Vorige week en begin van deze week hadden mijn vriend en ik ruzie en elke keer begon ik te huilen echt tot schokkend en hortend toe .. Dacht dat ik er zou inblijven .. Hebben jullie dat ook ? Zulke huilbuien ? Kan precies een pak minder verdragen dan voor mijn zwangerschap .. Ik hoop ook echt dat het geen effect zal gehad hebben op ons kleintje .
Het zijn gewoon je hormonen meis. Kortdurende stress heeft echt geen effect op je kleine. Lekker goedmaken met je vriend en genieten!
Toen ik zwanger was maar het nog niet wist, moest ik na discussie met hubbie ook heel erg huilen. het eerste wat hij zei was, jij bent echt wel zwanger. Nou en dat was toen ook zo. Maar komt helemaal goed hoor meid, geniet lekker van je zwangerschap.
Lang leve de hormonen... Ik heb het ook een keer zo erg gehad, dat hubbie spontaan stil werd... Die stond echt zo: En ik achteraf ook hoor, ben normaal helemaal geen huil type eigenlijk.
Heb het ook heel erg gehad ( nu nog af en toe ) zijn je hormonen, die versterken je gevoelens. Bij mij was het ook een teken dat ik te veel hooi op mijn vork nam waardoor ik om alles in huilen uitbarste. Had gewoon ff rust nodig toen.
Thx voor de reacties allemaal ! Heb idd ook wel veel gewerkt deze week en vorige week zal dat ook wel geweest zijn .. En idd mijn vriend ook zo van ; wat krijgen we nu ?
Jah, zeer herkenbaar. Alleen heb ik ook de variant 'ik ben kwaad dus ik gooi met borden' hormonen. Toen had mijn vriend ook zoiets van die is lijpppppp !
Ik ken het...dat hysterische huilen waarbij je er bijna in stikt. En helemaal hikken erbij enzo. Net als toen je klein was Ik heb dat laatst ook gehad door een ruzie met mijn vriend, en die schrok zo van de die huilbui dat hij zelf ook moest huilen Toen heeft hij mij heel lief getroost en hebben we het meteen weer goedgemaakt.
Bedenk me ineens dat het voor de mannen ook best vreemd moet zijn om je vrouw/vriendin ineens zo hysterisch te zien worden..... Nooit echt bij stil gestaan.... Die kop die hij inderdaad trok, die had ik wel graag op de foto willen hebben!
Hier nog een. En op den duur werdt t minder maar kon gewoon niet stoppen met die waterlanders... Heeft gewoon n uur geduurt Kinderen helemaal van wat is er met mama? Tja...hormonen. Die verklaring horen ze nu wel vaker. Maar dat huilen toen..was echt vaag joh!
Hoi, Heeel herkenbaar! Ik zelf een keer een vriending gebeld, dat ze moest komen, het hield gewoon niet meer op! Groetjes Jessica
Hmm ja ik kan ook om het minste gaan huilen (vooral omtrent zaken die dan nog in orde moesten worden gebracht en het bleef maar aanslepen )! Donderdag avond heb ik nog gehuild en na een paar uur was ik nog aan het snikken
Jaa dit heb ik dus ook echt erg en dan kan ik niet eens meer stoppen.. Maar meestal probeer ik meteen te stoppen omdat ik dan bang ben dat het niet goed is voor de baby.. Want ik blijf echt een paar uur lang huilen :s
Ik denk eigenlijk dat het beter is te laten stromen dan in te houden...want dan houd je het in je lichaam, waar je baby is. Maar das slechts mijn idee hoor. Als je het ophoudt dan is het net alsof je tegenover jezelf en je kindje je verdriet ontkent. Ennuh...huilen lucht toch heerlijk op ! Ik ben daarna altijd doodop maar na verloop van tijd krijg ik weer wat energie.