hallo, zijn hier meerdere dames die ook zoveel last hebben van veel stress rondom zwanger willen worden?ik heb als ik ongie ben niet zoveel last maar o wee als mijn vruchtbare dagen naderen dan heb ik steeds maagpijn van de stress want ik wil het zo graag en dat houdt aan totdat ik weer ongie word en de teleurstelling onder ogen moet zien.wij zitten toch al ruim een jaar bezig en staan sinds kort onder behandeling van gyn maar kan maar geen rust vinden.zit er nu over te denken om valeriaan of iets anders rustgevends te gaan slikken,wie weet of dit kwaad kan bij zwangerschapswens?of iemand andere tips voor medicijnen en/of stress? groetjes
heel herkenbaar! en bij mij vooral week voor mn nod. valeriaan kan je gebruiken volgens mij. Alleen niet als je zwanger bent natuurlijk.x
Heey,ja ook ik heb daar last van en ook net zo erg dat ik last krijg van mn maag..man lief snapt er helemaal niets van en zegt het komt echt ooit goed. Maar denk ook dat al die stres niet echt bevoordelijk is om zwanger te worden,en dat het daarom om wel moeilijker is om zwanger te worden. Neem me ook elke mnd weer voor om aankomede mnd er niet te veel over na te denken maar helaas als die 4 weken dan weer om zijn zit ik toch weer in spanning. Succes!
Hier nog iemand die stress heeft om het zwanger worden. Komt denk ik doordat wij het allemaal zo graag willen en dit is het enige waar we geen invloed op uit kunnen oefenen. Ik zit in de 4e ronde maar heb nu alweer het gevoel dat ongi eraan gaat komen. heb ook vanmorgen negatief getest. Ik merk dat ik er onbewust en bewust constant mee bezig ben en dat de teleurstelling iedere keer weer groter wordt als ik ongi wordt. Ben benieuwd hoe andere het kunnen om er niet teveel mee bezig te zijn. Die gouden tip hoor ik graag. Succes allemaal met de stress. Wel goed te lezen dat ik niet de enige ben.
Hey iedereen, Ja, ook ik heb ermee te maken. Ben zo ongeduldig dat ik soms heel humeurig rondloop. Zit echt de dagen af te tellen naar de eisprong... waarom duurt een maand zo lang he? Ik probeer het van me af te zetten en dat lukt, voor een paar uur dan, want langer gaat niet. Het is iets waar ik mee opsta en waar ik mee ga slapen. Lang heb ik niet aan kinderen gedacht, omdat het nooit de juiste moment was, maar nu de beslissing eindelijk gevallen is, wil ik het zo snel mogelijk natuurlijk. Ook gezien mijn leeftijd... 37, mijn biologische klok tikt verder... Gelukkig hebben we het forum, om onze frustraties eens van ons af te schrijven hé dames! Veel succes allemaal en hopelijk hoeven we allemaal niet te lang meer te wachten! Liefs Nanske
Goedemorgen ladies, oh je bent zeker niet de enige Nanske, maar dat zie je al aan de reakties.. Ik ben net gestopt met de pil en zit dus in ronde 1, maar kan ook nergens anders meer aan denken, sterker nog, ik lig al 3 nachten wakker. Vannacht maar even uitgehuild bij manlief..Hij snapt het ook niet zo goed, laat de natuur zijn werk maar doen, jajaja maar stel nou dat dat niet gebeurd? oh zo frustrerend! En die mannen blijven maar rustig. Tuurlijk we zijn net begonnen, ben pas 23 en er is geen aanwijzing dat het niet zou lukken, maar toch, ik wil het zo graag! Zo we zijn het weer even kwijt! Liefs Jojo
Hey Jojo, Tja, die mannen begrijpen er ook niets van he. Zij hebben ook geen last van die hormonale veranderingen hé. Ik bedoel maar, wij vrouwen stoppen met de pil en hup heel onze hormonenwinkel slaat op hol... daar hebben zij geen last van... Het is wel belangrijk dat je verteld aan manlief hoe je je voelt en wat er allemaal in je omgaat, zo weten zij ook wat er aan de hand is en hebben ze hopelijk meer begrip... Ik wens je in elk geval heel veel succes! Liefs nanske
jaja, hier ook een dame in stress.. elke maand voel je de spanning opbouwen.. iedereen in je omgeving blijft maar zeggen, laat het los dan ben je zo zwanger... maar ja loslaten is net iets wat gewoon niet lukt.. en ja je lijf houdt je ook elke keer voor de gek. nu ben ik alweer een tijd overtijd en heb alweer een negatieve test in de prullebak gegooid! sterkte ladies! michelle
Dit is niet geheel waar. Tenminste niet bij de mijne! Hij heeft juist meer last van stress dan ik! Waardoor het klussen ook niet altijd goed gaat, zoals gisteren en eergisteren. Hij kon niet klaarkomen, werd slap zeg maar.... Gevolg is dat hij boos op zichzelf was en ook heel erg verdrietig. De tranen stonden in zijn ogen...Vreselijk om te zien. Hij wil zo vreselijk graag papa worden dat hij zichzelf veel te veel druk op legt. Ik maak er geen drama van (omdat het dan een volgende keer dan ook niet meer wil lukken) en heb hem zo goed mogelijk getroost, maar van binnen voel ik zelf ook de frustratie en teleurstelling, omdat het niet wil lukken. Gelukkig was het een troost voor hem dat het de afgelopen vrijdag en zondag wel is gelukt. Nu maar hopen dat mijn eitje iets eerder is gesprongen.
Oei Be Happy, dat is natuurlijk niet zo leuk. Maar ik zeg het, met mekaar praten is altijd goed zodat je van elkaar weet wat er in je omgaat. Ik zie dat jullie al lang bezig zijn voor een eerste wondertje, dat maakt het natuurlijk ook minder makkelijk he. Maar vooral de moed niet opgeven. Als jullie allebei gezond zijn dan komt het er zeker van! Ik wens jullie het allerbeste! Liefs Nanske
@ behappy, nee dat is inderdaad helemaal niet leuk om te zien hoe je mannetje zijn best doet en dan nog boos wordt op zichzelf omdat het niet lukt. Je kunt hem dan alleen maar troosten inderdaad en vooral veel praten, jullie zijn inderdaad al even bezig maar het komt vast en zeker helemaal goed! Mijn mannetje heeft al 2 kids uit zijn vorige relatie. En gisteravond dacht hij me te troosten door te zeggen dat zijn ex 'zo' zwanger was! Nou dan ben je bij mij aan het verkeerde adres want ik heb niks aan zo'n boodschap en wil het ook helemaal niet weten. We zijn nu samen bezig om een babytje te maken en daar heeft dat mens niks mee te maken! Dus soms is goedbedoeld ook waardeloos
Hier ook eentje die ongelofelijk gestrest is. Toen wij voor het eerst begonnen was ik niet zo gestrest maar na het verlies van onze tweeling na een zwangerschap van 6 maanden is de wens zo supergroot dat ik er sinds we weer begonnen zijn elke dag constant mee bezig ben (we zitten nu weer in ronde 1). Ik probeer mezelf steeds te kalmeren maar dat lukt niet echt. Komt denk ik ook doordat we nu weer net zijn begonnen. Hopelijk worden we allemaal gauw zwanger, dan kunnen we gaan stressen over de zwangerschap Stress is pas voorbij als je het kindje gezond en levend in je armen hebt.
hey napje wat vreselijk voor je zeg van jullie tweeling jouw snap ik helemaal dat je zo gestresst bent. nou ik heb net ff op internet zitten zoeken op valeriaan en zag dat het niet schadelijk is voor zwanger zijn of wens.dus ik denk dat ik die maar ga proberen voor wat rust.en hopen dat ik me niet meer zo hier op richt want stress is zeker niet zo goed.succes
Dank je Vlindertje85, Ben zo gestresst omdat we weer voor het echie gaan, het is inmiddels 2 maanden geleden dat de kleintjes geboren werden maar de pijn van het verlies is niet minder geworden, zal ook nooit gebeuren omdat het toch om mijn 2 kleine kindjes gaat. Doordat dit gebeurd is weet ik wel dat het mijn diepste wens is mijn eigen kleintjes om me heen te hebben Maar goed, jullie begrijpen dus dat ik precies weet hoe jullie je voelen
Ik hoor steeds verhalen van mensen die ook een bepaalde stress hadden om zwanger te worden en dat dit zelfs invloed had op de vruchtbaarheid. Zelfs een arts gaf aan dat het onmogelijk was om op een natuurlijke manier kinderen te krijgen. Nu is het uiteindelijk toch gelukt op een natuurlijke manier, omdat deze mensen het uiteindelijk wel moesten accepteren. Nu zit ik zelf ook behoorlijk te stressen om zwanger te worden en ook is er stress over andere dingen in mijn leven. Ik vraag me dus af of dit bij mij ook zo werkt. Tot nu toe is alles lichamelijk goed met mij is gebleken uit de onderzoeken die ik tot nu toe heb gehad.
Ik ken die stress natuurlijk ook (na ruim 2 jaar kan het bijna niet anders). Ik heb gemerkt dat afleiding nog steeds het beste medicijn is om die weken door te komen. Samen of met vriendinnen leuke dingen doen en bij mij werkt vooral de sportschool erg goed. @BeHappy: misschien werkt het om bij je man te benadrukken dat je eisprong elke maand anders is en niet tegen hem te zeggen wanneer je denkt dat hij is (weet niet of hij het zelf bij houdt). Als hij niet het gevoel heeft dat het die dag "moet gebeuren" misschien dat het dan ook wat druk bij hem weghaalt. Kan je in ieder geval vertellen dat wij soms hetzelfde hadden en dat het bij ons gewerkt heeft door hem niet teveel info te geven ;o) Succes meiden! X Cindy
Hallo dames, Ik ga deze maand een poging wagen om niet bezig te zijn met de vruchtbare dagen en kijken of het misschien wel gaat lukken. Op naar ronde 5 Eigenlijk moeten we dat allemaal deze maand doen en kijken hoe het uitpakt. Succes voor de klussers en sterkte voor de wachtenden. Groetjes,