen... Misschien merk je over een paar weken wel dat hij zomaar in de box in slaap valt, dan kán hij het dus wel. En bij het kinderdagverblijf kennen ze wel baby'tjes, ook die moeilijk in slaap komen, dus denk niet dat jij de enige bent met een kindje dat niet zo makkelijk in slaap komt. Jesse is nu 5 maand, valt meestal wel zelf in slaap, maar soms lukt het écht niet, dan blijftie maar draaien. Dan blijf ik even bij hem staan, speentje in, met m'n gezicht tegen zijn wangetje, zijn handjes in mijn handen, en daar wordt hij zo rustig van dat hij binnen vijf minuten ook echt slaapt. Ik heb wel het idee dat als ik zelf rustig ben, hij ook snel slaapt, als ik zelf onrustig ben, hij veel moeilijker in slaap kan komen. Een paar dagen geleden hadden we heel veel spanning in huis door een goede vriendin waar het niet goed mee gaat, en dat voelde Jesse kennelijk. Als ik overstuur was, werd hij heel onrustig. Nu gaat het beter met de vriendin, ook met mij, en Jesse slaapt weer in als een roosje. Bijzonder dat kindertjes dat zo voelen.
Wij wiegden Liam ook regelmatig in slaap overdag. 's Avonds had hij geen problemen met zelf te gaan slapen in zijn bedje, maar overdag wilde hij zijn bedje niet in. Sinds een paar dagen wil hij dat wel! Eerst was het zo dat als we hem overdag naar zijn bedje deden, hij ging liggen krijsen in zijn bedje, want dat was hij niet gewend. We lieten hem namelijk vaak slapen in de box of de wandelwagen (nadat we hem meestal in slaap gewiegd hadden). Dit beneden laten slapen ging Liam op een gegeven moment opbreken, zijn slaapjes werden steeds korter en naarmate de dag vorderde, werd hij huileriger, vanwege het slaap tekort. Voor ons een reden om verandering aan te brengen. Als Liam overdag moe werd, ging hij huilen, net zo lang tot hij in slaap gewiegd was. Nu als hij moe wordt en gaat huilen, brengen we hem naar zijn bedje en dat gaat gelukkig erg goed. Hoe dit zo gelukt is? Tja, zodra hij moe werd heb ik hem naar boven gebracht met ons naar-bed-breng ritueel (heb je die?) en dat was gelijk mis. Hij is gaan huilen en dat mag best, wat huilen geeft niet, als het maar niet hysterisch wordt of zo en ik zou hem ook geen half uur laten liggen huilen (maar da's mijn mening, er werd ons regelmatig verteld dat we hem best zo lang konden laten huilen). Je kent zelf je kind het beste en je hoort wat voor een huil hij heeft. Liam ging in ieder geval van huilen over in hysterisch huilen en toen heb ik hem er uitgehaald, even geknuffeld en weer teruggelegd. Toen was het nog steeds mis en heb ik hem eruit gehaald. Ik vond dat het voor hem geen ellende moest zijn om in zijn bedje te liggen. De volgende dag heb ik het weer geprobeerd en toen is hij ook gaan huilen, maar er kwam geen hysterische huil. Hij heeft ongeveer 10 minuten gehuild en is gaan slapen. Wel was hij na een uurtje weer wakker geworden, maar dat geeft niet. De dag erna weer geprobeerd en nu slaapt hij van ca 12.30 tot ca 15.00 uur en da's best wel goed! Ik ben trots op hem dat hij het zo goed heeft opgepakt. Je kunt het zo proberen, maar het is niet gezegd dat het bij jullie ook zo werkt! Liam slaapt overigens niet ingebakerd en een speentje wil hij niet. Wel wil hij een knuffeldoekje vasthouden (die heb ik vastgemaakt aan de spijlen van het ledikant, ik geef hem nog niet een losse knuffeldoek), die drukt hij tegen zijn gezichtje aan. Zo werkte het voor ons. We hebben het al eens eerder geprobeerd, maar dat was geen succes. Toen hebben we hem net als jij zo'n 20 min. laten krijsen, maar dat werkte echt niet. Bovendien brak het mijn hart. Succes!
Let alsjeblieft niet teveel op dat soort boeken! Het is echt weer zo'n hollandse instelling: laten huilen, niet verwennen enz enz. *zucht* Daar wordt ik dus moe van, van dat soort boeken. D'r zullen heus wel goed tips instaan hoor, maar dit is er niet een van. Idd Kisbaba, je kan je baby de eerste maanden niet verwennen. Gewoon je hart volgen en in mijn ervaring verandert het slaappatroon van baby's toch om de paar weken. Sem was ook zo'n moeilijke inslaper, hij is vaak bij mij in slaap gevallen en ook pas erg laat (2400 uur!). Ik heb het verder niet gedwongen om hem toch maar om 20 00 uur in bed te krijgen volgens de boekjes en ik ben blij dat ik dat niet heb gedaan! Nu hij sinds een maand kruipt slaapt hij veel meer en ook eerder. Eerlijk is eerlijk; ik moet wel bekennen dat we een overgang hebben gehad om hem te leren zelf in slaap te laten vallen, maar dat was een kwestie van 2 avonden laten huilen: eerste avond 35 minuten, 2e avond 10 minuten en dat was dat. Dit was niet op deze manier gelukt toen hij 3 maanden was! Toen was hij er gewoon nog niet klaar voor en nu wel. Je voelt vanzelf wel aan wanneer het moment daar is, volg je gevoel!
Wij hebben dit probleem ook gehad toen Daan 2 maanden oud was. Ik deed precies hetzelfde, als hij moe was oppakken, met hem lopen en in slaap wiegen. Slapend in bed leggen en maar hopen dat hij dan door zou slapen. Ik moest toen naar het cb en heb hun om advies gevraagd. Ze zeiden dat ik het nu moest gaan veranderen anders zou het een gewoonte voor hem worden. Het advies wat ik kreeg was: bij de eerste tekenen van moeheid (gapen, in oogjes wrijven, huilerig) naar bed brengen. Van rondlopen raakt je baby geprikkeld en wordt juist weer wakker. Ik vond het vreselijk moeilijk want Daan ging de eerste paar keer hard huilen. Dit mocht een half uur duren van het cb, maar als hij stopte en na een minuut weer verder gaat, gaat het half uur opnieuw in. In totaal heeft het 2 dagen geduurd, toen hebben we echt nooit meer een probleem met slapen gehad. Ik legde hem ook niet in de kinderwagen of de box, omdat ik vind dat zn plek om te slapen zn bedje is, maar heleboel moeders denken hier anders over en iedereen doet het op de manier die zij beste vinden. Kort hierna sliep hij 's nachts ook door. Het is echt heel erg moeilijk om je kindje te laten huilen, maar je helpt hem er echt niet mee om hem (steeds) op te pakken. Ik ging ook weleens onder de douche, dan hoorde ik hem niet zo huilen en als ik klaar was sliep hij al lekker. Je moet inderdaad je hart volgen, maar ik vind dat zo moeilijk (zelfs nu terwijl hij anderhalf is) omdat je soms echt even ergens door heen moet. Ik hoop voor je dat het snel gaat lukken, want wij vonden het echt een verademing en we hadden meteen een vast schema te pakken. Liefs Suus
Misschien is het boek van de babyfluisteraar (wat je baby je vertelt) wel wat voor je. Daar staat een manier in om je baby te leren zelf in slaap te vallen, maar zonder hem te laten huilen. Wil het evt wel voor je inscannen Het is idd wel zo dat je je kindje verwent als je met hem rondloopt, maar hij went er wel aan om zo in slaap te vallen. Hij weet immers niet beter en kent geen andere manier. succes!
Hoi Suus, ik denk dat ik jouw manier ook maar ga uitproberen. Hoewel ik een half uur laten huilen bij mij zoontje te lang vindt. Hij raakt dan nl echt helemaal overstuur. Ik hoop dat het bij ons dan ook met 2 dagen is opgelost. Ik laat hem al vanaf dat hij een maand is alleen in zijn ledikantje slapen (of dus bij mij). In de box is hij nog nooit in slaap gevallen. Zodra ik de moeheidssignalen zie, pak ik hem op en dan slaapt hij binnen meestal 15 minuten in mijn armen. Vanmiddag heeft hij heel goed geslapen (van 12 tot 15:00). Maar het in slaap wiegen heeft ook niet altijd succes. Sindsdien heeft hij namelijk nog geen oog dichtgedaan. Ja, wel toen ik hem in slaap wiegde, maar toen hij in zijn ledikantje lag, was meneer in ene klaarwakker. Hij ligt nu al anderhalf uur in bed. En ik heb hem laten jengelen, maar hij valt echt niet in slaap. Nu zit mijn vriend naast hem met z'n speentje, maar zo te horen heeft hij ook geen succes. Volgende voeding is 19:00 uur en heb zo'n vermoede dat hij niet meer gaat slapen tot die tijd...
Hoi meid... tijdje geleden hebben wij ook deze problemen gehad! Je bent echt niet de enige! Jesse ging alleen maar slapen, als wij met hem liepen.. en soms kon dat wel eens duren tot 2 uur lang lopen met hem! toen hebben we een gesprek gehad met de wijkverpleegkundige van het CB. Zij is bij ons thuis geweest.. heeft de dagen hoe het bij ons gaat doorgenomen.. Of hij niet bv te veel overal mee naar toe werd genomen..en een regelmatig schema had. Ook hebben we een kookwekker die we nu gebruiken. We leggen Jesse nu wakker in bed.. doen daarna de wekker op 10 minuten.. en in het begin duurde het net even wat langer dan 10 minuten.. maar hij sliep! Echt bizar! Nu slaapt hij zelfs binnen 5 minuten! Hier zijn we mee begonnen toen Jesse 7,5 - 8 maanden was.. Dus nog helemaal niet zo kort geleden! Hiervoor hebben we al die maandne gelopen met hem pfff! Ook deden wij het eerst zonder kookwekker.. maar toen bleek dus dat onze 10 minuten veel korter duurde.. soms stonden we al na 3 minuten naast zijn bedje! En nu met de wekker.. duren die 10 minuten echt wel heel lang! Het is zelfs zo de afgelopen week.. leggen we hem savonds wakker weg..en we horen hem niet eens meer! (moet er wel bij vertellen dat we soms wel de wekker 3 x opnieuw aan moeten zetten hoor! En als hij zo overstuur is, dan valt hij echt niet inslaap en stellen we hem eerst gerust.) Trouwens.. toen ik de intake had bij het KDV heb ik het ook aangeven. Want Jesse had dus helemaal geen ritme van zijn slapen.. soms wel, soms niet.. soms 1 slaapje op de dag soms niks en soms 3.. Dus niet echt een touw aan vast te knopen.. Maar sinds hij echt op het KDV is.. gaat het zo goed.. Zij laten kindjes natuurlijk ook wel wat huilen...en.. het mooie is.. Jesse heeft helemaal het schema overgenomen van het KDV! tussen 9-11 slapen en van 14- 15/16 helemaal super! En dat gaat met jou kindje straks ook helemaal goed komen hoor!Daar hoef je je echt geen zorgen om te maken! Probeer de kookwekker techniek maar eens! Succes meid! je mag me altijd pb-en!
Hier in het begin ook een probleem met slapen overdag. Ik heb Dax nooit in slaap gewiegd en slapend weggelegd want dat werkte hier averechts. Hij werd snel weer huilend wakker. Hier dus altijd wakker weggelegd. Het was even doorbijten maar op termijn het werkt wel het beste voor mijn gevoel. Dax is geen grote slaper maar hij gaat in elk geval wel altijd braaf zelf slapen. Ik leg hem dus volledig wakker weg en hij geeft geen kick. Dat is dan wel weer heerlijk. Ook geen speentje etc. hier. Heb ik hem wel in het begin altijd aangeboden maar slapen wilde hij er niet mee. Ik zou zeggen probeer toch om je beeb niet volledig slapend weg te leggen, het is een kwestie van oefenen maar op termijn ben je er zeker bij gebaat.
Nou gisteren hebben we het geprobeerd. Het huilen werd al snel krijsen. Troosten in bedje hielp niet. Uiteindelijk om half tien er uit gehaald (was toen al ruim 6 uur wakker!). Na een zo'n avondje zat ik er doorheen. Hij heeft toen bij mij tot 22:15 geslapen. En net om 7 uur heb ik weer z'n flesje gegeven. Hij was zo moe dat ik hem weer heb teruggelegd, maar slapen ho maar. Zie er zo tegenop! HOe kan ik het het beste aanpakken? Tien minuten laten huilen, dan weer terug en dan weer opnieuw tien minuten? Ik vind het zo zielig, maar ik kan hem moeilijk het eerste jaar in slaap blijven wiegen. En als hij dan tussen de voedingen helemaal niet slaap, omdat hij overstuur/zo veel huil, is dat dan niet erg?
Lieve Christina, Je zoontje is ruim 2 maanden oud. Volg je kindje. Hij heeft het nodig om bij jou of je man in slaap te vallen ... heerlijk toch? Over een tijdje doet je zoontje dat nooit meer en dan kijk je met weemoed terug naar die 'goeie ouwe tijd' dat je dat intieme moment had met je kindje ... Mirre kan heel moeilijk zelf in slaap vallen, heel soms lukt het (savonds/snachts), overdag eigenlijk nooit. Laten huilen betekent hier ook eindeloos krijsen. Laten huilen werkt bij kindjes die inderdaad na een minuut of 10 in slaap vallen ... Veel mensen zeggen dat kindjes zelf in slaap moeten kunnen vallen, dat ze dat zouden moeten leren etc. Nou Mirre is niet 'alle kindjes', het is een heel actief kind, neemt alles in zich op. Dus als ik haar wakker in bed leg, dan gaat ze eerst hyperen (stuitert dan echt dr bedje uit), vervolgens mopperen, vervolgens krijsen. Als we haar in onze armen nemen (niet eens wiegen) dan valt ze binnen 15 min in slaap. (tijdens sprongetjes is het allemaal anders, dan is slapen echt een enorm groot drama ... tja ... die gaan ook weer voorbij). VeRder: VOlg je mama GEVOel (Mirre typt mee) ... Veel sterkte!
hoi, wij hebben ook alysha vanaf het begin ook erg verwend met lopen, nu kan ze ook nog steeds niet zelf in slaap vallen. ze is een heel actief kind en als ze moe is en je haar in bed legt gaat ze weer lekker actief verder en is dr slaap alweer vergeten. we hebben haar zelfs wel 1,5 op bed laten liggen maar ze blijft maar spelen kruipen, rollen etc. en zodra ik haar oppak en effe 5 min loop slaapt ze al.. het is inderdaad erg lastig. maar ik heb voor mijn gevoel al een aantal dingen geprobeert maar niks lijkt te helpen. ze vindt het gewoon prettig om bij mama in slaap te vallen en ze slaapt dan ook vrij snel het is alleen lastig als ze bij iemand uit logeren gaat ofzo.. oma krijgt haar bijv. met geen mogelijkheid in slaap omdat ze ook een bepaalde manier heeft waarop je haar moet vasthouden en lopen haha.. maarja het is uiteindelijk toch echt ons eigen schuld want wij hebben ze ermee verwend dus de gevolgen zijn ook voor ons
Hoi Salapio, mijn zoontje is dus precies zo. Ik zou willen dat ik er ook zo relaxt mee zou om kunnen gaan. Maar momenteel ben ik één bonk stress. M'n moeder zei net ook al dat het echt geen probleem is als hij eerst in slaap wordt gewiegd en daarna in z'n eigen bedje slaapt. Ze zegt dat het vanzelf verandert. Maar het druist zo in tegen wat ik allemaal op internet lees en om me heen hoor. Bijna alle baby's van zijn leeftijd vallen zelf in slaap. MIsschien moet ik het idd accepteren. Dat laten huilen werkt echt niet. Hij stopt dan gewoon niet. Op zich 'mag' ik al blij zijn, want een paar weken geleden wilde hij alleen maar heel de dag bij mij zijn. Nu slaapt hij alleen nog maar in zijn bedje. Heb hem trouwens vanmorgen weer in slaap gewiegd en weggeled. Hij slaapt nu al drie kwartier (keep my fingers crossed)
Welnee! Dat is wat je hoort ja, maar legers moeders wandelen/wiegen hun kindje in slaap. Stop met lezen op internet, stop met lezen van Ria Blom & co. Tegenover alles wat wordt gezegd over 'laten huilen', 'je bent een slechte moeder als je je kindje in slaap wiegt' (rare gedachtekronkel trouwens), etc. staat weer een onderzoek waaruit iets heel anders blijkt. Overigens is er onlangs wel een onderzoek verschenen, waaruit blijkt dat het laten huilen op de wekker (dus voor 30 min en langer) helemaal geen positief effect heeft, zeker niet op huilbaby's. Overigens was ik rond 6 weken ook een bonk stress hoor, dat is ook de periode waarin we de Ria blom methode hebben geprobeerd. Leverde alleen maar meer stress op. Volgens dat :c:boek van haar moesten we het 6 weken proberen, succes gegarandeerd. Nou ... echt niet! En Mirre maar huilen ... en wij ook trouwens. Ik heb daar echt zo'n spijt van (snif). Alle kindjes zijn anders en zitten anders in elkaar. Sommige kindjes slapen supermakkelijk, andere kindjes hebben een paar minuten nodig om te huilen en andere kindjes hebben hun mama (papa, etc) nodig. Ik hoor veel dat het vanzelf overgaat en dat kindjes vanzelf zelf in slaap leren vallen. Soms is dat rond 8 maanden, soms pas rond een jaar. En dan heb je nog de uitzonderingen zoals mijn neefje of mijn zusje en dan duurt het wat langer (en nu maar hopen dat onze kindjes wat sneller zijn ). Mirre valt gelukkig ook in slaap bij papa en ook wel redelijk bij de oma's. Mijn (schoon)ouders passen op, dus geen ervaring met het KDV, maar ik zou het wel bespreekbaar maken en ik zou het belachelijk vinden als ze hier geen oplossing oid voor hebben. Een krijsend kind willen ze ook niet hoor ... dan is 10-15 min wiegen minder tijdsintensief. Ik hoop dat het jou sneller lukt dan ons om dit los te laten en je kindje (eigenlijk) te accepteren zoals het is. Verder geloof ik niet in verwennen. Dat klinkt zo negatief. Mirre krijgt veel van onze tijd en aandacht, heel veel van onze liefde. En ik weet zeker dat dat heel erg goed is voor kindjes! Je zou eventueel het boek van E. Pantley 'Lekker slapen zonder huilen' kunnen lezen/lenen bij de bieb. Is in ieder geval een veel fijnere methode dan die van R. Blom. Maar nogmaals ... methode's zijn niet op alle kindjes van toepassing Veel sterkte! (als je even van je af wil schrijven of vragen heb, mag je altijd PBen hoor)
Wij hebben hetzelfde 'probleem'. Abigaël wil alleen maar bij mij of mijn man in slaap vallen. Heb haar wel eens geprobeerd wakker in haar bedje te leggen, maar dat werkt niet. Ze slaapt normaal altijd op haar buikje (wat officieel ook weer niet mag). Zodra ik haar wakker in haar bedje, op haar buik leg, gaat haar hoofdje omhoog en gaan haar beentjes trappelen. Na een paar minuten gaat ze dan huilen en al snel is ze overstuur. Als ik haar op haar ruggetje leg, dan gaat ze eerst een hele tijd vrolijk brabbelen en om zich heen kijken. Wat uiteindelijk weer eindigt in huilen en al vrij snel overstuur zijn. Heb haar 1 keer 20 min. laten huilen. Ik was bij fysio en lag daar op die behandeltafel. Zij maar krijsen! Echt afschuwelijk om te horen. Het heeft daarna bijna 45 minuten geduurd voordat ze weer helemaal rustig was en sliep. Dit doe ik dus nooit meer! Ga nu alleen nog proberen om haar met een puckababy wat langer door te laten slapen. Ik probeer in ieder geval zoveel mogelijk naar mijn eigen gevoel te luisteren. Maar makkelijk is dat niet altijd. Groetjes Ntombi
Als kindjes nog zo klein zijn, ik kan het niet vaak genoeg typen, dan kan je ze NIET verwennen. Ik snap niet waar dat idee vandaan komt...is dat iets typisch Nederlands, dat wij onze kinderen niet willen verwennen? Dure kinderkamer, dure maxicosi, maar in slaap wiegen is verwennen? We moeten eens met die achterhaalde jaren 70-ideeen stoppen, en goed naar ons kind gaan kijken,wat de behoefte van het kind is. Kinderen op die leeftijd kunnen alleen maar door huilen iets aangeven, het zij honger, hetzij pijn, hetzijn mama-papa-behoefte. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk het is je kind in slaap te wiegen of bij je in slaap te laten vallen, babies van die leeftijd ervaren dat als veilig, als geborgenheid als LIEFDE. Naarmate ze ouder worden wordt dat vanzelf minder, ieder kind doet dat op zijn of haar tempo. Als je baby straks een maand of 6 is, dan is het alweer heel anders, dan ken je je kind beter, ben je beter ingespeeld op zijn/haar behoeftes. Tot die tijd, je kind lekker bij je nemen bijv. in een draagdoek, of zachtjes in slaap wiegen, dat versterkt alleen maar de band tussen ouder en kind. Kortom, jij wiegt je kindje in slaap? Je doet het prima !
Pfff, ik weet nu ff niet meer wat ik moet doen. Had net de wijkverpleegkundige aan de telefoon en die zegt dat ik hem idd wakker weg moet leggen, niet alleen voor hem, maar ook voor mijzelf. Hij is nu al ruim zeven kilo en ik overdrijf niet als ik zeg dat ik al een aardige polsblessure aan het ben ontwikkelen. Volgend haar moet ik hem na een vast ritueel wegleggen met eventueel een speentje wachten tot dat hij slaapt en dan weglopen. Als hij begint te jengelen tien minuten wachten, zodra het krijsen wordt meteen gaan. Dan speentje er in en vanzijn achterhoofd naar voorhoofd strelen totdat hij slaapt, en zo verder... Heb het net geprobeerd en nu slaapt hij... Ik moet het een week de tijd geven. Maar als ik de reactie van jingels lees, ben ik het daar eigenlijk ook wel helemaal mee eens. Ik zou willen dat ik wat meer vastbesloten zou kunnen zijn.. De combinatie hormonen en een huilend niet slapend kind maakte echt een labiel mens van mij
Ik had 't niet beter kunnen verwoorden! Jingels, you go girl! Inderdaad typisch nederlands, heb al in meerdere landen gewoond en dit is echt ouderwets hollands! Het is allang bewezen dat als je babies bij je neemt en ze troost als ze dat nodig hebben ze later juist zelfstandiger worden en meer zelfvertrouwen hebben.
Wow, Jingels, you are my kind of girl! Als ouder ben je er om je kind te helpen, en heeft het jouw hulp nodig om in slaap te komen dan is dat zo! Je doet het hartstikke goed!