Ook ik wil even mijn verhaal kwijt. Het begon allemaal op 29 aug. toen ik mijn 2de punctie had voor icsi. Die ging bepaald niet vlekkeloos en had enorm veel pijn. Het was zelfs zo erg dat ik opgenomen werd omdat ik niet meer kon plassen. Ik kreeg een catheter en die mocht er de volgende ochtend uit en toen ik eenmaal weer kon plassen mocht ik weer naar huis. Op maandag 1 sept. was de tp en toen werd me gezegt dat een cyste in mijn rechtereierstok had. Ik heb er verder geen aandacht aan geschonken omdat er in het zh ook verder niks van werd gezegt. Ik werd op 12 sept. ongi dus gelijk de verpleegkundige gebeld voor een nagesprek. Die vond plaats op 15 sept. en heb toen gelijk gezegt wat ze in Tilburg zeiden over de cyste. Ze vond het verstandig om de gyn ernaar te laten kijken en daar kon ik gelijk de 17de terecht. Die zag ook een cyste zitten en we hadden een afspraak gemaakt voor 4 weken later. Maar de 27e sept. werd ik ziek en dacht aan griep. Alles deed zeer en had ook koorts. Na 10 dagen koorst te hebben ben ik toch maar even naar de ha gegaan. Die heeft me nagekeken en omdat ik last had onderin mijn buik wilde hij een gyn.onderzoek doen maar ik vloog tegen de muren omhoog. Hij heeft gelijk de gyn gebeld en ik moest gelijk komen. Hij heeft weer een echo gemaakt en bloed laten prikken. Ik moest wachten op de uitslag en de gyn kwam me toen vertellen dat ik een eierstokontsteking had en dat ik voor minimaal 3 dagen opgenomen moest worden omdat ik antibiotica moest krijgen via infuus. Ik ben nu nog onder behandeling en ze denkwn dat het nu een abses is en als de antibiotica niet werkt dan krijg ik een naald in mijn buik en proberen ze de abses zo weg te halen maar dan zal ik helaas weer opgenomen moeten worden. Dat alles is een hele klap voor me en dit alles had nog steeds te maken met die punctie van 29 aug. Mijn man en ik hebben het er over gehad en besloten dat we dit niet nog eens willen meemaken. We hebben het geluk dat er nog 2 cryo's zijn en die willen we nog proberen en daarna houd het voor ons helaas op. Zo het is een heel verhaal geworden maar wou het toch ff kwijt. Ik wil iedereen wel heel veel succes wensen met de behandelingen en blijf zeker nog lezen en antwoorden op deze site hoor. Liefs Joyce
jeetje zeg....je weg naar een kindje is al niet een makkelijke, en dan krijg je zoiets. Lekker dan.... Ik hoop dat je met de cryo's meer geluk hebt!
Hey Joyce, Heel veel sterkte, het is geen makkelijke beslissing maar wel een begrijpelijke. Hopelijk doen de cryo's het goed.....
jeetje zeg,wat een verhaal.Gelukkg heb je nog cryo's. Heel veel succes,ik wens je het allerbeste toe meid.
jeetje, ik hoop dat jullie cryo,s zullen zorgen voor een mooie zwangerschap. wat een moeilijke maar dappere beslissing... ik hoop dat je snel opknapt gr Jose
Lieve Joyce, Het valt allemaal niet mee he.... Ik kan heel goed begrijpen dat je er emotioneel en lichamelijk helemaal doorheen zit. Ik zou denk ik precies hetzelfde hebben. Ik hoop ook dat je 2 cryo's wonderen zullen verrichten. Neem de tijd om alles te laten bezinken en wanneer je weer tot rust komt hoop ik dat je weer genoeg kracht hebt om verder te gaan. Ik hoop echt dat ooit de dag zal komen dat ook jij je kindje in je armen zult vast houden. Sterkte meid. Liefs Vanilia
Hey meid, wat een verhaal. heel veel sterkte en ik hoop dat het met de cryo's zal gaan lukken meid. Liefs Zora
Jeetje zeg, wat heftig... Kan me voorstellen dat jullie dat besluit hebben genomen. Ik hoop voor je dat je door je besluit een beetje tot rust kan komen, zodat je goedd verder kan gaan met de cryo's. Ik hoop dat er wat moois van komt..... Liefs C.G.
Hoi Bedankt allemaal voor die lieve reacties. Dat doet me wel heel goed hoor. Ik denk dat het moeilijke gedeelte nog moet komen hoor als de cryo's ook niet lukken dat het dan echt voorbij is allemaal. Ik moet vanmiddag weer bloed prikken en morgen weer naar de gyn. Ik hoop dat het minder geworden is want ik zie een ziekenhuisopname niet weer zitten. Duim maar voor me dat alles goed gaat. Veel liefs
Jeetje zeg, dat is een hele beslissing zeg. Zo zie je maar, stoppen is niet altijd een kwestie van willen, soms laat je lijf je geen keus. Vreselijk dat jullie op deze manier misschien afscheid moeten nemen van jullie kinderwens. Eerst de cryo's nog! Ik hoop echt ontzettend dat 1 daarvan heerlijk bij jullie blijft wonen! Heel veel succes samen! Elmo
Joyce, Ik heb je verhaal met ontzag zitten lezen. Ja we hebben het er allemaal maar zo makkelijk over...spuiten van hormonen...puncties...IVF en ICSI...maar er zitten natuurlijk ook overal risico's aan waar we aan voorbij gaan om onze wens in vervulling te laten gaan. Ik hoop voor jullie dat jullie toch nog zwanger mogen raken met behulp van de cryo's. Heel veel sterkte en succes....en voor de korte termijn...knap eerst van alles maar eens een beetje op! Beterschap!
Bedankt. Ja je denkt er van te voren niet over na wat de risico's eventueel zijn maar ja dit verwacht je al helemaal niet. Maar goed eerst moeten we opknappen en ik denk dat we begin volgend jaar starten met de cryo's. Dan hoop ik toch wel volledig hersteld te zijn.
pff Joyce, jullie hebben ook veel te verduren. Ik wens jou ook alle sterkte toe en natuurlijk heel veel succes met de cryo's. Annerie
dat verwoord je mooi sens....... zoals er soms word gepraat lijkt het bijna normaal... maar het lijkt me zo ontzettend heftig.... diepe respect voor hen die het ondergaan.... maar ook voor diegene die uiteindelijk stoppen..... al word die keus soms voor je gemaakt... joyce ik hoop echt dat jullie cryo,s bij jullie blijven zitten ik zal voor jullie duimen xxx jose
Ja dat was echt mooi verwoord datvond ik ook. Soms komen die woorden zomaar in je op. Maar een keuze maken is ontzettend moeilijk maar voor ons is die eigenlijk gewoon gemaakt want dit wil ik echt nooit meer meemaken en ik hoop dat dat bij jullie nooit gebeurd want het is niet alleen lichamelijk heftig maar geestelijk misschien nog wel heftiger. Wel zo fijn dat iedereen zo meeleeft dat doet je zooo goed. Bedankt iedereen. Liefs
Geestelijk kan het echt loodzwaar zijn....mensen die lekker normaal een goed huwelijk hebben...die lekker makkelijk dan zwanger raken...het lijkt allemaal zo gemakkelijk...we moeten ook allemaal eens stilstaan bij de mensen die het anders hebben...voor wie niet alles "gewoon" en "gemakkelijk" en "goed" hebben. Zo dit was even lekker zwart wit gal spugen Hopelijk gaat het al ietsje beter lichamelijk...geniet van het mooie herfstweer!
Ja het gaat elke dag een beetje beter gelukkig. Ik moet donderdag weer terug naar de gyn. Dan is de antibiotica afgelopen en dan wil hij kijken hoe het zonder gaat. Ik hoop dat het niet weer mis gaat want ik zit er geestelijk ook wel doorheen hoor. Maar ja we wachten maar af hoe het is donderdag en dan piekeren we maar weer verder.
Hallo Joyce, Je verhaal is heel herkenbaar. Ik heb na een HSG maanden buikpijn gehad en die werd steeds afgewimpeld het is maar een cyste. Afgelopen mei ben ik shock op eeste hulp beland. Daar is toen een spoed kijk operatie gedaan. En tada daar zat ook een abses aan mijn eierstok. Daarna nog een week in ziekenhuis geweest en een maand thuis om bij te komen van de operatie. Maar echt waar het is zo een opluchting! Van die vermoedelijke cyste werd ik elke maand zieker. Toen dat abces verwijderd was besefte ik pas dat die pijn NIET normaal was waar ze je mee laten lopen. Dus als je de keus moet maken laat je behandelen. Bij mij hebben ze meteen kunnen zien als ze toch in je buik zitten zeg maar dat ik endometriose heb. Afgelopen week heb mijn eerste punctie voor IVF gehad en omdat ik een abces heb gehad hebben ze dan nu bij voorhand antibiotica gegeven zodat ik van de punctie geen bacterie kan binnen krijgen. Dat is nog een tip voor je mocht je nog de kracht vinden nog een punctie te doen in de toekomst. Heeeeel veel succes als je vragen hebt kun je mij altijd een PBtje sturen Groetjes Nicole
Zo dat is ook niet niks. Ik ben blij dat ze mij niet zo lang door hebben laten lopen maar zal er donderdag zeker even over hebben met de gyn. Bedankt voor de waarschuwing. liefs