Hallo dames, Ik heb ook een miskraam gehadt op vrijdag 19 september 2008, Ik voelde me op woensdag 17 sep 2008, net als ik ongesteld moest worden, maar ik hadt rossig bloed verlies,maar geen krapen in mijn buikje, meteen dokter en verloskundige gebeld, maar die zijden dat ik me geen inluzies en zorgen moest maken, dit ken wel eens gebueren, wert me verteld, maar het voelde erg raar hoor!.. meteen een beste vriendin van me gebeld, en die hadt het al 2x mee gemaakt een mis kraam, zei makten zig al zorgen hier over, zei zij ook al tegen me luister maar goed wat de verloskundige zegt,zei hebben meestal gelijk hier in. maar in mijn achter hoofd maakte ik me wel zorgen.Oja, op donderdag 18 sep 2008 was er niets meer met bloed verlies en ik voelde me heeeel heppy, en lachte weer met alles, en s avonds voor dat ik na bet ging zag ik weer bloed, maar ik maakte me geen zorgen er over!... Maar op vrijdag 19 sep 2008 kwam mijn zoontje van 3 jaar na mij toe en vroeg aan me mama slaap baby in buik nog?.. ik ver volgens ja lieverd, baby slaapt, en mijn zoontje ging weer na bet toe en ging weer slapen. En een uur later kwam ie weer met wat paniekkige stem MAMA, ja zei ik weer, slaap bab nog in buik of niet meer!... ik dag toen huh? wat vraagt ie steeds er na, volle ver bazig. En ik wouw op staan ik voelde me slecht net als ik ongesteld moest worden en krampen en stekken in mijn buik en vresselijk kop pijn er bij. We gingen na onder toe, mijn zoontje gewoon spellen zo als gewooonlijk, ik ging na de wc toe, en ja hoor ik bloede als een rund, ik dag toe dit is niet goed hoor, ik belde meteen mijn beste vriendin op, en vertelde dit, zei meteen berijd je maar voor op een miskraam en bel meteen met spoet de verloskundige op, en dat deed ik meteen, en zij vertelde wat ik moest gaan doen, per direckt afspraak gemaakt voor een echo om 10.45u en meteen mijn vriend gebeld en zijn moeder en mijn vader om op mijn zoontje opte passen, mijn vader kwam direckt af en mijn vriend ook, en samen na de echo gegaan, en daar zach ik ik het hartje niet meer kloppen, ik wist genoeg op het moment, ik was op 2 dagen na 12 wk zwanger, en het met 9wk en 5 dagen gestopt met groeien zijden ze, hoe ken het zei ik nog ik heb het vledenweek nog gevoeld raar maar waar. Na huis terug gegaan, en mijn vader verteld en meteen in tranen en huilen samen, en mijn zoontje kwam er aan het ze, Mama baby ziek?.. toe begon ik nog harder te huilen egt waar, en mijn zoontje trosten me en zei ,meteen mama een nieuwe baby maken ik broertje of zus je hebben mama!...daar breekt je hardtje meteen weer!... En de zelfde dag nog kwam het vruchje af, ergens gelukkig op de zelde dag nog, maar ik heb het bewaard 2 dagen lang en af scheid er van genomen, en toe samen met mijn beste vriendin begraven, en een naam gegeven voor beide geslach (LUCA) dit was mijn manier om mijn verdriet en verwerking te kunnen door staan, mijn vriend was dagen er kapot van, en heel weinig praten er over, maar na 2wk ging dat heel goed met elkaar er over praten. Maar eeen ding is heeeel zeker alle vlindertjes waken over ons, wandt ik voel het zo nu een maal, ik vergeet je nooit meer je blijf altijd in mijn gedachten. Lieve luca rust zacht, jammer dat je niet meer in het leven bent en in mijn buikje zit, we houden veel nog van je, maar moeder natuur beslist het nu een maal als er iets mis is. xxxxjes mama.
hoi hoi spiritueel gezien staan kinderen helemaal bovenaan zij kunnen vaak meer zien en voelen als de volwassen mensen, dus je kindje zou best weleens gelijk kunnen hebben, voor hem heel mooi omdat hij het op die manier beter kan begrijpen en verwerken, voor jou natuurlijk niet zo mooi omdat je kleintje toch gelijk heeft gehad maar het waar wat je zegt alle engelen waken over ons en onze geliefde knuffel en veel sterkte nathalie
wat en verhaal zeg...en dan bijna 12 weken.Bijzonder wat je zoontje al wist te vertellen.Heel veel sterkte