nee niet gelijk na de geboorte volgens mij was ie toen 1 of 2 maanden ongeveer. ja nu gaat het gelukkig beter met hem toen hij 4 maanden was werd hij geopereerd (ook meteen besneden) en sindsdien heeft hij gelukkig geen katheter meer. het is nu gewoon een vrolijk kereltje net als de andere kindjes. was ie eerst ook al maar toen raakte hij heel snel geïriteerd. alleen moet ik hem in de gaten houden als ie koorts krijgt want dan moet er weer een kweekje van zijn urine en bloed afgenomen worden.
Fijn dat het weer beter gaat met Justin. Yeline heeft hetzelfde probleem steeds blaasontsteking, wij zijn ook overgedragen naar de kinderarts en vorige week een urine onderzoek gehad en ben gister gebeld dat het niet goed is en moet weer urine inleveren. 24 september hebben wij een echo van haar blaas en nieren dus ben benieuwd. Probleem ligt ook bij het drinken van Yeline ze drinkt hooguit 250 cc per dag en heeft bijna geen plasluiers dat is al een paar maand zo maar daar kan het ook aan liggen dat ze blaasontsteking krijgt.
Hey meid....wat een rot situatie, Blijf wakker bij die artsen en blijf doordrammen totdat jezelf ervan overtuigt bent dat het goed is met je kereltjes. Jij bent de klant, jij betaalt (weliswaar aan cz ofzo) dus jij beslist!!!! veel artsen vergeten dit. Ik herken je verhaal heel goed...ik ben zelf ook geboren met reflux van de blaas. (als je snel ongerust word niet verder lezen!) Ik wil je niet ongeruster maken en zeg er met klem bij dat ik een grote uitzondering ben geweest bij mij maar ik ben eraan geopereerd enkele jaren later is het weer misgegaan daardoor ben ik weer opnieuw geopereerd tijdens die operatie zijn er zenuwen geraakt en de arts bij wie de operatie is mislukt wilde me naar een psycholoog sturen ik zou nooit meer zelfstandig kunnen plassen en moest elke maand terug naar het ziekenhuis om vervolgens daar een week aan de antibiotica te hangen. Ik was dus meer in het ziekenhuis dan thuis ...ben mijn baan kwijtgeraakt en dacht dat ik mijn verstand aan het verliezen was. Bij een second opinion bleek dat mijn buik en grote puinzooi was. 6 operaties later kan ik plassen maar heb daar wel een neurostumlator voor nodig (een pacemaker in mijn heup een een afstandsbediening in mijn handtas ) Sinds okt.2006 (na mijn laatste operatie) gaat het een stuk beter ik heb wel nog vaker veel last van nierkolieken (door de terugstroom of spasme naar mijn nieren). Ik krijg hier dan morfine voor en ben een paar dagen KO Voor de rest gaat het super Als ik meteen in het begin standvaster was geweest en alle blaasontstekingen waren goed behandelt weet ik bijna zeker dat de 2e operatie nooit nodig was geweest.en de daarop volgende ook niet. Ik weet zo goed als zeker dat de reflux terug is gekomen door teveel ontstekingen. Dus blijf de artsen aan hun jas trekken je hebt gezien hoe het kan lopen bij je zoontje. En ruflux is erfelijk dus sta erop dat ze het onderzoeken. P.S die rilling na het plassen kan komen door het persen dat kan dan een blaaskramp zijn ...dat persen komt door de ontsteking en is onmogelijk te onderdrukken. Sorry voor mijn lange verhaal maar zodra ik jou verhaal las gingen mijn nekharen rechtop staan, en het bloed begint al te koken. Dus in het kort mijn tip Hou vol...en laat je niet afschepen
Jeetje, wat een verhalen allemaal! Ik ben echt 'blij' dat het zover bij ons meisje gelukkig nooit gekomen is.... Al vind ik het natuurlijk wel heel erg en verdrietig wat ze op haar jonge leventje allemaal heeft moeten meemaken.... Maar als ik dit allemaal lees......
@mamavanyeline: pff en dan verwachten ze dat je met een plasje in ene potje even langs komt ben verdorie 2 agen bezig geweest een plasje eruit te persen bij anne toen ze urine moest inleveren maar ik gok dat jij inmiddels wel wat handigheid hebt
Bij ons in de familie zit een afwijking (bij jongens en meisjes) ik ben toevallig een meisje haha Mijn moeder heeft 3 nieren en ik heb 3 afvoeren waardoor ik steeds een reflux had (geloof me 41 graden koorts vinden wij hier niet hoog was redelijk normaal hier thuis) ALS je een goede dokter hebt die je begeleid komt het wel goed, ik ben eraan geopereerd een operatie die tegenwoordig niet meer uitgevoerd word (buisjes in de urineleiders om ze wijder te maken en reflux te voorkomen) heeft goed geholpen MAAR blijft heel je leven een gevoelig punt zodra mijn weerstand afneemt zit ik weer te kijken, ik heb NOG NOOIT pijn et plassen gehad, of andere typische klachten alleen bloed plassen, pijn in mijn rug en heel moe dus let niet alleen op overduidelijke klachten bij iets chronisch gaat dat vaak net effe anders. Ik kreeg trouwens wel vaak echo;s, nierfoto's, onderzoeken (bijna elk jaar) Nu ik zwanger ben word er weer extra naar gekeken naar de nieren e.d. Ik denk dat bijna dodelijk meer een uitzondering is (alhoewel ik in mijn leven door verschillende oorzaken al 3 keer in het ziekenhuis heb gelegen op de IC heb gewoon slecht lichaam haha (zelfspot heb je dan nodig trouwens) In principe is het in het algemeen gewoon heel vervelend en lastig, ik heb tot mijn 14e ongeveer 30-35 kuren AB per jaar gekregen en ben er nog steeds. PROBEER je kindje niet bang te maken omdat je dat zelf bent maar ga er op een positieve manier mee om, zeg hem dat hij speciaal is ipv ziek, mijn moeder heeft me altijd uitstekend begeleid NOOIT een traan gelaten waar ik bij was (wel op de gang of de wc) maar dat vind ik NU zo knap NU ik weet wat ze door heeft moeten gaan respecteer ik dat des te meer ik heb me nooit ziek gevoel maar altijd speciaal en sterk! Ik had wel meer dingen als alleen mijn urinewegen trouwens ik heb / had ook hele slechte longen, chroniasch bloedarmoede e.d. dus was bij mij ook eem combi van dingen. Heel veel sterkte het is goed dat je er op tijd bij bent dat ze het nu goed in de gaten kunnen houden!
ja dat is het mindere soms doet ze het wel in een potje en soms wil ze gewoon niet plassen op de wc dat ik hem eronder kan houden. In het ziekenhuis moest ze ff op commando plassen want ze wilden het dezelfde dag nog controleren heb ook gezegt doe jij het ff dan, kan haar toch niet op commando laten plassen ze is niet eens goed zindelijk haha. Maar als het niet lukt heb ik altijd plaszakjes voor haar, die doe ik gewoon voor het slapen om en 's ochtends kan ik het zo verwijderen en kan ik het inleveren.
Ik neem voor de zekerheid als ik Maandag naar de kinderarts moet gelijk urine mee. Vandaag de verwijsbrief op gehaald bij de huisarts en heb hem ook gelezen. Er staat ook duidelijk bij dat Max een urosepsis heeft gehad. Hoop zo dat het meevalt allemaal
Even een vraagje voor de moeders die ervaring hebben met een urineweginfectie bij jongetjes. Wat waren precies de symptonen? Mijn zoontje (6mnd) heeft sinds een aantal dagen erg sterk ruikende, beetje zurige urine. Hij is ook erg huilerig, maar dat is hij altijd dus dat zegt neit zo veel. Hij heeft verder geen verhoging. Weet iemand of stinkende urine altijd betekent dat er iets aan de hand is, of kan het ook bijvoorbeeld door het eten komen?
Bij Justin merkte ik het inderdaad alleen aan de sterk geurende urine(bijna een chemische geur) Ook zag ik hem toevallig plassen en zag dat hij niet alles in 1 keer deed uitplassen en het laatste beetje eruit moest persen. Heb dus toen voor mijn eigen geruststelling zijn urine weg gebracht en daar kwam dus uit dat er bacterien in zijn urine zaten.
Bedankt voor je reactie Nathalie. Ik zal maandag dan toch maar even contact opnemen met de huisarts...
Mijn zoontje (8 weken) heeft ook een nier/ urine reflux en is daar toen hij 6 dagen oud was heel ziek van geweest.. wij merkten het aan hoge koorts, 38,8, maar daar schijnen we inderdaad geluk mee gehad te hebben want anders hadden we het misschien niet op tijd gemerkt.. Sterk ruikende urine is inderdaad een teken, maar als je net een ander merk luiers hebt kan het ook daar van komen. Pampers schijnt vooral wat sterker te ruiken. Onze Daniel moet ook lange tijd aan de AB, ben daar niet heel gerust op moet ik zeggen.. Hebben jullie het idee dat ze er pijn aan hebben?
Armin heeft een dubbel nier systeem wat al heel toevallig ontdekt is tijdens mijn zwangerschap. Ik had 3e echo met 7 maanden omdat mijn placenta niet goed lag in het begin. Dat was dan wel goedgekomen. Na de geboorte hebben ze het allemaal uitgezocht of het wel zo was en helaas is het zo! Hij heeft dus 2 urine leiders in z'n linker nier waardoor urine terugstroomt naar de nier. Die nier funcioneert ook veel minder dan de rechter nier die het meeste werk overneemt. Waardoor hij veel meer kans op urineweg infecties heeft. Hij heeft allerlei onderzoeken gehad zoals die met de katheter in z'n piemel en contasterende vloeistof. Vanaf z'n geboorte is hij eigenlijk aan de antibiotica om dat te voorkomen, Nitrofurantoine. Het werd ons verteld dat het geen kwaad kan omdat het kleine dosering is. Voor de rest moeten we opletten wanneer hij koorts heeft zonder enige reden zolas verkoudheid, tandjes. Gelukkig heeft hij tot zover geen last van gehad. Hij plast goed, vooral 's nachts loodzware luiers! 3 maanden geleden is hij ook besneden om dat te voorkomen omdat hij toch vatbaat voor is. Volgende onderzoek krijgt hij volgende week. Bij de vorige zeiden ze dat er niets veranderd was. Ze willen nog geen klepje plaatsen, ze kijken het nog aan of het nodig is of niet?! We vinden het wel erg dat hij aan de antibiotica is, ga na de onderzoek navragen of het ook zonder kan?
Nou gisteren de laatste dosis AB gehad en vandaag naar de kinderarts. (zijn urine stinkt nog steeds,maar is wel iets minder geworden) Ga zo een plaszakje omdoen bij Justin. Ben behoorlijk zenuwachtig. Duimen jullie voor me dat het allemaal meevalt?
ik duim mee! maar als je er op tijd bij bent met een urineweg infectie hoef je je gelukkig niet al te veel zorgen te maken