Hoi meiden, Had vandaag de liggingsecho en wat bleek... de deugniet lag in een onvolkomen stuitligging. Dus lekker met de beentjes tegen de neus aan Ik dacht al wel dat het zo iets moest zijn omdat ik nooit geen trappen in mijn ribben voelde.... Omdat het waarschijnlijk al redelijk ver in het bekken is gezakt en ik ook vrij weinig vruchtwater heb, is de kans klein dat de kleine zichzelf nog gaat draaien. Wel was het een klein kindje. Nu moet ik a.s. woensdag naar de gyn voor een intake en informatie over een evt. draaipoging enz. Vind het wel zielig voor de kleine als ze dan zo gaan trekken en duwen. En voor mij zal het ook wel geen fijn gevoel zijn.. Bij de echo zeiden ze dat het nu wel goed lag voor een stuitbevalling. Dus ik wil wel even afwachten wat ze bij de gyn zeggen over de houding van de kleine. En aan de hand daarvan maken we dan een keuze voor wel of niet draaien. Het is wel een beetje een domper om dit zo te horen maar ja, had het ook wel een klein beetje verwacht. Het is nu gewoon al een kleine deugniet! Liefs Farfan
Dat is inderdaad een tegenvaller. Ik raad je aan om je goed voor te laten lichten over een draaipoging, je hoeft het nl niet te doen. Ook zou ik als ik jou was alvast op zoek gaan naar objectieve informatie over stuitbevalingen en keizersneden. Helaas zijn veel gyn/vk pro stuitbevalling dan wel keizersnee, waardoor het moeilijk is om een objectieve beslissing te nemen. Veel succes iig!
Ik had precies hetzelfde. Uiteindelijk over laten halen door de gyn .om een draaipoging te doen, deze is niet gelukt. Mijn kind wilde niet gedraaid worden,vond deze houding blijkbaar het prettigste. Uiteindelijk een KS met volledige narcose,maar wel een gezond kereltje. Succes!
Hoi Jingles, Waarom heb je eigenlijk gekozen voor een KZ met algehele narcose? Vond je dat zelf prettiger of moest dat? Liefs Farfan
Ik had geen keus, de ruggenprik werd na een een keer of 7 proberen ( lees: misprikken) terzijde geschoven, en er werd over gegaan op volledige narcose. De gynaecoloog raadde in mijn specifieke geval, een ks aan, en geen vaginale stuitbevalling.
heej meis Dat ik jou hier nog in onze laatste weken van de zs mag tegen komen! haha K las ook al op je hyves dat de kleine in een stuit lag, pff vervelend joh! K hoop voor je dat alles goed komt voordat de kleine zich aanmeld om geboren te willen worden! Hopenlijk zie ik je woensdag nog! Liefs Kim
He Kim! Ja dat is toevallig dat we elkaar hier nog treffen Inderdaad wel een beetje balen hoor dat die in een stuit ligt. Alhoewel je het wel veel hoort tegenwoordig. En ik had al wel een voorgevoel dat het niet helemaal goed zou liggen, maar ja je gaat toch uit van een 'normale ligging'. Dus wel een beetje een domper. Ik ben erg benieuwd wat ik woensdag allemaal te horen krijg bij de gyn en hoe het vanaf dan verder gaat... Ik denk zelf al wel ( en mijn vriend ook) dat de draaipoging niet gaat lukken. Ik zit nu zelf al wel in dubio wat ik dan zou moeten doen, een ks, of een stuitbevalling. Misschien loop ik wel te ver vooruit maar ben er toch alvast over aan het nadenken. Kondigt bij jou de kleine zich nog niet aan? Ik ben er woensdag nog wel bij hoor (ga ik toch vanuit). Tot dan! Liefs Farfan
hoi, ik zit in hetzelfde schuitje kleintje is plots gedraaid in een stuit met 36 weken, de draaipoging is bij mij helaas mislukt. ik ben wel blij dat ik voor de draaipoging heb gekozen, ook al was het pijnlijk. we hebben gekozen om een keizersnede te laten doen omdat er aan een stuitbevalling meer risico's kleven voor de baby. succes woensdag!
He Jessica, Ben wel een beetje blij dat je in hetzelfde schuitje zit. Kan ik even wat ervaring met je delen Wanneer heb jij de draaipoging gehad? En hoe ging het precies? Waren ze er lang mee bezig of hielden ze er na 5 min. ofzo al mee op? Hebben ze je de vrije keus gelaten: ks, of stuit of hebben ze wel een aanbeveling gedaan? Waaruit blijkt dat er meer risico's zitten aan een stuitbevalling? En wanneer is je ks gepland (of wil je dat nog liever voor je houden). Sorry voor de vele vragen, maar heb verder niemand in de omgeving waarmee ik mijn situatie kan delen. En ik ben zo nieuwschierig over wat mij te wachten staat... Liefs Farfan
Hoi Farfan, Ik lees meestal alleen mee maar aangezien ik ook in hetzelfde schuitje zit leek het me voor jou wel leuk als ik mijn situatie even uitleg. Ik ben nu 38 weken en 2 dagen zwanger en ons kind ligt ook nog steeds in stuit. Twee weken geleden is er een draaipoging gedaan. Ik had al weinig vertrouwen dat het zou gaan lukken: ik heb maar een klein buikje voor de termijn en mijn buikspieren zijn nog vrij strak. Zoals je verder ook misschien al heb kunnen lezen bij anderen werd ik eerst een tijd aan de monitor gelegd waarbij ze keken naar de hartactiviteit van de baby en eventuele harde buiken en weeen bij mij. Daarna kreeg ik een spuitje in mijn been om de baarmoeder soepeler te maken, daarvan kreeg ik het zelf nogal warm en een knalrode kop: alsof je net fanatiek heb gesport. Toen de draaipoging: de arts assistent pakte het kind bij kop en kont en vooral aan de onderkant (dus kontje) deed mij vrij veel pijn. Als ik stop zei, stopte ze even en toen ik aangaf dat het echt niet meer ging hield ze er al weer mee op. Al met al was het zo gebeurd, mn buik was een klein beetje beurs maar eigenlijk was de pijn gelijk weg toen ze het kind losliet. Het had weinig zin om nog een poging te doen want ze kreeg het kind niet over de rand van mn bekken getilt. Daarna nog een tijdje aan de monitor, alles was prima, en ik mocht weer naar huis. Thuis heb ik lekker een paar uur geslapen want ik was nog wel wat trillerig door dat spuitje in mn been. Vorige week hebben we een gesprek gehad met de gynaecoloog over hoe het nu verder moet. Voor de zekerheid nog een groeiecho gehad maar ondanks dat het hoofd wat aan de grote kant is ziet de gynaecoloog geen probleem om een natuurlijke bevalling te proberen. Het ziekenhuis heeft in het algemeen een voorkeur voor een natuurlijke bevalling omdat dan (als dat lukt) de moeder er weer sneller bovenop is, je een volgende keer gewoon zonder risico kunt bevallen(met een keizersnede is er een klein risico dat het oude litteken scheurt). Voor het kind maakt het niet heel veel uit. Maar ze hebben ons volledig de vrije keus gelaten. Uiteindelijk hebben wij gekozen om een natuurlijke bevalling te proberen. Dit zal dan wel in het ziekenhuis zijn en zodra er iets niet "volgens het boekje" verloopt zullen ze het alsnog met een keizersnede halen. (met "volgens het boekje" bedoelen ze in dit geval dat de ontsluiting goed moet vorderen, de weeen goed krachtig moeten zijn en ik het echt zelf moet willen) De keuze om toch natuurlijk te willen bevallen heeft er ook mee te maken dat het voor mij toch heel onnatuurlijk voelt om het kind op een geplande dag zo uit het vruchtwater te plukken. Als het geboren wordt op de dag waarop de weeen vanzelf zijn begonnen is (voor mijn gevoel) zowel het kind als ik er klaar voor. Ik zie het echt als een afsluiting van mn zwangerschap, het hoort er een beetje bij. Ik heb er daarnaast alle vertrouwen in dat het ziekenhuis op tijd zal ingrijpen mocht er toch iets mis dreigen te gaan. Als ik dat vertrouwen niet gehad had had ik absoluut voor een keizersnede gekozen. En mocht het alsnog een keizersnede worden, nouja, dat is dan zo, geen probleem. Ik heb geen spijt van de draaipoging: het is dan wel niet gelukt, maar ze hebben niets geforceerd en ik kon zelf heel goed aangeven hoe ver ze kon gaan. Ik zit nu dus met spanning te wachten tot er iets gaat beginnen Ik zie er ondertussen wel naar uit dat ik niet de hele dag dat koppie tegen mn ribben voel. Als ik mn ribben van de binnenkant zou kunnen zien zijn ze vast pimpelpaars.. Heel veel succes met je keuzes, het is onzettend moeilijk, ik weet er alles van, heb zelf ook erg getwijfeld. (en nog denk ik, mocht ik het toch niet zien zitten kies ik alsnog voor een keizersnede..) Heel veel succes! Oja, mn schoonzusje is tot de dag van haar geboorte in stuit blijven liggen, die is echt op het allerlaatst gedraaid, dus misschien hebben wij ook nog wel geluk Groetjes Eendje
hoi farfan, ik heb de draaipoging gehad met 36.5 weken ongeveer. eerst leggen ze je voor ongeveer 40 minuten aan de ctg scan om de harttonen van je baby te controleren. je krijgt dan een soort van doptone op je buik, ook krijg je er een om je harde buiken te registreren. ondertussen kreeg ik al een infuusnaaldje in mijn arm. vervolgens werd ik van de ctg scan gehaald en maakte ze een echo om te kijken hoe de baby precies lag. daarna kreeg ik verdovende vloeistof ingespoten, dit was tegen harde buiken werd mij verteld. toen werd mijn buik helemaal ingesmeerd met talkpoeder en begon ze met draaien. ze pakte eerst de billen uit mijn bekken, dit ging heel gemakkelijk en vrijwel pijnloos. daarna probeerde ze met de andere hand het hoofdje voorbij mijn ribben naar beneden te duwen. ( tegen de klok in) dit was voor mij erg pijnlijk want de baby kon niet voorbij mijn ribbenboog. na velen pogingen heeft ze de baby de andere kant op proberen te draaien maar dat ging helemaal niet. ik weet niet precies hoelang ze het heeft geprobeerd maar ik ze heeft het zelf opgegeven omdat het gewoonweg niet lukte. het deed pijn maar ik dacht bij mezelf "als ik dit niet kan, hoe moet ik dan in hemelsnaam bevallen! het was dus wel ff doorbijten maar de pijn verdween direct toen ze de baby losliet. daarna werd ik voor nog ongeveer een half uur aan de ctg scan gelegd. daarna kwam er heel vlug een gynaecoloog langs met een informatie boekje over stuitbevallingen en keizersnedes. ik moest de volgende week terugkomen om een bekkenonderzoek te laten doen en om nog maals een liggingsecho te maken om te bepalen of een stuitbevalling mogelijk is. de week erop dus een bekkenonderzoek gehad, dit was erg vervelend maar zo gepiept en de liggingsecho was ook goed. alle factoren waren goed voor een stuitbevalling. ze hebben mij in het ziekenhuis niets aangeraden ze hebben wel gezegd dat zij liever een stuitbevalling doen omdat het herstel sneller is maar lieten de keuze geheel aan ons over. bij ons in de familie zijn er veel geweest die een erg zware bevalling hebben gehad, ook een waarbij het kindje dus vast kwam te zitten in de bekken en gigantisch zijn ingeknipt/uitgescheurd en bekkenklachten hieraan over hebben gehouden. je kindje kan schrikken van de kou als de billetjes geboren zijn en dan gaan ademen > zuurstofgebrek bij mijn tante was het kindje al half geboren maar bleef vast zitten, zijn hartslag daalde en is toen met ( zoals zij zei) grof geweld de baarmoeder terug ingeduwd en onder voledige narcose! via een verticale! keizersnede ter wereld gebracht. ( hij was er wel een van een tweeling). de kindjes kunnen wat beschadegingen oplopen zoals een gebroken sleutelbeentje etc. bij een keizersnede heb je dit niet, de nadelen zijn wel dat je als moeder nooit meer thuis mag bevallen, het litteken kan scheuren tijdens de baring ( word wel extra op gelet) bij meerdere keizersnede's worden de risico's op verklevingen van de darmen groter. de gyneacoloog heeft tegen mij gezegd dat een keizersnede in principe de veiligste manier voor de baby is om op de wereld te komen want het kindje merkt niets. voor de moeder zitten er alleen nadelen aan voor een volgende zwangerschap. ik zag het niet zitten om eerst zoveel uur de weeen op te vangen en dan alsnog een (spoed)keizersnede te moeten doen. dit komt namelijk in 50% van de gevallen voor. ik ga liever met een goede conditie de operatie in dan dat ik al helemaal uitgeput ben. ik dacht bij mezelf toen ik de keuze moest maken. ik kan meer hebben dan zo'n kleintje dus het herstel van een keizersnede heb ik daar dan wel voorover! mijn keizersnede staat gepland als ik 39 weken ben! de preciese datum houdt ik nog geheim! succes met het maken van een keuze, en als je nog vragen hebt ofzo mag je me altijd een pb'tje sturen, ik hoop dat ik ze dan kan beantwoorden. groetjess jessica p.s. het is wel een heel verhaal geworden
He Eendje en Jessica, Heel erg bedankt voor jullie verhalen! Hier heb ik echt wat aan! Het zijn toch een beetje 2 verschillende verhalen omdat eendje wel voor een stuitbevalling heeft gekozen en jessica toch voor een ks. En ook 2 andere redenen, dus dat was wel fijn voor mij om dat te lezen! Morgen moet ik dus naar de gyn, dus ben heel erg benieuwd hoe het gaat! Maar nogmaals, erg bedankt hoor! Liefs Farfan p.s. en allebei natuurlijk heel veel succes!
He Meiden, Heb even meegelezen, zit in hetzelfde schuitje. Gisteren een liggingsecho gehad en helaas zit onze baby nog steeds in een onvolkomen stuit. Ben nu 34.4 week zwanger. We hebben vandaag info gekregen van de VK, over een draaipoging en we hebben nu, tot volgende week donderdag, de tijd om te beslissen, wat we doen. De VK gaf ons weinig hoop, dat een draaipoging, zou gaan lukken, omdat ik een erg gevoelige buik heb. Vind het geen makkelijke keuze, alles heeft z'n voor en nadelen.We hebben gelukkig nog even de tijd om over alles na te denken en wie weet, wordt onze beeb nog verstandig en draait hij zelf Het is in ieder geval fijn om hier de ervaringen van anderen te lezen en te weten dat we niet de enige zijn. ( ken niemand die hetzelfde had?) Liefs Mus
Hoi hoi meiden, Nou moest vandaag naar het zh naar de gyn en ze hebben 3 echo's gemaakt om goed te kijken hoe de kleine ligt enz. Maar de gyn wilde toch liever geen draaipoging ondernemen omdat de kans erg klein was dat het ging draaien. Het ligt nog steeds met de benen langs het hoofd en het is redelijk diep ingedaald met de billetjes. Nu dus de keus: een stuitbevalling of een ks. We hebben info meegekregen die ik net heb gelezen en daarin wordt een stuitbevalling wel meer aangeraden dan een ks. Ik vind het nu zo ontzettend moeilijk! Wat moet ik nou toch in godsnaam doen? Ik weet het echt niet meer... Bij een stuitbevalling zowel als bij een ks zitten allebei risico's aan. Bij een ks niet zozeer bij het kind maar meer bij mij en dan voornamelijk voor bij een volgende zwangerschap. Maar bij een stuitbevalling kan het ook mis gaan. De gyn zei wel: we nemen echt geen onnodig risico bij een stuitbevalling, mocht het blijken dat de bevalling niet vordert of het kind heeft te veel te leiden, dan doen we alsnog een ks. Ik ben zo bang dat ik een verkeerde keuze maak! Liefs Farfan
Hoi Farfan en de overige a.s. moeders met een eigenwijze uk, Toevallig vandaag even tijd om weer eens hier te kijken , en aangezien ik ook zo'n eigenwijze baby had, viel mijn oog op dit topic. Allereerst denk ik dat je gewoon altijd je gevoel moet volgen. Want aan alle opties kleven voor- en nadelen. Bij mij werd bij ong 37 weken een draaipoging gedaan, toen bleek dat onze kleine meid in een stuit lag (onvolkomen). En volgens mij lag ze al zo vanaf de pretecho, aangezien ze toen al teentjes aan het sabbelen was :-D. Vooraf wilde ik een draaipoging niet proberen, omdat ik niet dacht dat het zou lukken. Maar de betreffende gynaecoloog wist me er toch van te overtuigen en gaf me het vertrouwen. Ook al voor een evt stuitbevalling ten opzichte van een KS. Aangezien dit mijn 1e kindje is en je niet weet of er nog een volgende komt is het voor moeder (en ook kind) beter om zoveel mogelijk bevalling mee te maken. De draaipoging is zoals verwacht niet gelukt en viel mij erg mee (beetje spierpijn gevoel de 2 dagen erna). Ik bleef tot de bevalling bij bijna 42 weken hopen dat ze zou draaien, maar nee hoor niet het geval. Zelf wilde ik al een stuitbevalling doen, indien mogelijk, omdat ik zelf het liefste geen KS en buikoperatie wilde. Met oog op herstel maar ook op de toekomst. Wel had ik me erop "ingesteld" dat de kans groter is dat het alsnog een KS gaat worden. Onze kleine meid is blijven zitten totdat de gyneacoloog die ik het meeste vertrouwde terug was van vakantie en na een snelle voorspoedige bevalling in nog geen 6 uur in een stuit geboren. Wel een knip, maar die was volgens mij meer preventief om te zorgen dat het hoofdje er goed uitkwam. Hopelijk draaien jullie kleintjes nog voor dat de bevalling begint, maar wilde jullie een positief verhaal over een stuitbevalling niet onthouden, omdat ook tegen mij iedereen over een KS begon. Maar nogmaals, volg je gevoel en heb vertrouwen in de artsen. Veel succes allemaal nog met de laatste loodjes ! Groetjes Laura
He L32, Bedankt voor je positieve verhaal! Dat had ik wel even nodig! Ik vind het zoiezo al vervelend om tegen mensen in mijn omgeving te moeten zeggen dat de kleine in een stuit ligt, want ik vind dat je een hoop nare reacties naar je hoofd krijgt geslingerd, zoals: oh, nee wat erg! Ik hoop maar voor je dat alles goed komt! Is misschien wel lief bedoelt maar het klinkt alsof het 't einde van de wereld is! Bij mij hebben ze dus de draaipoging niet gedaan en we staan nu dus voor de keus. Ik heb zelf eigenlijk de keus al wel gemaakt, ik wil graag voor een stuitbevalling gaan. Dit raadde de gyn mij ook al aan. Mijn vriend was eerst voor een ks, maar nu hij weet hoe ik erover denk enzo wil hij ook voor een stuit gaan. A.s. woensdag moeten we weer terug naar de gyn en dan maken we de beslissing. Ik denk dat de gyn onze beslissing wel zal beamen. Mits het kindje dan nog goed ligt natuurlijk. Dus ik ben blij te horen dat jou stuitbevalling goed ging, want je hoort vaak alleen de doomscenario's van mensen. Ik weet dat er risico's aan zitten maar ik heb gelezen dat een ks ook niet geheel zonder risico is en dan voornamelijk voor mij. Dus bedankt! Liefs Farfan
Hier ook ervaring met stuitbevalling(draaipoging mislukt)...met 40 week en 5 dagen begonnen 's avonds de weeen om een uur of 11...rond 2 uur die nacht waren we in het ziekenhuis en bleek ik al 4 cm ontsluiting te hebben...dat ging dus goed...mijn kindje lag ook met de benen omhoog, althand volgens de laatste echo die ik had gehad...maar tijdens de bevalling bleken de voetjes omlaag te liggen, wat opzich nog niet zo;n groot probleem was al is het niet de voornaamste ligging(kleermakerszit). Vroeg in de ochtend kwam de gyn controleren en bleken idd de voetjes beneden te liggen, hij kon zelfs een voetje grijpen...maar ook bleek het stuitje niet ver genoeg ingedaald en kregen we asnog advies voor keizersnede...Dus uiteindelijk na 9 uurtjes weeen, die nog redelijk te houden waren, en 6 a 7 cm ontsluiting toch een keizersnede... Ik wil met mijn verhaal zeggen dat je idd heel erg goed in de gaten wordt gehouden bij stuitbevalling en als het niet volgens plan verloopt, krijg je alsnog advies voor keizersnede of zelfs een moetje. Al met al zou ik het zo weer doen hoor! Succes meid
Hoi Farfan, Graag gedaan. Ben benieuwd hoe je nu uiteindelijk bevallen bent. En mocht je net als ik het "geluk" hebben dat de kleine lekker nog even blijft zitten tot bijna 42 weken, heeeeeel veel succes met de laatste loodjes ! Groetjes Laura
Hallo Farfan en anderen, Eerder in dit topic heb ik laten weten dat ook ons kindje in stuit lag. Inmiddels ben ik bevallen van een gezonde zoon, Sverre. Ik dacht, ik laat nog even weten hoe het een en ander is gegaan. Zaterdagavond 9 uur begonnen de weeen, gelijk al om de 5 minuten en we mochten ook direct naar het ziekenhuis komen. Daar waren we om 10 uur. Rond 12 uur had ik al 5 a 6 cm ontsluiting, dat schoot dus op, het leek er dan ook op dat een stuitbevalling wel eens zou gaan lukken. Rond 2 uur had ik tijdens de weeen 9 en halve cm en al wat persdrang, dat ging dus goed. Vrij snel erna braken de vliezen kreeg ik persweeen, helaas bleek de stuit nog niet goed ingedaald. Tot 4 uur hebben we afgewacht of de stuit verder zou indalen maar dat bleek helaas niet het geval. Dus op advies van de gyn besloten om toch voor een keizersnede te gaan. Ik was het er helemaal mee eens want de persweeen waren niet meer te houden. Dus naar de ok, ruggeprik, keizersnede en daar was onze kleine man. Om 4.38 zondagochtend geboren. Ik heb over het geheel een heel goed gevoel: ik heb bijna een volledige bevalling meegemaakt, wat ik toch graag wilde als afsluiting van 9 maanden zwanger zijn, en op het moment dat het echt niet bleek te gaan is het toen een keizersnede geworden. Ik stond en sta er ook helemaal achter. We zijn nog tot woensdag in het ziekenhuis gebleven en nu zijn we weer thuis. Met de kleine gaat alles hartstikke goed. Ik moet natuurlijk nog herstellen maar het valt me op zich nog mee. Wel veel spierpijn van de bevalling en wat pijn van de wond van de keizersnede maar het gaat elke dag beter. Als ik de volgende keer weer voor deze keus zou staan zou ik hetzelfde doen. Misschien dat mensen dit verhaal weer helpt om keus tussen een geplande keizersnede of stuitbevalling te maken. Farfan: succes nog en hoe het ook loopt, het eindresustaat, dat kleine kindje, is het allemaal waard! Groetjes Eendje
hoi hoi, heb dit topic ook met interesse gelezen... momenteel ben ik 34 weken zwanger van de tweede. Onze eerste is met 35 weken geboren, omdat ik een dubbele baarmoeder blijk te hebben. Ik heb daardoor weinig ruimte in mijn baarmoeder voor het kindje. Bij de laatste vk controle is gebleken dat dit kindje in onvolkomen stuit ligt, en al vanaf de 20weken echo met de voeten omhoog erop sabbelend. Ik moet over 2 dagen weer op controle en als dan blijkt dat het kindje nog steeds in stuit ligt dan ga ik door naar de gyn. (en volgens de vk is de kans op spontaan draaien vrijwel nihil, ivm te krappe ruimte in de baarmoeder) Bij mij wordt er sowieso geen draai poging ondernomen, aangezien de kans groter is dat er dan weer een vroeggeboorte op volgt door weeen die er van komen. Dit risico wil de gyn en vk niet nemen. Dus het zal sowieso een stuitbevalling of keizersnede worden. Maar ja.....dan de vraag net als jullie....wat doe je? Ik heb op internet wel wat dingen gelezen waar een stuitbevalling "van afhankelijk" is als je zelf wilt bevallen..... - kindje mag niet te groot en qua gewicht te zwaar zijn - evt. vorige bevalling moet zonder veel poespas en moeite gegaan zijn - door evt echo kijken hoe het kindje ligt. Ik weet al dat dit kindje van ons een kleintje is, temeer doordat de groei achter ligt door die baarmoeder.....(onze eerste was 2185 gram en 44cm, dit kindje zal nu ook zo ongeveer zo zijn) dus daar zal het niet aan liggen... maar onze eerste heb ik bijna 2 uur van moeten persen..en dat kun je bij een natuurlijke stuitbevalling dus nou net niet gebruiken.... Dus ik wacht het nog af tot vrijdag en anderrs een gesprek met de gyn, en hopelijk heeft hij een goed advies voor ons. Een keizersnee zou niet zo'n ramp zijn, aangezien dit bijna zeker ons laatste kindje zal zijn.....alleen zie ik het zelf niet zo zitten qua herstel en zo'n wond op je buik.... we zien wel.... jullie horen het nog wel... alle dames die nog moeten kiezen of bevallen succes gewenst!