Hoi meiden Lang getwijfeld of ik een topic zou openen. Twijfels voornamelijk omdat er zoveel meiden zijn die geen kindje hebben of kunnen krijgen. Ik voel me dan zo'n aanstelster. Ik heb eigenlijk niets te klagen, maar het verlangen naar een kindje, 1e, 2e of hoeveelste dan ook, kan je zo in beslag nemen. Het verlangen is zo enorm. Mijn verhaal 3 jaar geleden ben ik na 5 maanden proberen, zwanger geraakt van mijn zoontje. Een half jaar, na de bevalling, besloten wij voor een tweede kindje te gaan. We wilde graag een groot gezinnetje en mijn leeftijd (34) maakte de druk wat hoger. Daarnaast leek mij het fantastisch om mijn kindjes snel na elkaar te krijgen, zodat ze veel aan elkaar zouden hebben. De droom van een groot gezin is ondertussen bijgesteld naar het grote verlangen om in ieder geval nog 1 keer zwanger te mogen zijn. Dat zou het mooiste zijn wat ik me kan bedenken. Ondertussen ben ik in ronde 20 beland en zijn we in de mmm terecht gekomen. Nooit verwacht dat dit zou gebeuren en natuurlijk is dat gedeeltelijk mijn eigen keuze, maar die keuze is best moeilijk. Maar leven met de onzekerheid dat er misschien toch wat mis is, dat er een reden is waarvoor niet, maakt je toch om die beslissing te nemen. Tot nu toe zijn alle uitslagen goed, wat ook logisch is, ik heb namelijk al een kind. Afgelopen maandag een HSG onderzoek gehad. De gyn vertelde mij dat er verhoogde kans is op zwangerschap na dit onderzoek, dus zijn we nu voor 3 maanden weggestuurd en gaan we er, zoals altijd, weer flink tegenaan. Maar nu...wat als het na die 3 maanden niet is gelukt? We zijn dan 2 jaar bezig en de volgende stap wordt, na een kijkoperatie en een samenlevingstest, een IUI behandeling. Ik weet zeker dat we de keuze, om te gaan starten met IUI, zullen maken. Het verlangen is zo groot. Zoveel meiden om mij heen zijn in de tussentijd zwanger of al bevallen en ik wacht....en hoop. Constant antwoorden bedenken waarom we nog geen tweede kindje willen. Ondertussen ben ik ook zover dat ik gewoon zeg dat het misschien niet bij iedereen zo makkelijk gaat...dat het niet een kwestie van niet willen is, maar dat er meer voor komt kijken. Gelukkig heb ik heel wat mensen om mij heen die het ondertussen weten en ons daarin in steunen. Ik vroeg me eigenlijk af of er meer meiden zijn die na een spontane zwangerschap bij de 1e ook gestart zijn met IUI voor een tweede kindje? En eigenlijk nog belangrijker..wat is jullie ervaring? En zijn er meiden, die na mislukte IUI, nog verdere behandelingen hebben gehad? Ik zei altijd ik wil geen vb behandelingen, maar ik merk hoe verder je de MMM in komt, hoe makkelijker je je grenzen gaat verleggen. Misschien is het wel helemaal niet nodig en worden we in deze 3 maanden verrast met een wondertje, maar enigszins wat voorbereidingen treffen en ervaringen uitwisselen kan volgens mij geen kwaad. Liefs Femme
Hai, Femme, Herken veel van wat je schrijft. De eerste bij ons was in 1 keer raak. Altijd regelmatige cyclus gehad, niks aan de hand. Toen we na 9mnd voor nr 2 wilde gaan proberen stopte ik met menstrueren (ben na de bevalling 3x ongesteld geweest) Wij hebben nu de eerste ronde clomid gehad, die leek niet aan te slaan, maar nu toch wel. Dus spannend voor ons. (zijn ook 20mnd verder nu) Ook een samenlevingstest gehad, en vele bloedonderzoeken. Alles is normaal. Ook een kijkoperatie gehad, omdat ik een cyste had, die na 1,5jr toch spontaan is verdwenen. Maar ook bij ons weten de artsen niet waarom het niet meer werkt (zeg maar) Waarom moet jij meteen aan de IUI? (sorrie weet ook niet precies wat dat inhoud) In ieder geval veel succes. Weet niet of je iets hebt aan mij verhaal.
De eerste was bij ons na 3 maanden raak en nu zijn we alweer in ronde 17 beland. Wij zijn ook een half jaar na de bevalling voor een 2e gegaan, omdat we ook graag snel een 2e wilden. Ik ben blij dat we nu in de MM zitten, heb het gevoel dat er tenminste iets wordt gedaan. Tot nu zien de onderzoeken er goed uit. Alleen het zaad van mijn vriend moet nog een keer gecontroleerd worden, was niet heel goed, maar ook niet heel slecht. Als het zover moet komen, dan willen wij ook voor IUI gaan. IVF of ICSI is nog ver weg en ik weet ook niet of ik dat zou willen. Ons wordt ook vaker gevraagd wanneer er een tweede gaat komen. Is erg vervelend om steeds maar te moeten liegen. Vind je verhaal heel herkenbaar. Helaas kan ik je verder nog niets over onze ervaringen vertellen. Ik snap ook niet goed, dat als je al een kindje hebt, het bij de 2e zo moeizaam gaat. Indian: ik denk dat ze bij jou eerst je eisprong willen opwekken met de clomid en kijken of je hierdoor zwanger kunt raken. Denk dat als alles verder goed is, ze sneller overstappen op IUI, want dan zijn er geen andere dingen meer die ze kunnen doen.
Hoi meiden Bedankt voor jullie reactie. Ik ben even op vakantie geweest, vandaar dat ik nu pas reageer. Vandaag grote ellende, want ik ben weer ongesteld geworden. Ergens had ik zo veel hoop op deze ronde. Misschien veel hoop gekregen na het HSG onderzoek en mijn lt fase was over de 16 dagen heen. Vannacht droomde ik al over de roze wolk, maar vanmorgen met buikpijn wakker. Weer over. Ik heb sinds tijden weer eens vreselijk gejankt. Dat lucht gelukkig weer wat op. Ronde 21 klinkt eigenlijk heel goed voor een wondertje. @ Indian:Wat Nynke al zegt, ik heb een eisprong en alle andere uitslagen zijn ook goed....vandaar dat de volgende stap dan IUI wordt. Ik hoop dat de clomid snel aanslaat en dat je snel zwanger mag worden van een tweede wondertje. @ Nynke: Jouw verhaal klinkt bijna eender. Ik hoop dat het uitslag van het zaad goed gaat zijn. Ik zal voor je duimen. Heb je al een HSG onderzoek gehad? Ik denk ook dat ik de stap naar IVf te groot ga vinden, maar ik zeg nooit nooit. Het idee van IUI maakt me plotseling ook wel wat bang. Ik bedoel het is ons al eens gelukt.....zou iets meer geduld als nog niet ons het geluk brengen? Ik ben er nu wel weer meer mee bezig. Meiden onze beurt komt ook. Ik weet het zeker. Think Pink!
Lieve La Femme, wat jammer dat het nog niet gelukt is. Ik hoop dat het geluk jullie spoedig mag vinden. En THINK PINK! Ik weet zeker dat ook jij een pink mama gaat worden. Dikke kus Nynke (pinklady's)
ik weet precies wat je bedoelt, van ons zoontje was ik eigenlijk gelijk de eerste ronde zwanger. Hij is nu 3,5. Maar deze is helaas ivf geworden. Ik heb na de eerste zwangerschap veel buikoperaties gehad en een bbz, vandaar dat het nu ivf is geworden. Ik wil je heel veel succes wensen met zwanger worden, knuffel conny
wij werden van onze 1e na 6 maanden zwanger en de 2e liet lang op zich wachten en is na 33 maanden gelukt door middel van ivf wens je heel veel succes
Al hoewel ik nog niet in de mmm zit heb ik wel de stap gemaakt om naar de ha te gaan. We zijn nu in ronde 12 aanbeland voor een tweede kindje. Van de eerste waren we zo zwanger (2x in 5 maanden tijd, vmk gehad). Ik vind het een heel lastige situatie en herken de gevoelens die je beschrijft heel goed. Veel sterkte gewenst hoor! Pim
Ik vind het fijn dat jullie reageren. Soms voel je je zo alleen. Al praat je er soms wel met mensen over, ze weten toch niet helemaal hoe het voelt. Zoveel verlangen naar iets zo moois. @ Pim: Ik ben ook na 13 maanden naar de HA geweest en zij vond het echt onzinnig dat ik al langs kwam. Ik had toch een kind...ik voelde me zo enorm klein en durfde eigenlijk niet meer terug te gaan. Gelukkig mijn man wel en zo zijn we na 1.5 jaar toch doorgestuurd. Laat je niet zomaar afschepen hoor. Mijn gyn zei dat iedereen ip het recht heeft om na een jaar doorgestuurd te worden. Heel veel succes met jullie stap en als je erover wilt praten...mijn deur staat open. @ Caruli: Jij bent al zoveel langer bezig. Ik hoop zo dat het snel weer raak mag zijn voor jullie. En dat het ook goed mag blijven gaan dan. Het is jullie zo gegund. Zijn er bij jullie ook geen bijzonderheden gevonden waarom het nu niet vanzelf lukt? @ Conny: Al 31 weken zwanger. Prachtig dat jullie dmv IVF een nieuw wondertje mogen krijgen. Heel veel succes alvast voor de laatste weken en geniet volop van je zwangerschap. @ Nynke: Ik ken je nog. Lief van je. IVF lijkt me gewoon best eng....ik ben nu aan het begin. Ik denk dat je door de mm je grenzen wel steeds verder gaat verleggen. Het verlangen gaat niet zomaar weg. Zwanger zijn is zoiets prachtigs. Ik zou het zo graag nog 1 keer willen meemaken. Maar ik ben wel heel gezegend dat ik het al een keer heb mee mogen maken en dat zal ik nooit vergeten. Dat houdt je ook sterk. Succes meiden!
He lafemme! Goed voor je dat je hier een topic hebt gestart, ik vond het toen erg fijn om hier wat begrip te krijgen. Wat ontzettend balen dat je opnieuw ongi bent geworden! Ik blijf voor je duimen meid, ooit moet ook jouw droom ingevuld gaan worden.... Liefs Jelske
Hoi Lafemme. De assistente waarmee ik gisteren de afspraak maakte was heel begrijpelijk. Zeker omdat ik van de eerste snel zwanger ben geraakt vond ze het heel begrijpelijk dat ik wilde worden doorverwezen. Ik verwacht dus dat de ha niet moeilijk doet. Bah ik vind het echt lastig hoor. Pim
@lafemme: balen van je ongi. De mijne is er ook weer. Had een goed gevoel, maar zo zie je maar dat je nergens van uit kunt gaan.... Heb nog geen HSG gehad. We horen maandag of ik dit nog ga krijgen. Ze denken dat het waarschijnlijk niet nodig is, omdat we al een kind hebben en er geen chlamidia of buikoperatie is geweest. Ook de uitslag van het 2e zaadonderzoek van mijn vriend krijgen we dan. Vind het wel spannend. Ben ook benieuwd wat de verdere stappen zullen zijn.
@ Nynke: oh balen meid. Dikke knuffel voor jou. We lopen een beetje gelijk. Heb je een beetje een regelmatige cyclus? Ik heb ook al een kind en geen gekke dingen gehad, maar bij mij hebben ze toch een HSG onderzoek gedaan. Geloof dat ze in ons ziekenhuis graag alles onderzocht hebben voordat ze verdere stappen ondernemen. Ik heb eerst een templijst bij moeten houden en bloed geprikt op dag 3 na ongi en op dag 5 en 8 na eisprong. De volgende stap was dus HSG. En nu afwachten tot november. Ik doe er alles voor om voor die tijd zwanger te raken...hopelijk is dat genoeg. Ik zal morgen aan je denken. Ik hoop dat de uitslag gunstig gaat zijn, succes. Laat je het even weten wat de volgende stappen gaan zijn. @ Pim: Gelukkig dat ze je zo open ontvangen. Ik was ook in de 5e maand zwanger bij mijn zoon, maar toch was 13 maanden zonder zwanger te raken voor haar geen reden om me door te sturen. Ze vond eigenlijk zelfs dat ik moest wachten tot we 2 jaar bezig zouden zijn. Gelukkig zijn er meer HA in de praktijk en was mijn eigen HA een stuk vriendelijker en begripvoller. Wanneer heb je de afspraak? Hou je me op de hoogte. @ Jelske: Thanks Jelske. Ik hoop dat jullie het niet erg vinden, maar ik mis maatjes die weten en begrijpen wat ik voel. Op dit moment zijn jullie allemaal aan het genieten van jullie wondertjes. En dat is maar goed ook. Kus voor Thomas. Ik vind het fijn dat we elkaar een beetje kunnen ondersteunen. Samen komen we er wel!
Ik vind dit ook een fijn topic. Heb het gevoel dat we elkaar goed begrijpen. Nynke, nu tref ik je hier ook weer. Leuk, maar aan de andere kant balen dat we elkaar niet in een zwangerschapstopic treffen. Jammer dat je weer ongesteld bent geworden. Ik zou het zelf wel 'prettig' vinden om een hsg te krijgen. Lafemme ik houd je op de hoogte hoor. M'n ergste dip is weer voorbij. Jemig ik baal er zo van, maar ik zit echt elke maand aan de grond hoor. Zo steek ik helemaal niet in elkaar. Sta op een heel positieve manier in het leven, maar dat lukt me dan echt even niet. Dat vind ik zo naar - ook voor mijn man en voor Emme. Pim
Ik ken het gevoel Pim. Ik weet dat ik rond die tijd er soms ook helemaal doorheen zat. Rond die tijd werd de laatste van een groep meiden die ik hier ontmoet heb, zwanger (en is nu net bevallen) en bleef ik alleen achter. Je voelt je hopeloos verloren en soms heb je het idee dat niemand je begrijpt. En dan spreek ik mezelf weer eens goed toe en dan gaat het weer maanden goed. Sinds ik in de mm zit (vanaf eind juni) is het eigenlijk weer elke maand erg moeilijk. Dit komt vooral omdat je er opeens weer heel erg mee bezig bent. Tempen, onderzoeken en nu dus de grote hoop om voor november zwanger te zijn. De gedachten om met IUI te beginnen, maakt me erg nerveus. Er spoken constant vragen door mijn hoofd...wil ik dat? wil ik eerst nog verder proberen, maar waar is het einde dan....? Elke ongesteldheid doet me nu pijn en maakt me erg verdrietig. Wat mij vooral ook raakt is al die meiden om mij heen die net bevallen zijn of zwanger raken, terwijl ik al zolang bezig ben. Zo'n klein mensje maakt me dan zo verdrietig en het idee van dat ik dat misschien nooit meer mee zal maken maakt mij ontroostbaar, maar elke maand weer put ik kracht uit wat ik al heb. Want ik heb al meer dan sommige meiden hier hebben. Ik heb een prachtige zoon, die geweldig, lief en eigenwijs is. Een perfecte combinatie van mij en mijn man. En als ik dan weer even flink de tranen heb gehad zijn zij degene die mij weer aan het lachen krijgen. Ik zou niets zijn zonder hen en ben zo gezegend met het feit dat ik hun al heb. Het klinkt cliche, maar soms moeten we weer met beide benen op de grond terecht komen. Verdriet is niet erg, maar vergeet niet degene die altijd voor je klaarzitten... Knuffel voor jou... @ Nynke: Ik ben erg benieuwd hoe het bezoek is geweest aan de gyn. Ik hoop op een positief bericht.
Mooi gezegd Lafemme. Zo is het ook, alleen dat zie ik in mijn dipje niet in zeg maar. Nu ik weer een aantal dagen verder ben kan ik de hele wereld weer aan ! Pim
Hier ook altijd een dip als de ongi is geweest. Vraag me dan steeds af of ik ooit nog een keer zwanger zal mogen raken. Dit is echt het allerliefste dat ik zou willen. Mijn vriend vraagt steeds wat ik wil voor mijn verjaardag, ik zeg altijd, ik wil maar een ding, een baby . @pim: balen dat het bij jou ook nog steeds niet gelukt is. @lafemme: als je al zo lang bezig bent, dan zijn de meesten alweer zwanger. Ik zie dat ook om me heen. De uitslag van het bloed was goed, ik heb een goede eisprong gehad. Het zaad van mijn vriend was stukken beter dan de vorige keer. Toen was het 8 miljoen en nu 23 miljoen. Ik geloof dat 20 miljoen de grens is. Dus we zitten er nu net boven. Maar het is ook een moment opname. Ik krijg toch een HSG. Komende donderdag al, om 14.00 uur. Vind het wel spannend. De uitslag krijg ik pas in oktober, al kunnen ze natuurlijk wel al tijdens het onderzoek dingen zien. In oktober kunnen ze pas zeggen wat we verder gaan doen. Misschien moet ik dan ook 3 maanden wachten. Ben benieuwd.
Hoi LaFemme, Ik begrijp heel goed hoe je je voelt. Ik heb ook al een zoontje van 3 jaar (Helaas hebben we er met hem ook 2 jaar over gedaan) Wij zijn alweer 1,5 jaar bezig voor nr 2. Ik ben net weer ongi geworden en ga nu het IUI traject in. Ik heb gisterenochtend voor het eerst Puregon gespoten. Het is zo moeilijk om iedereen weer om je heen zwanger te zien en te zien bevallen. Ik kan er ook zo intens verdrietig om zijn dat het nog niet lukt. Ik herinner mezelf er dan ook vaak aan dat ik al een kleintje heb en dat ik daar al mijn energie in moet steken. Door al de energie te steken in je angst, verdriet en twijffels loop je zoveel belevenissen van je kindje mis. Laatst toen ik in een verdietige bui was zei hij "mama ik ben er toch. Ik wil je heel veel sterkte wensen en ik hoop dat het voor ons gaat lukken om nog een keertje zwanger te worden. Probeer positief te blijven, hoe moeilijk het ook is. Liefs Maaike
Lieve La femme ... Las dat je een topic hier had geopend, dus ben meteen gaan kijken. Goed van je hoor ... hopelijk heb je er wat aan. M'n duimen blijven 24/7 voor je draaien dat weet je ... en ik wacht tot de dag dat we samen op die roze wolk mogen zitten bijkleppen. Heb m'n stokje richting jou gestuurd ... mis hem niet. Een hele dikke kuzzz en knufffffffff
@ Pim: Succes morgen bij de HA. Ik ben benieuwd wat hij/zij gaat doen. Mijn HA heeft eerst mijn cycluskaartjes bekeken en toen het zaad van mijn man laten onderzoeken. Toen dat allemaal positief was, zijn we doorgestuurd. @ Nynke: Oh wat fijn dat het zaad nu boven de 20 miljoen is. Dat geeft een goed gevoel voor jou, maar ook voor je man. En as donderdag al een HSG..geweldig. Het onderzoek is best wel pijnlijk, maar op het moment dat je denkt ik red het niet meer, is het voorbij. Gewoon rustig blijven en het maar over je heen laten komen. Ik had daarna wat bloedverlies en wat krampjes, maar moet zeggen dat het allemaal best is meegevallen. Wij kregen direct de uitslag. Weet je waarom je tot oktober moet wachten? Ik hoop dat het ons beide geluk gaat brengen. Ik heb een goed gevoel deze maand. Weer hard aan de klus @ Maaikiexxx: Oh meid tranen hier. Mijn zoon komt ook naar me toe om me te troosten...en aait over mijn rug. Zo vreselijk lief, dat maakt me dan zo gelukkig. Ik ben ook zeker heel blij met wat ik heb en probeer elke maand er weer positief tegenaan te gaan. Na zoveel maanden heb ik me dat wel aangeleerd. Ik voel altijd al vroeg dat het "weer" niet raak is. Ik wil jou heel veel succes wensen met je eerste IUI. Laten we hopen dat onze positieve instelling ons deze maand zwanger gaat maken. Ik ben erg benieuwd hoe je het gaat ervaren. Ik hou je in de gaten. @ Diddl: Oh meid weer tranen hier (pff wat een muts he) Lief dat je even bij me langskomt. Ik sta klaar om dat mooie roze stokje van je te vangen. Kuzz aan Juna en natuurlijk dikke kuzz voor jou.