Hier ook net duidelijk paar plopjes gevoeld zo geweldig ! Juud moet misschien platte rust houden... laten we hopen dat het dat is en dat alles goed is met de baby!
He ladies! Ik lees veel mee, maar reageer te weinig naar m'n zin... weinig fut Maar, aan de andere kant heb ik nu wel m'n medicijnen een heel stuk afgebouwd, en nog niet hoeven te spugen, yeah! Net met z'n 8-en bij ons ge-Chineesd, lekker spontaan. Supergezellig! Sina, ik heb tijdens de vorige zwangerschap ook meer controles gehad voor mijn ogen! Had daar idd ook mee te maken, ik weet er het fijne niet van. Nu heb ik gewoon niks gemeld, maar verder ook geen klachten... Donderdag weer naar de gyn, ik ben benieuwd! Hier gaat mijn moeder ook regelmatig mee trouwens, zij was ook bij de bevalling van mijn zoontje, vond ik erg prettig. Hoe het nu gaat lopen weet ik nog niet, dat zien we dan wel. Ik hoop trouwens ook dat alles okay is met Juud...
Kwam even neuzen voor nieuws over Juud, helaas nog niks......zucht. Vandaag kamer opgeruimd, en man de zolder want daar moet de troep van de kleine kamer in waar beebje straks komt......met zo'n doel is het ineens niet meer erg!
hoi hoi, zoo lekker druk weekend gehad vrijdag ben ik te zwangerschapszwemmen geweest was erg leuk, mooie oefeningen in het water gedaan en daarna verschrikkelijke spierpijn Gister was het ook al erg mooi weer, dus zijn mijn vriend en ik lekker buiten aan het werk geweest. Tuintje even gedaan, en mijn vriend heeft lekker het gras gemaaid. Toen heb ik de ramen buiten en binnen gelapt, dus we kunnen er weer lekker tegen aan Vandaag was mijn zus jarig, en nu is het weekend alweer om Ik hoop ook dat juud snel wat van haar laat horen.. [-o< Leuk dat veel van jullie de kleine al voelen, ben stiekum wat jaloers knuffel voor all.
Hoi! Ik heb vandaag voor het eerst gespuugd beetje raar, maar werd ineens zo kotsmisselijk! Heel vreemd. Als ik er aan denk moet ik al bijna weer! Ben niet zoveel meer hier, ik lig voornamelijk plat op de bank, de rugpijn houd aan. Lijkt net alsof er de hele tijd iets tegen mijn wervels aanligt heel vervelend en heb vreselijke harde buiken zodra ik opsta en iets ga doen, dus dan maar rusten! @rach Ik wil alleen maar afbouwen, maar niet stoppen. Mijn zoontje geniet er nog teveel van, maar vind dat hij moet minderen, hij moet meer ander drinken gaan drinken, maar daar heeft hij een andere mening over boefje! Mijn moeder is helaas overleden voor ik zelfs maar zwanger was, maar denk niet dat ik haar erbij had gewild, wil mijn schoonmoeder er ook niet bij! De ogen zijn hier ook slechter tijdens de zwangerschap, het trekt wel weer bij na de zwangerschap, hopelijk dit keer ook! Krijgen jullie al striemen? Had ik de vorige keer helemaal niet, maar nu vind ik ze overal op mijn lichaam. Ben er wel trots op maar ik hoef nou ook weer niet een zebraprintjh te krijgen @sylvie en Pientje Joepie, leuk he de beeb voelen! vandaag ik eindelijk ook weer! Echt zo'n smeltmoment! @jantsjuh Lekker joh zwemmen, heb er ook wel zin in, maar durf mezelf niet echt in badpak te vertonen....heb littekens op m'n lichaam. Maar ja, als ik jou zo hoor krijg ik er wel zin in! Toch maar over mijn angst heen zetten. Waar moet ik aan denken bij de oefeningen? Kan me er weinigbij voorstellen
Hier ook niemand dan mijn man bij de bevalling hoor. Ik vind het dan net zo'n "kermisattractie" worden. Ik ga zelfs zo ver dat ik en mijn man eerst lekker willen genieten van de kleine voordat de rest van de familie mag komen. Die zitten dus niet tijdens de bevalling te wachten in het ziekenhuis. Van mijn ouders zou ik dat nog wel goed vinden, maar niet mijn schoonouders. Vooral mijn schoonmoeder is helaas nogal een klier op dat gebied. @Juud: Meisje, we maken ons erge zorgen hier om je....
Hallo allemaal, Heb geprobeerd om veel te lezen maar ben ook veel vergeten Bevallen; ik met mijn man en vk en kraamhulp lijkt me wel genoeg in de kamer. Zwangerschap; ook hier heel onwerkelijk. Kom ook uit de MMM. Ben er dus heel veel mee bezig moeten zijn maar toch is het onwerkelijk. Ben wel sinds een paar dagen met de medicijnen gestopt en lijkt wel of ik nu ineens weer vanalles voel. Buikpijn, beetje ongiegevoel achtig. Langs de ene kant heel blij dat ik ben mogen stoppen maar is ook heel erg akelig omdat mijn lijf het nu alleen moet doen. Gevoel; ik voel heel veel maar nog geen leven. Wel op zijn een soort harde buik gevoel, maar dat zou eigenlijk nog niet kunnen toch? Juud; ik hoop nog steeds op het beste. Ik meen me te herinneren dat je bij bloedverlies platte rust moet houden. Ik hoop zo dat dat de reden is waarom we niks horen. groetjes en sorry voor wat / wie ik vergeten ben
Bevallen; ook alleen vriend erbij, lijkt me helemaal niet fijn om mijn moeder of schoonmoeder erbij te hebben! Wil ze wel een keer meenemen naar de VK denk ik, als ze dat leuk vinden! Juud: ik hoop zo dat we gauw (goed nieuws!) van je horen! Hier gaat het ff iets minder, heb pijn in mijn onderbuik, en onderrug, en ben ontzettend moe.. Komt denk ik omdat ik best veel gegroeid ben in een paar dagen tijd. Moet er erg aan wennen dat de ogen op mijn buik gericht zijn, en dat mensen denken dat ze ineens aan mijn buik zitten...
Echt erg maar vind het gewoon vreselijk op dit moment om "het" te voelen zoals ik dan tegen mijn man zei, hij wilde gisteren perse het hartje luisteren (doen we elke week samen op bed) en ik heb mijn oren dichtgehouden en geneuried vond het echt vreselijk.. ik weet echt heel erg, vind het vreselijk van mezelf dat ik zo denk...schaam me gewoon ervoor maar durf gewoon niets te doen wat met "hechten" te maken heeft. Ik denk nu al helemaal niet aan bevallen, ik had vorige keer mijn moeder erbij die heeft alles gefilmd zodat mijn man lekker bij me kon blijven en de mooie eerste foto's gemaakt (ik heb hoge eisen aan fotomakers en sorry maar die kraamverzorgers weten echt niet hoe mijn camera werkt en wil geen wazige foto's, mijn moeder heb ik toen 6 maanden lang opgeleid en kan nu heerlijk de film terugkijken (is vanaf de zijkant genomen) en heerlijk janken elke keer als ik het zie.. (ik spreek zoveel mama's die daar spijt van hebben dat ze dat niet hebben..) Diegene die jouw leven heeft gegeven bij je bevalling hebben is erg speciaal, iedereen zat te wachten in de wachtkamer en heeft dat uren gedaan, ik zie dat als meeleven en juist als dat NIET gedaan zou worden was ik erg teleurgesteld in ze geweest.. vond het heerlijk meteen showen en trots zijn op mijn prestatie... het is echt weer typisch nederlands om te zeggen ; nou ze wachten maar hoor ik wil ze geeneens in de wachtkamer hebben, iedereen denkt maar "die baby is van MIJ MIJ MIJ... maar juist als je dat geluk leert delen in je leven haal je zoveel meer geluk eruit!
@IMD Ik denk dat het ieder zijn/haar goed recht is om ouders/schoonouders in de wachtkamer te hebben zitten of bij de bevalling te hebben. Een hoop zullen dat fijn vinden, maar anderen weer niet. De verhouding met mijn schoonouders is helaas niet dusdanig dat ik ze er nu zo nodig bij moet hebben; nog in de wachtkamer, nog bij de bevalling zelf. Daarbij komt dat ik het bijzondere moment en juist die bijzondere uren erna samen met mijn man wil delen zonder dat er gelijk een schoonmoeder aan de baby zit te trekken.
wat akelig dat je niet van je zwangerschap durft te genieten nu. ik hoop voor je dat je snel duidelijkheid hebt, en dat alles goed is natuurlijk. knuf! over je 'familie in ziekenhuis'verhaal: tsja, daar heeft iedereen een andere mening over. ik moet er persoonlijk niet aan dénken dat de hele kattenkermis gelijk komt binnenstormen als ik nog lig uit te puffen van een zware klus... geluk delen prima, maar bij ons kindje eerst even tussen ons tweën (drieën dan!), en de dag erna ofzo de nabije familie. vrienden en de rest komt zodra baby+ik daar aan toe zijn. ik wil er een beetje van kunnen genieten allemaal, niet dat het kraambezoek me compleet uitput. is dat ego? ik vind van niet. ze zijn heus wel welkom, alleen niet gelijk meteen.
Imd, dat is wel balen, die onzekerheid en daardoor niet kunnen genieten. Echt zo vervelend dat het zolang duurt allemaal. Wij hebben bij de kraamtijd van Jason gezegd dat we de 1e week geen kraamvisite willen, alleen de ouders, broers en zussen, ik vond het echt heerlijk! Dat gaan we dit keer weer doen. In principe wil ik er verder ook niemand bij, bij de bevalling, maar achteraf nu mijn moeder niet meer leeft, had ik het toch wel bijzonder gevonden, om dat met haar te delen.
je zit zo vol adrenaline da je echt niet moe bent na die bevalling TENMINSTE ik weet niet hoe het is met pijnstilling die nemen die hormonen vaak af dus kan zijn dat je dan dat niet hebt maar bij een natuurlijk bevalling spring je echt op en neer je bed (ik werd gek van mezelf) Ja zeker achteraf als je moeder er niet meer is besef je pas hoe speciaal dat soort dingen juist zijn maar goed als je geen band met je familie hebt kan ik me er wat bij voorstellen.. Je kan zoiezo de eerste 6-9 weken toch niet rusten vanwege al het kraambezoek dus je kan het maar beter sneller als later krijgen.. Ook al vind ik een kraamfeest erg onpersoonlijk en zelfs ondankbaar toch doe ik dat deze keer wel ik kan niet nog eens 3-4 maanden elk weekend bezig zijn ben ik bang.. Ik vind het helemaal niets zo'n kraamfeest maar ik hoop er dan wel lekker van af te zijn zonder elk weekend je huis tip top te hebben, met mijn ziekte is dat echt gewoon te zwaar (ik slaap namelijk vaak bij op dat soort dagen)
Ik kon na een natuurlijke thuisbevalling wel lekker slapen hoor de nachten ervoor heel slecht geslapen, dus toen iedereen de deur uit was, zoontje nog ff bewonderd en toen de lichten uit.
ohoh dat je dat kan, ik had heeeeerlijk geslapen de dagen ervoor omdat ik wist dat ik ging bevallen extra geslapen dus misschien ligt het dan daaraan... haha
Hey meiden, Hier ben ik weer! Ga even niet alles bijlezen. Want dat zijn wel wat pagina's Gister hebben we flink wat spullen uitgezocht bij Aktiebaby. Foto's staan op mijn babysite. Voor de gene die nieuwsgierig zijn. Met mijn oma gaat het wel. Maar heel lang zal ze niet meer leven. Stond net op de weegschaal en ben nog niks aangekomen. Zelfs nog een kilo lichter dan eerst. Hoe gaat het met jullie?
Bevallen ook alleen met mijn man. Prima bevallen de vorige keer Doordat we niet in Nederland wonen is er ook niet veel meer keus. Mijn ouders stappen meteen in het vliegtuig en mijn schoonmama was er de afgelopen keer al toevallig een dag voor de bevalling. MIjn zusjes kwamen ook daarna.....Meer heb ik ook niet nodig. Kraambezoek heb ik ook niet; de eerste 2/3 weken ook geen behoefte aan gehad. Daarna wel, dan ben je zo "alleen", toen kwamen gelukkig wel veel vrienden over Viel na de bevalling meteen in slaapt (weeen begonnen net toen ik naar bed wilde gaan...), maar een paar uur na de bevalling kreeg ik een enorme adrenalinekick en kon gewoon 2 dagen niet slapen....enrom rottig gevoel vond ik... Synove; dat over je schoonmoeder herken ik....ze probeerde afstand te houden, maar dat lukte niet altijd.....Zij heeft maar 1 kind (mijn man) en ze vindt dat ons kind ook haar kind is....daar denk ik iets anders over... IMD; wat naar dat je nu niet wilt hechten...ik begrijp het wel goed....he je nog iets met een eerdere datum kunnen regelen? Juud: hoop dat alles goed gaat!
Imd, wat een naresituatie zeg. Wat vind je man ervan? Zou je het nu weg willen laten halen als het niet gezond blijkt? Ik moet wel heel eerlijk zeggen dat ik me soms een beetje irriteer aan je antwoorden als het gaat over de betrekking van familie bij de zwangerschap/geboorte/opvoeding. (het kunnen ook mijn hormonen zijn hoor maar) ik heb het steeds het gevoel dat ik me nu schuldig zou moeten voelen omdat ik het alleen met mijn man wil doen. Dat komt ook omdat je er steeds dingen bij haalt waardoor het lijkt alsof je geen goede band met je ouders/familie zou hebben als je het anders doet. Ik ga samen met mijn man naar de echo's, samen naar de gyn, we zijn samen tijdens de bevalling, en mijn ouders zijn gewoon thuis. Ik heb super ouders, heel lief, zorgzaam, en meelevend.
ik heb een ontzettende goede band met mn familie, schoonouders wonen niet in nl. Mijn moeder was er bij de 1e ook met de bevalling en wil haar nu er ook bij, had zo veel hulp en steun aan haar, voor mij is het zeker mn man aan 1 kant en mn moeder aan de andere zeker weten als ik eerlijk ben ( en dan wil ik niemand beledigen) heeft Imd een beetje gelijk als t gaat om bevalling/kraam en familie. Geen 1 van mn nl vriendinnen of collega's moesten er aan denken dat moeder of familie in de wachtkamer te laten zitten of zelfs bij de bevalling zelf, iedereen had het erover dat men de volgende dag pas belden met de mededeling dat ze bevallen is, en dat ouders en familie pas mochten komen wanneer dit gezegd werd. Misschien ligt t ook aan de culturen, ik ben marokkaanse en daar is familie erg belangrijk iets dat ik ook erg belangrijk vind, mn moeder was ook de 1e die wist dat ik zwanger was, mn man was op reis. Maar goed ik kan t begrijpen dat iedereen op zn eigen manier ermee om gaat, sommige zullen misschien mijn manier wel raar vinden,wat ik wil zeggen is dat hier in nl (in mijn ogen ) ouders/familie niet zo veel erbij betrokken worden
Ik wil graag bij de bevalling ook alleen mijn man erbij hebben. Maar ouders en schoonouders mogen wel in de woonkamer of wachtkamer wachten en meteen komen kijken als hun kleinkind geboren is. Die zullen ook hardstikke trots zijn denk ik. (Ik weet nog niet of ik thuis of in het ziekenhuis wil bevallen). Maar wat Imd zegt over die foto's dat is ook wel weer zo. Bij de geboorte van het kindje van m'n tweelingzus is de foto van het doorknippen van de navelstreng misslukt omdat de doos van het ziekenhuis het knopje niet ver genoeg had ingedrukt. Ze had dus gewoon GEEN foto gemaakt. Eigenlijk zie ik het ook niet zo zitten om wekenlang kraamvisite te krijgen, maar een kraamfeest... Ik weet het niet hoor... Dat lijkt me ook zo zwaar en dan wordt je kindje van hot naar her geslingerd...