Probeer hoop te houden en probeer er zeker over te praten met mensen die het begrijpen. Dat Meike in ons leven is gekomen is echt een geschenk. gr Willleke
Hoi Sas, Thanks voor je reactie en bizar dat ons 'verhaal' zo op elkaar lijkt. Ben nu ook aan het tempen, maar deze cyclus is mijn temp echt niet te volgen. Nou ja, we zien wel. Mijn afspraak bij de gyn is de 1e dus ik heb geen flauw idee wat ze gaat zeggen. Mijn vriend is niet zo van de hormonen en het hele medische circus, maar ja ... als dat wel voor een zwangerschap zorgt! Ik zie wel wat er 1 okt. besproken wordt. Ondertussen hoop ik natuurlijk gewoon niet ongi te worden 11 sept. Fijne dag allemaal meiden, ga snel mijn huis opruimen voor de visite. Groetjes Dyaan
Hallo meiden, Een vriendin van me heeft me deze site doorgemaild en ik moet zeggen dat ik hier gelukkig herkenning vind! Zal even kort mijn verhaal vertellen; begin november 2007 zijn wij gestopt met de pil. Eind februari 2008 waren wij dolgelukkig want ik was zwanger. Inderdaad was, eind april is het helaas misgegaan. Was 9 wk zwanger. De miskraam is spontaan opgang gekomen en hoefde dus niet na het ziekenhuis. Waarschijnlijk heb ik begin augustus weer een miskraam gekregen. Was toen een week overtijd. Mijn cyclus is namelijk altijd precies 26 dgn. Ook mijn lichaam vertoonde de symtomen. Achteraf stom dat ik niet na de vroedvrouw ben gegaan, dan wist ik het zeker. En dan zitten we nu begin september en we zijn nog steeds niet zwanger. Ik baal iedere periode weer opnieuw! Het wordt dus iedere keer erger! Ook in mijn omgeving wordt iedereen opeens zwanger, of hebben ondertussen al hun kind gebaard. Wanneer ga je eigenlijk voor het eerst na de huisarts? Ben van plan om dat binnenkort toch maar eens te gaan doen. Als ik dat hier zo lees dan duurt het ook nog een tijdje voordat je bij de gyn. terecht kunt. Zo, ben alweer een beetje opgelucht! Groetjes
Wanneer je naar de huisarts gaat is je eigen beslissing. Wij zijn al twee jaar bezig en ik ben nog niet een keer zwanger geweest, maar ik heb nog geen zin in de MMM. Klinkt misschien raar want wij willen het heel graag en ik heb er alles voor over hoor maar ik hou de stille hoop dat het toch zo ineens gebeurt. We hebben al wel vaak op het punt gestaan om actie te ondernemen want dan dachten we nu is het genoeg. Maar als mijn ongi dan weer weg was kwam de hoop weer. Eigenlijk moeten we nu wel een keer! liefs
Waarom denk je dan, Ik kan me heel goed voorstellen hoe julie je voelen ,op dit moment proberen wij ook al even zwanger te raken maar t wil niet erg lukken. Terwijl ik van de andere twee zwangerschappen meteen zwanger was in de eerste ronde. helaas bleek bij 12 weken bij de eerste zwangerschap dat het vruchtje met 6 weken gestopt was. was een hele vervelende tijd ben gecurriteerd en toen 2 maanden later meteen weer zwanger en daar is onze zoon uit gekomen En nu zijn we "al" (sommige van julie zijn zelfs al jaren bezig) vanaf mei bezig en nu nog niks je gaat zo twijfelen lukt t nog wel is er wat stukgegaan bij de bwvalling ofzo. Ik ben nog jong maar goed. als je iets wil wil je daar niet lang op wachten dta is nu eenmaal zo. meiden heeel veel succes! en hopen dat we snel zwanger worden!
Hallo allemaal Zat ook een beetje rond te kijken waar ik nog mee kan praten! Heb nu 3 miskramen gehad in anderhalf jaar vorig jaar 2 miskramen achter elkaar en toenheeft het bijna een jaar geduurt voordat we weer zwanger raakte helaas is dit ook mis gegaan wij hebben al hele veel onderzoeken gehad en alles is goed he tkomt er op neer dat het gewoon 3 x vette pecht is geweest en moeten positief verder gaan proberen! Natuurlijk is dat heel makkelijk gedacht! maar we moeten het toch gaanproberen! Om me heen raakt iedereen maar zwanger en ik ben gewoon zo jaloers ookal gun ik het iedereenw el ! En geniet er toch ook weer van het is allemaal zo dubbel Hebben jullie dit ook? Groet adnil
Pff, ik was nadat ik gestopt was met de pil binnen 3 maanden zwanger. Helaas ook een mk. En nu is 't op 4 dagen na een jaar verder. Hier ook nog niks. Idd is dat soms heel erg moeilijk en verdrietig en roept 't allerlei vragen op... De ene maand ben ik heel erg gefocust op zwanger worden en is de teleurstelling heel erg groot als ik toch weer ongie wordt, de andere maand kan ik er veel beter mee omgaan en kan ik met een steek van pijn en kleine traan weer overheen stappen dat 't weer niet gelukt is. Baby's kan ik wel zien maar jonge moeders met hun baby'tje of zwangere vrouwen, daar heb ik 't wel moeilijk mee, hoor. Daar kan ik echt verdrietig van worden. Hoe ga je er mee om, pfff. Praten werkt voor mij erg goed. Zó verwerk ik mijn emoties enzo, maar dat werkt niet voor iedereen. Af en toe flink uithuilen bij mijn man is ook wel eens lekker. Verder vooral toch proberen me te richten op werk, thuis en andere dingen. Dat geeft meestal voldoende afleiding. En als 't niet lukt, meestal aan 't einde van een cyclus, tsjah, dan is 't een paar dagen flink in de rats zitten... Gelukkig gaan die moeilijke dagen ook steeds weer voorbij en sta ik er niet alleen voor...
Hoi allemaal, Ben alweer een paar dagen niet online geweest en vrijdagochtend ga ik lekker een weekje weg en zal ik dus ook niet hier te vinden zijn! Als ik jullie verhalen lees, herken ik veel, zo niet alles ... Wat betreft naar de HA gaan, ik ben afgelopen maand geweest, maar werd weer naar huis gestuurd met de mededeling: het is 2x eerder gelukt, dus heb geduld. Daarna waarschijnlijk 3e MK gehad en toen was ik het zat en heb ik de gyn gebeld die mij gecuretteerd heeft in januari. Ik kan er ook de ene maand beter tegen dan de andere. Over het algemeen ben ik ontzettend gelukkig en kan ik het ongi worden aan, maar vorige maand vond ik het even minder. Wat jullie ook zeggen lijkt iedereen om je heen zwanger te worden van de wind ... en hoe zeer ik het hun ook gun, ik baal dan wel een beetje. Nu maar weer afwachten ... mijn temp. is zo onlogisch als wat, dus het is weer echt een verrassing wat er volgende week gebeurt! Sterkte allemaal en liefs Dyaan