Ik vind 15 echt veel te jong om bewust aan een kindje te beginnen. Een kindje krijgen en hebben vraagt zoveel tijd van je en zoveel verzorging. Van een inkomen voor 3 personen kom je tegenwoordig niet rond. Meisje,je bent 15 jaar en nog tijd zat om kinderen te krijgen. Ik wilde ook al heel vroeg een kindje en ik was 20 toen ik zwanger was geraakt en dat was niet eens gepland. Ik vond me toen nog zelfs te jong. Maar goed,ik woonde samen,had een vaste relatie en ongveer 3 maanden na de geboorte van mn dochter ben ik getrouwd. Maar koester die wens voor later meisje zou ik zeggen. Dan wordt je zeker weten een hele goede mama. Maar begin niet zo jong al aan een kindje. Zorg eerst dat je een huis hebt,jij ook een inkomen hebt,je je opleiding af hebt enz... Want hoe wil je een opleiding doen,ook al is het thuis,als je een kindje hebt of zwanger bent? Je bent allang blij als je de tijd weer even voor jezelf hebt zo nu en dan. Als je eventjes goed nadenkt dan besef je ook dat 15 echt veel te jong is. Wat ik nu ga zeggen bedoel ik niet vekeerd en vat het ook alsjeblieft niet verkeerd op maar je bent zelf nog een kind. En wat denk je van de jeugdzorg en kinderbescherming die er waarschijnlijk allemaal bij komen kijken als je een kindje zal hebben straks? Denk alsjeblieft heel goed na want een moeder ben je voor altijd,de rest van de leven 24 uur per dag 7 dagen in de week,dag in dag uit
we doen het ook pas als we op onzelf wonen. maar ik mag toch wel gewoon vertellen dat ik de verlangen er naar hebt mijn vriend zegt dat zelf ook dan hebben we onze eigen plek en dat vind hij het belangerijkste . maar ik vind het gewoon niet schappelijk dat er zo veel vooroordelen zijn. alsof tiener moeders geen goeie moeders kunnen zijn en leeftijd onder de 20 geen liefde kan zijn met iemand boven de 20 . ik vind dat gewoon echt heel erg .
Ik snap dat een kindje je erg leuk lijkt en als ik je verhaal zo lees begrijp ik ook wel een beetje waarom. Je hebt niet echt een leuke thuissituatie gehad en erg vroeg veel verantwoordelijkheid moeten nemen. Dit vergt erg veel van je en je wordt snel volwassen. Dat verklaart dus voor mij waarom je nu denkt klaar te zijn voor een gezinnetje. Maar......... Meisje, weet waar je aan begint. Je zit nu nog in de puberteit en hoort lekker te gaan stappen met vrienden en vriendinnen. Probeer lekker nog even te genieten, haal een diploma en probeer dan een leuke baan te vinden. Hierdoor leer je pas echt zelfstandig te worden en kun je zelf voor een inkomen zorgen mocht er ooit iets gebeuren. Geniet ervan dat dat nu allemaal nog kan, want met een kleintje kun je dat wel vergeten. Wacht nog een paar jaar en wil je het dan nog............ dan ga je ervoor. Nu alleen nog maar over dromen en praten.
kijk dat is het nou ik wil niet uit gaan ik vind dat geldverspilling. ik ben een huis musje. voor me vriendje zorgen. kamertje netjes houden lekker achter de buis hangen . ik weet dat ik te jong ben dat weet ik maar in mijn hoofd ben ik niet bezig met dezelfde dingen als mijn leeftijdsgenootjes. en jah dat weet ik zeker . toch allemaal bedankt voor de reacties . door sommige werd ik een beetje beledigd maar ik accepteer iedereen zijn mening. en hoor er graag meer. Vriendelijk Groeten Yolanda
Als je niet wilt horen dat je op je 15e nog een kind bent, dan moet je niet om eerlijke meningen vragen meid En nogmaals: ik spreek niet uit vooroordelen maar uit ervaring. Sommige dingen zijn niet leuk om te horen, dat snap ik, maar ja... dan moet je geen vragen stellen waar je het antwoord niet op wilt horen.
ik zeg toch net dat ik alle meningen accepteer. en dat ze dingen zeggen die ik niet leuk vind heb ik toch zelf om gevraagd maar ik mag dan nog wel zeggen dat ik het vervelend vind . maar ik heb meerdere keren duidelijk gezegt dat ik het accepteer
tjah, of je hou nou accepteert of niet... ik denk niet dat er hier veel mensen zijn die dit gaan toejuichen... die als reactie zullen geven: Jolanda, ik geef je helemaal gelijk! ga ervoor... ik denk dat iedereen het beste met je voorheeft. ook al kennen wij je persoonlijk niet. iedereen wil je behoeden van keuzes waar je later misschien wel spijt van krijgt. als ik jou was zou ik er nog is goed over nadenken!
zal ik ook zeker doen. maar het verlangen blijft maar ik weet zelf ook dat ik het nu nog niet moet doen. maar als me lichaam er klaar voor is wat gebeurt gebeurt . en ik weet ook dat mensne me niet zouden toejuichen maar dat neemt nog niet het recht weg dat ik ook om meningen mag vragen en ben er inderdaad wel iets mee opgeschoten. daar bedankt ik jullie allemaal voor maar de keus is later altijd nog aan me vriend en mij maar wel erg bedankt groetjes Yolanda
natuurlijk mag je altijd om meningen vragen, daar dienen forums voor. en de keuze is inderdaad aan jou en je vriend. de mensen die hun meningen geven doen dit om je te helpen. en omdat je om hun meningen vraagt. niet om je te pesten ofzo. wat je met onze meningen doet moet je natuurlijk zelf weten
daarom zei ik al dat ik jullie bedankt vind het erg fijn om reacties te krijgen. ookal zijn ze niet altijd leuk het de waarheid. soms dan haha.
Hoi Yolanda, Ik heb je topic verplaatst naar zwanger worden. Hij stond verkeerd geplaatst. Ik vind je persoonlijk ook nog erg jong, maar als jij zeker bent van je zaak kan niemand je tegenhouden. Kinderen neem je alleen niet, je mag van geluk spreken als je ze mag krijgen. Wie weet gaat dat nog wel even duren en ben je al wat ouder. Heel veel geluk in de toekomst het is niet niets wat jullie allemaal hebben meegemaakt. Groetjes Elvira
dat verlangen blijft waarschijnlijk ook wel hoor. ik had dat namelijk wel. de keus is inderdaad aan jou en vriend. en niemand zegt dat iemand onder de 20 minder van een kind kan houden dan iemand van boven de 20. het advies is meer om eerst zelf te leven. zoals ik het ook lees heb je al vroeg moeten zorgen. je kunt de rest van je leven nog zorgen... hou er sowieso rekening mee dat het nog wel een poosje duurt voordat je weer vruchtbaar bent ivm de prikpil helemaal omdat je op zon jonge leeftijd het al hebt gehad,
Ook hier een wijs berichtje Dat iedereen je te jong vind dat weet je nou wel Maar nu afgezien van het feit dan je 15 bent. Ik vind persoonlijk ook dat je nooit te jong bent voor een kindje, het is alleen de situatie waarin het kindje opgroeit. Dat is 9 van de 10 keer nog niet volmaakt bij iemand onder de 18 a 20. Eigen huisje. En genoeg geld, ook voor jezelf als je ooit alleen komt te staan. En zie hier veel meiden van rond de 23 maar als je dan nog bij je ouders woont, geen inkomen hebt en geen eigen plek en geen stabiele relatie zijn die ook "te jong". Gaat niet om leeftijd maar om de situatie die er voor het kindje nodig is, en die is gewoon vaak nog niet goed rond de leeftijd die jij nu hebt. Maar als je straks een eigen huisje hebt en je bent dan pas 16 bijvoorbeeld nou dan kan je er wel voor gaan als je daarvoor kiest toch? Liefs tess
hoi meis tja ik wilde ook op me 15 een kindje ....maar ik ben erg blij dat het niet gelukt is ik had toen verkering vnaf me 13 toen ik net 18 was is het uitgegaan zoveel verschillen ect daarbij heb ik met hem samen gewoond ect ect ik heb geen school afgemaakt op me 16 woonde ik al samen met het mee kijken van me auders hoor ...maar toch . ik kreeg op me 18 een andere vriend die ik al 8 jaar kenden daarvan ben ik op me 19 zwanger van geworden op me 20 ben ik bevallen ....ik ben nu 23 heb een zoon van 3 jaar ben getrouwd heb een koophuis en een leuke baan ..... maar we hebben ook finiacieel heel zwaar gezeten en het moeten doen van 40 euro per week incl luiers voeding en eten dat wens ik niemand toe ik dacht er ook zo over ik heb veel meegemaakt ik kan de wereld aan en zeker wel een kindje ..... nu 3 jaar veder ....vind ik opvoeden heel moeilijk en zeker nu mijn zoontje zo in een dwarse piriode zit ...heb na de bevalling echt geen roze wolk gezien ...dat kwam pas toen mijn zoon ruim anderhalf was kortom je kan zoveel besproken hebben met je vriend en het zo leuk hebben maar het leven kan toch echt wel heel anders lopen ....ik vond me zelf op die leeftijd heel wijs en was er ook van overtuigd dat ik heel wijs was ik voelde me ook niet zo jong nu ben ik 23 en nog vreselijk jong en over levenservaring kan ik niet spreken dat leer je in de jaren als ik 50 ben kan ik zeggen ja misschien ben ik wijs ..... maak je school af ...geen je relatie de tijd als je vriend en jij een kindje willen willen jullie dat over 7 jaar nog maar dan met een klein stukje meer levenservaring ,en waarscheinlijk meer finacieelen ruimte ook wil ik nog even kwijt als je psygiese klachten heb gehad ...bedenkt dan ook dat een kindje wel heel zwaar belastend is en je het waarschijnlijk niet red zonder antidepresievia's (veel spelfouten he school niet afgemaakt had ik dat maar wel gedaan)
Ik heb ook psychische problemen gehad en dacht ook al heel jong na over kinderen. Maar wat ben ik blij dat ik dat niet heb doorgezet toen! Meiden van jouw leeftijd moeten nog lekker genieten van hun schooltijd, studietijd, vrienden, vriendinnen, stappen enzo! Door mijn psychische problemen vroeger heb ik daar een deel van gemist. Toen noemde ik mezelf ook een huismus en ik dacht ook dat ik graag thuis wilde zijn voor mijn toenmalige vriend, maar uiteindelijk heb ik zoveel spijt. Ik vind zelf dat ik echt een stukje jeugd heb gemist... Nu zijn we járen verder en ben ik getrouwd met een hele lieve man. We hebben een koophuis met een tuin, allebei een goed inkomen, allebei twee HBO-opleidingen afgemaakt... kortom, we hebben een kind zoveel meer te bieden. En (je wil er niet aan denken, maar toch...) mocht er iets mis gaan, dan kan ik ook in mijn eentje nog voor een kind zorgen, gezien het feit dat ik ook alleen een goede baan kan vinden. Denk er alsjeblieft goed over na. Ik snap dat het allemaal leuk lijkt en dat je er al heel goed over nagedacht hebt, maar denk je eens ik wat je een kind meer te bieden hebt als je een jaar ouder (en wijzer) bent!
hoi yolanda, hier nog eentje die hetzelfde gevoel had als jij! ik kom zelf uit een heel normaal gezin. Mijn ouders zijn al meer dan 30 jaar getrouwd, ik deed de havo en had het prima en wilde toch een kindje. Maar ik heb er niet aan toegegeven omdat ik net als jij ook de nadelen ervan inzag. Ik kreeg een vast vriendje en het had zo gekund, maar op je 15e ben je er geestelijk en lichamelijk nog niet aan toe. Het is na anderhalf jaar trouwens ook uitgegaan met dat vriendje. Je merkt op een gegeven moment vaak als meisje dat je nog niet helemaal gevonden hebt wat je zoekt..... Het verlangen wil het soms nog wel eens winnen van het gezond verstand, maar ik zeg het je dit gaat niet goed zijn voor zowel je relatie als je eigen ontwikkeling. Mijn man is op zijn 18e vader geworden en we hebben nu inmiddels samen al 6,5 jaar fulltime verantwoordelijkheid over zijn zoontje die inmiddels 10 is. Het is heel erg zwaar en er zijn vanuit de buitenwereld altijd veel vooroordelen over jonge ouders. Ook lijkt me dat je nog niet zo'n stabiele relatie kan hebben op je 15e. Ik zou het zeker blijven bespreken, en als je er over een jaar of 2 nog zo over denkt kan het altijd nog.
hier nog iemand de vooroordelen dat een tienermama niet goed voor haar kindje kan zorgen daar ga ik helemaal niet mee akkoord maar ik denk wel dat ze er goed mee moeten bij stil staan van wat komen gaat slaaploze nachten en altijd een grote verantwoordelijkheid op de schouders je kindje heeft je elke dag 24 uur op 24 nodig er is nooit eens een moment dat je zegt ik muis ervan onder en ga dit of dat doen met vrienden of vriendinnen ook moet je een stabiele thuis hebben alvorens je aan kinderen begint en er 100 profcent zeker van zijn dat jullie inkomen genoeg is om met zen 3 tjes van te leven want als er niets meer is kan je zelf zeggen ik eet eens iets minder maar jou kindje zal zijn voeding op tijd en stond nodig hebben een baby is best wel duur en dan heb je nog niet alle spulletjes als kamertje buggy park en ga zo maar door ik hoop dat je alles op een rijtje kan plaatsen en zo de juiste beslissing kan nemen en dit heeft helemaal niet met je leeftijd te maken groetjes sylvia
Ik denk dat je een kindje idealiseert. Misschien een beetje raar maar waarom neem je geen hond. Die kan je ook alle liefde en aandacht geven want ik denk dat dat het is wat je zoekt. Iets van jezelf om heel veel van te houden.