ook maar even een reactie van mij. ik heb de 1e 2 en laatste 2 kort op elkaar. Melle nov 1999 Hessel dec 2000 (13mnd) JIkke mrt 2003 (2jr/2 mnd) Hanne sept 2007 (precies 4,5 jr) deze aug/sept 2008 (11 mnd) En als ik eerlijk mag zijn vind ik dat ze hier nogal aardig negatief reageren. Pas toen de oudste geboren was wilden we de 2e (als het zou lukken) snel na Melle. Nou, dat is gebeurt. Ik heb er geen moment spijt van gehad. Jikke kwam gewoon en toen vonden we ons gezin compleet. Hanne kwam als een kadootje en ook deze was niet gepland (wist niet dat we ze nog sneller op elkaar konden krijgen dan Melle en Hessel). Maar ik heb nergens spijt van. Ja, deze zwangerschap is zwaarder, omdat Hanne nog niet loopt en ik 4 kids al rond heb lopen, maar met Hessel heb ik nooit gedacht dat het zwaar was ofzo. Melle zat nog in het ritme van slaapjes, eten, drinken en Hessel ging daar in mee (zat daar dus ook sneller in). Ik was ook eerder uit de luiers en middagsslaapjes van hun. Het hangt wel erg af wat voor soort kinderen je hebt en of ze met elkaar kunnen opschieten. Daar hebben we geluk mee gehad. Maar dat geluk of pech heb je ook als er een groter leeftijdsverschil tussen had gezeten. Jikke Hangt er wat dat betreft gewoon tussen. Boven haar alleen maar broers en haar zusjes zijn nu nog gewoon te jong om wat mee te kunnen (de ene is er nog niet eens). Maar kinderen zijn flexiebeler dan Volwassenen en passen zich sneller aan de situatie aan. Ook lichamelijk heb ik geen rare dingen meegemaakt tijdens mijn zwangerschappen, en verliepen ze "makkelijk". Dus ook die argumenten gaan niet bij alle vrouwen op. Ik kan je alleen maar zeggen. Kijk hoe het gaat na de bevalling met je baby, en bekijk dan of je het nog wilt. Voor hetzeldfe heb je het dan veel te druk met alles en jezelf dat je er niet eens over na wilt denken. Ik vind het jammer dat er mensen zijn die over dit onderwerp negatief reageren, want er zijn genoeg positieve dingen op te noemen over dit onderwerp. groetjes, Jikke
Ik denk eerlijk gezegd dat je daar nu nog helemaal niks over kunt zeggen. Errst dit kindje, bevalling, genieten enz... Ik zou me daar nog echt niet druk over maken, komt allemaal vanzelf wel weer op je pad als de tijd daar rijp voor is!
@ Sassie Ja ik begrijp wel wat je bedoelt. Maar ik vind het wel een beetje ' gek' om al bezig te zijn met plannen wanneer de 2e komt als de eerste er nog niet eens is, dat wilde ik toch even kwijt. Snap je?
nou zo waren wij ook hahaha bij de laatste en deze dan....maar dat het al zo snel zou "lukken" hadden we niet verwacht zwaar is vooral de ochtend en de avond maar verder is het gewoon erg gezellig denk dat ieder voor zich kan/moet uitmaken wat wel/niet makkelijk is of in hun gevoel past
We zijn nu ook al bezig met de vraag hoe we dat met een vierde gaan doen, haha. Iedereen denkt dat we nu wel klaar zijn, maar ik denk dat ik nog wel graag een keertje zwanger wil zijn. De een wilt een groot gezin, de ander is tevreden met 1 kindje. De een vindt 1 jaar leeftijdsverschil leuk, de ander wilt liever 5 jaar wachten. Dat is een mening die per persoon en per gezin en per huishouden verschillend is. De TO vraagt zich gewoon af hoe het is om weer snel zwanger te zijn.
Mijn broer heeft 2 meiden waar 13 maanden tussen zit. Mijn schoonzus was onverwachts zwanger geraakt.. Tja de eerste duurde lang, dus dit hadden ze niet verwacht. Ondertussen zijn ze net 1 en 2 jaar geworden. Echt twee hele leuke meiden. Natuurlijk is het zwaar, de ene peutert, de andere gaat net lopen. Ze steken elkaar lekker aan met vervelend doen en de oudste kan de jongste behoorlijk treiteren. Maarr.. het is ook wel weer geweldig om te zien hoe gek ze op elkaar zijn. De oudste kan echt niet zonder de jongste. Ze is heel erg verzorgend naar de jongste. Het wordt alleen lastiger over een tijdje, want de oudste heeft een kleine achterstand in groei gehad en de jongste is juist een behoorlijk groot kind. Ze zijn nu al bijna even groot! De jongste kan ook goed zien hoe haar zus het allemaal doet, het zal denk ik niet lang duren of ze ontwikkelen zich behoorlijk naar elkaar toe. Over een tijdje zullen mensen wel denken dat het een tweeling is! Die twee meiden zijn echt geweldig, mijn schoonzus heeft het vast zwaar gehad met zwanger zijn enzo, maar volgens mij is het het allemaal dubbel en dwars waard geweest. Tja ze moesten alleen wel onverwachts een nieuwe auto en alles kopen, ze was namelijk bij de 2e al 6 maanden zwanger toen ze erachter kwam! Persoonlijk denk ik dat ik eerst wil gaan meemaken hoe 1 kind is, zelf zat er 12+14 jaar tussen mij en mijn broer en zus, dus ik vind 2 of 3 jaar al weinig verschil. Maar het heeft zeker leuke dingen om 2 van die kinderen met elkaar bezig te zien enzo En het worden vast.. nou ja hopelijk.. hele goeie vriendinnen later
Hier zit er 16,5mnd tussen de twee meiden. De eerste zwangerschap was zwaar, veel misselijk, en uiteindelijk pre-eclampsie/HELLP en Sam die 10weken te vroeg geboren is. Tweede zwangerschap, Sam kon nog niet lopen, dus altijd tillen. Ik in de ziektewet nog met dank aan het ziek zijn tijdens de zwangerschap van Sam. Nu alleen maar last van beetje misselijkheid (had medicijnen voor mijn maag die hielpen gigantisch goed), hoge bloeddruk (hierom ook vaak controles in het ziekenhuis), bekkenpijn (kon op het laatst niet meer zelf voor Sam zorgen, kon haar niet meer optillen)... Maar deze zwangerschap was uiteindelijk wel veel leuker (die kwaaltjes kwam ik echt wel overheen). Voordeel ik zat in de ziektewet dus was thuis en kon daarom rustig zwanger zijn. De eerste twee maanden vond ik het echt zwaar om een kind van 1,5 te hebben en een baby. Maar moet zeggen dat ik het nu een stuk relaxter begin te vinden. Fay slaapt door en Sam loopt. En we zitten nu gewoon in een ritme. Over een paar jaar weet ik zeker dat we hier heel blij mee gaan zijn... (oke, tot ze tegelijk willen gaan studeren :s) Ik denk wel dat het lichamelijk prettiger is om iets langer te wachten. Maar de tropentijden gaan echt ooit wel over O ja, nog een kein voordeeltje.. Sam begint nu pas een beetje te snappen dat ze een zusje heeft.. ze is dus niet jarloers! Denk dat als het net iets later was dat ze er misschien wel meer moeite mee had gehad omdat ze aandacht moet delen (alhoewel dat best wel meevalt)
Hoi, Nou je ziet het al aan de banner... mijn dochterje zal waarschijnlijk voor haar 1e verjaardag (of met beetje pech OP ) grote zus worden. En ik moet eerlijk zeggen dat het een heerlijke zwangerschap is tot een week een 34... toen had ik echt nergens las van, na week 34 kwamen wel alle kwaaltjes. Maar dit zijn dezelfde kwaaltjes als die ik op het einde van me 1e zwangerschap had. Hoe het gaat lopen als de uk er is... geen idee.. Mijn buuffie heeft ook 2 kids waar 1 jr tussen zit (kids zijn nu 17 en 18 ) en zij zou het weer op dezelfde wijze doen met weinig verschil. Haar kids hebben het altijd fijn gevonden dat ze zo weinig schelen.
Ja precies dit bedoelde ik ook. geniet eerst van je eerste kindje, en ervaar eerst eens hoe het moederschap is. Dan komt vanzelf een keer het moment dat je voor een tweede wilt gaan. En bij de een begint het na een half jaar al te kriebelen en bij de ander pas na twee jaar. Maar geniet eerst lekker van hummel nummer 1.
Wij hebben ook 2 kinderen en nu zwanger van de 3e! onze eerste 2 kinderen schelen niet veel van elkaar, om precies te zijn 18 maanden. Onze zoon was 9maanden oud en toen was ik net zwanger van onze dochtertje. We wilde heel graag nog een 2e maar ik wist zelf niet hoe snel het zou gebeuren. Het is heel leuk voor de kinderen dat zij niet zoveel schelen van elkaar, dat zie ik nu hoe ze met elkaar omgaan. Echt als broer en zus. Sommige vragen zelfs of zij tweelingen zijn. Nu komt er een nakomertje. En misschien ook nog een 4e, als dat zo is dan zou ik het ook niet zolang van elkaar doen. Maarja dat hebben wij niet in de hand.
Mijn 2 heertjes schelen zo'n 19/20 maanden. Net voor mn eerste zn eerste verjaardag kwam ik er achter dat er een nieuwe kwam. Ik ben van mening zoals menegeen arts dat je beter n jaar er tussen kan laten. Wij wilden dat toen ook maar dachten ach...de vorige keer duurde t ook 8 maanden. Wisten wij veel dat t meteen raak zou zijn de eerste keer klussen! Ik ben dus 9 maanden zwanger geweest. Daarna heb ik 9 maanden borstvoeding gegeven. Ben 1 x ongesteld geweest en meteen weer zwanger. (en daarna nog eens 6 maanden borstvoeding...mn borsten herkende ik daarna niet meer nee...mn buik ook niet trouwens ) Als ik nu terug kijk (is 10 jaar geleden ongeveer) dan was het een lekkere drukke bende bij ons met die 2. Allebei nog in de luiers. Gelukkig liep de eerste wel al maar lange wandelingen gingen niet zo goed met hem (nu nog niet...misschien toch iets van liever lui als moe ) Dus ik liep doorgaans met n 2ling wagen....lomp ding en iedereen denken dat ik n 2ling had Toen ze wat groter waren gingen ze wel met elkaar om...maar niet van harte. Veel ruzie en gedoe. Kon ze eigenlijk niet uit t oog verliezen want dan had de jongste zo n paar tanden in zn arm staan of n kras in zn gezicht omdat de oudste boos was. Later bleek dat dit waarschijnlijk kwam door dat mn oudste pdd-nos had. De jongste werd dan ook finaal onder gesneeuwt door de eerste. Het was erg vaak ruzie en gedoe...maar toch mocht NIEMAND aan de jongste komen van de oudste. Als iemand hem slaat dan ben ik het! Moet hij gedacht hebben Ondertussen is het met tijd en wijle nog steeds knocken hier. Maar ze hebben ook redelijk wat aan elkaar (mn oudste heeft les in samen spelen gehad de afgelopen jaren ) Het is nog steeds zo dat niemand aan de jongste mag komen al staat die zn mannetje wel. En nu ook andersom...niemand komt aan mn broer! Al is t soms ook gewoon ouderwets ruzie omdat de een de ander in de steek laat voor n vriendje. Tja of t leuker/moeilijker/beter is...ik denk niet dat je dat vooraf kan zeggen. Dat ligt aan zoveel variabelen. Aan hoe je 2e zwangerschap zal zijn. Hoe t karakter van je eerste is...en hoe het karakter van je 2e er op aan sluit. Of je hulp hebt van vrienden en familie mocht t zwaarder zijn als gedacht. Of ze beiden gezond zijn en blijven. Of deze geboorte je niet HEEL erg tegen zal vallen...of juist erg mee! Hoe je er zelf mee om gaat. Hoe je man/vriend er mee om gaat. Zoveel dingen waar je met geen mogelijkheid een antwoord op kan geven nu. Dat is eigenlijk bijna allemaal de tijd zal t leren. Eerder zwanger worden had ik echt niet fijn gevonden denk ik. Die tijd met mn eerste... dat was heel speciaal en die neemt niemand me nu meer af. Lekker tutten met zn 2en. De volle aandacht voor dat kleine hoopje mens. Alle stadia helemaal mee maken van t eerste jaar. Niet ziek zwak of misselijk zijn door n 2e zwangerschap. Als ik eerlijk ben en ik mocht t over doen...zou toch nog n paar maanden gewacht hebben denk ik. Maar dat is meer door dat ik zelf zoiets had van we zien wel bij de 2e en t ineens meteen raak was. En ik verder geen steun of hulp van mn man had (gelukkig met deze 100% anders) Tja en verder de pech dat de oudste pdd-nos heeft. Dat verandert het natuurlijk ook. Misschien hadden ze dan vanaf t begin beter met elkaar opgetrokken? Maarja dat valt niet te voorspellen natuurlijk. Het zijn behoorlijke tegenpolen ook. De een houd van bewegen (sporten, rennen,etc. Gespierde spijker is het) en buiten spelen. De ander van computer spelletjes en lezen. Liefst niet naar buiten en al helemaal niet als hij dr moe van zou kunnen worden. Samen vinden ze zichzelf in lego en spelletjes (de jongste liever bordspellen als computer spellen...hij doet graag dingen samen.) Maar als t dan toch n computer spel is dan vinden ze elkaar weer met pokemon. Jongste is gek op pokemon en naja t is n computer spel eigenlijk Maar goed ik dwaal af nu De hele vraag of je t wel of niet moet doen is eigenlijk niet te beantwoorden omdat je niet weet hoe t zal uitpakken. Het enige wat je wel kan weten is de bevalling van je eerste en hoe je er daarna tegenover de hele kwestie staat.
Hier zit er 19 maand tussen.... ook wel het minimum vind ik want ze zijn bedie geboren met een ks dus nog sneller zwanger raken (was na 10 mnd) was echt niet slim geweest. Denk dat je er nu nog weinig van kan zeggen... voor je kids hebt kan je amper bevatten wat het betekend om mama te zijn. Je weet nu nog niet hoe je bevalling/herstel gaat zijn, je weet niet wat voor kindje je krijgt, moeilijk of makkelijk, snel of traag... mn oudste is heel wijs, kon al lopen en redelijk praten, hoefde ik amper te tillen... mn jongste is nu zo oud als de oudste was toen de jongste kwam maar bij de jongste moet ik echt niet aan nog een baby denken hoor. Hij is nog zo babyachtig en afhankelijk, loopt niet, praat niet, begrijpt veel minder... Ikzelf vond de babytijd wel meevallen, de 2de sliep overdag veel dus dan kreeg de oudste nog veel aandacht daarintegen slaapt de jongste nogsteeds niet snachts door... pas sinds de jongste ong 1 is vind ik het lastig worden. Ze zijn jaloerser, willen beide meer aandacht, ik ren me rot voor/door ze. Heeft natuurlijk ook leuke kanten, ze hebben redelijk dezelfde interesses, kunnen goed doen met hetzelfde speelgoed en het is natuurlijk gewoon leuk om ze bezig te zien. Denk echt dat je gewoon moet afwachten wat er gaat gebeuren, hoe het bevalt enz. 2 kids dicht bij elkaar is leuk maar 2 kids met wat meer tijd ertussen is vast ook heel leuk. Doe vooral niet iets omdat je 1 of ander plaatje in je hoofd hebt zitten van zo moet het... niet iedereen kan/wil hetzelfde.
hoi ik heb nu 2 kindjes die 19 maand schelen, ik was toen sophie 8 maand was weer zwanger, maar dit is een miskraam geworden. de maand daarop was ik zwanger van julia, echt een wonder zo snel na de miskraam. En nu zijn we bezig voor ons 3e wonder. het zal wel zwaar worden hoor, maar dat heb ik ervoor over. ik vind het fantastisch om mama te zijn. groetjes marlin
Vrienden van ons kregen 3 kindjes binnen een jaar. Hun dochtertje werd geboren en drie maand later was ze weer zwanger van een tweeling, die werd vroeger geboren, zodat ze binnen het jaar drie kids had. De eerste twee jaar waren wel tropenjaren voor hen, vooral ook omdat de kinderen alledrie lastige slapers waren. D'r was d'r altijd wel eentje wakker! Nu is het stel 5 en 6 jaar, en een heerlijk trio. Zelf hebben we onze eerste twee zoons 2 jaar en 3 maand uit elkaar. Vond ik heel goed te doen. De derde kwam ff wat later (jaartje of 20) maar ook dat is heel goed te doen.