Tja, meiden, wat kunnen mensen je, ook vaak onbedoeld, kwetsen... Mijn directeur zei tegen een collegaatje van me die gelijk zwanger is geworden 'Jij bent gewoon een natuurtalent!'. Hij bedoelt dat hartstikke goed want hij weet helemaal niet hoe het bij ons zit maar toch slaat dat dan zo naar binnen... Natuurtalent? En ik dan? Een waardeloze vrouw? Wat is er mis met mij? Dat soort vragen gaan dan door je heen...
senna, dat superzaad hoor ik ook vaak voorbij komen.. erg is dat hoor! jiska.. ja soms voel ik t ook echt alsof ik faal! zeker als mensen opmerkingen maken over superzaad en natuurtalent enz enz.. maar dan denk ik bij mezelf.. ze weten niet beter!
Onbegrip...zich geen houding kunnen geven...gewoon plaat voor de kop..wat dan ook, ik dacht dat ik toch al een hoop opmerkingen had gehoord, maar toch lees ik hier nog opmerkingen waarvan ik in agressiemodus kom te staan. Aaargh!
Net zwangere -totáál niet gepland - schoonzusje: "Ja, ach, als een kindje wil komen, dan komt het.".... Ja, en ons kindje wil dus gewoon niet komen? :-? Leidinggevende net verteld dat het ICSI wordt en wat dat inhoudt: "Kan me goed voorstellen hoe moeilijk dat is. Ik hoefde mijn vrouw maar aan te kijken en ze was zwanger, maar had het denk ik wel vervelend gevonden als we er gericht mee bezig hadden moeten zijn." .... leuk/lief bedoeld misschien hoor, maarre....
Echt heel erg al die opmerkingen... Mensen realizeren zich echt niet hoeveel pijn dat doet. Ik zelf vond het zo schokerend dat mijn eigen moeder vaak zei, 'ach kind, je bent er teveel mee bezig, je hebt het niet druk genoeg' Nou de maand dat het wel gelukt is was ik er anders meer mee bezig dan ooit, hoe kan dat dan? Misschien heeft het er dan toch helemaal NIKS mee te maken? Een vriendin van me zei 'Oh, maar dit komt omdat je het te graag wil...' WAT? Die snap ik nogsteeds niet helemaal... En ik moet zeggen dat nudat ik zwanger ben vind ik opmerkingen zoals, 'zie je nou wel het is toch gewoon gelukt, al de zorgen voor niks geweest' Vind ik heel kwetsbaar. Ik bedoel, ik ben eeuwig dankbaar en heel gelukkig, maar die 16 maanden waren geen pretje, en als je het zelf niet heb meegemaakt dan kan je daar echt niks over zeggen. Verder wilde ik zeggen dat ik ook denk dat dat soort opmerking gemaakt worden omdat mensen zich idd machteloos voelen en ze willen graag voor je dat het lukt ( de meesten) dus maken ze zo'n rotopmreking als grapje, zodat het minder erg lijkt ofzo. Iedereen hier dikke respect want jullie wegen zijn niet makkelijk, en ik weet het bij mij dan nog behoorlijk rap ging.
Oh meiden, ik moet heel eerlijk zeggen dat ik net hardop heb zitten lachen om alle opmerkingen die ik voorbij zie komen. En niet omdat ik net zo'n gevoelloze tr*t ben als sommige van de mensen die die opmerkingen uitkramen maar omdat het ZO herkenbaar is en het eigenlijk grappig is dat mensen ZULKE domme dingen kunnen zeggen! Ik begrijp dat het vaak gewoon is omdat ze ook niet weten wat ze moeten zeggen maar wat is er gebeurd met een simpel: "jeetje, wat erg voor jullie, ik weet niet wat ik moet zeggen!" @ marieke1610: wat een mooi onderschrift heb je zeg, ik kreeg er helemaal tranen van in mijn ogen want zo voel ik me dus ook! Alsof ik al moeder ben in mijn hart, mis alleen het kindje nog... DIKKE KNUFFEL voor iedereen die ooit nog zo'n stomme opmerking moet aanhoren!
Ik hoorde laatst in een winkel twee vrouwen tegen elkaar zeggen: maar ja, je moet op je 35e ook geen kinderen meer willen .... Net of je op de dag dat je 36 wordt geen kinderwens meer hebt. Ik ben ervan overtuigd dat mensen echt niet weten wat ze zeggen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik me ook pas sinds onze eigen situatie echt realiseer wat het betekent om niet snel zwanger te kunnen raken. Maar tevoren weet je gewoon niet wat er achter schuil gaat! Aan onze buitenkant kun je immers niet zien hoe vaak we naar het ziekenhuis moeten, huilbuien hebben, eindeloze gesprekken met je partner om elkaar op te beuren of twijfels te bespreken. De domme opmerkingen komen echter altijd van mensen die verder van je af staan. In onze nabije omgeving krijgen we van de weinigen die het weten wel de goede steun en opmerkingen, de lieverds!
Ja erg he? Een van mijn beste vriendinnen heeft jaren in de MMM gezeten en zij gaan nu adopteren, ook ik heb me niet echt gerealiseerd wat ze doormaakte met al die hormonen, spuiten, ingrepen...Nu wij ook in het traject zitten, snap ik het pas. Wat heeft zij vaak een K tijd gehad zeg!
Hier idd heel vaak de opmerking je bent er teveel mee bzeig. Tja wat wil je als je het al 5 jaar aan het proberen bent? En met de iui behandeling; je moet je verstand op nul zetten dan lukt het wel. Hoe moet je dat doen als je elke keer 3 keer voor een echo moet en elke maand moet spuiten? Toen we met ivf begonnen, niet alle hoop er op vestigen. Je word met de eertse keer toch nooit zwanger. Nou toen heb ik wel even een potje zitten janken, hoezo geen hoop? dit is voor ons de enige mogelijkheid, dan heb je toch alle hoop? Nu zeggen we het niemand dat we met een cryo behandeling gaan beginnen ben benieuwd hoelang het duurt voordat ze zeggen nu wel spontaan zeker? liefs Lyd
Het is je ook niet voor te stellen hoe het voelt als je er niet zelf midden in zit. Maar dat is met heel veel dingen. Mocht er iemand hier in een moment van zwakte toch voor honderden euro's een vakantie willen boeken want: als je er even niet aan denkt dan komt het vast goed. Ik ben net 3 weken op een waanzinnige vakantie geweest, echt bijna niet eraan gedacht en kijk: gewoon ongesteld geworden. Dus meiden; als je boekt, doe het dan om lol te hebben hahaha. Zwanger word je er blijkbaar niet van ;o)
Die vind ik echt heel goed. die ga ik onthouden voor als ik die de volgende keer naar mijn hoofd geslingerd krijg. Zal ze leren! :-D
Door al die domme (lompe) opmerkingen na mijn kijkoperatie heb ik nu tegen niemand gezegt dat we bezig zijn. Ik heb echt geen zin in nog meer domme opmerkingen en zogenaamd goedbedoelde adviesen. Er is alleen een vrouwtje op het werk waar ik ermee over praat omdat ik me per ongeluk versproken had. Gelukkig doet zij normaal.
jeetje lydia die vind ik wel heel erg hard die opmerkingen terwijl je met behandelen bezig bent! hoe kunnen mensen zo lomp zijn... cjpt ja dat vraag ik me ook af, wat er mis is met: wat erg weet niet wat ik moet zeggen... mensen denken daar vaak niet aan ofzo...weet t niet.. wat betreft mn onderschrift... dat is idd hoe ik en met mij nog zoveel vrouwen zich voelen.. in mijn hart ben ik al moeder.. maar zoals jij zegt.. nu t echte kindje nog!
@ marieke1610: ik zie dat we een beetje gelijk lopen, 2 jaar bezig, bijna 2e zaadonderzoek uitslag. Hoe waren bij jullie de 1e uitslagen?
cjpt, dat is een heel verhaal. in maart hebben wij de eerste onderzoeken gedaan, omdat in t ziekenhuis 4 gynaecologen zitten krijg je steeds een ander. je hebt 1 vaste gyn waar je t intake gesprek mee doet en je hoop dat je die nog een keer terug ziet. de uitslag van het zaad en t bloed was toen goed zeiden ze, t zaad bevatte wel wat meer misvormde zaadjes maar na een rekensommetje kwam ze uit op 13 en t moest 10 of hoger zijn dus goed volgens de gyn toen. Mijn bloed was ook goed, er was 1 stofje iets verhoogd maar dat was niet belangrijk zei zij toen. voor 2 weken terug kwam ik weer bij mijn vaste gyn, deze zette alle info in de pc (we hadden alle onderzoeken inmiddels gehad, bloed, zaad, samenlevingstest, hsg ) en hij vond het maar raar dat t zaad niet nogmaals was getest want t zaad was eigelijk helemaal niet zo goed. er waren teveel misvormde zaadjes in zijn ogen, de gyn zei toen letterlijk: als ik nu moet zeggen waar t aan ligt zou ik zeggen aan je vriend. ook bij mijn bloeduitslag vond hij het vreemd dat ze niet door zijn gegaan met onderzoeken, want nu blijkt dat stofje te maken te hebben met mijn schildklier.. dus daar moet ik maandag weer op prikken. mijn vriend heeft sinds dien zo goed als geen bier meer gedronken, rookt bijna niet meer en slikt weer vitamine c enzo.. ik hoop dus dat de uitslag maandag verbeterd is. tevens hoop ik dat ik na t bloedonderzoek bij mij te horen krijg dat t aan mn schildklier ligt, hopen is een slecht woord.. maar dan weet ik wel waar het aan ligt en kunnen ze er wat aan doen.. al met al hebben ze ons dus een half jaar laten aanmodderen terwijl ze allang wat hadden kunnen doen. bij ons liggen de slagingspercentages zo dicht op mekaar van zelf proberen tot behandelen dat ze met de uitslagen van de vorige keer pas gaan behandelen als we 3 jaar bezig zijn.. dat betekend nog een jaar wachten... in mei heb ik wel vermoedelijk een vmk gehad. ik had toen 8 verschillende testen met lichte streepjes.. de streepjes werden steeds lichter.. en die maand werd ik best heftig ongesteld.. t is nu niet meer echt na te gaan maar we denken dus dat t fout is gegaan bij de innesteling.. sorry voor het lange verhaal!
en als je dan na twee jaar wachten zwanger mag raken: '' zo he, van dat uitstel van jullie is geen afstel gekomen. Sorry? Ik weet hoe pijnlijk al die opmerkingen zijn meiden, daar kun je je helaas niet altijd of helemaal niet tegen wapenen. Ik dacht en denk altijd: je snapt nog niet veel van het leven als je zulke domme opmerkingen durft te plaatsen. Sta er echt weer versteld van als ik jullie verhalen lees. Wens alle meiden die al lang wachten alle geluk van de wereld toe! Groetjes, Marit
Altijd "leuk" om te lezen zo`n topic, de herkenbaarheid is enorm. Ik wil er nog wel een paar toevoegen die nog niet benoemd zijn: Zitten we op het werk broodjes te eten,waren er alleen nog broodjes met zaadjes erop over. Dus ik zeg: bah, daar houdt ik niet van, die zaadjes. Zegt een collega die op de hoogte is van de problematiek: nou dan moet je ookniet zeuren dat je niet zwanger raakt, als je niet van zaadjes houdt. Ben bij een natuurgenezer. In de hoop dat hij me zou helpen. ( achteraf maar 1 keer geweest, liet geen goede indruk achter) Zegt hij, we moeten niet zo plannen. Ik moet pas b.v. een TP laten doen als mijn lichaam ofwel de natuur daar klaar voor is en niet op de dag dat het ZH je inpland? ? ? Het erge vindt ik nog, wij kunnen dus wel spontaan zwanger raken al is het zaad misschien iets minder dan gemiddeld, maar door de chromosoomafwijking durf ik niet spontaan zwanger te raken ( kindje kan dood worden geboren). Dus tussen de pogingen door slik ik de pil en gebruik ik condooms. Dat vinden mensen raar, dat ik het niet spontaan probeer. Sorry, maar ik durf dat risico niet te nemen. Of als je na een mislukte poging krijgt te horen: tja, op een gegeven moment moet je je er GEWOON bij neerleggen dat het er niet van gaat komen! Terwijl ik nog een aantal pogingen / opties heb. Ik denk ook dat het onbegrip om je heen, de grootste stressfactor is. Op het mislukken van een poging na dan. Hope
Oh ja nog één die ik al een paar keer heb gehoord: Wat nou als het niet lukt? Heb je daar wel eens over nagedacht? Euh pardon...lekker positief zijn we weer zeg! We hebben nog een paar pogingen tegoed en ik ben al eens zwanger geweest Echt hoor...sommige mensen Soms zou ik zo hard willen gillen of ze uitschelden, want ze weten echt niet hoe het is om in onze schoenen te staan...