Lieve Diaantje, ik zie dat je niet nieuwsgierig bent maar alleen alles wil weten... Ik kan je na 14.00 uur meer vertellen want dan word ik gebeld door het ziekenhuis met de tijd ed. Pijnstilling weet ik op dit moment niet, weet alleen dat het intraveneus zal zijn (dus via een infuus) en ik mag de avond voor de punctie -vrijdagavond- 2 tabletjes oxazepam slikken en op de ochtend zelf ook nog 1 of 2. Zal dus wel flink knock out zijn bij de punctie maar dat vind ik niet erg want ik vind het doodeng en ben best bang voor pijn, vooral vanwege de endometriose. Oh ja, en dan moet ik 2 uur voor de punctie antibioticum slikken om ontsteking van de cysten tegen te gaan, ze kunnen ze natuurlijk aanprikken! ale: Nou, dat was het geloof ik zo'n beetje... :-k De eventuele terugplaatsing zou geloof ik op dinsdag zijn. Strakkies meer! Ben jij trouwens al gestopt met de pil? Voel je iets van een ongi aankomen? Liefs, Daantje
Verdorie Molly, waarom gaat het nu weer mis? Weer zo'n teleurstelling verwerken en weer opnieuw beginnen. Ik wens je heel veel sterkte en ik hoop dat je geen curretage hoeft te ondergaan en dat je lichaam zijn werk doet en ik hoop ook dat je het nog niet opgeeft hoor, hoewel het emotioneel zo zwaar is. Els: jij ook heel veel sterkte Miss Daantje: ik duim voor je. Heel veel succes en sterkte bij de punctie. Het lijkt me heel eng, maar het is voor een goed doel, dus.... SHiela: jammer dat de ongi door is gebroken. Bij mij geloof ik ook. Bah wat een naar gevoel toch weer en het heeft meteen ook zo'n invloed op mijn stemming. Ik was bijna vergeten hoe het ook alweer was, maar ben ook wel weer blij dat mijn lichaam zijn werk doet.
Lieve MISS DAANTJE: ik heb maandag de laatste pil geslikt, maar zie nog steeds geen en heb ook niet het gevoel dat het eraan zit te komen. Wel heb ik licht hoofdpijn, maar dat kan ook van de deca komen én moet ik heel veel plassen, maar dat was het. Ja, die punctie lijkt me ook doodeng én superpijnlijk. Dat infuus, is dat het 'roesje' waarover sommigen spreken? Ik lees heel veel verschillende dingen over pijnstilling, het meest voorkomende is de zetpil , maar ook daar ben ik een zeikerd in, vind het niks om zo'n ding in te brengen. Vandaar dat ik jou vroeg wat voor pijnstilling je krijgt. Hopelijk ben je idd zo goed als meteen knock-out, zodat je er zo min mogelijk van mee krijgt. Moet je daarna ook die vaginale pillen inbrengen ? Lijkt me trouwens ook doodeng, maar goed, alles voor het goede doel, hè meis. Spreek je vanmiddag na 14.00 uur weer. Ben heel benieuwd wat ze dan nog vertellen.
Ik ben vandaag naar de vk geweest en moet morgen voor een groei-echo. Omdat het beebje al een week of 7 dwars in mijn buik ligt kan de vk niet goed voelen of de baby wel op schema ligt qua groei..... Maak me zelf niet zo druk maar is toch altijd goed dat ze alles in de gaten houden! @MissDaantje: spannend zeg bij jou; hoop vreselijk dat het allemaal gaat lukken.....SUCCES!
Moby, succes morgen. Het zal inderdaad vast wel goed zijn en een keertje extra loeren naar de kleine is nooit mis.
Miss Ongeduuuuuuulddd hier ben ik weeeheeeerrr! Ik mag vanavond om 23.30 uur de pregnylspuit laten zetten, morgen voor het slapen 2 oxazepam, overmorgen om 09.30 uur weer een oxazepam en de augmentin (antibioticum) en dan om 11.00 uur aanwezig zijn in het ziekenhuis waar Randy ook een spreekwoordelijke duit in het spreekwoordelijke zakje mag doen en dan om 11.30 uur is... de punctie! Spanning en sensatie alom! Ik krijg rapifen door mijn adertjes gevloeid en dat lijkt een beetje op morfine. De vaginale tabletten (progestan) moet je wel inbrengen om de kans op een miskraam te verkleinen. Daar heb ik niet zo'n moeite mee behalve dat je het 3 x per dag moet inbrengen, tis dus een tijdrovend zaakje maar goed dat is IVF natuurlijk zowiezo, als je bedenkt dat ik nu al 24 dagen aan het spuiten ben! En dan alles wat ervoor en erna komt nog. Maar goed, we hebben het er voor over in de hoop op... Liefs, Daantje
Miss Daantje, wat ga jij spannende dagen tegemoet zeg! Ik wil je heel veel succes en kracht toewensen. En dat al jullie moeite beloond mag worden! Zal aan je denken
MissDaantje, spannend! En ik duim, duim, duim, duim, duim, duim ..... en ik blijf duimen. Diana, tot over een week. Ellen, leuk man, lowlands. Maar laat mannetje inderdaad nog een paar goede zwemmertjes overhouden. Al is het er maar 1. Lola, hihi, die schaamlipcorrectie, daar had ik inderdaad niet aangedacht. En ja, over 2 1/2 week is voor jou inderdaad weer een mooie mijlpaal. Vanaf dan mag je inderdaad (thuis) bevallen en als je pech hebt zoals Lientje dan kan het daarna nog 5 weken duren voor het zover is.
Molly, ga je inderdaad nog naar een pretechobureau om daar een echo te laten doen? Ik kan het me zo voorstellen dat je dat zou willen doen. Ondertussen blijf ik toch gewoon voor je duimen. Heel af en toe hoor je wel eens, dat er met 7 weken nog geen hartactiviteit is, maar dan een paar dagen later wel. En ik hoop gewoon ontzettend, dat jij je ook bij deze groep mag scharen. En mocht het toch niet goed zitten, kan ik me ook heel goed voorstellen dat je zegt, tot hier en niet verder. Miskramen zijn emotioneel zo zwaar en jij bent wat dat betreft baas over je eigen lichaam. Als het voor jou/jullie hier ophoudt, dan is dat goed. Dat is jullie beslissing. Wat je zegt over de pil is ook hier herkenbaar. Ik sta nu ook voor de keuze, de pil, Mirenaspiraal of sterilisatie. De pil is niet goed voor m'n libido, met een sterilisatie is de kans heel groot dat je je oude cyclus weer terugkrijgt met alle gemakken en ongemakken van dien. Zelf ga ik zoals het er nu naar uitziet over op de spiraal. Moet daar nog even een beetje over googlen, maar wat ik er in eerste instantie over heb gehoord van de gyn, sluit die spiraal het beste aan bij wat ik wil. Behoud libido en geen zware menstruaties meer. 2 vliegen in 1 klap dus. Wellicht is die spiraal ook voor jou een optie? Wel zo fijn voor je libido zou ik zo zeggen.
Beele, geweldig goed meid, wat fijn dat jullie deze behandelingen gaan krijgen. Hopelijk krijgen we over een tijdje nog mooier nieuws van je .... Spannend hoor!
SHEILA: balen meis, helaas op naar de volgende ronde. MOLLY: neeeeeeehhh, watn pech weer. Heel veel sterkte meid. KNUF!
Lieve allemaal, Ik heb niet van de afgelopen anderhalve week bijgelezen, maar wel de eerste pagina's gezien vanaf het moment dat mijn bevalling begonnen was en jullie felicitaties gezien : dank! Ik was even aardig gevloerd, zowel lichamelijk als emotioneel, maar sinds gisteren zit ik weer af en toe achter de pc en ik kan vanaf nu het forummen hier weer op gaan pakken. Ik ben niet op de hoogte van de laatste ontwikkelingen, maar wel zie ik op de laatste pagina dat het bij Molly waarschijnlijk weer mis is...... heel veel sterkte meid En ik heb even op het album van Inez geklikt in de hoop dat daar foto's op stonden van je jongste meisje.....jaaaaa! Wat een dotje! Gisteravond heb ik mijn verhaal voor een ander (honden)forum helemaal opgeschreven, voor het gemak kopieer ik dat hier. De gegevens : Danique Marline 3-8-'08, 14.29 uur 3060 gr, 52 cm Danique was zo ongeveer de enige naam die Chris en ik beiden erg mooi vonden Marline is een combinatie van de 2de naam van mijn moeder (Marjory) en de naam van mijn zus (Caroline). Beide dames zijn zeer vereerd dat hun enige kleindochter/nichtje naar hen is vernoemd. Op het geboortekaartje staat de tekst : Onze droom, een kind. Ons kind, een droom. En zo is 't maar net! De bevalling was een zogenaamde 'stortbevalling' die niet alleen gigantisch snel ging maar die ook even mis dreigde te gaan. Ik heb flink wat tijd nodig gehad om daar lichamelijk van bij te komen en zowel Chris als ik hebben ook emotioneel wel wat te verwerken gehad. Nou zal dat bij iedere bevalling zo zijn, maar het was even echt heel eng. Onderstaand verhaal alleen voor mensen die tegen bevallingsverhalen kunnen Rond 09.00 zat ik nog te forummen maar begon ik me niet lekker te voelen met diarree en meerdere keren overgeven. Ik wist wel dat dat erbij kon horen maar herkende het nog niet als een beginnende bevalling. Dat werd al snel anders, de weeën waren meteen al heel hevig en kwamen kort op elkaar maar wel nog wat onregelmatig. Ik had echter toen al het gevoel dat ik het niet meer bijhield, als dit beginnende weeën waren die ik al nauwelijks meer weg kon puffen, hoe moest ik dan de zwaardere weeën op gaan vangen..... Op mijn verzoek heeft Chris toen de VK gebeld. Ik had de bedoeling om haar wat vragen te stellen maar ze zei meteen dat ze wel even langs kwam. Ze was hier rond 12.00 en ik bleek al 3 centimeter ontsluiting te hebben. Mijn gevoel dat dit dus al wat zwaarder werk was klopte wel waardoor ik het in mijn hoofd ook weer kon rijmen. Ze heeft me aangeraden in bad te gaan zitten om de weeën in het warme water beter op te kunnen vangen. Zo gezegd zo gedaan, ik in bad en een kwartiertje later ging ze weg met de afspraak dat ze nog een paar kraamvisities ging rijden en rond 15.00 bij ons terug zou zijn. Maar om ongeveer 13.15 kreeg ik het gigantisch zwaar met het wegpuffen en ik kreeg het gevoel dat ik naar de wc moest. Ik wist dat dat ook persweeën konden zijn maar kon dat gewoon niet geloven. Vijf minuten laten heb ik Chris toch weer laten bellen want ik lag te kronkelen in dat bad en kon de drang om wat mee te persen bijna niet meer tegen houden. Na wat problemen aan de telefoon met de spoeddienst (spoed, jawel, maar je gewoon in de wacht zetten) kwam de VK meteen naar ons terug rijden. Volgens haar verslag was ze hier weer om 13.55 en bij toucheren bleek ik al 9 centimter ontsluiting te hebben! Zo razendsnel had ze het niet verwacht, en wij al helemaal niet. Ze heeft nog wat weeën samen met me weg gezucht maar ik hield het nauwelijks meer. In het bad heeft ze m'n vliezen gebroken, volgens haar notities om 14.08 uur, waar bleek dat de baby in het vruchtwater had gepoept. Normaliter een reden om naar het ZH te gaan maar daar was met 9 centimeter geen tijd meer voor. Ze wilde me meteen uit bad hebben en in bed, wat nog even lastig ging midden in een perswee. Ondertussen kon ik dit zowel lichamelijk als geestelijk niet meer bijbenen, maar goed je moet wel. Helemaal toen na de 1ste keer persen bleek dat Danique's hartslag niet herstelde en schrikbarend laag bleef. Ik hoorde het zelf ook direct, had op alle controles wel genoeg keren gehoord hoe snel de hartslag van een baby gaat. En ik zag ook aan de VK's gezicht dat dit niet in orde was. Wat ik niet heb gezien maar Chris wel is dat ze op de grond de tassen open gooide van de reanimatie en de zuurstof. Later heb ik in haar verslag gelezen dat Danique's hartslag op 60 bleef hangen, terwijl een baby tussen de 120 en 160 moet hebben tussen weeën door (tijdens een wee mag het wel zakken). Ik kreeg om 14.12 'de opdracht' dat de baby binnen 20 minuten geboren moest worden en dat is me gelukt...... maar vraag niet hoe. Omdat ik nog maar zo kort weeën had gehad was Danique nog niet ver genoeg in het geboortekanaal (het 'bochtje om') en heeft de VK met al haar gewicht bovenop mijn buik staan beuken, en ze had nogal wat gewicht om in de strijd te gooien! Ook kon ik dus niet langzaam persen om de boel nog wat op te rekken en heeft de hele VK een hele fikse knip moeten zetten. En ook haar wroeten in mij met al haar vingers tijdens en tussen persweeën door zal ik nooit vergeten. Op een gegeven moment zei ze tegen mij dat de baby echt in de volgende wee geboren moest worden! Weer zette ik alles op alles, Chris coachte mij fantastisch maar toch was ik waarschijnlijk even verkeerd aan het persen (naar mijn hoofd toe) want ik kreeg het gevoel dat ik flauw moest vallen. Dat zou voor Danique fataal zijn geweest, gelukkig had ik het nog op tijd door en kon nog even goed persen. Godzijdank werd Danique toen geboren, kantje boord maar toen ze er eenmaal uit was hoorde ik haar al heel snel jammeren. Het bleek dat de navelstreng om haar nekje zat en ook dat de streng kort was, vandaar het zuurstoftekort. Zodra de VK de navelstreng eraf had kunnen doen ging het meteen al goed met de kleine meid. Wel is ze nog flink afgerost met doeken om haar goed op gang te krijgen en is haar mondje uitgezogen, maar haar Apgar scores waren een prachtige 9 en een 10. Tot zover het bevallingsverhaal (korter dan dit lijk ik het niet op te kunnen schrijven) Lichamelijk gaat het inmiddels weer goed met me. Ik heb erg veel last gehad van de grote knip en en de hechtingen, kon de trap niet af en nauwelijks zitten maar dat gaat nu gelukkig weer aardig. Danique is prachtig..... natuuuuuuuurrrrrrrrlijk! Ze is zo mooi (zei ik onbevooroordeeld), echt een klein poppetje. Ze is een rustige baby, laat een heleboel dingen al pruttelend over zich heen komen. Heeft geen kik gegeven bij de hielprik, gaat niet huilen bij het uit het badje halen, etc. Met de Kraamzorg, waar een tekort aan is deze zomer, is het hier helemaal goed gekomen. Ik heb volledige kraamzorg gehad tot en met afgelopen zondag, 7 uur per dag. De KZ was een erg leuke vrouw met een karakter die goed bij ons paste, dus naast dat ik veel aan haar gehad heb met adviezen en verwennerij was het erg gezellig. De borstvoeding gaat godzijdank goed. Ik heb geen pijn, de BV is bij mij goed op gang gekomen (au au au die stuwing) en zij hapt goed. Maar we zijn na de eerste paar dagen in een circeltje terecht gekomen dat ze erg langzaam ging drinken, vaak in slaap viel aan de borst, dan moesten wij haar prikkelen, legden we haar te slapen dan begon ze na 10 minuutjes weer te huilen, etc. Op een gegeven moment was ik zo anderhalf uur met 1 voeding bezig en kwam ze een klein uurtje daarna alweer, zowel overdag als 's nachts. Dit was niet leuk meer, zowel voor haar niet als voor mij. Eergisteren zijn we naar het consultatiebureau geweest om Danique daar voor het eerst te wegen. Zij hebben ons daar aangeraden om haar niet meer overdag en/of 's avonds beneden in de kinderwagen te laten slapen maar alleen nog maar boven in haar wiegje (minder prikkels en kan ze beter goed slapen en uitrusten). Per voeding haar aan beide borsten 10 minuten tot max. 15 miniuten laten drinken en dan afkoppelen. Begint ze binnen 1 uur na een voeding te huilen dan 20 minuten door laten huilen, even een troostslok geven en meteen weer in haar bedje. Begint ze ná 1 uur te huilen dan er een regulier voedingsmoment van maken met verschonen, knuffen, e.d. We doen dit nu een kleine 2 dagen en het heeft al wat verlichting gebracht in die zin dat ze die 2x tien minuten aktiever drinkt en overdag minder huilt. Maar 's avonds is ze nog erg onrustig en dan voelt haar 20 minuten laten doorhuilen zo ongeveer misdadig, het arme kleine ding. Ik wil dit een kans geven want ik geloof wel in de R'en van Rust en Regelmaat, maar als dit over een week niet genoeg effect heeft dan ga ik die 20 minuten echt wel inkorten. En wat ik ook jammer vind is dat ik door de babyfoon haar eerste signalen nu niet meer opvang (wakker zijn, hele kleine geluidjes, op handjes sabbelen, smakjes, etc). Ook als ze gewoon 'mag' komen na 2 of 3 uur moet ze dus eerst huilen om dat aan ons duidelijk te maken, daar ben ik niet zo blij mee. Maar goed, eerst dit zo uitproberen. Gevolg is al wel dat ik sinds gistermiddag wat meer aan mezelf toekom en eindelijk tijd heb om hier weer even lekker bij te kletsen.
Watn verhaal NATAS. Logisch dat je hier allemaal ff van bij moet komen. Maar tisn schatje en daar heb je het allemaal voor over.Nu genieren en hopen dat je tactiek gaat helpen en ze rustiger word.
En verder ben ik weer kwijt wat ik gelezen heb, sorry. Ga maar weeres naar mn pappie. Ff zn voeten doen. Fyne avond.
En dan nu foto's van ons mooie meisje waar we zo van genieten! Mijn zus is hier t/m vrijdag geweest en heeft een hele lading foto's genomen, waarvan er na een selectie 'nog maar' 390 overbleven :zien: Heb nu eindelijk tijd gehad om ze allemaal te bekijken en daar weer een selectie van te maken. En ik heb zelf daarna natuurlijk ook nog wat foto's gemaakt. Mijn selectie is uiteindelijk toch nog 70 foto's geworden Voor wie alles wil zien, deze link : http://smg.photobucket.com/albums/v235/ ... 0803-a.jpg . Dan kun je door mijn album bladeren op Photobucket. Minder kon ik er echt niet van maken, zo moeilijk kiezen hahaha! Mijn album hier is vol en die moet ik nodig opschonen, vandaar even op deze manier. Hier mag je maar 1 foto per bericht plaatsen : voila Danique vanmorgen, ze showt een nieuw pakje elegant liggend op bed!