Oja, idd de tijd van het oppassen en logeren Mijn nichtje is al benoemd tot oppas door de familie (lees: mijn tante en moeder) en dat terwijl ik haar eigenlijk niet geschikt vind. Als ze geen familie was geweest zou ik er niet eens over nadenken. En mijn schoonzus en schoonmoeder kirren regelmatig tegen Lune: 'kom je binnenkort een keertje gezellig logeren?' Ik reageer dan maar gewoon niet 8)
Hey Anna, ik vind het supergoed van je dat je het eerlijk en netjes gezegd hebt tegen je schoonmoeder en dan nog eens netjes een kaartje gestuurd, heel goed! En hopelijk komt de boodschap een beetje aan. Ik denk ook wel dat het berte is om het maar gewoon eerlijk en recht voor zijn raap te zeggen als dat je uit je slof schiet (ahum, zoals ik dus gedaan heb haha). Net wat ik zeg; als het dan ook nog eens aankomt dan komt het jullie band alleen maar ten goede. Ik denk dat het gewoon belangrijk is dat zij goed weet waar jouw grenzen mbt Senna liggen en ik vind dat je dat als moeder best wel mag aangeven. Sharon krijgt trouwens ook van bijna niemand anders dan papa of mama de fles omdat ze anders de fles heel slecht drinkt en daarna slecht slaapt.... mja, het is niet anders toch?
Heel herkenbaar al jullie verhalen. Vind het ook moeilijk om m'n dochter uit handen te geven, doe het liever niet, maar ja, opa's en oma's willen haar ook graag even vasthouden. Dus dat laat ik nu wel toe, maar met mate, en alleen opa's en oma's + ooms en tantes, verder niemand. Ik hou er ook niet van als mensen zich bemoeien met mijn kind. Wij (de ouders) bepalen wat er gebeurt met onze dochter en kunnen zelf wel nadenken!
Dank je Fem, Ik kon eigenlijk niet anders dan het zo doen. Ik wil manlief ook niet afvallen of pijn doen maar ik was het gedrag van schoonmamma even zat. En nu komt het waarschijnlijk over alsof het een kenau is, nou dat is ze niet hoor! Ik kan gewoon slecht omgaan met haar geplak en geloer op Senna, dat is het hele feit. Ik zei toevallig van de week nog tegen mijn vent dat ik heel goed kan begrijpen dat, wanneer iemand 'mijn' kind iets zou aandoen of lastig zou vallen, dat ik die aan zou vallen. Ik denk dat ik niet meer te houden zou zijn. Zei mijn vent: dan ben je waarschijnlijk al te laat want ik denk dat ik diegene dan al te pakken heb gehad. Tja, Senna doet veel meer met me dan ik had gedacht. Zo dacht ik eerst ook dat ik heel makkelijk zou zijn met weggaan etc. Nou echt niet dus. Senna slaapt het best in haar eigen bed en doet het het best op regelmaat en rust.... dus we zijn nog erg weinig weg geweest.
pfffffffffffffffffffffffffffffffffffffff en dan zit ze bij mij nog wel veilig in mijn buik en is t tot nu toe nog mijn meissie. ik begrijp jullie nu al! ook al zal je op een moment toch moeten delen lijkt mij dat nu al erug moeilijk. maar vond het zelf ook helemaal geweldig om mijn pasgeboren nichtje bij me te hebben op schoot. en nu die zelf 2 jaar oud is en in mijn armen vliegt als ze me ziet en over mijn dikke buik heen aait. kan ik moeilijk tegen mijn schoonzus zeggen nee jij mag de mijne niet vasthouden. maar moeilijk tja dat vind ik t nu al
Het ligt er heel erg aan wie het is, vind ik. Senna lacht bijvoorbeeld meteen naar mijn broer Wilfred als ze hem ziet. Dan heb ik er dus geen enkel probleem mee om haar bij hem op schoot te zetten. Ook lacht ze naar mijn vader en naar een vriend van ons. Helemaal oke, denk ik dan. Ze heeft alleen nog nooit naar mijn schoonmoeder gelachen, hoezeer ze ook haar best heeft gedaan. Tja, dan heb ik er dus erg veel moeite mee om haar aan oma te geven. Ik ben trouwens wel gesterkt door al jullie reakties. Dank daarvoor. Anna
Ik heb eigenlijk niet alle reacties gelezen hoor, ik heb dit dus ook. Mijn schoonvader vraagt al vanaf dat ze geboren is (en dit is geen grapje, vanaf dag 1) wanneer ze komt logeren. Grrr. Soms zit ze wel bij iemand anders op schoot, ze vindt het zelf ook helemaal niet leuk, al die mensen. (gelukkig) Laatst waren we bij schoonvader, dus Sasha huilen, dus hij wilt dr troosten, lukte natuurlijk niet, want Sasha wilt alleen door mama getroost worden. Dus ik sta op om mn kind over te nemen, loopt ie van me weg. Nee ik troost dr wel. Ik kreeg gewoon mn kind niet, nou ik ging even helemaal door het lint! En de verzorging van Sasha doet Kris of ik, 1 keer is dr luier verschoond door mn s.v. toen stond ik echt op zn lip ongeveer. Terwijl ik dit dus echt niet heb met mn moeder! Zij weet echt precies hoe ik het wil, maar ik zeur ook over mn s.v. tegen haar, dus zij weet ook wat ze vooral niet moet doen hihi.
Heb ook niet alle reacties gelezen maar ik heb het dus ook! Vooral in het begin als je dan ergens binnenkwam op bezoek dan werd Youri meteen uit mijn armen gepikt. En als dit niet gebeurde dan had ik het gevoel dat ik hem 'weg' moest geven.. Snappen jullie? En als we op bezoek waren geweest was hij ook altijd te overprikkeld en hij sliep dan heel slecht! Fles geven (heb eerst bv gegeven) doe ik ook altijd zelf of de papa. Vind het gewoon geen fijn gevoel om dat door iemand anders te laten doen. Heb nu wel al een paar keer gehad dat iemand anders het diksap gaf. Ik denk dat het bij iedereen erg verschillend is. Je moet gewoon je gevoel volgen. Ligt er misschien ook aan of het in de familie het eerste kleinkind is of het 20ste... Het word wel steeds makkelijker want Youri geeft nu meestal zelf aan als hij niet meer op schoot wilt. En je merkt ook echt bij wie hij het fijner vind en bij wie minder fijn. Als hij straks kan praten zal het nog makkelijker zijn Wendy, heb jou reactie even gelezen. Van het vragen om te logeren : herkenbaar! Ik heb Youri nog nooit ergens laten logeren en ben ik ook nog niet van plan. Ik ben daar gewoon zelf nog niet klaar voor! Van het troosten: herkenbaar! Zo is mijn moeder dus ook.. Dan loopt ze gewoon met hem weg Wat alleen anders is is dat het bij de meesten steeds over schoonouders gaat en bij mij zijn het de eigen ouders die ik erger vind... Maarja...
het wordt ook niet echt minder, tenminste bij mij niet. Ik heb een dochter van bijna 6 en die gaat of naar mijn moeder, of naar mijn schoonzus, en andere opties zijn er niet. Heb haar ook met moeite los kunnen laten om bij een vriendinnetje te gaan spelen En toen ze klein was bleef ze nergens, alleen maar bij mama of papa Nu bij de tweede is het niet meer zo extreem, maar die gaat ook naar niemand anders dan mijn moeder. En met de fles, ook alleen ik of mijn man, maar het gevoel is minder extreem, omdat ik door de oudste al wel een beetje geleerd heb om toch los te moeten laten En daarbij wil ik ook niet dat mijn kinderen konstant in de sigarettenrook zitten, en mijn moeder gaat in dr eigen huis naar buiten om te roken... Dus die houd er rekening mee.
mijn moeder is juist heeel claimerig! Vreselijk! Nu nog steeds. Als ze dan hier komt logeren ( we wonen gelukkig bijna 4 uur bij dr vandaan ) dan gaan we wandelen, ik achter de kinderwagen en wat doet mijn moeder ? Die komt naast me lopen en duwt me gewoon weg zodat zij achter de kinderwagen kan lopen Zegt helemaal niks he! Dus ik zei : wat doe jij nou? Je kan het toch gewoon vragen? Maar dat doet ze niet. waarom weet ik niet. De dag erna waren we weer aan het wandelen. Pakte ze haar fototoestel en zei : zet de wagen maar even op de rem. Dus ik dacht : die wil een foto maken. Dus ik zet de wagen op de rem. En zij stapt naar voren, pakt de wagen en loopt weg Van stomme verbazing heb ik niks gezegd. Gelukkig is mijn schoonmoeder totaal anders! Wat een schat van een mens en snapt me helemaal als ik bezitterig ben enzo. Gelukkig wonen we dicht bij mijn schoonouders nu en niet meer dicht bij mijn moeder
Ha, wat een moeder heb jij zeg Mamzie. Helaas heb ik geen moeder meer maar ik denk dat zij veel minder claimerig zou zijn dan mijn schoonmoeder. Alhoewel Senna bijna 6 maanden is en ik niet in de toekomst kan kijken, durf ik toch wel stellig te zeggen dat ze het komende jaar nog bij niemand gaat logeren! Ik ga echt niet zonder mijn meisje dicht bij me de nacht in hoor! En dat gevoel van: 'weg moeten geven aan iemand' zoals jij dat aangeeft, mamma van youri, dat bedoel ik ook ja. Maar na jullie reakties durf ik daar denk ik nu niet meer aan toe te moeten geven en SEnna lekker bij me te houden.
Mamzie, wat erg dat je moeder zoiets doet! Zonder iets te zeggen Ik weet dat mijn moeder er ook toe in staat is hoor... Erg he.. Mijn schoonmoeder is ook gelukkig wat minder claimerig Oja, is het bij jullie ook zo erg dat ze elke week willen langskomen of jullie bij hun? Voor de zwangerschap zagen we elkaar ook niet elke week...
Ik ben blij dat mijn schoonouders in Drenthe wonen, op zo'n anderhalf uur afstand. We zien elkaar dus niet zo heel erg vaak. Mijn vader woont op 5 minuten lopen afstand maar omdat hij niet claimerig doet, ga ik vaak even spontaan voor een half uurtje bij hem langs.
Maar dat is het ook denk ik. Mensen die er niet BOVENop zitten, daar kun je veel meer van hebben en zeker als je kindje zich er fijn bij voelt, geef je het sneller uit handen. Zonder al te veel problemen. Ik word juist tegendraads (innnerlijk, dat dan weer wel). Diegenen die het hardst vragend kijken, worden overgeslagen . Alleen mijn manco is dat ik dat maar één of twee keer kan doen. Daarna voel ik mij verplicht.
Je hebt het nog netjes aangepakt wat betreft jouw schoonmoeder zeg! Ik had haar echt gewurgd ! Halloo zeg! Wie denkt ze wel niet dat ze is om JOUW kindje ongevraagd uit het wiegje te halen zo vlak na de geboorte! Pfffffft! Die schoonmoeder moet eens flink de waarheid worden gezegd want anders blijft dit altijd zo doorgaan hoor! Ze denkt echt dat het allemaal om haar draait en dat zij het voor het zeggen heeft! Wie is hier nou de moeder? Jij toch zeker? Je hebt het nu vriendelijk gevraagd en ik zou de volgende keer toch echt wat minder vriendelijk tegen haar zijn en vooral heel duidelijk! Ze vraagt er echt zelf om! Sommige mensen hebben gewoon een plaat voor hun kop en als ik het zo hoor heeft jouw schoonmoeder daar een betonnen muur staan!
Niet vergeten in- en uit te ademen ! Ik ben erg benieuwd hoe haar schoonmoeder reageert op het kaartje. Of hoe ze zich bij het volgende bezoek opstelt.
Ik denk niet dat mijn schoonmoeder een plaat voor haar kop heeft, maar dat ze meer puur vanuit haar oma-gevoel handelt. Ik zal het geen tweede keer meer laten gebeuren want dan zeg ik er inderdaad meteen wat van (en ik probeer dat dan netjes te doen maar de ervaring leert dat het nogal pittig uit mijn koker kan komen). Vandaag belde ze voor geheel iets anders en ik had eigenlijk verwacht dat ze niets over de brief zou zeggen. Maar aan het eind van het telefoongesprek zei ze snel: nou, we hebben je brief gehad. Ik zal er rekening mee houden.... en dat was het dan. Het zijn nou eenmaal geen praters dus ik vond het al heel wat dat ze er wat over zei. Ik vind het prima zo maar ben wel erg benieuwd hoe ze zich opstelt als ze op visite komt. Ik ben wel van plan om dan naar mijn gevoel te handelen, dus als me iets verkeert valt dan denk ik dat ik ongenuanceerd mijn mening geef.
Ja, mijn moeder wilde perse elke week langskomen toen de kleine was geboren. Ze vroeg het niet eens, het MOEST gewoon. Mede dankzij haar claimerige gedrag zijn wij dus naar de andere kant van Nederland verhuist Nu nergens last van. Mijn schoonouders geven ons alle ruimte. Zien we elkaar 2 weken niet omdat we het druk hebben, dan maken ze er geen enkel probleem van. Omdat hun zo relaxet zijn komen we er heel vaak. We gaan er zelfs 1 vast dag in de week eten ( op ons verzoek hihihi ) En vaak als we een dagje niks te doen hebben gaan we naar hun toe. Gewoon lekker voor de gezelligheid. Heerlijk!