nee ik ga gewoon stoppen met de pil als ik eraan toe ben, uiteindelijk komt de gehele opvoeding van het kind toch op mijn schouders dus excuses van IK KAN HET NIET AAN accepteer ik niet misschien erg egoistisch maar hij wordt vanzelf wel enthousiast net zoals bij de eerste en zodra de kleine er eenmaal is is hij verkocht, ik ken hem langer dan vandaag en weet hoe hij werkt
Nou dat vind ik wel knap, ik doe dat niet. Denk ook niet dat dat helemaal werkt in een relatie. Hoe graag je het ook wilt.
nou ja de eerste was niet gepland en het is na wat gemok toch dik in orde gekomen en ik geloof 100% dat het bij een tweede ook in orde komt, maar na de tweede zou ik dat niet meer doen, dan wacht ik wel op hem...ik wil alleen mijn zoon niet zolang alleen laten maar goed ieder doet wat werkt natuurlijk, ik hoop dat jou man toch van gedachte veranderd
Ik persoonlijk zou op deze manier geen 2e willen..... je zin doordrijven! Het is me de beslissing wel zeg.... en dan zeker ook nog boos zijn als hij het niet accepteert en bij je weggaat. En zoooooooooo vreselijk is een groot leeftijdsverschil (of maar 1 kind) ook niet he. Net een drammend klein kind...... maar das mijn mening. IK begrijp het niet in ieder geval, maar ieder zijn keuze!
Elfje75 ik zou het ook niet slim van haar vinden, is ook geen goeie basis. Dan kun je maar beter net als mij gewoon afwachten.....
Tja Bellina, ik moet zeggen dat ik het ook een beetje een rare manier van 'een tweede krijgen' vind. Als ik jou man zou zijn en ik zou er achter komen dat je gewoon zonder overleg en zonder dat ik het weet de pil laat staan en zo zwanger zou worden. Ik zou witheet zijn, en me in een situatie gedwongen voelen waarvan ik al duidelijk aan had gegeven dat ik dat niet wil. Het zou dus heel goed kunnen zijn dat je man zeg, je ziet maar dat je het red ik ben weg hier, en dan nog niet eens om die kleine uk die dan in je groeit maar puur op het vertrouwen wat je geschaad hebt. Kijk als je nu zegt van Schat ik wil zo graag een tweede dat ik besloten heb om met de pil te stoppen. Als jij nog geen tweede wil dan moet je maar condooms gaan halen vind ik veel aardiger klinken. En ik ben blij dat onze relatie zo in ieder geval niet werkt, hier gaat alles nog in overleg, zelfs het afsluiten van een goedkoop abonnement. Groetjes Anita
Hoi, wij hadden dezelfde discussie, maar dan over een derde kindje. Ik zou heel graag nog een derde kindje willen krijgen, maar voor mijn man is het goed zo. Hij is momenteel nog met een studie bezig die heel veel tijd vraagt en ook veel van mij vraagt. Na veel dicussie over en weer. Zijn weerwoord is voornamelijk het materiele. Nu zijn we er uiteindelijk wel uit. Vanaf volgend jaar april gaan we ervoor! (nu alleen hopen dat hij dan niet gaat terugkomen op deze beslissing!)
Ik hoop dat jij en jouw man er snel uitkomen. Zo vervelend als je er anders over denkt, maar het is wel belangrijk dat je er samen uitkomt. Ik zou nooit zomaar zonder iets te zeggen met de pil stoppen, denk dat ik er de rest van m'n leven spijt van zou hebben. Vanmiddag lekker voor het eerst met onze 2 ukkies gefietst. Dan wordt ik weer overvallen door zo'n super gelukkig gevoel, en denk dan als hij er volgend jaar toch nog anders over denk,t is het zo ook goed hoor! (maar denk dat het wel zou blijven kriebelen!)
Ik weet natuurlijk niet wat jullie bestedingspatroon is, maar geld speelt bij ons ook wel een rol. Wij zullen pas voor een tweede gaan, als dat financieel goed te doen is (maar de verwachting is ook wel dat dat goed komt aangezien ik nu nog studeer en dus nu vrij weinig inbreng, wat straks anders zal zijn). In economisch opzicht: ik snap je bedenkingen van je man wel, maar het is niet terecht. Eens in de zoveel tijd storten de beurzen in, dat is niets nieuws maar juist een normaal economisch proces. Waar, op dit moment is het wel wat extreem, maar vooralsnog gebeurt dit eens in de ongeveer 7 jaar. Over een jaar/2 jaar zal de economie weer opklimmen naar een hoogtepunt en een paar jaar daarna zal het weer in elkaar storten, dat durf ik je op een briefje mee te geven Neemt niet weg dat ik die onzekerheid wel begrijp en dat ook misschien ik zou overwegen om toch eventjes te wachten totdat er meer zekerheid is (wat niet rationeel is, maar echt een emotionele keuze). Ik heb niet het hele topic gelezen dus ik weet niet hoe het er nu voor staat... Maar mogelijk draait je man straks nog bij. Het hoeft niet nu direct toch?
Mijn vriend wou eerst een 2de... toen zei ik even wachten of mijn opleiding doorgaat.. die ging dus niet door.. dus ik 2 weken later.. we kunnen ervoor gaan hoor.. toen zei hij ineens nee ik wil toch voorlopig nog geen tweede. en nu weekje of 2 later. staat hij op het punt me te verlaten.
zie het bericht bij alleenstaande ouders ik ben nog erg verdrietig en tot nu toe nog geen duidelkijk toekomst beeld