Hoi Allemaal, Ik ben 11 weken bevallen van mijn zoon Luuc en wil eigenlijk nu al wel weer voor een tweede gaan. Dit vooral omdat we niet weten of Luuc een toevals treffer was. Nu vinden we het erg moeilijk hier over te beslissen. Luuc is een huilbaby en we hebben eigelijk zoiets van we zitten nu in het rutme van weinig slapen. Kan iemand mij een tip geven of herkent die dit? Groetjes martine
Wow Nynke ......geweldig meid! Blij dat het duimen geholpen heeft. Hopelijk blijf je voor mij ook nog even duimen. Hoe zag je kaartje er nou uiteindelijk uit? En had je kwaaltjes waardoor je dacht dat het misschien weleens raak kon zijn? Wat zullen jullie blij zijn zeg. Het wordt wel erg rustig zo in dit topic. Ondanks dat ik natuurlijk dolgelukkig voor jullie ben, zal ik jullie ook missen. Ik hoop echt dat ik snel mag volgen.
@Martine: Ik weet niet of je wel helemaal goed zit op dit topic (niet kwaad bedoeld hoor!, je bent van harte welkom), maar zoals ik het nu zie, ben je binnen een jaar zwanger geworden en dat is heel normaal (85-90% van de stellen raakt binnen het jaar zwanger). De zaadtest die jullie (vorig jaar?) hebben gehad, was dat eenmalig, want dat kan dan net een slechte dag geweest zijn (het is altijd een momentopname) . Maar als ik zo vrij mag zijn: ik zou nog even wachten met "werken" aan een tweede. Geniet eerst eens van de tijd met je eerste (ik weet uit ervaring van mensen om mij heen die heel snel achter elkaar kinderen kregen, dat ze veel dingen gemist hebben omdat het allemaal zo snel gaat) en zeker omdat je aangeeft dat hij een huilbaby is, zou ik proberen om daar eerst iets aan te doen alvorens je gelijk weer in een nieuw avontuur te storten. Het is voor jullie ook belangrijk om eerst weer een beetje rust te vinden in je leven en de nieuwe situatie, bovendien ben je net zwanger geweest en heeft je lichaam ook tijd nodig om te herstellen. Wat betreft het huilen; waarom maak je niet eens een afspraak bij een osteopaat. De vaste bezoeksters denken nu vast: daar heb je haar weer! Ik ben nl. zelf met mijn zoon naar een osteopaat geweest i.v.m. zijn motoriek (de achterstand daarin hing waarschijnlijk samen met de zware bevalling) en ik zie nu al hele goede resultatien en ik ga er zelf naar toe vanwege allerlei vage buikklachten en eventueel verminderde vruchtbaarheid. Een osteopaat die gespecialiseerd is in kinderen kan voor huilbaby's vaak wel wat betekenen. Zeker als het (m.n. voor de baby) een zware bevalling is geweest, als hij bekneld heeft gezeten of als het een kunstverlossing is geweest, kunnen er spanningen zijn ontstaan in de regio nek/schouders/schedel en die kunnen door een osteopaat ontdekt en eventueel behandeld worden (kijk eens op osteopathie.nl). Maar het kan ook een allergie zijn voor het een of ander. Nogmaals, je moet doen wat je goed dunkt, maar ik zou zeggen: wacht nog even, je bent nog jong, je hebt net een baby, je moet nog wennen aan de nieuwe situatie/aan elkaar en probeer eerst of je m.n. aan het huilen iets kunt (laten) doen. Wat bijvoorbeeld als je snel weer zwanger raakt en nr. 2 is ook een huilbaby? Sommige huilbaby's kunnen het wel een jaar volhouden. Ik wil je verder niet ongerust maken, maar dan moet je wel heel erg sterk in je schoenen/relatie staan. Mijn advies: probeer eerst de rust in huis weer te laten keren! Dat lijkt me ook beter voor een tweede zwangerschap en je zoontje, want zeker voor een huilbaby is het belangrijk dat jij rustig kunt blijven en hem troost en geborgenheid kan geven en als jij moe/prikkelbaar bent door gebroken nachten en/of een tweede zwangerschap is dat niet goed voor hem en niet goed voor je ongeboren kind. Ik wens jullie heel veel sterkte met het nemen van jullie beslissing. Ingeborg
@lafemme: ik duim ook dat je deze week positief test. Ga je nog testen of wacht je af? Door de hoge temp van vanochtend is mijn ei toch weer naar dag 16 verplaatst. Vind het toch wel vreemd dat ik dan op DPO 10 zo'n duidelijke test heb.
@lafemme: ik had best al veel "klachten": -al vanaf dag 17 steken in mijn lies (die avond ook flinke buikkrampen gehad) -laatste 2 dagen af en toe last van maagzuur. -vol gevoel, weinig honger.. (had ik ook bij de eerste) -last van ongibuikpijn/rugpijn. -pukkels (normaal niet) -blunder al de hele week. (vergeetachtig en doe domme dingen) -voelde me niet down, normaal wel voor ongi. -ruim een week al vet haar, vaak al 1 dag na het wassen (normaal geen last van) Maar dus vooral die steken in mijn lies (bandenpijn) herken ik van mijn vorige zwangerschap, toen had ik ze net na NOD. En mijn tempkaartje is dus anders als al die anderen, (heb ze alle 13 goed bestudeerd ) Aangezien ik toch al vanaf dag 17 klachten heb, lijkt me dat toen ongeveer innesteling was en mijn ei toch op dag 12. Anders kan ik mijn klachten niet verklaren.
@Lafemme: ik hoop met heel mijn hart dat ook jij deze maand positief test. En vergeet niet: think pink! Dikke kus Nynke
Lieve Lafemme, Ik kom je even veel succes wensen met de naderende NOD. Ik las dat je een mooi eitje gehad hebt, en dat jullie alle kansen benut hebben! Ik duim heel hard voor je! Op een mooi wondertje voor jullie. Dikke kus, Roses
Hoi Femme, Ik ben heel benieuwd hoe het met je is, laat je weer wat van je "horen"? Ook als het niet goed is , wil ik het graag weten hoor, want dan kan ik je misschien weer wat moed inpraten, maar ik duim nog steeds heel hard voor je dat het wel goed is en dat je je deze maand toch eindelijk kunt aansluiten bij de rest van deze forumbewoners . Liefs, Ingeborg
Geloof dat ik (weer) een ronde verder mag. Ik ben niet in mijn hum, pijn in mijn liezen en buik, diarree en nogmaals dus vreselijk chagerijnig. Moe en enorme koopzucht. Mijn zoon is ook lekker van slag vandaag, dus we janken wat af. Alle kenmerken op een ongesteldheid die waarschijnlijk zich zeer spoedig zal gaan aanmelden. Ik ben zo super positief geweest en werd zo gelukkig van alle goede berichten, dat ik hoopte dat ik misschien ook weer eens mee mocht juichen. Maar geloof niet dat ik ooit dat gevoel nog eens zal krijgen...oh ja ik was neerslachtigheid en negativiteit vergeten op te schrijven....echte ongesteldheid kwalen Volgende maand beter.......(denken we dan maar weer) Sorry meiden al jullie geduim heeft geen effect. Het mag gewoon niet zo zijn. Als ik me weer beter voel, kom ik wel weer langs.
@la femme: zolang je geen ongi hebt, kan het nog alle kanten uit. Ik hoop zo dat het voor jou ook raak is. Ik blijf duimen voor je.
Lieve Nicole, ik blijf nog duimen hoor. Ik kan me voorstellen dat het erg moeilijk is om met deze klachten positief te blijven maar geen bloed geeft moed. Dikke kus Nynke
Hoi Femme (of is het Nicole) Jammer zeg, maar zoals hiervoor ook al geschreven: geen bloed geeft moed. Helaas kennen we ons eigen lichaam meestal zo goed, dat wat je voelt meestal wel juist is. Toch blijf ik voor je duimen, want het kunnen natuurlijk ook zwangerschapsklachten zijn Liefs, Ingeborg
gdv gdv de gdv! Wij blijven positief als dat mag Nicole... onze duimen blijven net zo lang draaien tot het echte tegendeel bewezen is! Maar ik leef met je mee! Knuf en een Kuz Jollie
Ik ken mijn lichaam jammer genoeg goed genoeg. Vandaag is het los gebarsten :x Ik kan er niet eens meer om huilen....ik wist het al! Bedankt voor al het meeleven. We gaan nu door en terug naar de gyn. Hopelijk kunnen zij ons helpen om onze wens te laten uitkomen.