hallo, ik ben het zat ik wil gewoon ons kleine mannetje vast houden en heb geen zin meer om zwanger te zijn! ik weet het ik moet nog maar 100 dagen maar ik zou zo graag dat kleintje al hier hebben... ons kleine mannetje is niet gepland en kijk nu al een beetje op tegen de bevalling. straks krijg ik nog meer kwaaltjes als ik nu heb en om dan nog zo`n tijd door te lopen.... ik heb nu echt al last van me rug en een heel raar gevoel in me benen. een soort tinteling, soms kan ik bijna niets doen en heb ik ook nergens zin in en dan moet ik nog zo`n tijd..... ik weet ik zit al over de helft en ik weet ook dat onze kleine man nog een tijdje moet blijven zitten maar wil hem nu gewoon zo graag al bij me hebben! sorry moest het even kwijt. zijn er mensen die dit herkennen? oow ja en dan heb je ook nog een vent die heel de tijd zegt van kom op schatje het is nog maar even! en als ik zeg dat ik last van me rug heb krijg je een opmerking naar je hoofd van ja ik kan er niets aan doen nee daar zit ik lekker op te wachten herkenbaar?!?!?!?! groetjes
Klinkt bekend, ik wil mijn kleine meid nu onderhand ook wel vasthouden! Ennuh, de rest klinkt als hormonen haha
ja dat herken ik ook wel hij zegt nooit het goede en als ik een keer een knuffel wil en hij heeft geen zin om die te geven ( wat natuurlijk best logisch is als je denkt op welke tijdstippen ik die wil hebben) maar dan heeft die het gelijk al weer gedaan en dan heb ik het al helemaal met hem gehad op dat moment die mannen hebben het maar zwaar met een zwanger vrouw
tja het enige wat ik kan zeggen dat ik het me wel allemaal voor kan stellen maar geloof hij zit bij jou in je buik echt het beste , ik kreeg bij mijn 1e zwangerschap hevige bloedingen met 31 weken en uiteindelijk is ons zoontje micky met 34 weken geboren, zo'n klein kindje en zo teer.met het gevolg dat micky nog 3 weken in het zienhuis heeft gelegen. Ik zelf nu 19 weken zwanger en heb ook last van de nodige kwaaltjes maar ik neem ze voor lief.ook al valt het soms niet mee.
Ik heb het ook. Ik zit ook al een paar weken thuis door lich. klachten. In het begin wel lekker die rust en nu voel ik me soms zo alleen en verveel me, terwijl ik geen zin heb in het huishouden. Iedereen werkt, mijn zoontje is naar school en ik irriteer me mateloos dat ik niet kan hoe ik wil. Harde buiken, rugklachten, tintelingen op de raarste plaatsen, brandend maagzuur, slecht slapen enz enz. De moed zakt me soms in de schoenen en ik vind het moeilijk positief te blijven.
Ik heb dit helemaal niet.... Ik heb ook allerlei klachten (o.a. rug en bekken), waardoor ik veel dingen niet meer kan doen, ik vaak pijn heb, en als een soort mankepoot door de stad hobbel Maar toch vind ik het allemaal heerlijk, en voel ik me heel speciaal met die buik. Die aandacht die ik van iedereen krijg, het fantaseren over mijn beebje, de schopjes in mijn buik....ik geniet er vreselijk van Ik probeer het allemaal zo bewust mogelijk te beleven. Ik heb ook het gevoel dat ik die 9 maanden echt nodig heb om me voor te bereiden op het moeder worden. Als een zwangerschap maar 4 maanden zou duren, zou ik er geestelijk nog niet klaar voor zijn geweest. Maar dat is mijn gevoel....
Heel herkenbaar! Vooral sinds de 3d echo's wil ik haar gewoon vasthouden en knuffelen en kussen! Ik heb last van bekkeninstabiliteit, en kan niet al te veel doen omdat ik dan gelijk moe ben. Ik geniet elke dag van haar trapjes hoor, maar ik wil haar nu wel eens in het echt zien! Ik kan echt niet wachten...
Ha meiden, Hier nog een, ik wil gewoon mezelf weer eens zijn,geen gechagerijn en geen vermoeidheid,gewoon weer mezelf. En dan heerlijk mijn ventje vasthouden,zaaaaalig! Kan haast niet meer wachten!
Hey, Ik weet precies hoe je je voelt. Ik loop ook de hele zwangerschap al met bekkenproblemen en een beknelde zenuw in mijn been, daardoor werk ik ook al een hele tijd niet meer en ga ik sinds begin september ook niet naar school. Maar gelukkig is voor mij het einde nu in zicht. Ik wens je heel veel sterkte voor de komende 100 dagen! En natuurlijk alle andere vrouwen die het zwaar hebben ook! Liefs, Christianne
Ja meis, soms is zwanger zijn helemaal niet leuk. Weet er alles van. Zwangerschap nr 1 was alleen maar pijn en problemen en deze keer ook weer erg veel (zowat alleen maar) pijn.....slapen is er ook al niet meer bij door de pijn, maar toch...ik hoop dat ie nog lekker blijft zitten! Dit is mijn laatste zwangerschap en ik wil niet dat het overgaat ondanks de pijn...raar he. Maar ik heb ook al een kind (4 jaar) en ik weet wat voor drukte er straks komt als de baby er eenmaal is...dan ist echt gedaan met je rust. DUS: geniet er nog maar ff van ondanks alle pijn dat je nu nog rust hebt en kunt slapen! *zeg ik ondanks ik elke dag de hele dag pijn heb en niet meer kan slapen, dus begrijp hoe druk je het gaat hebben straks haha*
Ik ben het niet zat maar juist heeeeeeel nieuwschierig naar onze kleine uk.... Slapeloze nachten dat ben ik zat.. Maar straks ga ik er graag voor de kleine uit snachts... Dus zat zijn? Is het ook niet echt Weer die nieuwschierigheid
oh nou natuurlijk wil ik onze kleine man dolgraag vasthouden maar dat zwanger zijn heeft ook wel mooie kanten hoor.... enne laat hem nog maar ff zitten want tis voor hem te vroeg om al te komen, liever ff wachten dat ie helemaal op en top in orde te wereld komt
Hier net zo...ben wel erg trots op mn buik maar vind het zwanger zijn zelf niks aan. Kan ook niet wachten tot het zover is
Ik ben ook heeeeel erg benieuwd naar ons zoontje. Maar ik ben verder helemaal nog niet klaar, haha. Dus die blijft beter nog maar even zitten. Het kamertje is nog lang niet af, ik heb nog vrij weinig gekocht. De kinderwagen moet nog besteld worden. Ik kan me wel voorstellen dat zo gauw dat allemaal klaar is dat ik dan ook niet meer kan wachten. Ik heb overigens geen lichamelijke klachten (meer) dus dat zal wel schelen. Ben natuurlijk wel heel moe maar dat hoort er bij. En mijn vriend is over het algemeen ook vol begrip, dus dat is erg schattig.
Als je het nu al zat ben, hoe ga je dan de laatste weken doorkomen. Want dan ben je het pas echt zat.