Wij willen ook wel heel erg graag een 2e, maar hier toch ook wel wat twijfels. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat ik van een 2e kindje net zo zal gaan houden als van Luc. Ik hou al zoveel van hem en ben bang dat je de een liever vind als de ander. Daarbij ook financieel. Is het echt zoveel duurder of valt het allemaal wel mee?
Majel, ze zeggen dat je van allebei je kindjes evenveel houdt, maar ik kan me er ook nog niet zoveel bij voorstellen . Financieel denk ik dat het wel meevalt, je krijgt voor dat kindje ook weer kinderbijslag/toeslag en vergoeding voor de opvang. Die stap is volgens mij veel minder groot dan van geen naar 1 kindje.
Als ik jou was zou ik het rustig afwachten, je kindje is nogmaar 1 jaar. Ik wil zelf voor een tweede kindje gaan op de eerste plaats voor Louiza zelf, vind het maar zielig als ze geen broer of zusje heeft en zich vaak alleen moet vermaken. Maar ik spreek dan wel over een paar jaartjes... ik zie me nu ab-so-luut niet opnieuw zwanger worden. Hoewel zwangerschap en bevalling erg goed zijn verlopen, vind ik het moederschap toch een vrij zware en intense bezigheid.
@ daphne Hier was dat ook zo. Ben wel verwend maar op de goede manier. Iedereen dacht ook altijd dat ik zo maar alles kreeg maar dat was totaal niet zo. Zo wil ik het ook met Britt ( als ze alleen blijft ) Soms is het wel eens eenzaam ja.. vooral als je verder na denkt. Mochten ze dood gaan sta je er wel helemaal alleen voor ( ja met je man natuurlijk ) Stiekem hoop ik dat m'n man ooit bij draait. Maar snap ook zijn tegens heel erg. @ love winnie Spannend hoor! Suc6
Ik vind juist dat je een kindje niet voor je eerste kindje zou moeten 'nemen'. Want wat als dat kindje niet helemaal gezond is? Daar heb je dan ook je eerste kindje mee. Ik ben juist bang dat ik Eva tekort zou doen met een broertje of zusje. Maar dat zal vast allemaal wel goed komen, er zijn meer moeders die een 2e kindje krijgen .
Met je eerste vraag kan ik je helaas niet helpen want die ervaring heb ik gelukkig nog niet *klopt zwaar af*. Het tweede verhaal is heel herkenbaar voor ons. Ik riep altijd 2 kinderen maar nu zijn we er toch 90% zeker van dat het bij 1 blijft. Ik heb een rustige zwangerschap gehad maar een helse bevalling. Daarna wat tegenslagen gehad (verborgen reflux, niet goed slapen overdag, slecht te doorbreken voorkeurshouding met als resultaat een helmpje, zwaar depri, oververmoeid etc.). Door al deze factoren zijn we toch eigenlijk tot de conclusie gekomen dat we het heerlijk vinden nu met ons 3tjes en dat we het hierbij laten. Ik heb zelf een broer van 7 jaar jonger waar ik in mijn kinderjaren dus weinig mee heb kunnen optrekken. Ik heb dit helemaal niet gemist. Ben dan niet echt enigskind maar heb niet met mijn broer gespeeld of zo. Het is maar net hoe je zelf omgaat met 1 kind. Ik vind het zelf opvallend dat het raar gevonden wordt als je maar 1 kind wilt/"neemt". Alsof je altijd voor minimaal 2 moet gaan. Voor mijn gevoel de grootste flauwekul. Doe vooral waar je zelf aan toe bent.
@ suzanne Ja dat vind ik ook. Hier word er ook altijd zo raar gekeken als ik zeg dat ze waarschijnlijk alleen blijft. M'n oma zegt dan altijd: wel nee komen er wel meer. Je zou er een stuk of 4 moeten nemen dat is leuk. Als ik dan zeg dat dat niet gebeurd dan doet ze net of ze het niet hoort.
Ik was trouwens enigskind en ik wilde altijd graag een broertje of zusje hebben. Ook door wat ik vroeger heb meegemaakt, dat kan ik met niemand delen. Maar verder heb ik er geen problemen mee. Wij willen het ook alleen voor onszelf en we hopen dat Eva het straks ook leuk vindt een broertje of zusje te hebben.
Dat zeggen veel ouders van 1 kindje, maar echt, al zou je 10 kinderen krijgen, voor elk kind is er genoeg liefde hoor! Hoe zou het ook anders kunnen. Je hebt toch ook een tweede kindje 9 maanden lang in je buik, je baart het. Net zoals bij je eerste. En het is weer net zo'n groot wonder! En heel erg 'eigen'. Natuurlijk hebben kinderen altijd verschillende karakters, dus misschien dat je met het ene kind wat meer botst dan met het andere (met oudere kinderen dan waarschijnlijk vooral, heb zelf die ervaring totaal niet). Maar dat doet echt niets af aan de liefde voor al je kinderen!
hier geen twijfels gelukkig, wij willen zeker gaan voor een tweede kindje. maar wat ik hier ook lees, moeders die al gebroken zijn na een paar slapeloze nachten. ken ook moeders die al maanden gebroken nachten hebben, dan zijn die paar daagjes toch niet zo erg?
ik kon ook niet voorstellen dat ik van de tweede evenveel zou houden als de eerste, maar het is echt zo..! dat gaat echt helemaal automatisch, en geen van tweeen is meer of minder als de ander. tuurlijk is het eerste kind bijzonder, die heeft jou mama gemaakt, je leven veranderd (op een goede manier)..de oudste! maar een tweede, derde of zoveelste is net zo bijzonder. elke zwangerschap, geboorte en ontwikkeling is anders..je kan het ook niet met elkaar vergelijken.
Alvast heel erg bedankt voor alle ervaringen die jullie hebben verteld. Gelukkig weet ik nu ook dat ik niet de enige ben die twijfels heeft over het wel of niet krijgen van een tweede kindje. We hebben het nu erg goed en gezellig met z'n drietjes dus dat is het probleem niet. Ik denk alleen dat als mijn zoontje wat ouder is, hij het leuker vindt om ook met een broertje of zusje te spelen. Verder kan ik ook wel eens heel negatief denken, zoals wat als het kindje niet helemaal gezond is of wat als mijn zwangerschap niet zo goed verloopt als de eerste keer. Kortom: we zijn er nog niet helemaal over uit. Gelukkig lees ik ook positieve verhalen over mensen die enigkind zijn, dus daar hoef ik me ook niet zo druk om te maken. Nogmaals bedankt voor al jullie reacties en schroom niet om er nog meer bij te zetten.
ik ben er zo een en heb al ruim 1 jaar geen goede nacht gehad . je raakt er aan gewent na een tijdje maar moet je zeggen dat ik ooit dacht dit doe ik geen 2e keer meer. maar op den duur ben je aan doorbroken nachten gewent en ben je blij als je er op een nacht maar 1 of 2 x bent uitgweest. dit zijn voor mijn goede nachten. tot 16 weken moest ik er elk uut wel een keertje uit en tot 3 maanden at zze op den duur elke uur aan de borst ook in de nacht. ik heb het dus niet gemakkelijk maar je krijgt er zo veel meer voor terug dat wij dus besloten hebben om een 2e te pakken. erger dan alica kwa nachtrust zal het niet worden
In maart krijgt mijn man een vast contract van zijn nieuwe baan en dan kunnen wij er ook weer voor gaan. Ik heb echt helemaal geen zin om zwanger te zijn, maar ik wil wel ( als het ons gegeven is) een broertje of zusje voor Isabella. Misschien zelfs nog wel een derde. Mijn eigen carrière staat dus nog even in de ijskast. En het zwanger zijn moet dan maar,
Wij zijn na heel lang praten tot het volgende gekomen: Thomas blijft alleen. Ik heb een geweldige zwangerschap gehad, een verschrikkelijke bevalling. Maar daar gaat het niet om. Ik zou best nog wel een keer zwanger willen worden, maar alleen om een bevalling te ervaren, met Thomas werd het uiteindelijk een keizersnede. Alles wat er mis kon gaan is ook mis gegaan. Hij wilde de nachten niet doorslapen en we gingen de eerste 7 maanden zo een 6 a 8 keer per nacht naar hem toe. We waren op en na die 7 maanden werd het steeds beter. Hij had problemen met zijn ontlasting en is 2 weken opgenomen geweest. Ik ben nu op het punt aangekomen dat we het goed hebben zo met zijn drietjes. Het is een lekker ventje, ook ik zou uiteraard van een tweede kindje kunnen houden, maar het is goed zo. Dus na het weekend heb ik een spiraaltje laten plaatsen. Ik kom zelf uit een groot gezin, mijn man is geadopteerd. Alleen je omgeving, dat is wel eens vervelend. Zelfs mijn oppas vind dat je toch wel 2 kinderen moet hebben, anders worden ze eenlingen en kunnen ze niks delen met spelen. Nou, ik wacht het wel af. Groetjes lucky.
Jeetje.. Ik heb helse zwangerschappen gehad maar zou het zo weer doen. Ondanks alles. Als je al zo denkt.. zou je het dan wel doen? Nu is het net of het maar even moet.. En is een carriere zo belangrijk?
Ik zelf heb niet echt meegemaakt wat jij emt je kleine hebt, maar op je vraag of er mensen zijn die eenigs kind zijn dat ben ik. Ik heb altijd graag een broertje of zusje willen hebben toen dacht ik er over leuk mee spelen altijd iemand mee op vakantie noem maar op de gezelligheid denk ik(had het ook gezellig alleen met me ouders), maar nu kijk ik echt naar mensen die over hun broer of zus praten en dan gezellig bij mekaar op versite gaan(gewoon zo broer en zus band etcc.... Heb het wel goed zo hoor daarniet van liefst gina
Als ze een carriere zo belangrijk zou vinden dan zou ze niet voor een tweede of derde willen gaan. Blijkbaar vindt ze een carriere dus niet zo belangrijk. En ik kan me goed voorstellen dat iemand het niet prettig vindt om zwanger te zijn hoor.
ik hoor veel van mensen die altijd enigs kind zijn geweest en nog zijn, heel erg een broer of zus missen. ik heb zelf 2 halfzussen en 4 zussen en zal ze voor geen goud willen missen. samen huilen en lachen, samen praten over onze jongere jaren en rotstreken en nog veel meer. alleen hiervoor wil ik alicia al een broertje of zusje geven als ik dit ons zou lukken.